Half bath!

Now that the real estate market has become hot again, that's become the most common point of discussion everywhere. Boring! God, is the entire self worth of these folks all locked up in the net worth of their real estate holdings?? Seems like that. Actually they have nothing much to speak of real estate holdings other than their primary dwelling but still that's what they talk about all the time.

Recently it so happened that some acquaintances were at their boring best talking about homes, how many baths, how many half baths, valuations, recent sales in their neighborhood etc. Blah! Blah!

Somebody asked me. 'What kind of a house you have?'

'I live in a rented apartment. I prefer to rent and not own,' I said.

'What kind?'.

'One bedroom apartment with one and a half bath,' I said stressing 'one and a half bath.'

'Really??? That's surprising,' said another person.

'What surprising???' I queried.

'An one bedroom apartment with one and a half bath??? Never heard of one before.'

'Ignorance is thy enemy!' I thought.

'Yes. Definitely. My apartment has one and a half bath!' I reinforced.

Curiosity perked up.

'I wonder how they have managed fit in a half bath in your place. Where is it??' asked the inquisitive one. He must have been thinking about remodeling his own house by adding another half bath.

'A half bath is in the clubhouse!'

'What????!!!!'

'Yes. My apartment's half bath is in apartment's clubhouse!' I said again. Some laughed out loud. Some looked annoyed. The architecturally inquisitive one felt taken for a ride and screamed in pseudo-hostile way, 'YooooooooooooooooU....YoooooooooUUUUUUUU!!!!'

'Good bye folks. Gotta go!.' I left. I have work to go and buy some real estate but not the brick and mortar type but REITs (Real Estate Investment Trusts).

REITS - smart way to own real estate and beef up your portfolio with real estate component.

**

half bath

noun (North American)

noun: half bath; plural noun: half baths; noun: half bathroom; plural noun: half bathrooms

a bathroom in a private home that contains a toilet and sink but no bathtub or shower.

"if it's just a half bath for guests, a nice sink, a sturdy toilet, and a decorative towel rack will do"

When 'Rama' became 'Ravana'

After reading the article - 30 Years Have Passed And This Is How The Ramayana Cast Looks Like Now

Nostalgia....

I watched neither Ramayana or Mahabharata back then. We did not (choose to) have a TV till 1991. We spent our times doing something better....reading or doing something more productive than watching the idiot box. But, I must be grateful to those popular serials on Sunday mornings. During that one hour on Sunday morning, all hair cutting saloons in the town used to be totally empty. I timed my monthly trims to match those magic hours. Full empty. No 'ಪಾಳಿ ಹಚ್ಚೋದು' (prior booking) needed. No waiting either. Just walk in and the hairstylist (euphemism for country barber) would start working on your skull :) Full time saving

There was a funny incident reported in news papers around that time. Some people in Dharwad wanted to cash in on the popularity of 'Rama' actor. They organized some show and invited him as the celebrity chief guest. Of course for a hefty fee. Tickets were sold like crazy. People also bought like crazy. Mostly to see Rama in person and to support a good cause. 'Rama' flew in from Bombay to Belgaum or Goa and then came to Dharwad in a car. As usual a few hours late. People who had gathered at the 'Kala Bhavan' auditorium were going berserk at the delay. The organizers were having hard time keeping people pacified and calm. After reaching Dharwad, Rama threw usual celebrity tantrums. He complained about everything from hotel room to food. What did he ask for? Chicken! Chicken! Where is chicken? I want my chicken. Only after he was fed chicken from some place at that ungodly hour, he agreed to come to the auditorium. There he repeated some stale dialogs, did some tired acting and left. Just few minutes. That's it. Crowd went mad and demanded their money back. The organizers had to return money to many people. Big loss for the organizers who had hoped they would raise good amount of money for a good cause. Rama had become Ravana! :) lol

Prof. V.S. Rao...some memories

Jotted down the memories that came after reading this article - Prof VS Rao of BITS Pilani to join NIIT University as its next president

Prof. V.S.Rao (Pic courtsey: BITSAA.Org)

Oh, well!

Sorry to see our Prof. VS Rao leave BITS, Pilani family after serving close to 40 years. Awesome institution builder. So, it is only natural that he is moving on to build the next (hopefully) great institution.

During our time, 90-94, he was our hostel warden for the first 2 years and the chief warden for most of the decade along with being a chemistry prof etc. Awesome guy. Strict disciplinarian. Terror for anyone wanting to do anything illegal or monkey business. Ragging? Well, you don't want any junior going up to him and complain about you. You can kiss goodbye to at least one semester. First good yelling, bashing, then before DISCO (Disciplinary Committee) and then bye bye for one semester.

In my first semester, once I got so fed up with constant irritation by a senior that I just yelled at him, 'I am going to VS Rao man... I can't take it anymore!' Dreading the worst he disappeared but his wingies (fellow hostel mates sharing the same wing) were all over a good friend of mine to dissuade me from going to the super cop VSR. I was not anyway going to complain. It was just a ploy to get rid of the annoying senior who had asked me to watch his dirty mattress dry out in the sun!! That too on a nice Saturday afternoon when all I wanted to do was to nap.zzzzzzzzzzzzzzzz. But here was this mosquito of a senior asking me to do donkey work. As a junior in ragging period, I agreed to do but he was insistent that I sit right in front of his stinking mattress and watch it as if it contained diamonds. That's when I snapped and dropped the bombshell, 'I am going to VS Rao man!!' I don't think we ever made peace! No big loss. He was one guy who was really on my back from the get go. From my dress to hairstyle, he had problem with everything. Arbit idiot!

When we became second year students, for the first time I saw Prof.VSR in action. Shouting at a classmate for forcing the juniors to do donkey work of lugging the crate and shifting it to his room. In summer, all students pack their belongings in a wooden crate and leave them in the common room so that rooms can be cleaned and whitewashed. So, when you return from summer holidays, it is a backbreaking chore to shift the crate to your new room. Sometimes, as part of ragging, seniors use juniors to do the heavy lifting and donkey work. One of my classmates was unfortunately caught in the act. As our warden doing the rounds, Prof. VSR saw him making the juniors lift and lug his crate. He ordered them to just drop it. Just drop it. Freshers, what can they do? That too being ordered by the all powerful chief warden. They just dropped the creaky wooden crate from a few feet. It came down crashing and total gone case. The wooden crate was totally broken, stuff inside all on the floor and screaming warden to face. My classmate had met his nemesis on that day. I think that year ragging was even less, at least from anyone who saw Prof. VSR laying it in properly. Any of us who witnessed that showdown hardly ragged juniors in our remaining 3 years as seniors. Such was the shock treatment of Prof. VSR lambasting our classmate!

Another incident when he had shouted at us en masse was during the process of hostel wing allocation for the second year. Some disgruntled elements who either did not get the wing of their choice or had problems joining a wing had complained to VSR that the wing allocation process owned and carried out by a few students was not done fairly. It was unfortunate that a few innocents had to bear the brunt of warden's wrath. After yelling at all of us for messing it up, he let that go. Thank heavens for that.

I met Prof. VSR only once. We had a Kannada association. Small one with a few professors and students of Karnataka origin and more importantly Kannadigas. We wanted to hold our annual function in our hostel mess and needed warden's approval. I went to VSR's house which was next to the hostel. He was courteous. Took the application, scanned and signed then and there and sent me back saying 'you all have fun!' We indeed did.

Faculty members and students from BITS, Pilani going to NIIT is not new. In late 80s, then ex-director Prof. CR Mitra left to NIIT and took a large crowd along with him. Loss to BITS faculty but NIIT was transformed and became the premier computer training institute, thanks to the brain-drain from BITS. Now after 30 years history is repeating with Prof. VSR leaving to build a new university for NIIT.

Good luck Prof. VSR.

Good old memories!

ಮೊಸಳಿ ತತ್ತಿ ಎಂಬ ಚೌಕ ಗುಳಗಿ

ನದಿ ದಂಡಿ ಮ್ಯಾಗ ಚೆಂಡಾ ಆಡಾಕತ್ತಿದ್ದಿವಿರೀ ಸರ್ರಾ.

ಮುಂದ??

ಅದೇನಾತ್ರೀ ಅಂದ್ರ ನಮ್ಮ ಚೆಂಡರೀ, ಬಾಲ್ ಬಾಲ್, ನದಿಯಾಗ ಹೋಗಿ ಬಿತ್ತರೀ. ಏನಾತ್ ಹೇಳ್ರೀ?

ನೀವು ಆಡಾಕತ್ತಿದ್ದ ಚೆಂಡು ನದಿಯಾಗ ಹೋಗಿ ಬಿತ್ತು. ಮುಂದ??

ನದಿಯಾಗ ಇಳಿದು ಬಾಲ್ ತರೋಣ ಅಂದ್ರ ನದಿಯಾಗ ಒಂದು ಮೊಸಳಿ ಇತ್ತರೀ!!! ಗೊತ್ತೈತ್ರೀ??!!

ಹೌದಾ? ಮೊಸಳಿ? ನದಿಯಾಗ? ಮುಂದ? ಬಾಲ್ ಹಾಂಗs ಬಿಟ್ಟು ಮನಿಗೆ ಬಂದ್ರ್ಯಾ???

ಏ!! ಅದೆಂಗ ಬಾಲ್ ಬಿಟ್ಟು ಬರಾಕಾಗತೈತ್ರೀ ಸರ್ರಾ? ನದ್ಯಾಗ ಇಳಿದು ಬಾಲ್ ತರಾಕs ಬೇಕು. ಏನ್ರೀ?

ಹ್ಯಾಂಗ ತಂದ್ರೀ ಬಾಲ್? ಮೊಸಳಿ ಜೋಡಿ ಗುದ್ದಾಡಿ ತಂದ್ರ್ಯಾ???? ಹ್ಯಾಂ???

ಅವನೌನ್! ಜೋರ್ ಗಾಳಿ ಬೀಸಿದ್ರ ಹಾರಿಹೋಗೋ ಬಿರುಗಾಳಿ ಭೀಮನ ಪರ್ಸನಾಲಿಟಿ ನಂದ್ರಿ ಸರ್ರಾ. ನೀವ ನೋಡಾಕತ್ತಿರಲ್ಲಾ? ಹಾಂಗಿದ್ದಾಗ ಎಲ್ಲಿ ನದ್ಯಾಗ ಇಳಿದು ಮೊಸಳಿ ಜೋಡಿ ಗುದ್ದಾಡೋಣ? ಅದಕs ಒಂದು ಐಡಿಯಾ ಮಾಡಿದಿವಿ ಸರ್ರಾ.

ಐಡಿಯಾ ಮಾಡಿದ್ರ್ಯಾ? ಏನು? ಏನು ಐಡಿಯಾ??

ಸರ್ರಾ, ಅದೇನಾಗಿತ್ತು ಅಂದ್ರ ಆ ಮೊಸಳಿ ದಂಡಿ ಮ್ಯಾಗ ತತ್ತಿ ಇಟ್ಟಿತ್ತರೀ. ತತ್ತಿ ರೀ ಅವ ಮೊಟ್ಟೆ ಮೊಟ್ಟೆ. ದೊಡ್ಡ ರೌಂಡ್ ರೌಂಡ್ ಮೊಸಳಿ ತತ್ತಿ. ಗೊತ್ತಾತರೀ???

ಹಾಂ! ಗೊತ್ತಾತೋ ಮಾರಾಯಾ. ಮೊಸಳಿ ತತ್ತಿ ತಂದು ಆಮ್ಲೆಟ್ ಮಾಡಿ ತಿಂದ್ರ್ಯಾ??? ಲಗೂ ಹೇಳೋ!

ಸರ್ರಾ, ನಮ್ಮ ದೋಸ್ತ ಹೋಗಿ ಮೊಸಳಿ ತತ್ತಿಗೆ ಕೈ ಹಾಕಿದ ನೋಡ್ರೀ! 'ನನ್ನ ತತ್ತಿಗೆ ಅದ್ಯಾವ ಭಾಡ್ಕೋ ಸೂಳಿಮಗ ಕೈ ಹಚ್ಚಿದ' ಅನ್ನೋ ಸಿಟ್ಟಿನಾಗ ಮೊಸಳಿ ನೀರು ಬಿಟ್ಟು ದಂಡಿ ಮ್ಯಾಗ ಬಂದು ಭುಸ್ ಭುಸ್ ಅಂತು ನೋಡ್ರೀ!

ಅಬ್ಬಾ! ತತ್ತಿ ಮುಟ್ಟಿದರ ಮೊಸಳಿಗೆ ಅಷ್ಟು ಸಿಟ್ಟಾ??? ಮುಂದ???

ಮೊಸಳಿ ನದಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಗ ಬಂದಿದ್ದ ಬಂದಿದ್ದು, ನಾ ನೀರಾಗ ಜಿಗಿದು, ಸುಂಯ್ ಅಂತ ಈಜಿ, ಬಾಲ್ ತೊಗೊಂಡು ಬಂದೆ ನೋಡ್ರೀ. ಆ ಹುಚ್ಚ ಮೊಸಳಿ ತನ್ನ ತತ್ತಿ ಅದಾವೋ ಅಥವಾ ಆಮ್ಲೆಟ್ ಆಗಿಹೋಗ್ಯಾವೋ ಅಂತ ನೋಡಿಕೋತ್ತ ದಂಡಿ ಮ್ಯಾಗೆ ನಿಂತಿತ್ತು ನೋಡ್ರೀ ಸರ್ರಾ. ಹ್ಯಾಂಗೈತ್ರೀ????

ಚೌಕ್ ಗುಳಗಿ ಮಸ್ತ ಐತಿ. ಎಲ್ಲೆ ಸಿಗ್ತಾವ ಇಂತಾ ಚಚ್ಚೌಕ ಗುಳಗಿ? ನಮಗೂ ಒಂದು ಡಜನ್ ಬೇಕಾಗ್ಯಾವ.

ಯಾಕ ಸರ್ರಾ?

ನಿನ್ನಂತಾ ಕೆಲವು ಹಡಬಿಟ್ಟಿ ಮಂದಿಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಬಾಯಾಗ ಒಂದಿಷ್ಟು ಮು*ಳ್ಯಾಗ ಇಂತಾವೇ ಚೌಕ ಗುಳಗಿ ತುರ್ಕೋ ಮನಸ್ಸಾಗೈತಿ! ಭಾಳ ಮನಸ್ಸಾಗೈತಿ!

ಹಾಂಗ್ರೀ???!!!

* ದಿನಪೂರ್ತಿ ಇಂತವೇ ನಂಬಲು ಅಸಾಧ್ಯವಾದ ಕಾರ್ಪೊರೇಟ್ ಚೌಕ್ ಗುಳಿಗೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ನಂತರ ಹೊಳೆದಿದ್ದು. ಈ ಕಾರ್ಪೊರೇಟ್ ಜನ ಅದೆಲ್ಲಿಂದ ಈಪರಿ ಛೋಡುತ್ತಾರೋ!? ಅದೂ ನಂಬೋ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಛೋಡೋದೇ!??

:) :)

#ಕಾರ್ಪೊರೇಟಛೋಡ್

Class 12 memories....

Two Bihar toppers fail re-test, clean chit for 11 

This blog post was triggered by the memories that came after reading the above article.

What a mess!!

So what happens now? Everyone's rank gets bumped up by 1??? Second rank holder becomes the first and so on.

Reminds me of a similar story that happened in 1982, my brother's PUC-II batch. Some girl went to court (if I recall correctly) over her results and somehow became 6th or 7th rank holder afterwards. So everyone below her rank got pushed down. One of my brother's friend who had initially secured the 10th rank also got the push down and being the last rank holder he became rankless as 11th rank does not count. Only top 10.

Not that it mattered. He went on to do well later in life.

That girl getting inserted herself in the middle did not matter to my bro. He was the state topper in science. His 570/600 was a new record and stayed so for many years only to be beaten and bettered by somebody in 1996 or sometime. Now forget it. Everyone scores like 590+ out of 600. But back then scoring was not that easy. That too scoring 570/600 with PCMB and Sanskrit was unheard of. Normally high scorers used to have Statistics or Electronics along with some foreign languages like French or German.

1982 was also a golden year for Dharwad and for Karnataka College Dharwad (KCD). First ranks in both science and arts streams were bagged by KCD students. Arts topper was KUD Chemistry Prof. Mahajanshetty's daughter. Also our family friends.

The year 1982 was also a golden year for our Havyaka community, a very small community of Brahmins who follow Advaita tradition and have their unique Kannada dialect and many other special cultural norms. Both PUC-II (science) and SSLC toppers were Havyakas. PUC-II topper was my bro. SSLC topper was Mahabaleshwar Hegde from Sirsi. SSLC rank list also had few more Havyakas like Vinay Hegde of Bairumbe, Sirsi. Dinesh Bhagwat of Kumata. Interesting thing happened in 1984. Dinesh Bhagwat and Mahabaleshwar Hegde swapped their ranks. Dinesh Bhagwat, who had come to study at KCD, got the first rank to the state in science stream. Mahabaleshwar Hegde got the 6th rank to the state. All went on to scale higher mountains later. All doing well.

Oh, good old memories.

Btw, just for the record, I got the 11th rank in PUC, 1990 (missed the 10th by one mark). Not that it mattered anyway (!?) :)

ಎಲ್ಲ MRS ಕೃಪೆ! MRS ಗೆ ದೊಡ್ಡ ನಮಸ್ಕಾರ!

'ನಿಮ್ಮ ಕಾರ್ ಏನೂ ಜಾಸ್ತಿ ಎಣ್ಣೆ (oil) ಕುಡಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ. ಏನೂ ರಿಪೇರಿ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ,' ಅಂದ ಮೆಕಾನಿಕ್.

'ಕಾರಿನ ಮಾಲೀಕರೂ ಅಷ್ಟೇ. ಜಾಸ್ತಿ ಎಣ್ಣೆ ಕುಡಿಯೋದಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಕಾರ್ ಕೂಡ ಜಾಸ್ತಿ ಎಣ್ಣೆ ಕುಡಿಯೋದಿಲ್ಲ. ಹಿತಮಿತವಾಗಿ ಎಣ್ಣೆ ಕುಡಿಯುತ್ತೆ!' ಅಂತ ಬ್ಯಾಗ್ರೌಂಡಿನಲ್ಲಿ ನಟ ಜಗ್ಗೇಶ್ ಅವರ ವಿಶಿಷ್ಟ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಕಿಚಾಯಿಸಿದಂತಾಯಿತು. ನೋಡಿದರೆ ಜಗ್ಗೇಶ್ ಟೈಪಿನ ಜನ ಯಾರೂ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. 'ಎದ್ದೇಳು ಮಂಜುನಾಥ' ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ ಜಗ್ಗೇಶರಿಗೆ ಆದಂತಹದ್ದೇ ಭ್ರಮೆ ಅಂತ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ.

'ಕಾರಿನ ಎಣ್ಣೆ ಸೇವನೆ ಎಲ್ಲಾ ಬರೋಬ್ಬರಿ ಇದೆ. ರಿಪೇರಿ ಗಿಪೇರಿ ಬೇಡ,' ಅಂತ ಕೇಳಿ ನಿರುಮ್ಮಳವಾಯಿತು.

ಎಲ್ಲಾ MRS ಕೃಪೆ ಅಂದುಕೊಂಡು ಅಲ್ಲೇ MRS ಗೆ ಒಂದು ನಮಸ್ಕಾರ ಹಾಕಿದೆ.

ಅದೇನಾಗಿತ್ತು ಅಂದರೆ ಐದಾರು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ಟೊಯೋಟಾ ಕಂಪನಿ ಒಂದು ಪತ್ರ ಹಾಕಿದ್ದರು. 'ಇಂತಹ ವರ್ಷದ, ಇಂತಹ ಮಾಡೆಲ್ಲಿನ ಕೆಲವು ಕಾರುಗಳು ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಎಣ್ಣೆ ಕುಡಿಯುತ್ತಿವೆ. ಕೆಲವುಗಳ ಇಂಜಿನ್ ಕೂಡ ಶಿವಾಯ ನಮಃ ಆಗಿಹೋಗಿದೆ. ಹತ್ತಿರದ ಟೊಯೋಟಾ ಡೀಲರ್ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿ ಟೆಸ್ಟ್ ಮಾಡಿಸಿ. ನಿಮ್ಮ ಕಾರ್ ಕೂಡ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಎಣ್ಣೆ ಹೊಡೆಯೋ ಅಲ್ಲಲ್ಲ ಕುಡಿಯೋ ಗಿರಾಕಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ರಿಪೇರಿ ಮಾಡಿಕೊಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲ ಉಚಿತ. ಗ್ರಾಹಕರಿಗಾಗಿ ಟೊಯೋಟಾದ ಕೊಡುಗೆ,' ಅಂತ ಏನೋ ಬಂದಿತ್ತು. ಬರುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತವೆ. ವರ್ಷಕೊಮ್ಮೆ ಆ recall, ಈ recall ಅಂತ ಏನೇನೋ ಪತ್ರ ಬರುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲ ಕಾರ್ ಕಂಪನಿಗಳ ಹಣೆಬರಹವೇ ಅಷ್ಟು. ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗಿ, ಕಂಪ್ಯೂಟರಿನ ಕ್ರಿಮಿಗಳು ಉರ್ಫ್ bugs ಎಲ್ಲಾ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಸೇರಿ ರಾಮರಾಡಿ ಎದ್ದಿದೆ ಅಂತ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲ ನಮ್ಮಂತಹ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಕೂಲಿಗಳ ಕಾಣಿಕೆ.

ಹಂ! ನೋಡಿದರೆ ನಮ್ಮ ಹಳೇ ಓಬಿರಾಯನ ಕಾಲದ ಕಾರು ಕೂಡ ಅದೇ ವರ್ಷದ್ದು. ಅದೇ ಮಾಡೆಲ್. ತಪಾಸಣೆ ಉಚಿತ, ಏನಾದರೂ ಪ್ರಾಬ್ಲಮ್ ಇದ್ದರೆ ರಿಪೇರಿ ಉಚಿತ ಅಂತ ಹಾಕಿದ್ದರು ನೋಡಿ. ಉಚಿತ ಉರ್ಫ್ ಬಿಟ್ಟಿ ಅಂದರೆ ನನಗೊಂದು ನಮ್ಮಪ್ಪನಿಗೊಂದು ಅಂತ ಫೀಲಿಂಗ್ ಬರೋದು ಸಹಜ. ಮತ್ತೆ ಎಲ್ಲಿಯಾದರೂ ಎಣ್ಣೆ ಜಾಸ್ತಿ ಕುಡಿದೂ ಕುಡಿದೂ ಇಂಜಿನ್ ಶಿವಾಯ ನಮಃ ಆಗಿಬಿಟ್ಟರೆ ಕಾರನ್ನು ಗುಜರಿಗೆ ಹಾಕಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಅಷ್ಟೇ. ಯಾಕೆಂದ್ರೆ ಇಂಜಿನ್ ರಿಪೇರಿ ಗಿಪೇರಿ ಅಂತ ಕೂತರೆ ಕಮ್ಮಿ ಕಮ್ಮಿಯೆಂದರೂ ಐದಾರು ಸಾವಿರ ಡಾಲರುಗಳಿಗೆ ಕೆಲಶಿ ರಾಮನ ಬಡ್ಡು ಕೂಪು ಹಚ್ಚಿ ನೀರಿಲ್ಲದೆ ಬೋಳು ಕೆತ್ತಿಸಿಕೊಂಡಂತೆಯೇ. ಯಾರಿಗೆ ಬೇಕು ಆ ರಿಸ್ಕ್? ಹಾಗಂತ ವಿಚಾರ ಮಾಡಿ ನಾಲ್ಕಾರು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ಸರ್ವೀಸಿಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋದಾಗ, 'ಅಣ್ಣಾ, ಅದೇನೋ ಕಾರಿನ ಎಣ್ಣೆ ಕುಡಿತದ ಟೆಸ್ಟ್ ಮಾಡ್ತೀರಂತೆ? ನಮ್ಮದಕ್ಕೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾಡಿ. ಎಲ್ಲಿ ಮುಂಡೇದು ಜಾಸ್ತಿ ಎಣ್ಣೆ ಕುಡಿಯುತ್ತಿದೆಯೇನೋ? ಗೊತ್ತಾಗಲ್ಲ ಕಣಣ್ಣ,' ಅಂದಿದ್ದೆ. ಅಷ್ಟು ವಿನಯದಿಂದ ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮಾಡಿದ್ದ. ಯಾಕೆಂದರೆ appointment ಕೇವಲ ಸರ್ವೀಸ್ ಮಾಡಲು ಮಾತ್ರ ಇತ್ತು. ಇದಕ್ಕೆ ಅಂತ ಬೇರೆ appointment ಬುಕ್ ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತು. ತರಲೆ. ಮಾಡದೇ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ, 'ಸ್ವಲ್ಪ ಅಡ್ಜಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ,' ಅಂದಿದ್ದೆ. ಚೊಣ್ಣ ಹಾಕಿಕೊಂಡು, ಫುಲ್ ಬೆಂಡಾಗಿ, ಗೌರವದಿಂದ ಅಣ್ಣಾ, ಪಣ್ಣಾ ಅಂದಿದ್ದಕ್ಕೋ ಏನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಕೇಳಿಕೊಂಡಂತೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಅಡ್ಜಸ್ಟ್ ಮಾಡಿದ್ದ.

ಈ ಎಣ್ಣೆ ಕುಡಿಯೋ ತಪಾಸಣೆ ಒಂದು ಪಟ್ಟಿಗೆ ಆಗುವಂತದ್ದಲ್ಲ ಅಂತ ಆವಾಗಲೇ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು. ಅದಾದ ನಂತರ ೧೧೦೦ ಮತ್ತು ೧೩೦೦ ಮೈಲುಗಳ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ತರಲು ಹೇಳಿದ. ಕೆಟ್ಟ ಬೋರಿಂಗ್. ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಒಂದು ಸಲ ಸರ್ವೀಸಿಂಗಿಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಲೇ ನಮಗೆ ಕೆಟ್ಟ ಬೋರ್. ಈಗ ಈ ಎಣ್ಣೆ ಗಿರಾಕಿಗಾಗಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹೋಗಬೇಕೇ??

ಸರಿ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಬಂದಿದ್ದೆ. ಬಾನೆಟ್ ತೆಗೆದು ನೋಡಿದರೆ oil chamber, oil dipstick ಎಲ್ಲ ಸೀಲ್ ಮಾಡಿದ್ದರು. 'ಸೀಲ್ ಒಡೆದರೆ ಟೆಸ್ಟ್ void!' ಅಂತ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ಬೇರೆ ಅದರ ಮೇಲೆ. 'ಹೌದಪ್ಪಾ, ಸೀಲ್ ಬಹಳ ಇಂಪಾರ್ಟೆಂಟ್. ಸೀಲ್ ಒಡೆದ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲವೂ void ಅಣ್ಣಾ! ಹಾಗಾಗಿ ಎಲ್ಲರೂ ಎಲ್ಲ ಸೀಲ್ ಬಗ್ಗೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಇರಬೇಕು!' ಅಂತ ಅಂದುಕೊಂಡೆ.

ಸರಿ ಹೇಗೂ ೧೧೦೦ ರಿಂದ ೧೩೦೦ ಮೈಲುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ವಾಪಸ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡುಹೋಗಬೇಕು ತಾನೇ? ಹೋದರಾಯಿತು ಅಂದುಕೊಂಡೆ. ಮರೆತುಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಮನ್ನಿತ್ತಲಾಗೆ ನೆನಪಾಗಿತ್ತು. ಅಲ್ಲೇ ಬಾಯಿ ಲೆಕ್ಕ ಮಾಡಿದೆ. ಹೇಗೂ ಇನ್ನೂ ಒಂದು ನೂರು ನೂರವೈತ್ತು ಮೈಲು ಮಾರ್ಜಿನ್ ಇದೆ. ಹೋಗಿಬಂದರಾಯಿತು ಅಂದುಕೊಂಡೆ. ಕಳೆದ ವಾರಾಂತ್ಯ ಮೂರು ದಿನ ರಜೆ ಬಂದು, U Turn ಸಿನೆಮಾ ನೋಡಲು ಅಲ್ಲಿಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಬಂದು ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು ಪ್ರಯಾಣವಾಗಿತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ ಇನ್ನೂ ತಡಮಾಡಿದರೆ ೧೩೦೦ ಮೈಲು ದಾಟಿಬಿಟ್ಟರೆ ಟೆಸ್ಟ್ void ಆಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಮಾಡಿಸಬೇಕು ಅಂದರೆ ದೊಡ್ಡ ತಲೆನೋವು. ಹಾಗಾಗಿ ಇವತ್ತೇ ಹೋಗಬೇಕು ಅಂತ ಹೋದೆ.

ಹೋಗಿ ನೋಡಿದರೆ!

೧೨೯೭ ಮೈಲುಗಳು. ಇನ್ನು ಮೂರು ಮೈಲು ಜಾಸ್ತಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದರೆ ೧೩೦೦+ ಆಗಿಬಿಡುತ್ತಿತ್ತು. ಟೆಸ್ಟ್ void. ಸೀಲ್ ಒಡೆಯದಿದ್ದರೂ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಬೇರೆ ಕಾರಣಕ್ಕೆ void ಆಗಿಬಿಡುವ ರಿಸ್ಕ್ ಇರುತ್ತದೆ. ಅಂತೂ ಇಂತೂ ಮೂರು ಮೈಲಿನಲ್ಲಿ ಬಚಾವ್!

ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ MRS ಕೃಪೆ. ಮೂರು ಮೈಲಿನಿಂದ ಬಚಾವ್ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟ.

ಎಣ್ಣೆ ತಪಾಸಣೆ ಎಲ್ಲ ಮುಗಿಯಿತು. ಏನೂ ತೊಂದರೆ ಇಲ್ಲ ಅಂದರು.

ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ MRS ಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ ಹೇಳಿದೆ.

ಇವತ್ತು ಗುರುವಾರ. ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯೇ MRS ನೆನಪಾಗಿದ್ದರು. ಸಂಕಟ ಬಂದಾಗ ವೆಂಕಟರಮಣ ಅನ್ನುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ MRS ನೆನಪಾಗಿದ್ದರು.

MRS ನೆನಪಾಗಲು ಕಾರಣವೂ ಇತ್ತು. ಸುಮಾರು ಒಂದು ವಾರದ ಮೇಲೆ ಆಫೀಸಿನ ನೆನಪಾಗಿತ್ತು. ಹೋಗಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಕಳೆದ ವಾರಾಂತ್ಯ ಲಾಂಗ್ ವಾರಾಂತ್ಯ. ಮೆಮೋರಿಯಲ್ ಡೇ ಅಂತ ಸೋಮವಾರ ಕೂಡ ರಜೆ. ಲಾಂಗ್ ವಾರಾಂತ್ಯ ಅಂತ ಕಳೆದ ಶುಕ್ರವಾರ ಅರ್ಧ ದಿನಕ್ಕೇ ಅಂಗಡಿ ಬಂದ್ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಅದು ರೂಢಿ. ಮೂರು ಪ್ಲಸ್ ದಿನಗಳ ವಾರಾಂತ್ಯ ಮುಗಿದ ಮರುದಿನ ಅಂದರೆ ಮಂಗಳವಾರ ಎಲ್ಲೋ ಹೊರಗೆ ಟ್ರೇನಿಂಗ ಅಂತ ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟೆ. ಬುಧವಾರವೂ ಟ್ರೇನಿಂಗ. ಹಾಗೆಲ್ಲ ಹೊರಗೆ 'ಕೆಲಸದ' (!) ಮೇಲಿದ್ದಾಗ ನಾವು ಆಫೀಸಿನ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವದಿಲ್ಲ. ಇಮೇಲ್ ಕೂಡ ನೋಡುವದಿಲ್ಲ. ಇವತ್ತು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದು ಸುಮ್ಮನೇ ಇಮೇಲ್ ಕೌಂಟ್ ನೋಡಿದರೆ ಐದುನೂರು ಓದದ ಈಮೇಲುಗಳು. ರಜೆ ಹಾಕಿ ಮಲಗಿಬಿಡೋಣ ಅನ್ನಿಸಿತ್ತು. ಹೇಗೂ ಇವತ್ತು ಗುರುವಾರ ರಜೆ ಹಾಕಿ, ಬೆಚ್ಚಗೆ ಹೊದ್ದುಕೊಂಡು ತಾಚಿ ತಾಚಿ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟರೆ ನಾಳೆ ಶುಕ್ರವಾರ. working from home. ಟೀಮಿನ ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮಿಯರಿಗೆ ಬಾಗೀನ ಕೊಟ್ಟು, ವೆಂಕಪ್ಪಗಳಿಗೆ ನಾಮ ಎಳೆದುಬಿಟ್ಟರೆ ಶುಕ್ರವಾರ ಮುಗಿಯುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೆ ವಾರಾಂತ್ಯ. ಹೀಗೆ ವಿಚಾರ ಮಾಡಿ ತಾಚಿ ಮಾಡೋಣ ಅಂತ ಮುಸುಕೆಳೆಯಲು ರೆಡಿ ಆದಾಗ ಇದು ನೆನಪಾಯಿತು. ಕಾರ್ ಎಣ್ಣೆ ಸೇವನೆ ತಪಾಸಣೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಬಾಸ್ ಕೂಡ SMS ಮಾಡಿದ. 'ಏನೋ ರಾಡಿ ಎದ್ದಿದೆ. ಸಾಫ್ ಮಾಡಲು ಸಹಾಯದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ,' ಅಂದ. 'ಓಹೋ! ಇವತ್ತು ಸಫಾಯಿ ಕರ್ಮಚಾರಿ ಕೆಲಸ. ಹೋಗಲಿಕ್ಕೇಬೇಕು. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ನಾಳೆ, ಅದೂ ಶುಕ್ರವಾರ, ತಲೆ ಕೆಟ್ಟು ನಪರೆದ್ದು ಹನ್ನೆರಡಾಣೆ ಆಗಿಹೋಗುವಷ್ಟು ಕೆಲಸ ಬಂದುಬಿಡುತ್ತದೆ,' ಅಂತ ಹೆದರಿಕೆ ಉಂಟಾಗಿ ಎದ್ದೆ. ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ ಕಾರ್ ಎಣ್ಣೆ ತಪಾಸಣೆಯ appointment ಇತ್ತು.

ಕಾರ್ ಸರ್ವೀಸಿಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಅವರದ್ದೇ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಲಿಫ್ಟ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಆಫೀಸಿಗೆ ಬಂದರೆ ಎದಿದ್ದ ಎಲ್ಲ ರಾಡಿ ತಂತಾನೇ ಸ್ವಚ್ಛವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ! ಸ್ವಚ್ಛ ಮಾಡಿ, ನಮ್ಮನ್ನು ಆ ರಾಡಿಯಿಂದ ಕಾಪಾಡಿದ ತಮ್ಮನಂತಹ ಹುಡುಗರ, ತಂಗಿಯರಂತಹ ಹುಡುಗಿಯರ ಬೆನ್ನು ತಟ್ಟುವ ಮೊದಲು (ಬೆನ್ನು ಸವರುವ ಮೊದಲು ಅಲ್ಲ ಮತ್ತೆ) ನೆನಪಾಗಿದ್ದು ಇದೇ MRS. 'ನಿನ್ನ ಕೃಪೆ ಅಪಾರ MRS. ಎಂದೂ ನೆನೆಯದವ ಇಂದು ನೆನೆದೆ. ಎಲ್ಲ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನೂ ಹೂವು ಎತ್ತಿದಷ್ಟು ಸರಾಗವಾಗಿ ಪರಿಹರಿಸುತ್ತಿರುವೆಯೆಲ್ಲ ತಂದೇ!? ನಿನಗೆ ದೊಡ್ಡ ನಮಸ್ಕಾರ MRS!' ಅಂತ MRS ಗೆ ಮತ್ತೆ ನಮಿಸಿದೆ.

ಜಮಾ ಆಗಿದ್ದ ಐದುನೂರು ಈಮೇಲುಗಳನ್ನು ಓದಲಿಲ್ಲ. ಓದುವ ಇರಾದೆಯೂ ಇಲ್ಲ. ಇಂಪಾರ್ಟೆಂಟ್ ಇದ್ದರೆ ಮತ್ತೆ ಮೇಲ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇನ್ನೂ ಇಂಪಾರ್ಟೆಂಟ್ ಇದ್ದರೆ ಫೋನ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಬಂದ ಇಮೇಲ್ ಎಲ್ಲ ಓದುತ್ತ ಕೂತರೆ ಇದ್ದ ಆಯುಷ್ಯ ಸಾಕಾಗುವದಿಲ್ಲ. ಏನೋ ತಲೆಗೆ ಬಂತು ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಇಮೇಲ್ ಒಗಾಯಿಸಿರುತ್ತಾರೆ. ಅದನ್ನು ನೀವು ಮೂರು ದಿವಸಗಳ ನಂತರ ಓದಿ, ತಲೆ ಖರ್ಚು ಮಾಡಿ, ಅದಕ್ಕೊಂದು ವಿವರವಾದ ಉತ್ತರ ರೆಡಿ ಮಾಡಿ ಕಳಿಸಿದರೆ ಅವರಿಗೆ ಅಸಲಿ ವಿಷಯವೇ ಮರೆತುಹೋಗಿರುತ್ತದೆ. ಮೇಲಿನ, ಫೀಮೇಲಿನ ಆಯುಷ್ಯ ಎಷ್ಟೇ ಅದರೂ ಈಮೇಲಿನ ಆಯುಷ್ಯ ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ನಾಲ್ಕು ಘಂಟೆ. ಅದರ ಮೇಲೆ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಅದನ್ನು ಕಳಿಸಿದವರಿಗೇ ನೆನಪಿರುವದಿಲ್ಲ. ಅರ್ಥ ಆಯ್ತಾ? ಇಮೇಲ್ ಎಲ್ಲಾ ಬಂದಾಗ್ಬೇಕ್! ನನ್ಮಗಂದ್! :)

ಸರಿ, ಹೀಗೆ MRS ಕೃಪೆಯಿಂದ ಎಲ್ಲ ಸಾಂಗೋಪಸಾಂಗವಾಗಿ ಸಾಗಿತು. ಬಗೆಹರಿಯಿತು. ಗುರುವಾರದಂದೇ ಶನಿ ಬಂದು ವಕ್ಕರಿಸುವ ಎಲ್ಲ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿದ್ದವು. ಅದೇನೋ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದೇಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ MRS ನೆನಪು. ನೆನಪಾದ ತಕ್ಷಣ ಭಕ್ತಿ. ಭಕ್ತಿ ಬಂದ ಕೂಡಲೇ ಸ್ತೋತ್ರ. ಸ್ತೋತ್ರ ಹೇಳುತ್ತ ಹೇಳುತ್ತ ಭಕ್ತಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಫುಲ್ ಸಿಂಕು.

ಅಂದ ಹಾಗೆ ಇವತ್ತು ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕೃಪೆ ತೋರಿಸಿ, ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ, ಸಲುಹಿ, ಎಲ್ಲ ಕಷ್ಟ ನಿವಾರಣೆ ಮಾಡಿದ MRS ಯಾರು ಅಂದುಕೊಂಡ್ರಾ? ಅವರೇ MRS. ಅವರೇ ಮಂತ್ರಾಲಯದ ರಾಘವೇಂದ್ರ ಸ್ವಾಮಿಗಳು! MRS ಅಂದ್ರೆ ಮಂತ್ರಾಲಯದ ರಾಘವೇಂದ್ರ ಸ್ವಾಮಿಗಳು ಅಂತ. DMS ಅಂದರೆ ಧರ್ಮಸ್ಥಳದ ಮಂಜುನಾಥ ಸ್ವಾಮಿ ಅಂತ. TVS ಅಂದ್ರೆ? ಮೊಪೆಡ್ ಅಲ್ಲರೀ. ತಿರುಪತಿ ವೆಂಕಪ್ಪ ಸ್ವಾಮಿ ಅಂತ. ಎಲ್ಲರ ಕರುಣೆ, ಆಶೀರ್ವಾದ ಇರಲಿ. ನಾಳೆ ಶುಕ್ರವಾರ. 'ಶನಿವಾರದ ಶನಿ ಸ್ವಾಮೀ, ನಾಳೇನೇ ಬಂದು ಅಟಕಾಯಿಸಿಕೊಂಡುಬಿಡಬೇಡ ತಂದೆ. ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ, ಮಾಡಿ ಸುಸ್ತಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಬೇಗನೆ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ, ವೀಕೆಂಡ್ ಶುರುಮಾಡಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡು ತಂದೇ!! :)

ಆಲ್ಬಮ್ ತೋರಿಸುವ ಪರಿಯನ್ನು ಅದು ಹೇಗೆ ಬಣ್ಣಿಸಲಿ?

ಕೃಪಾಕರ ಸೇನಾನಿಯವರ 'ಸೆರೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ಹದಿನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳು' ಪುಸ್ತಕದಿಂದ (ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ: ವಿಕಾಸ್ ಹೆಗಡೆ)

ಹಾ....ಹಾ...ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಆಲ್ಬಮ್ ತೋರಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದವರನ್ನು ಎಂಟರ್ಟೈನ್ ಮಾಡಬೇಕು. ಆಗಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸ್ಮಾರ್ಟ್ ಫೋನುಗಳು ಇರಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ. ಬಂದವರು ಎಷ್ಟಂತ ಪೇಪರ್ ಓದಿಯಾರು? ಅವರೂ ಆ ಪೇಪರ್ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಓದಿರುತ್ತಿದ್ದರು. ಹಾಗಾಗಿ ಮಾತು ಮುಂದುವರಿಸಲು ಆಲ್ಬಮ್ ಬೆಸ್ಟ್. ವಿದೇಶ ಪ್ರವಾಸದ ಆಲ್ಬಮ್, ವಿದೇಶದಲ್ಲಿದ್ದ ಬಂಧುಗಳ ಆಲ್ಬಮ್. ಒಂದೇ ಎರಡೇ?

ವಿದೇಶದಲ್ಲಿದ್ದ ಕೆಲವು ಭಯಂಕರ ಪ್ರತಿಭಾವಂತರ ಅಲ್ಬಮ್ಮುಗಳನ್ನು ನೋಡಿ motivate ಆಗಿದ್ದಂತೂ ನಿಜ. ಅದರಲ್ಲಿ ದೂಸರಾ ಮಾತಿಲ್ಲ. ಇಪ್ಪತ್ತನೇ ವರ್ಷಕ್ಕೇ ಮಾಸ್ಟರ್ ಡಿಗ್ರಿ ಮುಗಿಸಿದ ಅಣ್ಣ, ಇಪ್ಪತ್ತೆರಡನೇ ವಯಸ್ಸಿಗೇ Phd ಮುಗಿಸಿದ ಅಕ್ಕ, ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನ ದೊಡ್ಡ ಸರ್ಜನ್ ಮಾಮಾ, ಅಮೇರಿಕಾದ ದೊಡ್ಡ ವಕೀಲ ಮತ್ತೊಬ್ಬ. ಹೀಗೆ ಪರಿಚಿತರ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ದೊಡ್ಡ ಮಟ್ಟದ ಸಾಧಕರು ಇದ್ದರು. ಆರು ತಿಂಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಅಂತವರ ಧಾರವಾಡದ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟರೆ ಮುಗಿಯಿತು. ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಹೋದಂತೆ. ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಒಂದು ಎರಡು ಬಾರಿ ಮಕ್ಕಳ ಬಳಿ ಹೋಗಿಬಂದಿರುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಮನೆಯವರು ಆಲ್ಬಮ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಂದುಕೂತು, ತಾಸುಗಟ್ಟಲೆ ಎಲ್ಲಾ ವಿವರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರ ಯಶಸ್ಸಿನ ಕಥೆಗಳೇ ಅಂದು ನಮಗೆ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರೇರಣೆ. Those high achievers were our role models.

ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಮಹಾ ಅದೃಷ್ಟವೋ ಎಂಬಂತೆ ಎಲ್ಲಿಯಾದರೂ ಒಂದು ಪೆನ್ನು, ಪೆನ್ಸಿಲ್, ವಾಚು, ಮುಂತಾದ ವಿದೇಶದ ಚಿಕ್ಕ ಉಡುಗೊರೆ ಕೂಡ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು. 'ನಮ್ಮನಿ ಅಣ್ಣಾ ನಿನಗ ಅಂತ ಕೊಟ್ಟು ಕಳಿಸ್ಯಾನ, ತೊಗೋ', 'ನಿಮ್ಮ ಮಾಮಾ ಕೊಟ್ಟಾನ ನೋಡು ಮಹೇಶಗ ಕೊಡು ಅಂತ ಹೇಳಿ' ಅಂತ ಕೊಟ್ಟುಬಿಟ್ಟರೆ ಮುಗಿದೇಹೋಯಿತು. ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ದೂರವಿದ್ದವರನ್ನೂ ಕೂಡ ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಕಿಸ್ ಹೊಡೆದೇಬಿಡಬೇಕು ಅನ್ನುವಷ್ಟು ಖುಷಿ. ಅಂತಹ ಅಣ್ಣಂದಿರ ಮೇಲೆ, ಅಕ್ಕಂದಿರ ಮೇಲೆ, ಮಾಮಾಗಳ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಚ್ಚರಿ, ಗೌರವ, ಭಕ್ತಿ, ಮೂಡುತ್ತಿತ್ತು. ಅವರಂತೆ ಸಾಧಿಸಬೇಕು. ಸಾಧನೆ ಏನು ಅಂತ ತಿಳಿಯದಿದ್ದರೂ ಓಕೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಅವರಂತಾಗಿಬಿಡಬೇಕು. ತುರಂತ ಆಗಬೇಕು. ಅದೇ ಕನಸು.

ಇಂತಹ ಸಾಧಕ ಮಂದಿ ಮುಂದಿನ ಸಲ ಧಾರವಾಡಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ಅಂತವರು ನಮಗೆ ಯಾವ ಸಿನೆಮಾ ಹೀರೋಗಿಂತಲೂ ಕಮ್ಮಿ ಅಲ್ಲ. role models. 'ಅವರಂತೆ ಆಗಬೇಕು!' ಅಂತ ಒಂದು ದಾರಿ ತೋರಿಸಲಿಕ್ಕೆ, ಕನಸು ಕಾಣಲಿಕ್ಕೆ ನೆರವಾಗಿದ್ದು ಇಂತಹ ಅಲ್ಬಮ್ ಗಳೇ. ಹಾಗಾಗಿ ಅಂತಹ ಆಲ್ಬಮ್ ಗಳಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ಧನ್ಯವಾದ. ಈಗಿನ ಮಂದಿಗೆ ಆ ನಸೀಬ್ ಇದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಎಲ್ಲರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಅವೇ ಹಪ್ಪು ಸ್ಮಾರ್ಟ್ ಫೋನ್. ಅವೇ ಹಳಸಿದ ಫೇಸ್ಬುಕ್, ಟ್ವಿಟ್ಟರ್. ಉದ್ಯೋಗಿಲ್ಲದ ಮಂದಿ ಹಾಕಿದ ಯಬಡಾಸು 'ಸ್ವಂತಿ'ಗಳಿಗೆ ಲೈಕ್ ಒತ್ತುತ್ತಾ ಕೂಡುವ ಕರ್ಮ.

ಇನ್ನು ಮದುವೆ ಅಲ್ಬಮ್. ಕೆಟ್ಟ ಬೋರಿಂಗ್. ಮದುವೆ ಅಲ್ಬಮ್ ತೋರಿಸುವದಿದ್ದರೆ ಮದುವೆಯ ಮೂರು ವರ್ಷ / ೩೬,೦೦೦ ಕೀಮಿ ವಾರಂಟಿ ಮುಗಿದ ನಂತರ ತೋರಿಸಿ. ಈಗಿತ್ತಲಾಗೆ ಎಷ್ಟೋ ಮದುವೆಗಳು ಅಷ್ಟು ತಾಳಿಕೆ ಬರುತ್ತಲೇ ಇಲ್ಲ. ತಾಳಿದ್ದು ಬಾಳೀತು. ತಾಳದ ತಾಳಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ತಾಳಿಬಾನ್ ಮಂದಿಯ ಮದುವೆ ಅಲ್ಬಮ್ ತಂದರೆ ಸಟಾಕ್ ಅಂತ ಎಸ್ಕೇಪ್!

ಒಂದು ಪುಸ್ತಕದ excerpt ನೋಡಿ ಏನೆಲ್ಲಾ ನೆನಪಾಯಿತು!

* ನನ್ನ ಫೇಸ್ಬುಕ್ ಸ್ಟೇಟಸ್ ನಿಂದ ಎತ್ತಿದ್ದು.