ರಾಮನಂತಹ ಮಗನಿದ್ದಾಗಲೇ ದುಃಖ ತಪ್ಪಲಿಲ್ಲ...

ಸ್ವಾಮಿ ಅನುಭವಾನಂದ ಸರಸ್ವತಿಗಳು ಆಗಾಗ ಹೇಳುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಪ್ರವಚನಗಳನ್ನು ಕೇಳಲು ಬರುವ ಜನ ಸದಾ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವ ಕಿರಿಕಿರಿ, ತೋಡಿಕೊಳ್ಳುವ ದುಃಖ ಯಾರ ಬಗ್ಗೆ ಅಂದರೆ - ಮಕ್ಕಳ ಬಗ್ಗೆ! ಮಕ್ಕಳು ಅಂದರೆ ಮಗ, ಮಗಳು, ಸೊಸೆ, ಅಳಿಯ, ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು ಎಲ್ಲರೂ ಬಂದರು ಅದರೊಳಗೆ.

ಮಕ್ಕಳು ಅದೆಷ್ಟೇ ವಯಸ್ಸಿನವರಿರಲಿ, ಅದೆಷ್ಟೇ ಒಳ್ಳೆಯವರಿರಲಿ ಅಥವಾ ಕೆಟ್ಟವರಿರಲಿ, ತಂದೆತಾಯಿಗಳ ಆಕ್ಷೇಪಣೆಗಳೇ ಮುಗಿಯುವದಿಲ್ಲ. ಮಕ್ಕಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿಕೊಂಡು, ‘ಸ್ವಾಮೀಜಿ, ಮಕ್ಕಳು ಹೀಗಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಹೀಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನೆಮ್ಮದಿಯಿಲ್ಲ. ಪರಿಹಾರ ಸೂಚಿಸಿ,’ ಎಂದು ದುಃಖಿಸಿ, ಪರಿಹಾರ ಬಯಸುತ್ತಾರಂತೆ.

ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಅಂತಹ ಭಕ್ತಾದಿಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಕಥೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಅದರ ಮೂಲಕ ನೀತಿಪಾಠ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

ರಾಮಾಯಣದ ದಶರಥ ಮಹಾರಾಜನಿಗೆ ಮಕ್ಕಳಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಆತ ಸುಮ್ಮನೆ ಕೂಡಲಿಲ್ಲ. ಇಲ್ಲದ ಇರುವೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡ. ಕಂಡಕಂಡ ಋಷಿಮುನಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿದ. ಅವರನ್ನು ಕಾಡಿದ, ಬೇಡಿದ. ಅವರು ಹೇಳಿದರು - 'ಹೋಗಿ ಪುತ್ರಕಾಮೇಷ್ಟಿ ಯಾಗ ಮಾಡು. ಮಕ್ಕಳಾಗುತ್ತವೆ.' ಏನೇನೋ ತೊಂದರೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಪುತ್ರಕಾಮೇಷ್ಟಿ ಯಾಗ ಮಾಡಿದ. ಅದರಂತೆ ಮೂವರು ಪತ್ನಿಯರಿಗೂ ಮಕ್ಕಳಾದವು. ಅವೂ ಎಂತಹ ಮಕ್ಕಳು ಅಂತೀರಿ? ದೈವಸ್ವರೂಪಿ ಮಕ್ಕಳು. ಹಿರಿಯ ಮಗನಾದ ರಾಮನಂತೂ ದೇವರ ಅವತಾರ. ಅದು ದಶರಥನಿಗೆ ಆಗ ಗೊತ್ತಿರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಭಗವಾನ್ ವಿಷ್ಣು ಖುದ್ದಾಗಿ ರಾಮನ ಅವತಾರದಲ್ಲಿ ಧರೆಗಿಳಿದಿದ್ದ. ದಶರಥನ ಮಗನಾಗಿ ಜನಿಸಿದ್ದ.

ಮುಂದೇನಾಯಿತು ಅಂತ ಗೊತ್ತೇ ಇದೆ. ರಾಮನಿಗೆ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕ ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ದಶರಥ ನಿರ್ಧರಿಸಿದ. ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕದ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಕಿರಿಯ ಪತ್ನಿ ಕೈಕೇಯಿ ರಗಳೆ ತೆಗೆದಳು. ಅವಳ ಮಗನಾದ ಭರತನಿಗೆ ಪಟ್ಟ ಕಟ್ಟುವಂತೆ ಮತ್ತು ರಾಮನನ್ನು ಕಾಡಿಗೆ ಅಟ್ಟುವಂತೆ ದಶರಥನಿಗೆ ಗಂಟು ಬಿದ್ದಳು. ದಶರಥ ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ ಆಕೆಗೆ ಒಂದು ಭಾಷೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ. ಅದನ್ನು ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಳು. ದಶರಥ ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಜರ್ಜರಿತನಾಗಿಹೋದ. ಹಾಸಿಗೆ ಹಿಡಿದುಬಿಟ್ಟ. ಒಂದು ಕಡೆ ಹಿರಿಯ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರನಾದ ಮಗನಿಗೆ ಪಟ್ಟಕಟ್ಟುವಾಸೆ. ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ಕೈಕೇಯಿಗೆ ವಚನ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ವಚನ ಪಾಲಿಸಲಿಲ್ಲ ಅಂದರೆ ವಚನಭ್ರಷ್ಟನಾಗುವ ಆತಂಕ. ಅನಾರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಮತ್ತೇನು ಕಾರಣಬೇಕು?

ರಾಮನಿಗೆ ವಿಷಯ ತಿಳಿಯಿತು. ತಂದೆ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ವಚನವನ್ನು ಈಡೇರಿಸಲು ಮುಂದಾದ. ಪಟ್ಟವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದ. ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗಲು ಸಿದ್ಧನಾದ. ದಶರಥ ಮಹಾರಾಜ ಮತ್ತೂ ದುಃಖಿತನಾದ. ತಾನು ವಚನಭ್ರಷ್ಟನಾದರೂ ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲ, ರಾಮ ಮಾತ್ರ ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗಬಾರದು ಎಂದು ಪರಿಪರಿಯಾಗಿ ರಾಮನನ್ನು ವಿನಂತಿಸಿಕೊಂಡ. ರಾಮ ತಂದೆಗೆ ಏನೋ ಒಂದು ರೀತಿ ಸಮಾಧಾನ ಹೇಳಿ ವನವಾಸಕ್ಕೆ ಹೋಗೇಬಿಟ್ಟ. ಪುತ್ರನ ಅಗಲುವಿಕೆಯಿಂದ ಮತ್ತೂ ದುಃಖಿತನಾದ ದಶರಥನ ಆರೋಗ್ಯ ಜಾಸ್ತಿ ಹಾಳಾಗಿ ಆತ ದೇವರಪಾದ ಸೇರಿಕೊಂಡ.

ಹೀಗೆ ಕೊನೆಗೆ ಪುತ್ರನ ಮೇಲಿನ ಅತಿಯಾದ ಪಾಶದಿಂದಲೇ ದಶರಥ ಮರಣ ಹೊಂದಿದ. ಅದೆಷ್ಟು ಹಂಬಲಿಸಿ, ಅದೆಷ್ಟು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು, ಅದೇನೇನೋ ಯಾಗ ಮಾಡಿ ರಾಮನಂತಹ ಮಗನನ್ನು ದಶರಥ ಪಡೆದಿದ್ದ. ಆದರೆ ಕೊನೆಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ದುಃಖ ರಾಮನ ಮೂಲಕವೇ ಬಂದಿದ್ದು ವಿಪರ್ಯಾಸ. ರಾಮ ಬೇಕಂತಲೇ ದುಃಖ ಕೊಟ್ಟ ಅಂತಲ್ಲ. ದಶರಥನ ಭಾಗ್ಯದಲ್ಲಿರುವ ದುಃಖ ರಾಮನ ಮೂಲಕ ಬಂತು. ರಾಮ ಕಾರಣನಿಮಿತ್ತ ಮಾತ್ರ.

ದಶರಥ ಹೇಳಿದಂತೆ ಕೇಳಿ ರಾಮ ವನವಾಸಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ನಿರ್ಧಾರ ಬದಲಿಸಿ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲೇ ಉಳಿದಿದ್ದರೆ ಏನಾಗುತ್ತಿತ್ತು? ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾಗಿ ದಶರಥನ ಸಂಕಟ ಕಮ್ಮಿಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಮಗ ಕಣ್ಣೆದುರೇ ಇದ್ದಾನೆ ಅಂತ ಸಮಾಧಾನ ಪಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದನೇನೋ. ಆದರೆ ಕೈಕೇಯಿಗೆ ಕೊಟ್ಟ ವಚನಕ್ಕೆ ಕೈಯೆತ್ತಿ ವಚನಭ್ರಷ್ಟನಾದ ಪಾಪಪ್ರಜ್ಞೆ ಕಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಅದರ ಕೊರಗು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮತ್ತೇನೋ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು. ತಂದೆ ದಶರಥ ವಚನಭ್ರಷ್ಟನಾಗುವ ಮಹಾಪಾಪದಿಂದ ಪಾರಾಗಲಿ ಎಂದು ಆಶಿಸಿ ವನವಾಸಕ್ಕೆ ಹೋಗುವದೇ ಸರಿಯಾದ ನಿರ್ಧಾರವೆಂದುಕೊಂಡ ಪುರುಷೋತ್ತಮ ರಾಮ ತಂದೆ ಅದೆಷ್ಟೇ ಗೋಗರೆದರೂ ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡದೇ ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟ.

ದೇವರಾದ ರಾಮನಂತಹ ಮಗನಿದ್ದಾಗಲೂ ತಂದೆಯಾದ ದಶರಥನಿಗೆ ಮಗನಿಂದ ದುಃಖ ತಪ್ಪಲಿಲ್ಲ. ದೇವರ ಅವತಾರವಾದ ಮಗನ ಮೂಲಕವೇ ವಿಧಿ ಕರ್ಮಫಲವನ್ನು ಉಣ್ಣಿಸಿತು.

ಇನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು. ಸಾಧಾರಣ ಹುಲುಮಾನವರು. ದೇವರಲ್ಲ. ಅವರಿಂದ ದುಃಖ ಬಂದರೆ ನೀವೇಕೆ ಕೊರಗುವಿರಿ? ನಿಮ್ಮ ಕರ್ಮದಲ್ಲಿ ಹಾಗಾಗಬೇಕೆಂದಿದ್ದರೆ ತಪ್ಪಿಸಲಾಗುವದಿಲ್ಲ. ಮಕ್ಕಳು ನಿಮಿತ್ತ ಮಾತ್ರ. ಹಾಗಾಗಿ ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಅದೆಷ್ಟೇ ವ್ಯಾಮೋಹವಿದ್ದರೂ, ಮುಂದೊಂದು ದಿನ ಅವರ ಕಾರಣದಿಂದ ದುಃಖ ಉಂಟಾದರೆ ದಶರಥನ ಕಥೆ ನೆನಪುಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ. ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪಡೆಯಲು ನೀವೂ ಅಷ್ಟೇ ಕಸರತ್ತು ಮಾಡಿರಬಹುದು. ಇವತ್ತಿನ ಚಿತ್ರವಿಚಿತ್ರ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ವಿಧಾನಗಳು ಯಾವ ಪುತ್ರಕಾಮೇಷ್ಟಿ ಯಾಗಕ್ಕೂ ಕಮ್ಮಿಯಿಲ್ಲ. ನಂತರ ೨೦-೨೫ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಏನೇನೋ ತೊಂದರೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪೋಷಿಸಿರಬಹುದು. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆದ ಮೇಲೂ ಮಕ್ಕಳಿಂದ ದುಃಖ ಉಂಟಾದರೆ ‘ದೇವರನ್ನೇ ಮಗನಾಗಿ ಪಡೆದ ದಶರಥನ ಕೊನೆಯ ದುಃಖ ಮಗನ ಮೂಲಕವೇ ಬಂತು. ನಮ್ಮದೇನು ಮಹಾ?’ ಅಂದುಕೊಂಡು ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ.

ಆಧಾರ: ಶ್ರೀ ಅನುಭವಾನಂದ ಸರಸ್ವತಿಗಳ ಪ್ರವಚನ.

ಅಪಕ್ವ ಸಾತ್ವಿಕತೆಯ ಅಡ್ಡ ಪರಿಣಾಮಗಳು

'ಎಂಥ ಜನರು ಇವರೆಲ್ಲಾ!? ಹಗಲು ರಾತ್ರಿಯೆನ್ನದೆ ಕುಡಿಯುತ್ತಾರೆ! Disgusting!'

'ಹಾಗಾದ್ರೆ ನೀವು ಕುಡಿಯೋದಿಲ್ಲವೇ?'

'ಹಾಗಲ್ಲ. ಆದರೆ....'

'ಏನು ಆದರೆ???'

'ರಾತ್ರಿ ಮಾತ್ರ ಕುಡಿಯುತ್ತೇನೆ.'

ಇವರ ಉತ್ತರ ಕೇಳಿದವ ಹೊಡೆದ ಶಾಕ್ ನಿಂದ ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಇವರ ಮಾತು ಮತ್ತೆ ಅದೇ....'ಎಂಥ ಜನರು ಇವರೆಲ್ಲಾ!? ಹಗಲು ರಾತ್ರಿಯೆನ್ನದೆ ಕುಡಿಯುತ್ತಾರೆ! Disgusting!'

ಮತ್ತೊಂದು ಉದಾಹರಣೆ.

'ಎಂಥ ಜನರು ಇವರೆಲ್ಲಾ!? ದಿನಾ ಮಾಂಸ ಸೇವಿಸುತ್ತಾರೆ! Disgusting!'

'ನೀವು ಮಾಂಸ ಸೇವಿಸುವದಿಲ್ಲವೇ?'

'ಹಾಗಲ್ಲ. ಆದರೆ....'

'ಏನು ಆದರೆ???'

'ದಿನ ಬಿಟ್ಟು ದಿನ ಮಾತ್ರ ಮಾಂಸ ಸೇವಿಸುತ್ತೇನೆ!'

ಇವರ ಉತ್ತರ ಕೇಳಿದವ ಹೊಡೆದ ಶಾಕಿನಿಂದ ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಇವರ ಮಾತು ಮತ್ತೆ ಅದೇ....'ಎಂಥ ಜನರು ಇವರೆಲ್ಲಾ!? ದಿನಾ ಮಾಂಸ ಸೇವಿಸುತ್ತಾರೆ! Disgusting!'

ಈ ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ಸ್ವಾಮಿ ಅನುಭವಾನಂದಜೀ ಆಗಾಗ ಕೊಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಹೊಸದಾಗಿ ಅಧ್ಯಾತ್ಮದೆಡೆಗೆ ಸೆಳೆಯಲ್ಪಟ್ಟು, ಸ್ವಲ್ಪ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿ, ಸಾತ್ವಿಕತೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತಿಯಾದ ಜನ ಇವರು. ಇವರ ಸಾತ್ವಿಕತೆ ಒಂದು ಅರ್ಧ ಡಿಗ್ರಿ ಏರಿತೋ ಇಲ್ಲವೋ ಶುರು ಇವರ ಉದ್ರಿ ಉಪದೇಶ ಮತ್ತು ಬೇರೆಯವರ ಬಗ್ಗೆ ಟೀಕೆ ಟಿಪ್ಪಣಿ.

ಬೇಕೇ ಇಂತಹ ಕಿರಿಕಿರಿ ವರ್ತನೆ? ತೆಪ್ಪಗೆ ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ನಿಮ್ಮ ಸಾಧನೆ ನೀವು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗೋಕೆ ಏನು ಧಾಡಿ? ನಿಮಗೆ ಒಗ್ಗಿದ ಪಥ್ಯ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಗ್ಗಬೇಕು ಅಂತೇನೂ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ?

ಇಂತವರು ನೆನಪಿಡಬೇಕಾದ ವಿಷಯ ಅಂದರೆ, ನೀವು ಈಗಷ್ಟೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಾತ್ವಿಕರಾಗಿದ್ದೀರಿ. ಎಷ್ಟೋ ಜನ ಎಂದಿನಿಂದಲೋ ನಿಮಗಿಂತ ಜಾಸ್ತಿ ಸಾತ್ವಿಕರಾಗಿಯೇ ಇದ್ದಾರೆ. ನಿಮ್ಮ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಸ್ವಾಗತಾರ್ಹ. ಆದರೆ ಇಷ್ಟಕ್ಕೇ ಬೇರೆಯವರನ್ನು ಟೀಕಿಸಲು ಹೋಗಬೇಡಿ. ಸಾಧನೆಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಕ್ರಮಿಸಬೇಕಾದ ದಾರಿ ಇನ್ನೂ ಸಾಕಷ್ಟಿದೆ.

ಇನ್ನೂ ಕೆಲವರ ಬಾಹ್ಯದ ಆಡಂಬರ ನೋಡಲು ಅಸಹನೀಯ. ಸೀದಾ ಸಾದಾ ಇದ್ದವರು ತಲೆ ಬೋಳಿಸಿ, ಜುಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಆಫೀಸಿಗೆ ಬಂದುಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಅದು ತಪ್ಪಲ್ಲ. ಆದರೆ ವಿರೋಧಾಭಾಸ. ನೀವು ಅಧ್ಯಾತ್ಮದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದಿರುವ ಸಂಗತಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ಅಷ್ಟು ಢಾಳಾಗಿ ಗೊತ್ತಾಗಬೇಕು ಅಂತೇನಿದೆ? ಇದೊಳ್ಳೆ ಹೊಸ ಐಫೋನ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡವ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತೆಗೆದು ತೆಗೆದು ತೋರಿಸಿದ ಹಾಗಾಗಿಯಿತು. ಜನ್ಮದಲ್ಲೇ ನಾಮ, ವಿಭೂತಿ ಧರಿಸದವರು ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಲಾಂಗಾಗಿ ಮೇಕ್ಅಪ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡಂತೆ ನಾಮ, ಭಸ್ಮ ಧರಿಸಿ ಓಡಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇನ್ನು ರುದ್ರಾಕ್ಷಿ ಮಾಲೆ, ಇತರೆ ಮಾಲೆಗಳ ಮಾತು ಬೇರೆ ಬಿಡಿ.

ಇವನ್ನೆಲ್ಲ ಮೀರಿದ್ದು ತಮ್ಮ ನಾಲ್ಕಾಣೆ ಸಾತ್ವಿಕತೆಯನ್ನು ಮಾನದಂಡವನ್ನಾಗಿ ಉಪಯೋಗಿಸಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬರನ್ನು judge ಮಾಡುವದು.

ಇವೆಲ್ಲ ಅಪಕ್ವ ಸಾತ್ವಿಕತೆಯ ಅಡ್ಡ ಪರಿಣಾಮಗಳು ಎಂದೆನಿಸಿತು.

ಸ್ವಾಮಿ ಅನುಭವಾನಂದಜೀ ಅವರಿಗೆ ನಮೋ ನಮಃ!

ಬಲರಾಮ & ಎಡರಾಮ

ಶಿಷ್ಯ: ಅಣ್ಣನಿಗೆ ಬಲರಾಮ ಅಂತ ಹೆಸರಿಟ್ಟು, ತಮ್ಮನಿಗೆ ಕೃಷ್ಣ ಅಂತೇಕೆ ಹೆಸರಿಟ್ಟರು?

ಗುರು: ಎಡರಾಮ ಅಂತಿಟ್ಟಿದ್ದರೆ ತುಂಬಾ ಎಡಬಿಡಂಗಿಯಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು!

**

ಮನುಷ್ಯ: ದೇವರೇ, ಹುಡುಗಿಯರು ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಹೆಂಡತಿಯರು ಮಾತ್ರ ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ? ಸದಾ ಜೀವ ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ದೇವರು: ಭಕ್ತ, ಕೇಳು. ಹುಡುಗಿ ನನ್ನ ಸೃಷ್ಟಿ. ಹೆಂಡತಿ ನಿನ್ನ ಸೃಷ್ಟಿ!

ವಿ. ಸೂ: ಹುಡುಗರು, ಗಂಡಂದಿರು ಅಂತ ಕೂಡ ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.

ಕೇವಲ ಜೋಕ್ ಎಂದು ಕಡೆಗಣಿಸದಿರಿ. ಇದರಲ್ಲಿ ಅದ್ವೈತದ ಪರಮ ಸತ್ಯ ಅಡಗಿದೆ. ಪರಮಸತ್ಯವಾದ ಬ್ರಹ್ಮನ (brahman) ಮೇಲೆ ಮಾಯೆಯ ಪರದೆ ಬೀಳುವದೇ ಎಲ್ಲ ದುಃಖಗಳಿಗೆ ಕಾರಣ. ಹುಡುಗಿ ಸತ್ಯ. ಅಂತಹ ಸತ್ಯದ ಮೇಲೆ ಹೆಂಡತಿ ಎಂಬ ಮಾಯೆಯನ್ನು via ನಾಮ ರೂಪದ ಮೂಲಕ ಕೊಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವದೇ ಸಕಲ ದುಃಖಗಳಿಗೆ ಕಾರಣ.

Superimposing unreality over the reality.

**

ಶಿಷ್ಯ: ಎಲ್ಲಾ ಬಿಟ್ಟು ಅರ್ಜುನನ ಜೊತೆ ಭೀಕರ, ಭಯಾನಕ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಗೆ ಏಕೆ ಬಂದ ಕೃಷ್ಣ ಪರಮಾತ್ಮ?

ಗುರು: ಮನೆಯಲ್ಲಿ ೧೬,೦೦೦ ಹೆಂಡತಿಯರಿರುವ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮ ಆ ಕೃಷ್ಣ ಪರಮಾತ್ಮ. ಅಂತಹ ಮನೆ ಹೇಗಿರಬಹುದು ಅಂತ ವಿಚಾರ ಮಾಡು. ಅದಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯೇ ಎಷ್ಟೋ ಪಾಲು ಮೇಲು, ಎಷ್ಟೋ ಶಾಂತಿಯುತ ಅಂದುಕೊಂಡು ಯುದ್ಧಭೂಮಿಗೆ ಬಂದಿರಬಹುದು.

ಟಿಪ್ಪಣಿ: ನಿಜವಾಗಿ ವಿಚಾರ ಮಾಡಬೇಕಾದ ವಿಷಯ ಏನೆಂದರೆ - ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿ ಹನುಮಂತ ಯಾಕೆ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಗೆ ಬಂದ??? ಭೀಮ ಸೌಗಂಧಿಕಾ ಪುಷ್ಪ ತರಲು ಹೋದಾಗ ಭೀಮನಿಗೆ ಆಶ್ವಾಸನೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ, 'ನಾನು ಬಂದು ಅರ್ಜುನನ ರಥದ ಮೇಲಿರುವ ಧ್ವಜದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿತನಾಗುತ್ತೇನೆ. ಹುರಿದುಂಬಿಸುತ್ತೇನೆ.' ಅದರ ಪ್ರಕಾರ ಭಿಡೆಗೆ ಕಟ್ಟುಬಿದ್ದು ಬಂದಿದ್ದನೋ ಹೇಗೆ? ಅಥವಾ ಸಂಸಾರಿಗಳು ಹೇಗೆ ಹೊಡೆದಾಡಿಕೊಂಡು ಎಲ್ಲರೂ ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನೋಡಲು ಬಂದಿದ್ದನೋ? :)

**

ಗಂಡನನ್ನು 'ಈ ಕಾರಣ'ಕ್ಕಾಗಿ ಸದಾ ಬಯ್ಯುವವರು ಈ ಲೇಖನ ಓದಿಬಿಡಿ. ನಾ ಮಾತ್ರ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯಲಾರೆ! ಸಿವಾsss! ಇನ್ನೂ ಏನೇನು ಸಂಶೋಧನೆಗಳು ಬರಲಿವೆಯೋ!

Somehow I want to live...Somehow

'Somehow I want to live. I really want to live for some more time. Somehow....' the old man continued his irritating refrain.

This man is close to 90. He has been invalid for last 10 years. Totally dependent on others. He can't even take care of his basic needs and duties even with the help of others. Everything has to be done by other people. Bed ridden and wheel chair bound. In last few years, even ingesting food and breathing have become problems. Tubes have been inserted for food and breathing.

This is the physical condition of the man who keeps saying that he wants to live longer and somehow he wants to live longer. Emphasis is on 'Somehow'

For what? I wonder.

There is a Sanskrit saying 'Shareera Madhayam khalu dharma sadhanam'. It means 'the body is the medium for all rightful activities.'

Absolutely correct. Human body (which includes the mind which is nothing but subtle body) is indeed the medium for all activities, good or bad. That's why we should take good care of it.

But, it is body's nature to age, wither, lose its vitality and finally release vitality for good (die) one day.

I don't know how you feel. But, even a normal flu is enough to put your body out of order. It is not able to accomplish anything when you are down with flu. During such times, the body feels like real and painful liability. Unnecessary baggage. Doesn't your inner-self crave for freedom without the sick body?

If you feel really sick and tired of the body in sickness which is only temporary, I wonder, how can a old man, in 90s, so want to live for some more time? Even if there are legitimate reasons and unfulfilled desires, his body does not allow their fulfillment.

I really could not understand why the person may want to somehow live longer, even if it is only a little longer.

Kept thinking about it. Shared with someone during a casual conversation. What the other person casually remarked was an epiphany...an Aha! moment.

The old man probably does not know what is beyond death. The fear of the unknown. That's what is making him to desire to somehow live longer, a little longer and after that a little more longer.

Probably that's the case. The fear of unknown.

No judgement here. There is no absolute right or wrong. So, don't think I am saying the man was wrong wanting to live longer.

PS: He passed away recently to the relief of many people who feared he might outlast many of his caregivers. RIP.