ಸಾರಾಂಶ: ಇಂದು ಇಲ್ಲಿ ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್. ದೆವ್ವಗಳ ಹಬ್ಬ. ಬರೋಬ್ಬರಿ ಹದಿನೆಂಟು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ನನ್ನ ಮೊತ್ತ ಮೊದಲ ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್. ಆಗ ಮಾತ್ರ ಅಮೇರಿಕಾಗೆ ಬಂದಿದ್ದೆ. ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಅಂದರೆ ದೆವ್ವಗಳ ಹಬ್ಬ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ದೆ. ಅಂದೇ ದೆವ್ವದ ದರ್ಶನವೂ ಆಗೇಬಿಟ್ಟಿತು. ಅದನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಇವತ್ತೂ ಮೈ ಝುಮ್ ಅನ್ನುತ್ತದೆ. ಬೆನ್ನು ಹುರಿಯಲ್ಲೊಂದು ಭಯ ಸಳಕ್ ಅಂತ ನುಗ್ಗಿ ಬರುತ್ತದೆ.
ಆವತ್ತು ಮನೆಗೆ ಬಂದವಳು ಒಬ್ಬ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ. ಒಂದು ಕಪ್ ಚಹಾ ಮಾಡಿ ತರೋಣ ಅಂತ ಅಡುಗೆಮನೆ ಹೊಕ್ಕೆ. ಚಹಾ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಆಕೆ ಆಕೆಯಾಗಿ ಉಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ಭಯಾನಕ ದೆವ್ವವಾಗಿ ಬದಲಾಗಿಹೋಗಿದ್ದಳು! ಮುಂದೆ ಎರಡು ತಾಸು ಮಾತ್ರ ಫುಲ್ ಭೂತ ದರ್ಶನ, ಪ್ರೇತ ಬಾಧೆ! ಸತ್ತು ಸತ್ತು ಬದುಕಿ ಬಂದೆ.
***
ಅಂದಿನ ತಾರೀಕು ಬರೋಬ್ಬರಿ ನೆನಪಿದೆ. ೩೧ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ೧೯೯೭. ಬರೋಬ್ಬರಿ ಹದಿನೆಂಟು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ. ಅಂದು ಶುಕ್ರವಾರ. ಶುಕ್ರವಾರ ಎಂದರೆ ಏನೋ ಉತ್ಸಾಹ. ಮಧ್ಯಾನ ನಾಲ್ಕು ಘಂಟೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಆಫೀಸಿನಿಂದ ಫೇರಿ ಕಿತ್ತೇಬಿಡುವದು. ವೀಕೆಂಡ್ ಶುರು ಮಾಡಬೇಕಲ್ಲ ಮಾರಾಯರೇ!?
ಅಮೇರಿಕಾಗೆ ಬಂದು ಇನ್ನೂ ಕೇವಲ ನಾಲ್ಕು ಚಿಲ್ಲರೆ ತಿಂಗಳು ಮಾತ್ರ ಆಗಿತ್ತು. ಇನ್ನೂ ಪೂರ್ತಿ ಸೆಟಲ್ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಬಾಸ್ಟನ್ ನಗರದ ಆಸುಪಾಸಿನ ಊರಿನ ಕಂಪನಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಕೂಲಿ ಕೆಲಸ. ಕೆಲಸವೂ ಜಾಸ್ತಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಏನೋ ಒಂದು ತರಹದಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಕೂಲಿ ನಾಲಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ.
ಮನೆ ಅಂತ ಒಂದು ಅಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟ್ (ಫ್ಲಾಟ್) ಭಾಡಿಗೆಗೆ ಹಿಡಿದಾಗಿತ್ತು. ಮೊದಲು ಒಂದು ತಿಂಗಳು ಒಬ್ಬ ರೂಮ್ಮೇಟ್ ಇದ್ದ. ನಂತರ ಅವನೂ ಕಳಚಿಕೊಂಡ. ಒಬ್ಬನೇ ಈಗ. ಅದೇ ಬೇಕಾಗಿತ್ತು ಅನ್ನಿ. ಹೇಳಿಕೇಳಿ ಸರ್ಟಿಫೈಡ್ ಒಂಟಿ ಸಲಗ ನಾನು. ಕೆಲವು ಕುಹಕಿಗಳು ಒಂಟಿ ಗೂಬೆ ಅಂತ ಕೂಡ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಅದೆಲ್ಲ ಅವರವರ ಭಾವಕ್ಕೆ ಭಕುತಿಗೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದು.
ಇನ್ನೂ ಕಾರು ಖರೀದಿ ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಕಾರಿಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಕಾಲೇ ಇಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಓಡಾಟ ಮನೆ ಮತ್ತು ಆಫೀಸಿಗೆ ಅಷ್ಟೇ ಸೀಮಿತ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ಸಂಜೆ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಬಂದು ಮಾಡುವದು. ಆಫೀಸ್ ಒಂದು ಮೂರು ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ ಇತ್ತು. ಹೋಗಲಿಕ್ಕೆ ಒಂದು ಹತ್ತು ಡಾಲರ್ ಮತ್ತು ವಾಪಸ್ ಬರಲಿಕ್ಕೆ ಮತ್ತೊಂದು ಹತ್ತು ಡಾಲರ್. ಅಲ್ಲಿಗೆ ದಿನಕ್ಕೆ ಇಪ್ಪತ್ತು ಡಾಲರ್ ಶಿವಾಯ ನಮಃ! ಏನು ಮಾಡುವದು? ಯಾರೂ ಪರಿಚಯದವರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡ ದೇಸಿ ಮುಂಡೆಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಮುಖ ತಿರುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋದವರೇ ಹೆಚ್ಚು. ಸಹಾಯ ಮಾಡುವದು ದೂರದ ಮಾತು. ನಾವೂ ಅಷ್ಟೇ. ಮೊದಲೇ ಅಂತರ್ಮುಖಿ. ಹಾಗಾಗಿ ಜನರ ಗುರ್ತು ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವದೂ ಇಲ್ಲ. ಬೇಕಾಗಿಯೂ ಇಲ್ಲ. 'ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮಿ' ಟೈಪಿನ ಜನ ನಾವು.
ಅಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟ್ ಭಾಡಿಗೆ, ಡೆಪಾಸಿಟ್ ಅಡ್ವಾನ್ಸ್ ಕೊಡಲಿಕ್ಕೆ, ಮನೆಗೆ ಬೇಕಾದ ಒಂದೆರೆಡು ಸಾಮಾನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಭಾರತದಿಂದ ತಂದಿದ್ದ ರೊಕ್ಕವೆಲ್ಲ ಖರ್ಚಾಗಿ ಹೋಯಿತು. ಮಗ ದೂರದ ಅಮೇರಿಕೆಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದಾನೆ ಅಂತ ಏನೋ ಒಂದಿಷ್ಟು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನು ಡಾಲರಿಗೆ ಬದಲಾಯಿಸಿ ಕೊಟ್ಟುಕಳಿಸಿದ್ದರು ಮನೆಯವರು. ಅದು ಅಷ್ಟಕ್ಕೆ ಸರಿ ಹೋಯಿತು. ಈಗ ಏನಾದರೂ ರೊಕ್ಕ ಕಾಣಬೇಕು ಅಂದರೆ ಪಗಾರ್ ಬರುವ ತನಕ ಕಾಯಬೇಕು. ಎರಡು ವಾರಕ್ಕೆ ಒಂದು ಬಾರಿ ಪಗಾರ್ ಬರುತ್ತದೆ. ಅದು ಒಳ್ಳೆಯದೇ.
ಬಂದ ಪಗಾರಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಅಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ರೊಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ತಿಂಗಳು ಒಂದು ಟೀವಿ ತಂದೆ. ಕೇಬಲ್ ಹಾಕಿಸಿದೆ. ಏನೋ ಒಂದು ತರಹದ ಟೈಮ್ ಪಾಸ್. ಭಾರತದಿಂದ ತಂದಿದ್ದ ಒಂದು ಅರ್ಧ ಡಜನ್ ಪುಸ್ತಕ, ಒಂದು ಡಜನ್ ಮ್ಯೂಸಿಕ್ ಕ್ಯಾಸೆಟ್ಟುಗಳು ಇದ್ದವು. ಟೀವಿ ನೋಡಿ, ಓದಿದ ಪುಸ್ತಕ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಓದಿ, ಕೇಳಿದ ಸಂಗೀತವನ್ನೇ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕೇಳಿ ಟೈಮ್ ಪಾಸ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಲೈಫ್ ಒಂದು ತರಹದ ಬೋರೇ ಅನ್ನಿ. ಓಂ ಶ್ರೀ ಬೋರಲಿಂಗಾಯ ನಮಃ!
ಎರಡನೇ ತಿಂಗಳು ಉಳಿಸಿದ ರೊಕ್ಕದಿಂದ ಒಂದು VCR ತಂದೆ. ಈಗ ಮತ್ತೂ ಮಜಾ ಬಂತು. ಯಾವಾಗಲಾದರೂ ನಮ್ಮ ಭಾರತದ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಮಾರುವ ದೇಸಿ ಅಂಗಡಿಗಳಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಅಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಹಿಂದಿ ಸಿನೆಮಾದ ವೀಡಿಯೊಗಳನ್ನು ತಂದು ನೋಡಬಹುದು. ಅದು ಪರಮಾನಂದ. ೧೯೭೦, ೧೯೮೦ ರ ದಶಕದ ಎಷ್ಟೆಷ್ಟೋ ಒಳ್ಳೊಳ್ಳೆ ಮೂವಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಈಗ ಅವನ್ನೆಲ್ಲ ಪಟ್ಟಾಗಿ ಕುಳಿತು ನೋಡುವ ಸೌಭಾಗ್ಯ. ಆದರೆ ದೇಸಿ ಅಂಗಡಿಗೆ ಹೋಗಲೂ ಕಾರು ಬೇಕು. ನಮ್ಮ ಕಡೆ ಇನ್ನೂ ಕಾರು ಬಂದಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೆ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ.
ಇನ್ನೊಂದು ತಿಂಗಳು ಹೋದರೆ at least ಒಂದು ಒಳ್ಳೆ ಸೆಕೆಂಡ್ ಹ್ಯಾಂಡ್ ಕಾರು ಕೊಳ್ಳಲು ಬೇಕಾಗುವಷ್ಟು ಡಿಪಾಸಿಟ್ ಕಾಸು ಉಳಿತಾಯ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಉಳಿದ ಮೊತ್ತ ಫೈನಾನ್ಸ್ ಮಾಡಿಸುವದು. ಅದೂ ಸುಲಭವಾಗಿ ಸಿಗುವದಿಲ್ಲ ಅಂತ ಗೊತ್ತೇ ಇದೆ. ಯಾಕೆಂದರೆ ನಾವು ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಹೊಸ ಅಬ್ಬೇಪಾರಿ. ಕ್ರೆಡಿಟ್ ಹಿಸ್ಟರಿ ಇಲ್ಲ. ಆತ್ಮೀಯ ದೋಸ್ತನೊಬ್ಬ ಕಾರಿನ ಸಾಲಕ್ಕೆ ಗ್ಯಾರಂಟಿ, surety ಹಾಕುತ್ತೇನೆ ಅಂದಿದ್ದಾನೆ. ಅದೆಲ್ಲ ಸರಿಯಾಗಿ ವರ್ಕ್ ಔಟ್ ಆಗಿ, ಮುಂದಿನ ತಿಂಗಳು ಒಂದು ಕಾರು ತೆಗೆದುಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟರೆ ಒಂದು ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಸೆಟಲ್ ಆದಂತೆಯೇ. ಒಮ್ಮೆ ಕಾರು ಬಂದು, ಲೈಬ್ರರಿ, ಸಿನಿಮಾ, ಅಲ್ಲಿ, ಇಲ್ಲಿ ಹೋಗಲಿಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗಿಬಿಟ್ಟರೆ ನಮಗೆ ಬೇರೆ ಏನೂ ಚಿಂತೆ ಇಲ್ಲ ಮಾರಾಯರೇ. ಈಗ ಓದಲಿಕ್ಕೆ ಪುಸ್ತಕ ಇಲ್ಲ. ಓಡಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಕಾಲು ಇಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಕಾರು ಇಲ್ಲ ಅನ್ನೋದೇ ದೊಡ್ಡ ಬೇಸರ.
ಹೀಗೆಲ್ಲ ವಿಚಾರ ಮಾಡುತ್ತ ಆ ದಿನದ ಲಾಸ್ಟ್ ಕಾಫಿ ಕುಡಿದು ಮುಗಿಸಿದೆ. ಟೈಮ್ ನೋಡಿದರೆ ನಾಲ್ಕೂ ಕಾಲು. ಚಳಿಗಾಲ ಒಂದು ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಶುರುವಾಗೇ ಹೋಗಿದೆ. ನಾಲ್ಕು ಘಂಟೆಗೇ ಸುಮಾರು ಕತ್ತಲಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಮೇಲಿಂದ ಚಳಿ ಬೇರೆ.
ಟ್ಯಾಕ್ಸಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದೆ. ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಇದೆ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ ಸ್ಟಾಂಡ್. ಐದು ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಬಂದಿರುತ್ತದೆ. ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಆಫ್ ಮಾಡಿ, ಕಾಫಿ ಕಪ್ ತೊಳೆದಿಟ್ಟು, ಕೆಳಗೆ ಹೋಗುವ ತನಕ ಟೈಮಿಂಗ್ ಸರಿಯಾಗುತ್ತದೆ.
ಅದಿಷ್ಟು ಮಾಡಿ ಕೆಳಗೆ ಬಂದು ನೋಡಿದರೆ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ ಬಂದು ನಿಂತಿತ್ತು. ಸದಾ ಬರುವ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ ಡ್ರೈವರ್ ಜಿಮ್ ಅನ್ನುವವನೇ ಬಂದಿದ್ದ. ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ದೊಡ್ಡ ನಗೆ ನಕ್ಕ. ಈಗ ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳಿಂದ ಅವನ ಖಾಯಂ ಗಿರಾಕಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ ನೋಡಿ. ಹಾಗಾಗಿ ಏನೋ ಒಂದು ತರಹದ ಆತ್ಮೀಯತೆ, ದೋಸ್ತಿ ಬಂದಿದೆ. ಏನೇನೋ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ. ನಾನು ಅವನ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಹೇಳುವ ಉತ್ತರ, ನನ್ನ accent ಎಲ್ಲ ಅವನಿಗೆ ಮಜಾ ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಪೆಕಪೆಕಾ ಅಂತ ನಗುತ್ತಲೇ ಡ್ರೈವ್ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಒಳ್ಳೆಯವನು ಜಿಮ್.
'ಎಲ್ಲಿಗೆ? ಸೀದಾ ಮನೆಗೇನು?' ಅಂತ ಕೇಳಿದ ಜಿಮ್.
'ಮನೆ ಪಕ್ಕದ ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ಟಿಗೆ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡು. ಒಂದಿಷ್ಟು ದಿನಸಿ, ಅದು ಇದು ಸಾಮಾನು ಖರೀದಿ ಮಾಡಬೇಕು. ಅಲ್ಲಿಂದ ಮನೆ ಕಾಲು ಮೈಲು ಅಷ್ಟೇ. ನಂತರ ಮನೆಗೆ ನಡೆದು ಹೋಗುತ್ತೇನೆ,' ಅಂದೆ.
'ಸರಿ,' ಎಂದ ಜಿಮ್ ಗಾಡಿ ಬಿಟ್ಟ. ಮುಂದಿನ ಹತ್ತು ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ ಎದುರಿಗೆ ಗಾಡಿ. ಎಂದಿನಂತೆ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ ಮೀಟರ್ ಒಂಬತ್ತು ಡಾಲರ್ ತೋರಿಸಿತು. ಹತ್ತರ ಒಂದು ನೋಟು ಕೊಟ್ಟು ಇಳಿದೆ. ಅದು ಸ್ಟ್ಯಾಂಡರ್ಡ್. ಒಂದು ಡಾಲರ್ ಟಿಪ್. ಆದರೆ ಜಿಮ್ ಒಳ್ಳೆಯವನು. ಈಗಿತ್ತಲಾಗೆ ಟಿಪ್ ಬೇಡ ಅನ್ನುತ್ತಾನೆ. ಒಂದು ಡಾಲರ್ ಹಿಂತಿರುತಿಗಿಸಿ ಬಿಡುತ್ತಾನೆ. ನಮ್ಮಂತಹ ಬಡಪಾಯಿ ಅಬ್ಬೇಪಾರಿ ದೇಸಿ ಆದ್ಮಿ ದಿನವೂ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿಗೆ ಅಂತಲೇ ಇಪ್ಪತ್ತು ಡಾಲರುಗಳನ್ನು ತೆತ್ತುವದನ್ನು ಅವನಿಂದಲೂ ನೋಡಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಅಂತ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ದೇವರು ಅವನನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಇಟ್ಟಿರಲಿ. ಮೊದಲೇ ನಾವು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಕೂಲಿ ನಾಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ರೊಕ್ಕಕ್ಕೆ ಕಡ್ಕಿ. ಅದರಲ್ಲೂ ಪೈ ಪೈ ಜೋಡಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ರೊಕ್ಕ ಕೂಡಿಸಿ ಕಾರ್ ತೊಗೋಬೇಕ್ರೀ! ಹಾಗಾಗಿ ಟಿಪ್ ರೊಕ್ಕ ಜಿಮ್ ವಾಪಸ್ ಕೊಟ್ಟರೆ ದೂಸರಾ ಮಾತಿಲ್ಲದೆ ಕಿಸೆಯೊಳಗೆ ಇಳಿಸಿದೆ. ಹನಿ ಹನಿ ಕೂಡಿದರೆ ಹಳ್ಳ. ಕೂಡಲಿಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಹಳ್ಳ ಹಿಡಿಯುತ್ತದೆ ನಮ್ಮ ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ.
ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ ಒಳ ಹೊಕ್ಕೆ. ಆಹಾ! ಒಳ್ಳೆ ಇಂದ್ರನ ಅರಮನೆ. ಬೀದಿ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿನ ಶೆಟ್ಟರ ಕಿರಾಣಿ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲದಲ್ಲೋ, ರದ್ದಿ ಹಾಳೆಯ ಪುಡಿಕೆಯಲ್ಲೋ ದಿನಸಿ, ಕಿರಾಣಿ ಸಾಮಾನು ತಂದವರು ನಾವು. ಜಾಸ್ತಿ ತಂದಿರಲೂ ಇಲ್ಲ ಬಿಡಿ. ಅದೆಲ್ಲ ಮನೆ ಹೆಂಗಸರ ಕೆಲಸ. ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಹಾಗಾಯಿತು. ಹಾಸ್ಟೇಲಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾಗ ಅಂತೂ ಯಾವದೇ ತಲೆಬಿಸಿಯಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಅಮೇರಿಕಾಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ ಹೊಕ್ಕುಬಿಟ್ಟರೆ ಅದೇ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಮಾತು. ಒಂದಿಷ್ಟು ಹಾಲು, ಬ್ರೆಡ್, ಒಂದಿಷ್ಟು ತರಕಾರಿ ಅದು ಇದು ಮಾತ್ರ ಬೇಕು. ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೆ ಅಬಬಬಬಾ! ಏನು ಕೇಳ್ತೀರಿ!? ಚಿತ್ರ ವಿಚಿತ್ರ ಸಾಮಾನುಗಳ ದುನಿಯಾ.
ಹೊಸದಾಗಿ ಅಮೇರಿಕಾಗೆ ಬಂದಿದ್ದು. ಇನ್ನೂ ಎಲ್ಲದರ ರುಚಿ ಕೂಡ ನೋಡಿಲ್ಲ. ಬ್ರೆಡ್ ಅಂದರೆ ಒಂದು ಐವತ್ತು ಟೈಪಿನ ಬ್ರೆಡ್. ಮತ್ತೊಂದು ಇಪ್ಪತ್ತು ಮಾದರಿಯ ಬನ್ಸ್. ಸಾವಿರ ರೀತಿಯ ಜಾಮ್. ಆಯ್ಕೆಗಳೋ ಆಯ್ಕೆಗಳು. ತಲೆ ಕೆಟ್ಟು ಹೋಗಬೇಕು. ಮೇಲಿಂದ ಮಂಗ್ಯಾನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಕಂಡಿದ್ದೆಲ್ಲ ಬೇಕು. ಅಯ್ಯೋ! ಎಲ್ಲದರ ರುಚಿ ನೋಡೋದು ಬೇಡವೇ!? ಅಡುಗೆ ಮಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಬರದಿದ್ದರೂ ಏನೇನೋ ಹುಚ್ಚ ಅಡುಗೆ ಐಡಿಯಾ ತಲೆಗೆ ಬರುತ್ತವೆ. ಸಾವಿರ ರೀತಿಯ ಚಿತ್ರವಿಚಿತ್ರ ವ್ಯಂಜನಗಳು ಕಾಣುತ್ತವೆ. ಒಂದೊಂದೇ ತೆಗೆದು ಶಾಪಿಂಗ್ ಕಾರ್ಟಿಗೆ ಹಾಕುತ್ತಾ ಬಂದೆ. ಕಾರ್ಟ್ ತುಂಬುತ್ತಾ ಬಂತು. ಹಣ್ಣು ಹಂಪಲು ಕೂಡ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಹಾಂ! ಜೇನುತುಪ್ಪ ಬೇಕು. ಮೇಲಿಂದ ಒಂದಿಷ್ಟು ಬಾದಾಮಿ, ಒಣ ದ್ರಾಕ್ಷೆ ಎಲ್ಲ ಬೇಕು. ಮೊಟ್ಟೆ ಮರೆತೇಬಿಟ್ಟೆ. ನಾಳೆ ಶನಿವಾರ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಗಡಿಬಿಡಿಯಿಲ್ಲ. ಮಸಾಲೆ ಆಮ್ಲೆಟ್ ಮಾಡೋಣ.
ಹೀಗೆಲ್ಲ ವಿಚಾರ ಮಾಡುತ್ತ, ಇಡೀ ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ ಓಡಾಡಿ, ಬೇಕಾಗಿದ್ದು ಬೇಡಾಗಿದ್ದು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಶಾಪಿಂಗ್ ಕಾರ್ಟಿಗೆ ತುಂಬುವ ತನಕ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಾಮಾನಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತು. ಚೆಕ್ಔಟ್ ಕೌಂಟರಿಗೆ ಬಂದು ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಸುರುವಿದೆ. ಚೆಕ್ಔಟ್ ಕೌಂಟರಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಹುಡುಗಿ ನಗುನಗುತ್ತ ಎಲ್ಲ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಸ್ಕ್ಯಾನ್ ಮಾಡಿ ಮಾಡಿ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲಗಳಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಯೇ ತುಂಬಿದಳು. ಎಂಟತ್ತು ಚೀಲಗಳಾಗಿ ಹೋಯಿತು. ಎಲ್ಲ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲಗಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ಶಾಪಿಂಗ್ ಕಾರ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಕಾಸು ಕೊಟ್ಟು, ಕಾರ್ಟ್ ದೂಡಿಕೊಂಡು ಹೊರಬಿದ್ದಾಗಲೇ ತಲೆಗೆ ಹೊಳೆದಿದ್ದು. ಆಗ ವಿಚಾರ ಬಂತು. ಶಿವನೇ ಶಂಭುಲಿಂಗ! ಎಂಟತ್ತು ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲಗಳಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿವೆ. ಮನೆ ಕಮ್ಮಿ ಕಮ್ಮಿಯಂದರೂ ಕಾಲು ಮೈಲು ದೂರವಿದೆ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸಾಮಾನು ಒಮ್ಮೆಲೇ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು, ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ನಡೆದು ಹೋಗಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ. ಏನೋ ಒಂದು ಹತ್ತು ಹೆಜ್ಜೆ ಅಂದರೆ ಮ್ಯಾನೇಜ್ ಮಾಡಬಹುದಿತ್ತೇನೋ. ಕಮ್ಮಿ ಕಮ್ಮಿ ಅಂದರೂ ಎರಡು ಫರ್ಲಾಂಗ್ ದೂರವಿದೆ ಮನೆ. ಈಗ ಏನು ಮಾಡಲಿ? ಮತ್ತೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ ಕರೆಯಲೇ? ಇದೊಂದು ದೊಡ್ಡ ತಲೆಬಿಸಿಯಾಯಿತು ಮಾರಾಯರೇ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಾಮಾನು ಇಲ್ಲೇ ಇಟ್ಟು, ಆದಷ್ಟೇ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಮನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ, ಮನೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟು, ವಾಪಸ್ ಬರಲೇ? ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿಟ್ಟು ಹೋಗಲಿ? ಇಟ್ಟು ಹೋದರೆ ಬರುವ ತನಕ ಸಾಮಾನು ಇಲ್ಲೇ ಇರಬೇಕಲ್ಲ? ಯಾರಾದರೂ ನೋಡಿ ಅನಾಥ ಸಾಮಾನೆಂದು ಕಸದ ಬುಟ್ಟಿಗೆ ಎಸೆದಿರುತ್ತಾರೆ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಖರೀದಿ ಮಾಡಿದ್ದು ಶಿವಾಯ ನಮಃ ಆಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಮೊದಲೆಂದೂ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಇವತ್ತು ಅದ್ಯಾವದೋ ಹುರುಪಿನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಖರೀದಿ ಮಾಡಿ ಮಂಗ್ಯಾ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ. ಹೀಗೆ ವಿಚಾರ ಮಾಡಿ ಮಳ್ಳು ಮುಖ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಿಂತಿದ್ದೆ. ಹೊರಗೆ ಕತ್ತಲು ಜೋರಾಗಿ ಕವಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ಟಿನ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದಾಗೊಮ್ಮೆ ತಣ್ಣನೆಯ ಕುರ್ಗಾಳಿ ನುಗ್ಗಿ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಮತ್ತೂ ಟೆನ್ಶನ್ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆವಾಗ ನನ್ನ ಪಾಲಿನ ಭಾಗ್ಯದೇವತೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಳಾದಳು.
'ಹಾಯ್ ಮಹೇಶ್!' ಅಂತ ಶುದ್ಧ ಅಮೇರಿಕನ್ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಉಲಿಯುತ್ತ, ದೊಡ್ಡ ಗಲಗಲ ನಗೆ ನಗುತ್ತ ಬಂದಾಕೆ ಜೆನ್ನಿಫರ್. ನಮ್ಮ ಆಫೀಸಿನಲ್ಲೇ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ. Human Resources ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮ್ಯಾನೇಜರ್. ಕಂಪನಿಗೆ ಹೊಸದಾಗಿ ಸೇರಿಕೊಂಡ ಭಾರತೀಯರನ್ನು ಸೆಟಲ್ ಮಾಡಿಸುವ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಕೆಲಸಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಆಕೆಯೇ ಮಾಡಿಸಿಕೊಡುತ್ತಾಳೆ. ನಾನು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸೇರಿ ಮಾತ್ರ ಕೆಲವೇ ತಿಂಗಳಾಗಿತ್ತು. ವಾರಕ್ಕೆ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಆಕೆಯ ಹತ್ತಿರ ನನ್ನದು ಏನಾದರೂ ಕೆಲಸ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಮತ್ತೆ ಆಕೆ ತುಂಬಾ ಸ್ನೇಹಜೀವಿ. ಎಲ್ಲರ ಜೊತೆ ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಜೋಕ್ ಹೊಡೆದುಕೊಂಡು ಇರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅದೂ ದೇಶ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದು, ಪರದೇಶದಲ್ಲಿ ಅಬ್ಬೇಪಾರಿಯಾಗಿ, ಇನ್ನೂ ಲೈಫ್ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ನಮ್ಮಂತವರನ್ನು ಕಂಡರೆ ಆಕೆಗೆ ಏನೋ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅನುಕಂಪ, ಪ್ರೀತಿ, ಮಮತೆ, ಆತ್ಮೀಯತೆ. ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ಅವಳೇ ಮನೆ ತನಕ ತನ್ನ ಕಾರಿನಲ್ಲೇ ಡ್ರಾಪ್ ಕೂಡ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ. ಒಂದು ಬಾರಿ ಅವಳ ಮನೆಗೂ ಕರೆದಿದ್ದಳು. ಆಕೆಯ ಗಂಡ ಮೈಕ್ ಕೂಡ ಸ್ನೇಹಜೀವಿ. ವಾರಾಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಬೇಸ್ಬಾಲ್ ಆಡಲು, ಅದಕ್ಕೆ ಇದಕ್ಕೆ ಕರೆದಿದ್ದ. ನಾನೇ ಹೋಗಿರಲಿಲ್ಲ.
ಫುಲ್ ತುಂಬಿದ ನನ್ನ ಶಾಪಿಂಗ್ ಕಾರ್ಟ್, ನನ್ನ ಮಂಗ್ಯಾನ ಮುಖ ಎಲ್ಲ ನೋಡಿದ ಕೂಡಲೇ ಅವಳಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿಯೇ ಹೋಯಿತು. ನಾನು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಕೂತಿದ್ದ ಯಬಡತನ, ಯಡವಟ್ಟನ್ನು ನಾನು ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೇಳಬೇಕಾಗಿ ಬರಲಿಲ್ಲ.
'ಏನು? ಸಕತ್ ಗ್ರೋಸರಿ ಶಾಪಿಂಗ್ ಆದ ಹಾಗಿದೆ. ಒಂದು ನಿಮಿಷ ಇರು. ನನಗೆ ಐದೇ ನಿಮಿಷದ ಕೆಲಸವಿದೆ. ಬಂದೇಬಿಟ್ಟೆ. ನಂತರ ನಿನಗೆ ನಿನ್ನ ಮನೆ ತನಕ ಡ್ರಾಪ್ ಕೊಡ್ತೀನಿ. ಓಕೆ?' ಅಂದವಳೇ ನನ್ನ ಉತ್ತರಕ್ಕೂ ಕಾಯದೇ ಒಳಗೆ ಹೋದಳು. ನಾನು ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತಿದ್ದೆ.
ಹೇಳಿ ಹೋದಂತೆ ಐದು ನಿಮಿಷದ ಒಳಗೇ ಹಾಜರಾದಳು. ಶಾಪಿಂಗ್ ಕಾರ್ಟ್ ದೂಡಿಕೊಂಡು ಹೊರಗೆ ಬಂದೆ. ಮುಂದೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಜೆನ್ನಿಫರಳನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದೆ. ಆಕೆಯ ಕಾರಿನ ಹಿಂದಿನ ಡಿಕ್ಕಿ ತೆಗೆದಳು. ದೊಡ್ಡ ಅಮೇರಿಕನ್ ಕಾರಿನ ಮಹಾ ದೊಡ್ಡ ಡಿಕ್ಕಿ. ಸಾಮಾನು ತುಂಬಿದ್ದ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲಗಳನ್ನು ಎತ್ತೆತ್ತಿ ಒಳಗೆ ಇಟ್ಟೆ. ಆಕೆಯೂ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದಳು. ಮುಂದೆ ಹೋಗಿ ಕೂತಳು. ನನಗಾಗಿ ಕಾರಿನ ಡೋರ್ ತೆಗೆದಳು. ಹೋಗಿ ಕೂತು ಸೀಟ್ ಬೆಲ್ಟ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡೆ. ಅವಳ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಲ ಕೂತಿದ್ದೇನೆ. ಯಾವದೂ ಹೊಸದಲ್ಲ.
ಕಾರ್ ಸ್ಟಾರ್ಟ್ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಕಾರ್ ರೇಡಿಯೋದಲ್ಲಿ ಏನೋ ಸುದ್ದಿ ತೇಲಿ ಬಂತು. ರೇಡಿಯೋ ಆಫ್ ಮಾಡಿದಳು. ನನ್ನ ಮನೆ ಕಡೆ ಗಾಡಿ ಬಿಟ್ಟಳು. ಒಂದು ಐದು ನಿಮಿಷದ ಹಾದಿ. ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಬಂದು ಮುಟ್ಟಲು ಒಂದು ಹತ್ತು ನಿಮಿಷವೇ ಆಯಿತು.
'ನೀನು ಹೋಗು ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಥ್ಯಾಂಕ್ ಯು ವೆರಿ ಮಚ್,' ಅಂದು ಇಳಿದೆ. ಹಿಂದೆ ಬಂದು ಡಿಕ್ಕಿಯಿಂದ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಇಳಿಸಲು ಮುಂದಾದೆ. ಗಾಡಿ ಆಫ್ ಮಾಡಿದ ಆಕೆಯೂ ಇಳಿದು ಬಂದಳು. 'ಇರ್ಲಿ ಬಿಡಪ್ಪಾ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸಾಮಾನುಗಳಿವೆ. ನಿನ್ನ ಅಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟ್ ಬೇರೆ ಐದನೇ ಮಹಡಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮೇಲೆ ಕೆಳಗೆ ಏನು ಟ್ರಿಪ್ ಹೊಡೆಯುತ್ತೀಯೇ? ನಾಲ್ಕು ಚೀಲ ನೀನು ತೊಗೋ. ಉಳಿದಿದ್ದು ನಾನು ತರ್ತೀನಿ. ನಡಿ. ಲೆಟ್ಸ್ ಗೋ!' ಅಂದುಬಿಟ್ಟಳು. 'ಎಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯವಳು ಈ ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಥೇಟ್ ಅಕ್ಕನ ಹಾಗೆ. ಅದೆಷ್ಟು ಆತ್ಮೀಯತೆ, empathy ಎಲ್ಲ ಇದೆ ಈಕೆಗೆ,' ಅಂತ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಹೇಳುತ್ತ ಸಾಮಾನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡೆ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಕೂಡ ಸಾಮಾನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಳು. ಮೇಲೆ ಹೋಗಲು ಇದ್ದ ಲಿಫ್ಟಿನತ್ತ ಹೊರಟೆವು.
ಮೇಲೆ ಬಂದು ಮುಟ್ಟಿದೆವು. ಬೀಗ ತೆಗೆದು ಒಳಗೆ ಹೋದೆ. ನನ್ನ ಹಿಂದೆಯೇ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಬಂದಳು. ಸೀದಾ ಅಡುಗೆ ಮನೆಗೇ ನುಗ್ಗಿದೆ. ಫ್ರಿಜ್ ಇರುವದು ಅಲ್ಲೇ ತಾನೇ? ನನ್ನ ಹಿಂದೆಯೇ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಬಂದಳು. ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟಳು. ಮತ್ತೆ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಅಂದೆ. 'ನಾನು ಹೊರಡುತ್ತೇನೆ, ಮಹೇಶ್. ಬಾಯ್! ಟೇಕ್ ಕೇರ್!' ಅಂದಳು ಜೆನ್ನಿಫರ್.
'ಜೆನ್ನಿಫರ್, ಇಲ್ಲೇ ಊಟ ಮಾಡಿ ಹೋಗಬಹುದಲ್ಲ? ಅಡಿಗೆ ಎಲ್ಲ ರೆಡಿ ಇದೆ. ಬಿಸಿ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟರೆ ಆಯಿತು,' ಅಂತ ಸುಮ್ಮನೇ ಪೇಡಿದೆ. ಆಕೆ ನನ್ನ ಅಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟಿಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಲ ಬಂದು ಹೋಗಿದ್ದಾಳೆ ಬಿಡಿ. ಅಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟ್ ಕೊಡಿಸಿದವಳೇ ಅವಳು. ಹೊಸದಾಗಿ ಬಂದಾಗ ಒಂದು ವಾರ ಹಾಟೆಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದೆ. ಹೊಸದಾಗಿ ಬಂದವರ ಫುಲ್ ದೇಖರೇಖಿ ಜೆನ್ನಿಫರಳದ್ದೇ. ಹಾಗಾಗಿ ನನ್ನನ್ನು ಸೆಟಲ್ ಮಾಡುವ ಪೂರ್ತಿ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಆಕೆಯೇ ವಹಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ನಾನು ಅಂತ ಅಲ್ಲ. ಹೊಸದಾಗಿ ಯಾರೇ ಬಂದರೂ ಅವಳೇ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತಾಳೆ. ಸುತ್ತುಮುತ್ತಲಿದ್ದ ನಾಲ್ಕಾರು ಅಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟುಗಳಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ, ತೋರಿಸಿ, ಅಲ್ಲಿನ ಫಾರ್ಮು ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ತುಂಬುವದು ಅಂತ ತೋರಿಸಿ, ಬ್ಯಾಂಕ್ ಅಕೌಂಟ್ ಇತ್ಯಾದಿ ಮಾಡಿಸಿಕೊಟ್ಟು, ಅಪಾರ್ಟಮೆಂಟ್ ಅವಳೇ ಕೊಡಿಸಿದ್ದಳು. ಹಾಟೆಲ್ಲಿಂದ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಅವಳ ಕಾರಿನಲ್ಲೇ ತಂದು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಳು. ನಂತರ ಟೀವಿ ಕೊಂಡಾಗ, VCR ಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಎಲ್ಲ ಅವಳೇ ಬಂದಿದ್ದಳು. ಖರೀದಿ ಮಾಡಿಸಿ, ಅವಳದ್ದೇ ಕಾರಲ್ಲಿ ಮನೆ ತನಕ ಡೆಲಿವರಿ ಕೊಟ್ಟು ಹೋಗಿದ್ದಳು. ಆವಾಗಲೂ ಊಟ ಮಾಡಿ ಹೋಗು, ಚಹಾ ಕುಡಿದು ಹೋಗು ಅಂತೆಲ್ಲ ಹೇಳಿದ್ದೆ. ನಾಲ್ಕು ಸಲ ಬಂದರೆ ಒಂದು ಸಲ ಚಹಾ ಕುಡಿದು ಹೋಗಿದ್ದಳು ಅಷ್ಟೇ. ಅದು ಬಿಟ್ಟರೆ, 'ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬರ್ತೀನಿ. ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಮಹೇಶ್!' ಅಂತ ಹೇಳಿ ಉದ್ದುದ್ದ ಕಾಲು ಹಾಕುತ್ತ ಓಡಿಯೇಬಿಡುತ್ತಾಳೆ ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಸುಮಾರು ನಲವತ್ತೈದು, ಐವತ್ತು ವರ್ಷದ ಬಿಳಿಯ ಮಹಿಳೆ ಜೆನ್ನಿಫರ್.
'ನಿನ್ನ ಮನೆಗೆ ಊಟಕ್ಕೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬರೋಣ ಮಾರಾಯಾ. ನೋಡೋಣ ಏನೇನು ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಿ ಹಾಕುತ್ತೀಯಾ ಅಂತ. ನನ್ನ ಗಂಡ ಮೈಕನನ್ನೂ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬರ್ತೀನಿ. ನಿಮ್ಮ ಇಂಡಿಯನ್ ಫುಡ್ ನಮಗಿಬ್ಬರಿಗೂ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ. ಇವತ್ತು ಬೇಡ. ನಾ ಬರಲೇ?' ಅಂತ ಮತ್ತೆ ಹೊರಡಲು ಸಿದ್ಧಳಾದಳು ಜೆನ್ನಿಫರ್.
'At least ಒಂದು ಕಪ್ ಚಹಾ ಅಥವಾ ಕಾಫಿ ಜೆನ್ನಿಫರ್. ನನಗೂ ಸಂಜೆಯ ಚಹಾ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ನಿನಗೆ ಚಹಾನೋ ಅಥವಾ ಕಾಫಿನೋ? ಎರಡೂ ಇದೆ,' ಅಂತ ಹೇಳಿದೆ.
'ಚಹಾನೇ ಮಾಡು. ನಿನ್ನ ಮಸಾಲಾ ಚಾಯ್ ಸೊಗಸಾಗಿರುತ್ತದೆ,' ಅಂದಳು ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಚಹಾಕ್ಕೆ ನಿಂತಳು ಅಂತ ಖುಷಿಯಾಯಿತು.
'ಮಾಡೇಬಿಟ್ಟೆ. ಐದೇ ನಿಮಿಷ. ಕೂತಿರು. ಟೀವಿ ನೋಡು. ಒಂದೆರೆಡು ಮ್ಯಾಗಜಿನ್ ಇವೆ. ನ್ಯೂಸ್ ಪೇಪರ್ ಮಾತ್ರ ಇಲ್ಲ. ಎಲ್ಲ online ಓದಿಬಿಡ್ತೀನಿ,' ಅಂದು, 'ಹೇ, ಹೇ' ಅಂತ ನಕ್ಕೆ.
'ಗೊತ್ತು ಮಾರಾಯಾ. ನೀವೆಲ್ಲ ದೇಸಿ ಜನ ಸಂಜೆ ನಾಲ್ಕರ ನಂತರ ನಿಮ್ಮ ಇಂಡಿಯಾ ನ್ಯೂಸ್ ಪೇಪರ್ ವೆಬ್ ಸೈಟ್ ತೆಗೆದು, ಓದುತ್ತ ಕೂಡ್ತೀರಾ. ಸರಿ, ನಾನು ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಮಲ್ಲಿ ಕೂತಿರ್ತೀನಿ,' ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತಾ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಆಕಡೆ ಹೋದಳು.
ನಮ್ಮದು ದೇಸಿ ಚಹಾ ಮಾಡುವ ಪದ್ಧತಿ. ಹಾಲು, ನೀರು ಕೂಡಿಸಿ ಒಲೆ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟೆ. ಸಕ್ಕರೆ ಹಾಕಬಾರದು. ಯಾಕೆಂದರೆ ಆ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಪುಣ್ಯಾತ್ಗಿತ್ತಿ ಸಕ್ಕರೆ ಇಲ್ಲದ ಚಹಾ, ಕಾಫಿ ಕುಡಿಯುವಾಕೆ. ನಾನು ಮೇಲಿಂದ ಹಾಕಿಕೊಂಡರಾಯಿತು. ಮಸಾಲೆ ಚಹಾಕ್ಕೆ ಮಸಾಲೆ ಅರೆಯುವ ಕೆಲಸವಿಲ್ಲ. ರೆಡಿಮೇಡ್ ಮಸಾಲೆ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಇನ್ನು ಜೊತೆಗೆ ಹಳದಿರಾಮ ಚೂಡಾ ಅಂತೂ ಇದೆ. ಚಹಾದ ಜೋಡಿ ಚೂಡಾ. ಜೊತೆಗೆ ಚೂಡಾ ಇಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಅದು ಚಹಾ ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ.
ಆಕಡೆ ಏನೋ ಟೀವಿ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿತು. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಟೀವಿ ಆನ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಕೂತಿರಬೇಕು. ಅಡುಗೆಮನೆಯಿಂದಲೇ ಹಣಿಕಿ ನೋಡಿದೆ. ಹೌದು. ಟೀವಿ ಮೇಲೆ ಯಾವದೋ ಬಾಸ್ಕೆಟ್ ಬಾಲ್ ಪಂದ್ಯ ಬರುತ್ತಿದೆ. ಆಕೆಗೆ ಅದು ಬಹಳ ಇಷ್ಟ.
ಹಳದಿರಾಮ ಚೂಡಾ ಪ್ಯಾಕಿನಿಂದ ಒಂದಿಷ್ಟು ಚೂಡಾ ತೆಗೆದು ಕಾಗದದ ಪ್ಲೇಟ್ ಒಂದಕ್ಕೆ ಹಾಕಿದೆ. ಎರಡು ಸ್ಪೂನ್ ಇಟ್ಟೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹಾಲು-ನೀರಿನ ಮಿಶ್ರಣ ಉಕ್ಕಿ ಬಂತು. ಅದೇ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಟೀವಿ ಶಬ್ದ ನಿಂತುಬಿಟ್ಟಿತು. ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಮಿನಲ್ಲಿದ್ದ ದೀಪ ಕೂಡ ಸಡನ್ನಾಗಿ ಆರಿಹೋಯಿತು. 'ಅರೇ ಇದೇನಾಯಿತು!' ಅಂದುಕೊಂಡೆ. 'ಹೋಗಿ ನೋಡಿಬರಲೇ?' ಅಂದುಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಒಲೆ ಮೇಲೆ ಕುದಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಲು-ನೀರು ಉಕ್ಕಿ ಮೇಲೆ ಬಂದುಬಿಡ್ತು. ಕ್ರಿಟಿಕಲ್ ಮೊಮೆಂಟ್. ಈಗ ಬರೋಬ್ಬರಿ ಚಹಾ ಪುಡಿ, ಚಹಾ ಮಸಾಲೆ ಹಾಕಬೇಕು. ನಂತರ ಅದು ಉಕ್ಕಿ ಇನ್ನೇನು ಒಲೆ ಮೇಲೆಲ್ಲ ಚೆಲ್ಲಿಬಿಡುತ್ತದೆ ಅಂತಂದಾಗ ಅದನ್ನು ಇಕ್ಕಳದಿಂದ ಎತ್ತಿ, ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಇಡಬೇಕು. ಮೇಲೊಂದು ಪ್ಲೇಟ್ ಮುಚ್ಚಿ, ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಕಾಯಬೇಕು. ಅದು ಚಹಾ ಮಾಡುವ ದೇಸಿ ಪದ್ಧತಿ. ಅಲ್ಲವೇ?
ಮುಕ್ಕಾಲು ನಿಮಿಷ ಅದರ ಮೇಲೊಂದು ಪ್ಲೇಟ್ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟೆ. ಚಹಾ, ಚೂಡಾ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಬೇಕು. ನಮ್ಮ ಹತ್ತಿರ tray ಇಲ್ಲ. ಒಂದು ಊಟದ ಸ್ಟೀಲ್ ತಟ್ಟೆಯನ್ನೇ ತೆಗೆದೆ. ಧೂಳು ಕೂತಿತ್ತು. ಊಟಕ್ಕೆ, ತಿಂಡಿಗೆ ಎಲ್ಲ disposable ಪೇಪರ್ ತಟ್ಟೆ ಉಪಯೋಗಿಸುವದರಿಂದ ಸ್ಟೀಲ್ ಪ್ಲೇಟಿನ ಉಪಯೋಗವೇ ಇಲ್ಲ. ಪಾತ್ರೆ ತೊಳೆಯೋದು ಮಹಾ ದೊಡ್ಡ ಕರ್ಮ. ಅದೇನು ಡಿಶ್ ವಾಷರ್ ಇದ್ದರೂ ಅದು ಮಹಾ ಬೋರಿಂಗ್ ಕೆಲಸ. ಹಾಗಾಗಿ ನಮ್ಮದು ಎಲ್ಲ use and throw ಪೇಪರ್ ತಾಟು, ಪೇಪರ್ ಕಪ್ಪು. ಸರ್ವಂ ಪೇಪರ್ ಮಯಂ!
ತಯಾರಾದ ಚಹಾವನ್ನು ಎರಡು ಕಪ್ಪಿಗೆ ಸೋಸಿ ಸುರಿದೆ. ಸ್ವಲ್ಪೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಾಲು ಬಿಟ್ಟೆ. ಏಕ್ದಂ ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣದ ಸುಡು ಸುಡು ಚಹಾ ರೆಡಿ. ಅವಳಿಗಂತೂ ಸಕ್ಕರೆ ಬೇಡ. ನಾನೂ ಇವತ್ತು ಅದೇ ಟ್ರೈ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ. ಎರಡು ಕಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಚೂಡಾದ ಪ್ಲೇಟನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಟ್ರೇ ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡೆ. ಅದೇಕೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಚಹಾದ ಟ್ರೇ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಕೂಡಲೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಸೊಂಟ ಬಳುಕಿಸಿ, ನಕ್ಕು ಮಂಗ್ಯಾತನ ಮಾಡಬೇಕು. ಧಾರವಾಡದ ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಅಮ್ಮ ಬಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದಳು, 'ಹೋಗಿ, ಚಹಾ ಕೊಟ್ಟು ಬಾರೋ. ಅದೇನು ಟ್ರೇ ಹಿಡಕೊಂಡು ಕುಣೀತಿ?' ಅಂತ. ಇಲ್ಲಿ ಬಯ್ಯುವವರು ಇಲ್ಲ. ನಗು ಮಾತ್ರ ಬಂತು.
ಅಡುಗೆಮನೆಗೆ ತಾಕಿಕೊಂಡೇ ಇದೆ ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಂ. ನಡು ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಗೋಡೆ ಇರುವದರಿಂದ ಪೂರ್ತಿ ಕಾಣುವದಿಲ್ಲ. ಸುತ್ತಿ ನಾಲ್ಕು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದೆ. ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಂ ಎಂಟರ್ ಆದೆ. ಅಲ್ಲಿನ ಮಾಹೋಲ್ ಏನೋ ಒಂದು ತರಹ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿತ್ತು.
ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಕತ್ತಲೆ. ಬಂದಾಗ ಲೈಟ್ ಹಾಕಿದ್ದೆ. ಈಗ ಇಲ್ಲ. ಬಲ್ಬ್ ಸುಟ್ಟು ಹೋಗಿರಬೇಕು. ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಮಿನ ಕಿಡಕಿಗೆ ಹಾಕಿದ ಪರದೆಯ ಮೂಲಕ ಒಂದು ತರಹದ ಬೆಳಕು ಇತ್ತು. ಸಂಜೆ ಐದರ ಸಮಯ. ಬೆಳಕು ಭಾಳ ಕಮ್ಮಿ.
ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಂ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಟೀವಿ ಮೇಲೆ ಕೇವಲ ಗೆರೆ ಗೆರೆ ಚಿತ್ರ. transmission ಇಲ್ಲದಾಗ ಟೀವಿ ಹಚ್ಚಿದರೆ ಬರುತ್ತದೆ ನೋಡಿ, ಆ ತರಹ ಇತ್ತು. ಜೊತೆಗೆ ಗಸ್ ಗಸ್ ಅನ್ನುವ ಟಿಪಿಕಲ್ ಟೀವಿ ಶಬ್ದ. ಅರೇ ಇಸ್ಕಿ! ಈಗ ಒಂದೆರೆಡು ನಿಮಿಷದ ಹಿಂದೆ ಮಾತ್ರ ಅಷ್ಟು ಜೋರಾಗಿ ಬಾಸ್ಕೆಟ್ ಬಾಲ್ ಪಂದ್ಯ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಈಗ ನೋಡಿದರೆ ಇಲ್ಲ. ಮತ್ತೂ ವಿಚಿತ್ರವೆನಿಸಿತು.
ಟೀವಿ ನೋಡಲು ಅನುಕೂಲವಾಗುವ ಹಾಗೆ ಟೀವಿ ಎದುರಿಗೆ ಇದೆ ನನ್ನ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ (rocking chair). ಆರಾಮ್ ಖುರ್ಚಿ. ಅದನ್ನು ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ರಾಕಿಂಗ್ ಕೂಡ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಅದರ ಮೇಲೆ ಕೂತಿದ್ದಾಳೆ. ಖುರ್ಚಿ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ರಾಕಿಂಗ್ ಆಗುತ್ತಿದೆ. ಆಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ದೊಡ್ಡ ಸೈಜಿನ ಮಹಿಳೆ ಬೇರೆ. ಆಕೆ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ರಾಕಿಂಗ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಆ ಖುರ್ಚಿ ಕಿರ್ರ್ ಕಿರ್ರ್ ಅಂತ ಅವಾಜ್ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ.
ಥೋ! ಬಲ್ಬೇ ಹೋಗಿದ್ದರೆ ಬೇರೆ ಬಲ್ಬು ಇಲ್ಲ. ಕಿಡಕಿಗೆ ಇಳಿಬಿಟ್ಟ ಪರದೆಯನ್ನೇ ಸರಿಸಿ, ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ಸ್ವಲ್ಪೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಉಳಿದಿರುವ ಬೆಳಕನ್ನು ಒಳಗೆ ಬರಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಜೆನ್ನಿಫರಳನ್ನು ಒಳಗೆ ಕರೆಯಬೇಕು. ಅಡುಗೆಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಚಹಾ, ಚೂಡಾ ಮುಗಿಸಬೇಕು.
'ಜೆನ್ನಿಫರ್, ಜೆನ್ನಿಫರ್, ಚಹಾ ರೆಡಿ. ಏನಿದು ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದೀಯೇ? ಬಲ್ಬ್ ಸುಟ್ಟು ಹೋಯಿತೇ? ಟೀವಿಗೇನಾಯಿತು? ಮ್ಯಾಚ್ ಮುಗಿಯಿತೇ? ಬೇರೆ ಚಾನಲ್ ಹಾಕಲಿಲ್ಲವೇ?' ಅಂದೆ.
ಫುಲ್ ಸೈಲೆನ್ಸ್. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಕಡೆಯಿಂದ ಉತ್ತರವಿಲ್ಲ. ಕೂತಲ್ಲಿ ಕೂತೇ ಇದ್ದಾಳೆ. ನನ್ನ ಕಡೆ ಬೆನ್ನು ಹಾಕಿದ್ದಾಳೆ. ದೊಡ್ಡ ಸೈಜಿನ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಅದು. ಹಾಗಾಗಿ ಏನೂ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ.
ಉತ್ತರ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಕೂತಿದ್ದ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರಿನ ಕುಲುಕಾಟ, ಅಲುಗಾಟ ಮಾತ್ರ ಜೋರಾಯಿತು. ಅರೇ ಇಸ್ಕಿ! ಇದೇನು ನಾಗರ ಪಂಚಮಿ ಜೋಕಾಲಿ ಅಂತ ತಿಳಿದಳೋ ಏನು? ಒಳ್ಳೆ ಜೋಕಾಲಿ ತರಹ ಜೀಕುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ? ಆ ಖುರ್ಚಿ ಮತ್ತೂ ಜೋರಾಗಿ ಕಿರ್ರ್ ಕಿರ್ರ್ ಅನ್ನುತ್ತಿದೆ. ಗೋಡೆ ಮೇಲೆ ನೆರಳು ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಕದಲುತ್ತಿದೆ. ಮಾತಿಲ್ಲ ಕತೆಯಿಲ್ಲ. ಟೀವಿಯ ಗೊರ ಗೊರ ಶಬ್ದ. ನಡುನಡುವೆ ಸಳಕ್ ಸಳಕ್ ಅಂತ ಮಿಂಚಿನಂತೆ ಮೂಡುವ ಬೆಳ್ಳಿ ಗೆರೆಗಳು. ಎಲ್ಲ ಒಂದು ತರಹದ ವಿಚಿತ್ರ.
'ಜೆನ್ನಿಫರ್, ಜೆನ್ನಿಫರ್!' ಅಂದೆ. ನನಗೆ ಏನೋ ಒಂದು ತರಹದ ಫೀಲಿಂಗ್. ಹೆದರಿಕೆ, ಆತಂಕ, uncertainty ಗಳ ಮಿಶ್ರಣ.
ಈಗಲೂ ಉತ್ತರವಿಲ್ಲ. ರಾಕಿಂಗ್ ಖುರ್ಚಿಯ ಜೀಕುವಿಕೆ ಮಾತ್ರ ಮೊದಲಿನ ಹಾಗೆಯೇ ನಡೆದಿದೆ. ಕಿರ್ರ್ ಕಿರ್ರ್.
ಅರೇ ಇಸ್ಕಿ! ಏನಾಯಿತು ಜೆನ್ನಿಫರಳಿಗೆ? ಮನೆಗೆ ಬಂದಳು. ಟೀವಿ ನೋಡುತ್ತಾ ಕೂತಳು. ಈಗ ನೋಡಿದರೆ ಮಾತೇ ಇಲ್ಲ. ಒಂದು ತರಹದ ಮಂದಗತ್ತಲೆ ಬೇರೆ. ರಾಕಿಂಗ್ ಖುರ್ಚಿ ಮೇಲೆ ಕೂತು ಜೀಕುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಎಲ್ಲಿಯಾದರೂ ಕೂತಲ್ಲೇ ಸತ್ತೇಹೋದಳೋ ಹೇಗೆ? ಸಾವು ಹೇಳಿ ಕೇಳಿ ಬರುವದಿಲ್ಲ ನೋಡಿ. ಛೇ! ಖುರ್ಚಿ ಆ ಪರಿ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಆಗುತ್ತಿದೆ. ಸತ್ತು ಹೋಗಿರಲು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ? ಪ್ರಾಣ ಹೋಗುವಾಗ ದೇಹ ಭಾಳ ಜರ್ಕ್ ಹೊಡೆಯುತ್ತದೆಯಂತೆ. ಜೀವಕ್ಕೆ ದೇಹವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುವ ಮನಸ್ಸೇ ಇರುವದಿಲ್ಲವಂತೆ. ಆದರೆ ಯಮದೂತರು ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವಾಗ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ರಂಪ ಮಾಡುತ್ತದೆಯಂತೆ. ಆವಾಗ ಇಡೀ ದೇಹ violent ಆಗಿ ಜರ್ಕ್ ಹೊಡೆಯುತ್ತದೆಯಂತೆ. ಹಾಗೇನಾದರೂ ಆಗಿಹೋಗಿದೆಯೇ? ಖುರ್ಚಿ ಮೇಲೆ ಕೂತ ಜೆನ್ನಿಫರಳ ಜೀವ ಹೋಗುತ್ತಿದೆಯೇ?
ಏನು ಮಾಡಲಿ? ಮೊದಲು ಸ್ವಲ್ಪ ಬೆಳಕು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಚಹಾ, ಚೂಡಾ ಇದ್ದ ತಟ್ಟೆಯನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಕಿಚನ್ ಕೌಂಟರ್ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟೆ.
ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಮಿನ ಒಂದು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿತ್ತು ದೊಡ್ಡ ಕಿಟಕಿ. ಪೂರ್ತಿ ಗೋಡೆಯನ್ನು ಆವರಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಅದರ ಮೇಲೆ ಮುಚ್ಚಿದೆ ಕ್ಯಾನ್ವಾಸ್ ಬಟ್ಟೆಯ ಪರದೆ. ಪರದೆಯನ್ನು ಸರಿಸಬೇಕು ಅಂತ ಹೊರಟೆ. ಮಧ್ಯದಲ್ಲೇ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಇದೆ. ಅದರ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿದ್ದಾಳೆ ಜೆನ್ನಿಫರ್.
ಆ ಕಡೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದೆ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಕುಳಿತಿದ್ದ ಖುರ್ಚಿ ಮುಂದೆ ಬಂದಾಗ ಮಾತ್ರ ಎದೆ ಧಸಕ್ ಅನ್ನುವ ದೃಶ್ಯ ನೋಡಿ ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತುಬಿಟ್ಟೆ. freeze ಆಗಿಬಿಟ್ಟೆ. ಅಲ್ಲಿ ತನಕ ಕೂತಿದ್ದ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಧಡಕ್ಕನೆ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಎದ್ದು ನಿಂತು ಬಿಟ್ಟಳು. ಖುರ್ಚಿ ಮಾತ್ರ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು. ಕರ್ರ್! ಕರ್ರ್! ಅನ್ನುವ ಕರ್ಕಶ ಆವಾಜ್ ಬೇರೆ.
ಎದ್ದು ನಿಂತವಳು ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಆಗಿರಲೇ ಇಲ್ಲ. ಅದೊಂದು ಅಕರಾಳ ವಿಕರಾಳ ಆಕೃತಿ. ನನಗೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ ಭೀಕರ ಚೀತ್ಕಾರವೊಂದು ಎದೆಯಾಳದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿತು. ಬಾಯಿಗೆ ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮಟಾಶ್ ಆಗಿಹೋಯಿತು. ನನ್ನ ಧ್ವನಿ ಫುಲ್ ಖಲಾಸ್.
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಭೀಕರ ಆಕೃತಿಯ ವೇಷ ಭೂಷಣ ಕೂಡ ಎಲ್ಲ ಬದಲಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಬರುವಾಗ ಎಂದಿನಂತೆ ಜೀನ್ಸ್ ಪ್ಯಾಂಟ್, ಮೇಲೊಂದು ಟಾಪ್, ಅದರ ಮೇಲೊಂದು ಜಾಕೆಟ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಈಗ ನೋಡಿದರೆ ಒಂದು ವಿಚಿತ್ರ ನಿಲುವಂಗಿ. ಮುಖವಂತೂ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಖರಾಬಾಗಿದೆ. ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕೆಂಪು ದೀಪದಂತಹದು ಗರಗರ ಸುತ್ತುತ್ತಿದೆ. ಕೂದಲು ಅಕರಾಳ ವಿಕರಾಳವಾಗಿ ಮುಖದ ಮೇಲೆಲ್ಲಾ ಹರಡಿದೆ. ನಾಲಿಗೆ ಇಷ್ಟುದ್ದ ಹೊರಚಾಚಿದೆ. ಕಣ್ಣಿನಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತಿರುವ ಪಿಕಿ ಪಿಕಿ ಕೆಂಪು ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ನಾಲಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಖರಾಬಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ. ಮುಖದ ಚರ್ಮ ಸುಕ್ಕು ಸುಕ್ಕಾಗಿ ಪದರು ಪದರಾಗಿ ಜೋತು ಬಿದ್ದಿದೆ. ಮೂಗು ವಾಕಡಾ ಆಗಿದೆ. ಇದೆಲ್ಲ ನೋಡುತ್ತ ಚಡ್ಡಿ ಒದ್ದೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಆ ಆಕೃತಿಯ ಕೈಗಳು ಮುಂದೆ ಬಂದವು.
ಅಬ್ಬಾ! ಇಷ್ಟಿಷ್ಟು ಉದ್ದನೆಯ ಉಗುರುಗಳು. ಚೂಪಾದ ಚಾಕುವಿನಂತಿವೆ. ಚುಚ್ಚಿದರೆ ಅಷ್ಟೇ ಮತ್ತೆ. ಅಂತಹ ಕೈಗಳನ್ನು ಆ ಆಕೃತಿ ನನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೆಯ ಹತ್ತಿರ ತಂದುಬಿಟ್ಟಿತು. ಅಯ್ಯೋ ಸಿವನೇ! ಏನು ಮಾಡಲಿ ಈಗ? ಬಾಗಿಲು ಆಕಡೆ ಇದೆ. ಈ ದೆವ್ವ ಆಟಕಾಯಿಸಿಕೊಂಡು ನಿಂತುಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆ ಬಾಲ್ಕನಿ ಏನೋ ಇದೆ ನಿಜ. ಆಕಸ್ಮಾತ ಆಕಡೆ ಓಡಿ, ಬಾಲ್ಕನಿಯ ಸ್ಲೈಡಿಂಗ್ ಬಾಗಿಲನ್ನು ತೆಗೆದೆ ಅಂತಲೇ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳೋಣ. ಮುಂದೆ? ಇರುವದು ಐದನೇ ಮಹಡಿಯಲ್ಲಿ. ಕೆಳಗೆ ಜಿಗಿದರೆ ಫುಲ್ ಫ್ಲಾಟ್ ಆಗಿ ಚಪಾತಿಯಾಗುವದರಲ್ಲಿ ಸಂಶಯವಿಲ್ಲ. ಯಾವ ಸಾವು ಹಿತ? ಈ ದೆವ್ವದ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಸಾಯುವದೋ ಅಥವಾ ರಿಸ್ಕ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಆಕಡೆ ಓಡಿ, ಬಾಲ್ಕನಿಯಿಂದ ಜಿಗಿದು ಸಾಯುವದೋ?
ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ವಿಚಾರ ಬಂದಿದ್ದು ಒಂದು ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ. fraction of a second. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಕೀರಲು ಧ್ವನಿ ಮಾಡುತ್ತ, ವಿಕಾರವಾಗಿ ಮುಖ ತಿರಿಚುತ್ತ, ಆ ದೆವ್ವ ಕೈ ಮತ್ತೂ ಮುಂದೆ ಚಾಚಿತು. ಅದರ ಉದ್ದನೆಯ ಚೂಪಾದ ಉಗುರುಗಳು ನನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ತಾಕಿದವು. ಕಚಗುಳಿ ಇಟ್ಟಂತಾಯಿತು. ಏನು ಇದು ರಕ್ತ ಕುಡಿಯುವ ದೆವ್ವವೇ? ಕುತ್ತಿಗೆಯ ರಕ್ತನಾಳಗಳಿಗೆ ಚೂಪಾದ ಉಗುರುಗಳನ್ನು ನುಗ್ಗಿಸಿ ರಕ್ತ ಕುಡಿಯುವ ವ್ಯಾಂಪೈರ್ ದೆವ್ವವೇ ಇದು? ಇವಳು ಜೆನ್ನಿಫರಳೋ ಅಥವಾ ಬೇರೆ ಯಾರೋ?
'ಧಡ್! ಧಡ್!' ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟುವ ಶಬ್ದ.
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ಬಾಗಿಲು ಬಡಿದರು. ಯಾರೂ ಹಾಗೆಲ್ಲ ಬಾಗಿಲು ಬಡಿಯುವದೇ ಇಲ್ಲ. ಕೆಳಗೆ ಮೇನ್ ಡೋರಿಗೆ ಡಬಲ್ ಎಂಟ್ರಿ ಲಾಕ್ ಸಿಸ್ಟಮ್ ಇದೆ. ಅಪರಿಚಿತರು ಯಾರಾದರು ಮೇಲೆ ಬರಬೇಕು ಅಂತಿದ್ದರೆ ಮೊದಲು ಅಲ್ಲಿರುವ ಇಂಟರ್ನಲ್ ಟೆಲಿಫೋನಿಂದ ಮನೆಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಬರಲಿಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಿಯಿಲ್ಲ ಅಂತಾದರೆ ಒಂದು ಬಟನ್ ಇಲ್ಲಿ ಒತ್ತುತ್ತೇವೆ. ಆಗ ಕೆಳಗಿನ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯುತ್ತದೆ. ನಂತರ ಅವರು ಮೇಲೆ ಬರುತ್ತಾರೆ. ಈಗ ಯಾರಿಗೂ ಬರಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ. ಹಾಗಿದ್ದಾಗ ಇದ್ಯಾರು ನನ್ನ ಮನೆ ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟುತ್ತಿರುವವರು? ಬೇರೆ ಯಾರದೋ ಮನೆಗೆ ಬಂದವರು by mistake ನನ್ನ ಮನೆ ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದಾರೋ ಹೇಗೆ?
ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟುತ್ತಿರುವವರು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ತಟ್ಟಿದರು. ಕುಟ್ಟಿ ಕುಟ್ಟಿ ತಟ್ಟಿದರು. ಏನೋ ಕೂಗಿದರು. ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಮಕ್ಕಳ ಕೂಗು. ಯಾವ ಮಕ್ಕಳು ಬಂದಿದ್ದಾರೆ? ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವವನು ನಾನೊಬ್ಬನೇ. ಹಾಗಾಗಿ ಆ ಮಕ್ಕಳ ದೋಸ್ತರಾರೂ ಇಲ್ಲಿ ಇರಲಿಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಹಾಗಿದ್ದಾಗ ಇದ್ಯಾವ ಮಕ್ಕಳು? ಯಾಕೆ ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದಾರೆ? ಮತ್ತೆ ಏನು ಕೂಗುತ್ತಿದಾರೆ? ಯಾಕೆ ಕೂಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ? ತಲೆ ಫುಲ್ ಮೊಸರು ಗಡಿಗೆ. ಒಂದು ಕಡೆ ದೆವ್ವ. ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆ ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟುತ್ತ, ಏನೋ ಕೂಗುತ್ತಿರುವ ಮಕ್ಕಳು. ಶಿವನೇ ಶಂಭುಲಿಂಗ!
ಎದುರಿಗೆ ನಿಂತಿದ್ದ ದೆವ್ವ ಗಹಗಹಿಸಿ ವಿಕೃತವಾಗಿ ನಕ್ಕಿತು. ನಿಲುವಂಗಿಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕೈಗಳನ್ನು ಆಚೀಚೆ ಅಲ್ಲಾಡಿಸಿತು. ಬಾವಲಿ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ರಪ್ ರಪ್ ಅಂತ ಝಾಡಿಸಿದಂತೆ ತೋರಿಬಂತು. ದೆವ್ವ ಒಂದೆರೆಡು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯಿತು.
'ಏ! ಖಬರ್ದಾರ್! ಅಲ್ಲೇ ಇರು. ನಿನ್ನನ್ನು ನಂತರ ವಿಚಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೀನಿ. ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಬಂದ ಹಾಗಿದೆ. ಒಳ್ಳೆದೇ ಆಯಿತು. ಅವರನ್ನೂ ಆಹುತಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಿಡ್ತೀನಿ. ಬೋನಸ್ ಬಲಿ ನನಗೆ ಇವತ್ತು,' ಅಂತ ಅಬ್ಬರಿಸಿತು ಆ ಆಕೃತಿ. ಧ್ವನಿ ಮಾತ್ರ ಜೆನ್ನಿಫರಳದ್ದೇ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಸ್ವಲ್ಪ ಗೊಗ್ಗರು ಗೊಗ್ಗರಾಗಿತ್ತು. ಅದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಅವಳದ್ದೇ ಧ್ವನಿ. ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಮೈಯಲ್ಲಿ ದೆವ್ವ ಹೊಕ್ಕಿದೆಯೇ? ದೆವ್ವ ಹೊಕ್ಕಿದ್ದರೆ ವೇಷ ಭೂಷಣ ಎಲ್ಲ ಹೇಗೆ ಬೇರೆಯಾಯಿತು? ಮುಖವಂತೂ ಆಕೆಯದ್ದು ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ. ಏನಿದು ವಿಚಿತ್ರ?
ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಕಣ್ಣಿಟ್ಟೇ ಆಕಡೆ ಸರಿಯಿತು ಆ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ. ಒಂದೆರೆಡು ಹೆಜ್ಜೆ ಅಷ್ಟೇ. ಈಗ ಅದು ಬಾಗಿಲನ ಹಿಂದೆ ನಿಂತಿತ್ತು. ಅಲ್ಲೇ ಅವಳ ಬ್ಯಾಗ್ ಸಹಿತ ಇತ್ತು. ಹೆಂಗಸರ ವ್ಯಾನಿಟಿ ಬ್ಯಾಗ್. ಆ ಬ್ಯಾಗ್ ತೆಗೆದು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಿತು. ಆಕಡೆಯಿಂದ ಮಕ್ಕಳು ಬಾಗಿಲು ಬಡಿಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದರು. ಏನೋ ಕೂಗುತ್ತಲೇ ಇದ್ದರು.
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯಿತು. 'ಘೌ! ಘೌ!' ಅಂತ ಒದರಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೆದರಿಸಿತು. ಹೊರಗೆ ನೋಡಿದರೆ ಎರಡು ಮಕ್ಕಳು. ಹೊರಗಿನ ಕಾರಿಡಾರಿನಲ್ಲಿ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಬೆಳಕಿತ್ತು. ಮಕ್ಕಳು ಸರಿಯಾಗಿ ಕಂಡರು. ಒಂದು ಹುಡುಗ, ಒಂದು ಹುಡುಗಿ. ಇಬ್ಬರೂ ಏನೋ ವಿಚಿತ್ರ ದೆವ್ವಗಳ ವೇಷಭೂಷಣ ಧರಿಸಿದ್ದರು. ಏನಪ್ಪಾ ಇದು ಇವತ್ತು ದೆವ್ವಗಳ ದಿವಸವೇ ಹೇಗೆ? ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೆ ಇವಳು ದೆವ್ವವಾಗಿ ಬದಲಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ. ಹೊರಗೆ ಯಾರೋ ಬಾಗಿಲು ಬಡಿಯುತ್ತಾರೆ. ತೆಗೆದು ನೋಡಿದರೆ ಎರಡು ಚಿಕ್ಕ ದೆವ್ವಗಳು. ದೆವ್ವಗಳ ಮೆಹಫಿಲ್ ಜಮಾ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ! ಹೊಸದಾಗಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಶಾಂತಿಯನ್ನಾದರೂ ಮಾಡಿಸಬೇಕಿತ್ತು. ಎಲ್ಲಿಯ ಶಾಂತಿ? ಕ್ಯಾಬರೆ ಡಾನ್ಸ್ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಡಿಸ್ಕೋ ಶಾಂತಿಯ ಐಟಂ ನಂಬರುಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತ ಎಲ್ಲ ಮರೆತುಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ.
ವಿಚಿತ್ರ ನೋಡಿ! ಆ ಮಕ್ಕಳು ದೆವ್ವದ ರೂಪದ ಜೆನ್ನಿಫರಳನ್ನು ನೋಡಿ ಬೆಚ್ಚಿ ಬೀಳಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟಿ ತಟ್ಟಿ, ಕೇಕೆ ಹಾಕಿ ಹಾಕಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದವು. ಎಲ್ಲ ಒಂದೇ ದೆವ್ವದ ಬಿರಾದರಿಯವರು ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಕೂಡ ಆ ಸಂತಸದಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಯಿತು. ಮುಂದೆ ಆಗಿದ್ದು ಮಾತ್ರ ಫುಲ್ ವಿಚಿತ್ರ.
ಆ ಮರಿ ದೆವ್ವಗಳು ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಏನೋ ಕೂಗಿದವು. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಏನೋ ಒಂದು ಪ್ಯಾಕೆಟ್. ಅದರಿಂದ ಏನೋ ತೆಗೆದು ಅವರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಳು. ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಹೇಳಿದ ಮರಿ ದೆವ್ವಗಳು ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟವು. ಅಲ್ಲಿ ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ? ಆ ಮರಿ ದೆವ್ವಗಳು ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗಲಿವೆ? ಹೋಗುವ ಮುಂಚೆ ಆ ಮರಿ ದೆವ್ವಗಳಿಗೆ ಮಬ್ಬು ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ, ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಮಿನ ಮಧ್ಯೆ ಗಡಗಡ ನಡುಗುತ್ತ ನಿಂತ ನಾನು ಕಂಡಿರಬೇಕು. ಒಳಗೆ ಹಣಿಕಿ ಹಾಕಿದವು. ಒಳಗೆ ಬಂದುಬಿಟ್ಟರೆ ಕಷ್ಟ. ಮೊದಲೇ ಒಂದು ದೆವ್ವವಿದೆ. ಇವೂ ಎರಡು ಬಂದುಬಿಟ್ಟರೆ ಏನು ಮಾಡುತ್ತವೋ!? ಭಗವಂತಾ! ಅಮೇರಿಕಾಗೆ ಬಂದು ಕೇವಲ ನಾಲ್ಕೇ ತಿಂಗಳಾಗಿದೆ. ಆಗಲೇ ಮೇಲೆ ಹೋಗುವ ಟಿಕೆಟ್ ಕೊಟ್ಟೇಬಿಟ್ಟೆಯೇ ತಂದೆ? ಹಾಂ? ಅದೂ ದೆವ್ವದ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಭಯಂಕರ ಸಾವು. ಏನು ಮಾಡಲಿ ಈಗ? ಏನೂ ತೋಚುತ್ತಿಲ್ಲ
ಮನೆಯ ಲ್ಯಾಂಡ್ ಲೈನ್ ಫೋನ್ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕಂಡಿತು. ಒಂದು ಐಡಿಯಾ ಬಂತು. ೯೧೧ ಎಮರ್ಜೆನ್ಸಿ ಸಹಾಯವಾಣಿ ನಂಬರ್ ಒತ್ತಿಬಿಟ್ಟರೆ ಆಯಿತು. ಮಾತಾಡುವ ಜರೂರತ್ತೂ ಇಲ್ಲ. ಕಾಲರ್ ಐಡಿ ನೋಡಿ, ನನ್ನ ಮನೆಯ ಅಡ್ರೆಸ್ ಟ್ರ್ಯಾಕ್ ಮಾಡಿ, ಪೋಲೀಸರನ್ನು ಕಳಿಸಿಯೇ ಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಆ ಮಟ್ಟದ ಸಿಸ್ಟಮ್ ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಇದೆ. ಅದೇ ಒಂದು ಉಳಿದ ಮಾರ್ಗ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಇನ್ನೂ ಬಾಗಿಲಲ್ಲೇ ಇದೆ. ಚಿಕ್ಕ ದೆವ್ವಗಳನ್ನು ಕಳಿಸಿ ಕಾರಿಡಾರಿನಲ್ಲಿ ಬಗ್ಗಿ ಬಗ್ಗಿ ನೋಡುತ್ತಿದೆ. ಇನ್ನು ಒಂದೆರಡೇ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ವಾಪಸ್ ಬರಲಿದೆ. ನಂತರ ನನ್ನ ರಕ್ತ ಹೀರಲಿದೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ೯೧೧ ಒತ್ತೇ ಬಿಡಬೇಕು. ಒತ್ತಿದ ನಂತರವೂ ಬಚಾವಾಗುವದರ ಬಗ್ಗೆ ಖಾತ್ರಿಯಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಪೊಲೀಸರು ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಬಂದರೆ ದೆವ್ವಕ್ಕೆ ಬರೋಬ್ಬರಿ ಬತ್ತಿ ಇಟ್ಟರೂ ಇಟ್ಟಾರು. ದೆವ್ವ ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಹೆದರುತ್ತದೆಯೇ? ಅಥವಾ ಮೊದಲಿನ ವೇಷ ಧರಿಸಿ ಮಾಯವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆಯೋ? ಅಥವಾ ಮತ್ತೇನೋ ತಂತ್ರ ಮಾಡುತ್ತದೆಯೋ? ದೇವರಿಗೇ ಗೊತ್ತು. ದೆವ್ವಕ್ಕೇ ಗೊತ್ತು.
ಬೇಗ ಆಕ್ಷನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಸರಿದೆ. ಕಾಲ ಕೆಳಗಿದ್ದ ಪ್ಲೈವುಡ್ ನೆಲ ಕಿರ್ರ ಅಂತು. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಸಟಾಕ್ ಅಂತ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿತು. ಅದಕ್ಕೆ ಏನೋ ಸೂಟು ಹೊಡೆದಿರಬೇಕು. ಸಂಶಯ ಬಂದಿರಬೇಕು. ಧಡಾಕ್! ಅಂತ ಬಾಗಿಲು ಮುಚ್ಚಿತು. ವಿಕಾರವಾಗಿ ನಕ್ಕಿತು. ಇಷ್ಟುದ್ದದ ನಾಲಿಗೆ ವಿಕಾರವಾಗಿ ಹೊರಗೆ ಚಾಚಿಕೊಂಡಿತು. ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಕೆಂಪು ದೀಪ. ಪಕ್ ಪಕ್ ಕೆಂಪು ದೀಪದಡಿಯಲ್ಲಿ ಭೀಕರ ಆಕೃತಿ. ಬಾವಲಿಯ ರೆಕ್ಕೆಗಳಂತೆ ಕೈಗಳನ್ನು ಅಲ್ಲಾಡಿಸುತ್ತ, ಉದ್ದ ಉದ್ದ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತ, ಕೈಗಳನ್ನು ಮುಂದೆ ಮುಂದೆ ತರುತ್ತ, ಹೂಂಕರಿಸುತ್ತ ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಕಡೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಬರತೊಡಗಿತು. ಈಗ ನನಗೆ 'ಮಾಡು ಇಲ್ಲವೇ ಮಡಿ' ಕ್ಷಣ. ಇನ್ನು ಕ್ಷಣಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಅದರ ಕೈಗಳು ನನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೆಯ ಮೇಲಿರುತ್ತವೆ. ಉದ್ದನೆಯ ಚೂಪಾದ ಉಗುರುಗಳು ರಕ್ತನಾಳಗಳನ್ನು ಛೇದಿಸಿ ರಕ್ತದ ಪೈಪ್ ತೆರೆದುಬಿಡುತ್ತವೆ. ರಕ್ತ ಕಾರಂಜಿಯಂತೆ ಚಿಮ್ಮುತ್ತದೆ. ನನ್ನ ಹಲಾಲ್ ಆಗಿಯೇಬಿಡುತ್ತದೆ. ೯೧೧ ಒತ್ತಲೇಬೇಕು. ಸಾವು ಕಣ್ಣ ಮುಂದೇ ಇದೇ. ಆದರೆ ಅಬ್ಬೇಪಾರಿಯಂತೆ ಸಾಯಬಾರದು.
'ಜೈ ಬಜರಂಗ ಬಲಿ! ಅಂತ ಅಬ್ಬರಿಸಿಯೇ ಡೈವ್ ಹೊಡೆಯೋಣ ಅಂತ ಮಾಡಿದೆ. ಧ್ವನಿ ಸತ್ತು ಹೋಗಿದೆ. ದೆವ್ವವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗಿಂದ ಧ್ವನಿಯೇ ಇಲ್ಲ. ಫುಲ್ ಪೋಯಾಚ್ಚ.
ದೆವ್ವ ನನ್ನಿಂದ ನಾಲ್ಕು ಹೆಜ್ಜೆ ದೂರವಿದೆ ಅಂದಾಗ ಫೋನ್ ಕಡೆ ಡೈವ್ ಹೊಡೆದೆ. ಉಟ್ಟಿದ್ದ ಲುಂಗಿಯ ಪುಂಗಿ ಬಾರಿಸಿಹೋಯಿತು. ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳಗೆ ಇರಬೇಕಾಗಿದ್ದಿದ್ದು ಇತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ ಕೇವಲ ಕ್ವಾರ್ಟರ್ (೧/೪) ಗೋಮಟೇಶ್ವರ ಆಗಿಹೋದೆ. 'ಇದೊಂದು ಸಲ ಕಾಪಾಡಿಬಿಡು ತಂದೆ. ಮುಂದೆ ಎಂದೂ ಲುಂಗಿ ಉಡುವದಿಲ್ಲ. ಚೊಣ್ಣಕ್ಕೆ ಶಿಫ್ಟ್ ಆಗಿಬಿಡುತ್ತೇನೆ. ಸದಾ ಚೊಣ್ಣವನ್ನೇ ಧರಿಸುವ ಚೊಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆ ಆಗಿಬಿಡುತ್ತೇನೆ. ಕಾಪಾಡು ತಂದೆ!' ಅಂತ ಹರಕೆ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ದೇವರನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತ ಫೋನಿನತ್ತ ಡೈವ್ ಹೊಡೆದೆ.
ಇದನ್ನು ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಒಂದು ತರಹದ ಗೊಂದಲವಾಯಿತು. ನನ್ನ ಕಡೆ ಧಾವಿಸುತ್ತಿದ್ದ ದೆವ್ವ ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತಿತು. ನನಗೆ ಒಳ್ಳೆಯದೇ ಆಯಿತು. ದೆವ್ವ ಕೂಡ ಪೈಪೋಟಿ ಮೇಲೆ ಡೈವ್ ಹೊಡೆದು ಫೋನ್ ಕಿತ್ತುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಮಾರಣಾಂತಿಕ ಹಲ್ಲೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ದೆವ್ವ ಏನೂ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ನಿಂತಲ್ಲೇ ನಿಂತು ಬಿಟ್ಟಿತು. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ದೆವ್ವಕ್ಕೂ ಒಂದೊಂದು ವಸ್ತುಗಳ ಭಯಂಕರ ಭಯವಿರುತ್ತದೆ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ದೆ. ಕೆಲವು ದೆವ್ವಗಳು ತ್ರಿಶೂಲಕ್ಕೆ ಹೆದರುತ್ತವೆ. ಕೆಲವು ಕ್ರೈಸ್ತರ ಕ್ರಾಸ್ ನೋಡಿದರೆ ಎದ್ದು ಬಿದ್ದು ಓಡುತ್ತವೆ. 'ಎಲ್ಲಿ ಈ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವಕ್ಕೆ ಟೆಲಿಫೋನ್ ಅಂದರೆ ಭಯವೋ ಹೇಗೆ?' ಅಂತ ವಿಚಾರ ಫ್ಲಾಶ್ ಆಯಿತು. ಆದರೆ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಕೆಲಸ ಇನ್ನೂ ಬಾಕಿಯಿತ್ತು.
ಫೋನ್ ಹ್ಯಾಂಡ್ಸೆಟ್ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಕ್ಷಣವೇ ೯೧೧ ಒತ್ತಿಬಿಟ್ಟೆ. ನಂತರ Talk ಬಟನ್ ಅದುಮಿಬಿಟ್ಟೆ. Done. ಗಡಿಬಿಡಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಪೀಕರ್ ಬಟನ್ ಕೂಡ ಒತ್ತಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದು ನನಗೇ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆಕಡೆಯಿಂದ ೯೧೧ ಆಪರೇಟರ್ ಧ್ವನಿ ಸ್ಪೀಕರ್ ಮೂಲಕ ಕೇಳಿ ಬಂದಾಗಲೇ ಈ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಬಂದೆ. ನಾನು ಇನ್ನೂ ಜೀವಂತವಾಗಿದ್ದೆ. ದೆವ್ವ ದಾಳಿ ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದು ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತಿತ್ತು. ಅದರ ವಿಚಿತ್ರ ತರಹದ ಕೂಗಾಟ ನಿಂತಿತ್ತು. ಕೈಗಳು ಉದ್ದಕ್ಕೆ ಚಾಚಿಕೊಂಡೇ ಇದ್ದವು. ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಂಪು ದೀಪ ನೆತ್ತರನ್ನು ಕಾರುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು.
'What's your emergency?' ಅಂತ ೯೧೧ ಆಪರೇಟರ್ ಹೆಂಗಸಿನ ಧ್ವನಿ ಸ್ಪೀಕರ್ ಮೂಲಕ ಕೇಳಿಬಂತು. ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಏರಿಲ್ಲ, ಇಳಿತವಿಲ್ಲ. ಶುದ್ದ ವೃತ್ತಿಪರರ ನಿರ್ಭಾವುಕ ಧ್ವನಿ.
ಏನು ಹೇಳಲಿ? ಬಾಯಿ ಎಲ್ಲ ಫುಲ್ ಬಂದ್!
ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಪ್ರಶ್ನೆ. ಈಗ ಒಂದು ಎಕ್ಸಟ್ರಾ ಫಿಟ್ಟಿಂಗ್ ಬೇರೆ!
'What's your emergency? Are you able to speak? Hegade household. Correct?' ಅಂತ ಕೇಳಿದಳು ೯೧೧ ಆಪರೇಟರ್.
ಗುಡ್. ವೆರಿ ಗುಡ್. ಏನು ಸಿಸ್ಟಮ್ ಮಡಗಿದ್ದಾರೆ ಈ ಮಂದಿ! ಶಬಾಶ್! ನನ್ನ ಫೋನ್ ನಂಬರ್ ನೋಡಿ ನನ್ನ ಹೆಸರು, ವಿಳಾಸ ಎಲ್ಲ ಪತ್ತೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಗುಡ್! ಗುಡ್!
ಈಗಲೂ ಮಾತು ಹೊರಡಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವವನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತ ನಿಂತಿದ್ದೆ. ಅತಿ ವಿಚಿತ್ರ ಎಂಬಂತೆ ಆ ದೆವ್ವ ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತಿತ್ತು. ಕಾಡಿಸಿ ಪೀಡಿಸಿ ಕೊಲ್ಲುವ ದೆವ್ವವೇ ಇದು? sadistic ದೆವ್ವ!?
'Help is on the way. You can hang up now. Be safe as much you can,' ಅಂದಿತು ೯೧೧ ಆಪರೇಟರ್ ಧ್ವನಿ. ಅದು ಅವರ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡರ್ಡ್ ಪದ್ಧತಿ. ೯೧೧ ಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡುವದು ದೊಡ್ಡ ಸಂಕಷ್ಟದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ. ಅಂತಹ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದರೂ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಮಾತಾಡಲು ಅವಕಾಶವಿರುವದಿಲ್ಲ. ಪ್ರಾಣಾಪಾಯವಿರುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಮಾತಿಲ್ಲದ ಸೈಲೆಂಟ್ ಫೋನ್ ಕರೆಗಳು ಅವರಿಗೆ ಏನೂ ಹೊಸದಲ್ಲ. ೯೧೧ ಎಮರ್ಜೆನ್ಸಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ಮಾತಾಡಲಿಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಅಪಾಯ ಹೆಚ್ಚೇ ಇದೆ ಅಂತ ಅವರ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ. ಆಗಿಂದಾಗಲೇ ಪೋಲೀಸ್ ಕಾರನ್ನು ಕಳಿಸಿಯೇ ಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಕೇಳಿದ್ದೆ. ಈಗ ನನ್ನ ಮುಂದೆಯೇ ಎಲ್ಲ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ ಅದೆಲ್ಲ ಉಪಯೋಗವಾಗುತ್ತದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ? Will it all be too little too late?
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಈಗ ಗಹಗಹಿಸಿ ನಕ್ಕಿತು. ಅರೇ ಇಸ್ಕಿ! ಇಲ್ಲಿ ತನಕ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಹೂಂಕರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ದೆವ್ವ ಈಗ ನಗುತ್ತಿದೆ. ಒಂದು ವಿಷಯವನ್ನು ಮಿಸ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಈಗ ಜೆನ್ನಿಫರಳ ಸಹಜ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲೇ ನಗುತ್ತಿದೆ. ಅದು ಅವಳ unmistakable ನಗೆ. ಆ ನಗೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಅನುಕಂಪ, ಸ್ನೇಹ, ಮಮತೆ, ಆತ್ಮೀಯತೆ ಎಲ್ಲ ಇದೆ. ಇದು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ? ದೆವ್ವ ಜೆನ್ನಿಫರಳ ದೇಹವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ತೊಲಗುತ್ತಿದೆಯೋ ಹೇಗೆ? ದೇವರೇ ಇದೇನು ಆಗುತ್ತಿದೆ?
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಎರಡು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿತು. ನನ್ನ ಕಡೆಯಲ್ಲ. ಸೈಡಿಗೆ ಎರಡು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿತು. ಅಲ್ಲಿ ದೀಪವಿತ್ತು. ಅದೇ ಬಲ್ಬ್ ಸುಟ್ಟುಹೋದ ದೀಪ. ಅದರ ಕೆಳಗೆ ಕೈಹಾಕಿ ಸ್ವಿಚ್ಚನ್ನು ಕಳಕ್ ಅಂತ ಆನ್ ಮಾಡಿತು. ದೀಪ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಹೊತ್ತಿ ಉರಿಯಿತು. ಅಂದರೆ ಬಲ್ಬ್ ಸುಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲವೇ? ಅಥವಾ ದೆವ್ವದ ಹತ್ತಿರ ಅತೀಂದ್ರಿಯ ಶಕ್ತಿಗಳು ಏನಾದರೂ ಇವೆಯೋ? ಅವುಗಳ ಮೂಲಕ ಸುಟ್ಟ ಬಲ್ಬಿನ ಮುಖಾಂತರವೂ ದೀಪ ಹೊತ್ತಿಸಿತೆ ದೆವ್ವ?
ಈಗ ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಂ ತುಂಬಾ ಫುಲ್ ಬೆಳಕು. ಫುಲ್ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ದೆವ್ವ ಮತ್ತೂ ಖರಾಬಾಗಿ ಕಂಡಿತು. ಉದ್ದವಾಗಿ ಚಾಚಿಕೊಂಡ ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣದ ನಾಲಿಗೆ ಮೇಲೆ ಹೆಪ್ಪು ಗಟ್ಟಿದ ರಕ್ತ. ಓಹ್! ಮೈ ಗಾಡ್! ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾಗಿ ಕಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದ ನಿಲುವಂಗಿ ಮೇಲೂ ರಕ್ತ. ರಾಮಾ ರಕ್ತ. ದೆವ್ವ ಕೈ ಮುಂದೆ ಚಾಚಿ ಗಹಗಹಿಸಿ ನಕ್ಕಿತು. ಉಗುರಿನ ಸಂದಿಗಳಲ್ಲೂ ರಕ್ತ, ರಾಮಾ ರಕ್ತ. ದೆವ್ವ ಮುಂದೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿತು.
ಈಗ ದೆವ್ವ ನನ್ನ ಕಡೆ ಬಂತು. ಮಧ್ಯೆ ಅಂತರ ಒಂದು ಅಡಿ ಇದ್ದಾಗ ನಿಂತಿತು. 'ಘೌ!ಘೌ!' ಅಂತ ಹೂಂಕರಿಸಿತು. ಏನು ಮಾಡಲಿ? ಎಲ್ಲಿ ಓಡಲಿ? ಸಾವು ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಬಂದು ನಿಂತಿದೆ. ಸಾವನ್ನು ನೋಡುವದು ಕಷ್ಟ. ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ಮುಚ್ಚಿಹೋದವು. ಕೈಯಲ್ಲಿ ಫೋನ್ ಹ್ಯಾಂಡ್ಸೆಟ್ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ನಿಂತೇ ಇದ್ದೆ. ದೆವ್ವದ ಚೂಪಾದ ಉಗುರುಗಳು ಯಾವಾಗ ಕುತ್ತಿಗೆಯ ರಕ್ತನಾಳಗಳನ್ನು ಛಿದ್ರ ಮಾಡಲಿವೆಯೋ!? ಶಿವಾಯ ನಮಃ! ಆ ಕ್ಷಣ ಬಂದೇಬಿಟ್ಟಿತು. ದೇವರನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಿಕೊಂಡೆ. ದೆವ್ವದ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಸಾಯಲು ಸಿದ್ಧನಾದೆ.
ಆದರೆ ಹಾಗೇನೂ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ಕ್ಷಣದ ನಂತರ ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟು ನೋಡಿದೆ. ಭಯಂಕರ ಆಶ್ಚರ್ಯ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಹೋಗಿ ಮತ್ತೆ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕೂತುಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಜೋಕಾಲಿಯಂತೆ ಜೀಕುತ್ತಿದೆ. ಮತ್ತದೇ ಕರ್ರ್! ಕರ್ರ್! ಏನೋ ಗುಣುಗುಣು ಅನ್ನುತ್ತಿದೆ ದೆವ್ವ. ಧ್ವನಿ ಮಾತ್ರ ಜೆನ್ನಿಫರಳದ್ದೇ. ದೆವ್ವದ ರೂಪ, ವೇಷ ಮಾತ್ರ ಹಾಗೇ ಇದೆ. ದೆವ್ವದ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಟೀವಿ ರಿಮೋಟ್ ಕಂಟ್ರೋಲ್. ಟೀವಿ ಮೇಲೆ ಮಾತ್ರ ಮತ್ತೆ ಅವೇ transmission ಇಲ್ಲದಾಗ ಮೂಡಿ ಬರುವ ಬೆಳ್ಳಿ ಗೆರೆಗಳು. ಕೊಲ್ಲುವ ಮೊದಲು ಟೀವಿ ನೋಡಬೇಕೇ ದೆವ್ವಕ್ಕೆ!?
ದೆವ್ವ ಟೀವಿ ರಿಮೋಟ್ ಅದುಮಿತು. ಟೀವಿ ಚಾನೆಲ್ ಬದಲು ಮಾಡುತ್ತದೆಯೋ ಅಂದುಕೊಂಡರೆ ದೆವ್ವ ಟೀವಿ ಆಫ್ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿತು. ದೆವ್ವಕ್ಕೆ ಪೂರ್ತಿ ಸೈಲೆನ್ಸ್ ಇಷ್ಟ ಅಂತ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಪೂರ್ತಿ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕೊಲ್ಲಲಿದೆಯೇ ದೆವ್ವ!?
'ಮಹೇಶ್!' ಅಂತ ಕರೆಯಿತು ದೆವ್ವ. ಸಹಜವಾಗಿ ಹೇಳಿತು. ಧ್ವನಿ ಜೆನ್ನಿಫರಳದ್ದೇ. ೯೧೧ ಸಹಾಯವಾಣಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ್ದೇ ಮಾಡಿದ್ದು ದೆವ್ವದ ಬೇರೇನೂ ಬದಲಾಗದಿದ್ದರೂ ಮೊದಲಿನ ಧ್ವನಿ ಮಾತ್ರ ಮರಳಿ ಬಂದಿದೆ. ಅಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ದೆವ್ವ ಜೆನ್ನಿಫರಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಿದೆ.
ಅವಳು ಕರೆದಿದ್ದು ಕೇಳಿತು. 'ಏನು ಜೆನ್ನಿಫರ್?' ಅಂತ ಕೇಳಲು ಧ್ವನಿ ಹೊರಡಲಿಲ್ಲ.
'ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ೯೧೧ ಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡು ಮಹೇಶ್! immediately! ಈಗೇ ಮಾಡು!' ಅಂತ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಗಡಿಬಿಡಿ ಆಜ್ಞೆ ಮಾಡಿತು.
ಇದ್ಯಾಕೆ ಮತ್ತೆ ೯೧೧ ಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡು ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ? ಯಾಕೆ?
ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಂತಿದ್ದೆ. ರಾಕಿಂಗ್ ಖುರ್ಚಿ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿದ್ದ ದೆವ್ವ ಮತ್ತೂ ಜೋರಾಗಿ ಜೀಕಿತು. 'ಅದು ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್. ಜೋಕಾಲಿಯಲ್ಲ,' ಅಂತ ಹೇಳಬೇಕು ಅಂತ ವಿಚಾರ ಬಂತು. ಮಾತು ಬರಲಿಲ್ಲ.
ನಾನು ಅದರ ಆಜ್ಞೆ ಪಾಲಿಸಲಿಲ್ಲ ಅಂತ ದೆವ್ವಕ್ಕೆ ಸಿಟ್ಟು ಬಂತೋ ಏನೋ. ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕೂತು ಜೀಕುತ್ತಿದ್ದ ದೆವ್ವ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಛಲಾಂಗ್ ಹೊಡೆಯಿತು. ಮುಂದಿನ ಕ್ಷಣ ನನ್ನ ಎದುರಲ್ಲಿ. ಮುಖದ ಮುಂದೆಯೇ. ಮುಗೀತು ಕಥೆ! ಇದೇ ಫೈನಲ್ ಮೊಮೆಂಟ್ ಇರಬೇಕು. ಅಂತಿಮ ಕ್ಷಣ! ಅಲ್ವಿದಾ! ಖುದಾ ಹಾಫಿಜ್ ! ಸೈತಾನ್ ಹಾಫಿಜ್! ಗುಡ್ ಬೈ! ಹೋಗುತ್ತೇನೆ. ಮುಂದೆ? ಮುಂದೆ ಏನ್ರೀ? ದೆವ್ವದ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಸತ್ತವರು ಮತ್ತೇನಾಗುತ್ತಾರೆ? ದೆವ್ವವೇ ಆಗುತ್ತಾರೆ. ಶಿವಾ! ಮುಂದಿನ ಜನ್ಮ ದೆವ್ವದ ಲೈಫ್ ನನಗೆ!
ಆದರೆ ಹಾಗೇನೂ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಎದುರಿಗೆ ನಿಂತ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ನಕ್ಕಿತು. ಬಿದ್ದು ಬಿದ್ದು ನಕ್ಕಿತು. ನಗುತ್ತ ನಗುತ್ತ, ಬಗ್ಗಿ ಬಗ್ಗಿ, ಕೈಗಳನ್ನು ಮೇಲೆ ಕೆಳಗೆ ಝಾಡಿಸಿತು. ಹಾಕಿದ್ದ ರಕ್ತಸಿಕ್ತ ನಿಲುವಂಗಿ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದು ಬಿಟ್ಟಿತು.
ಪರಮಾಶ್ಚರ್ಯ! ಈಗ ನೋಡಿದರೆ ಮೊದಲಿನ ಜೆನ್ನಿಫರ್! ಅದೇ ಜೀನ್ಸ್ ಪ್ಯಾಂಟ್, ಅದೇ ಕೆಂಪು ಟಾಪ್, ಅದೇ ಜಾಕೆಟ್. ಅರೇ ಇಸ್ಕಿ!? ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ? ಇದೆಂತಹ ಭ್ರಮೆ ಗುರುವೇ!?
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಮಾತ್ರ ನಗುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಳು. ಮುಖ ಮಾತ್ರ ಭೀಕರವಾಗಿಯೇ ಇತ್ತು. ಬಿಚ್ಚಿ ಎಸೆದ ನಿಲುವಂಗಿ ಜೊತೆಗೆ ಆ ಉಗುರುಗಳು ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟಿವೆ. ಅಂದರೆ ಆ ಚೂಪನೆಯ ಉಗುರುಗಳು......???
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ತಿರುಗಿದಳು. ನನ್ನ ಕಡೆ ಬೆನ್ನು ಹಾಕಿ ನಿಂತಳು. ಶಿವನೇ, ಈ ದೆವ್ವ ರಿವರ್ಸ್ ಗೇರ್ ಗಿರಾಕಿಯೇ? ಕೊಲ್ಲುವಾಗ ತನ್ನ ಬಲಿಯನ್ನು ನೋಡುವದಿಲ್ಲವೇ?
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಕೈಗಳನ್ನು ಹಿಂದೆ ತಂದಳು. ನನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ತರಲಿಲ್ಲ. ತನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋದಳು. ಕುತ್ತಿಗೆಯ ಹಿಂದೆ ಏನೋ ಮಾಡಿದಳು. ಸರಿಯಾಗಿ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ. ಏನೋ ಎತ್ತಿದಳು. ಎಲ್ಲೋ ಜಿಪ್ಪರ್ ಒಂದನ್ನು 'ಪರ್' ಅಂತ ಎಳೆದ ಶಬ್ದವಾಯಿತು. ಒಂದೇ smooth movement ನಲ್ಲಿ ಆ ಕೈಗಳು ಹಾಕಿದ ಮುಖವಾಡವನ್ನು ಎತ್ತಿಬಿಟ್ಟವು. ಸರಾಕ್! ಅಂತ ಹಿಮ್ಮಡದ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಕಡೆ ತಿರುಗಿದ ದೆವ್ವವನ್ನು ನೋಡಿ ನಾ ಬೆಚ್ಚಿದೆ! ಆ ಮುಖ ನೋಡಿ ನಾ ಬಿಚ್ಚಿ ಬಿದ್ದು ನೆಲಕ್ಕೆ ಕುಸಿದೆ. ತಣ್ಣನೆಯ ನೆಲ ತಾಗಬಾರದ ಜಾಗಕ್ಕೆ ತಾಗಿ ತಂಪುತಂಪಾಗಿ ಫೀಲ್ ಆಯಿತು. ಡೈವ್ ಹೊಡೆದಾಗ ಲುಂಗಿ ಕಳಚಿ ಬಿದ್ದುಹೋಗಿದ್ದು ಆವಾಗ ನೆನಪಾಯಿತು.
ಈಗ ನನ್ನ ಮುಂದೆ ನಿಂತಿದ್ದು ದೆವ್ವವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಒರಿಜಿನಲ್ ಜೆನ್ನಿಫರ್! ಕೈಯಲ್ಲಿ ದೆವ್ವದ ಮುಖವಾಡ! ಮುಖದ ಮೇಲೆ ದೊಡ್ಡ ನಗೆ!
'ಜೆನ್ನಿಫರ್.....ಜೆನ್ನಿಫರ್.....ನೀನು.....? ಏನು....? ಇದೆಲ್ಲಾ.... ???' ಅಂತ ತೊದಲಿದೆ. ಅವಳ ಪರಿಚಿತ, ಸ್ನೇಹಮಯಿ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಸತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಧ್ವನಿ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟಿ ಬಂತು.
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಬಿದ್ದು ಬಿದ್ದು ನಕ್ಕಳು.
'ಮಹೇಶ್, ಎಲ್ಲ ಹೇಳೋಣ, ಮಾತಾಡೋಣ. ಅರ್ಜೆಂಟ್ ಆಗಿ ಎರಡು ಕೆಲಸ ಮಾಡು. ನಿನ್ನ ಲುಂಗಿ 'ಬುದ್ಧಂ ಶರಣಂ ಬಿಚ್ಚಾಮಿ' ಆಗಿದೆ. ತಾವು ಮೊದಲು ಲುಂಗಿ ಉಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ. ನಂತರ ಎರಡನೇ ಕೆಲಸ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ,' ಅಂತ ಹೇಳಿದಳು ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಆಕೆಯ ಕೀಟಲೆ ಮಾಡುವಂತಹ ನಗು ಮಾತ್ರ ನಿರಂತರ.
ಗಡಬಡಾಯಿಸಿ ಲುಂಗಿ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡೆ. ಸರಿಯಾಗಿ ಉಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ಇನ್ನೂ ನಡುಕ ನಿಂತಿರಲಿಲ್ಲ. ದೆವ್ವದ ರೂಪದ ಧರಿಸಿದಾಕೆ ಈಗ ಮಾತ್ರ ಸರಿಯಾಗಿದ್ದಾಳೆ. ಮತ್ತೆ ಮುಂದಿನ ರೂಪ ಯಾವುದೋ? ಪಿಶಾಚಿ ರೂಪವೋ? ಬ್ರಹ್ಮರಾಕ್ಷಸಿಯ ರೂಪವೋ? ದೇವರೇ ಬಲ್ಲ.
'೯೧೧ ಗೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಫೋನ್ ಮಾಡು ಮಾರಾಯಾ. ಅವರಿಗೆ ಹೇಳು, 'ಏನೂ ತೊಂದರೆಯಿಲ್ಲ. ಯಾವದೇ ಅಪಾಯವೂ ಇಲ್ಲ. by mistake ಫೋನ್ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟೆ,' ಅಂತ. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಪೊಲೀಸರು, ಫೈರ್ ಇಂಜಿನ್, ಆಂಬುಲೆನ್ಸ್ ಎಲ್ಲ ಬಂದೇಬಿಡುತ್ತವೆ. ಆಗಲೇ ಹೊರಟುಬಿಟ್ಟಿವೆಯೋ ಏನೋ!?' ಅಂದಳು. ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಕಿಲಾಡಿ ನಗು. ಖತರ್ನಾಕ್ ಇದ್ದಾಳೆ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಆದರೂ ಸರಿ ದೆವ್ವವಾದರೂ ಸರಿ, ಮಹಾ ಕಿಲಾಡಿ.
ಅರೇ ಇಸ್ಕಿ! ಇದೇನು ದೆವ್ವದ ಹೊಸಾ ಸ್ಕೀಮೇ? ೯೧೧ ಕರೆ ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಬರಲಿದೆ ಅಂತ ದೆವ್ವಕ್ಕೆ ಗೊತ್ತಾಗಿದೆ. ಒಮ್ಮೆ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ಪೊಲೀಸರು ಬಂದರೆ ಈ ದೆವ್ವದ ಕಾರ್ನಾಮೆಗಳಿಗೆ ತೊಂದರೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಅಂತ ತಿಳಿದು ನನಗೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ೯೧೧ ಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ, 'ಎಲ್ಲ ಸರಿಯಿದೆ. ಏನೂ ತೊಂದರೆಯಿಲ್ಲ. ಸಹಾಯದ ಜರೂರತ್ತಿಲ್ಲ,' ಅಂತ ಹೇಳು ಅಂತ ನನ್ನನ್ನು ಪುಸಲಾಯಿಸುತ್ತಿದೆಯೇ ದೆವ್ವ? ಈ ದೆವ್ವದ ಮಾತು ನಂಬಿ, ನಾ ಮಂಗ್ಯಾ ಆಗಿ, ೯೧೧ ಗೆ ಮತ್ತೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ, ಅವರನ್ನೂ ಮಂಗ್ಯಾ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟರೆ ಮತ್ತೆ ದೆವ್ವದ ರೂಪಕ್ಕೆ ಬದಲಾವಣೆಗೊಂಡು ರಾತ್ರಿಯಿಡೀ ನನ್ನನ್ನು ಸಣ್ಣಗೆ ಕೀಮಾ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಆಹುತಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಖತರ್ನಾಕ್ ಸಂಚು ಮಾಡಿದೆಯೇ ಈ ದೆವ್ವ? ಕೆಲವು ದೆವ್ವಗಳು ಇಚ್ಛಾಧಾರಿ ಇರುತ್ತವೆ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ದೆ. ಬೇಕಾದಾಗ ಬೇಕಾದ ರೂಪ ಧರಿಸುತ್ತವೆ. ಇದೂ ಕೂಡ ಇಚ್ಛಾಧಾರಿ ದೆವ್ವವೇ? ಈ ಇಚ್ಛಾಧಾರಿ ದೆವ್ವದ ಮನೆ ಹಾಳಾಗ. ಈ ಇಚ್ಛಾಧಾರಿ ದೆವ್ವ ಈ ಕಚ್ಛಾಧಾರಿ ಮನುಷ್ಯನನ್ನೇಕೆ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ? ಈಗ ಮೈಮೇಲೆ ಲುಂಗಿ ಬಂತು ಬಿಡಿ. ಆಗೊಂದಿಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಲುಂಗಿ ಉದುರಿಸಿಕೊಂಡು ಫುಲ್ ಕಚ್ಛಾಧಾರಿ ಪೈಲ್ವಾನ್ ಆಗಿ ನಿಂತಿದ್ದೆನಲ್ಲ. ಎಲ್ಲ ಈ ದೆವ್ವದ ಕೃಪೆ.
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ಮನೆಯ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಅದ್ಯಾವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಗುದ್ದಿದರು ಅಂದರೆ ಬಾಗಿಲು ಮುರಿದು ಬೀಳದಿದ್ದದ್ದು ದೊಡ್ಡ ಮಾತು. ಹಿಂದಿನಿಂದಲೇ ಕೇಳಿಬಂತು ದೊಡ್ಡ ಆವಾಜ್!
'ಪೋಲೀಸ್! ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯಿರಿ. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಬಾಗಿಲು ಮುರಿದುಕೊಂಡು ಒಳಗೆ ಬರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ! ಪೋಲೀಸ್!' ಅಂತ ಹೊರಗಿನಿಂದ ಆವಾಜ್ ಹಾಕಿದರು.
ನಗುವದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ತಾನೇ ಹೋಗಿ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದಳು. ಎದುರಿಗೆ ಗನ್ ಹಿರಿದು ನಿಂತಿದ್ದ ನಾಲ್ಕು ದೈತ್ಯಾಕಾರದ ಅಮೇರಿಕನ್ ಪೊಲೀಸರು.
ನಾನು ಮಾತ್ರ 'ಹ್ಯಾಂ!' ಅಂತ ನೋಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೆ.
ಆ ಪೋಲೀಸರ ತಂಡದ ನಾಯಕನಿಗೆ ಜೆನ್ನಿಫರಳ ಪರಿಚಯ ಇತ್ತು ಅಂತ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಸಣ್ಣ ಊರು. ಲೋಕಲ್ ಪೋಲೀಸ್. ಹಾಗಾಗಿ ಪರಿಚಯ ಇದ್ದರೂ ಇರಬಹುದು.
'ಹಾಯ್ ಜೆನ್ನಿಫರ್! ನೀನು ಇಲ್ಲಿ? ಅದು ಹೇಗೆ? ಏನಾಯಿತು? ಇಲ್ಲಿಂದಲೇ ೯೧೧ ಗೆ ಕರೆ ಬಂತು. ಮಾಡಿದವರು ಏನೂ ಮಾತಾಡಲಿಲ್ಲ. 'ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಏನೋ ವಿಚಿತ್ರ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿಬಂತು. ಯಾರೋ ವಿಕೃತವಾಗಿ ನಕ್ಕ ಹಾಗಿತ್ತು,' ಅಂತ ೯೧೧ ಆಪರೇಟರ್ ಹೇಳಿದ. ತಕ್ಷಣ ಓಡಿ ಬಂದೆವು. ಕೆಳಗಿನ ಬಾಗಿಲಿನ ಮಾಸ್ಟರ್ ಕೋಡ್ ಇರುತ್ತದೆ ನಮ್ಮ ಹತ್ತಿರ. ಹಾಗಾಗಿ ಮೇಲೆ ಬರಲು ಏನೂ ತೊಂದರೆಯಾಗಲಿಲ್ಲ. Is anything wrong here? ಇಲ್ಲಿ ಮಿಸ್ಟರ್ ಹೆಗೇಡ್ ಯಾರು?' ಅಂತ ಕೇಳಿದ ಆ ಪೋಲೀಸ್. ಕೈಯಲ್ಲಿನ ಗನ್ ಕವಚದ ಒಳಗೆ ಸೇರಿತ್ತು.
ಹಾಂ!? ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಈ ಪೋಲೀಸಪ್ಪನನ್ನೂ ಮಂಗ್ಯಾ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿತೇ? ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಫುಲ್ ಶಿವಾಯ ನಮಃ! ಈ ದೆವ್ವಕ್ಕೆ ಸ್ಪೆಷಲ್ ವಶೀಕರಣ ಶಕ್ತಿ ಇರಬೇಕು. ಹಾಗಾಗಿ ಪೊಲೀಸರೂ ಮಂಗ್ಯಾ ಆಗಿಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಏನು ಮಾಡಲಿ ಈಗ? 'ಯೋ ಪೋಲಿಸ್! ಇದು ದೆವ್ವ ಕಣಪ್ಪಾ. ನನ್ನನ್ನು ಇಲ್ಲಿಂದ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗು. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ನೀನು ಹೋದ ಮರುಕ್ಷಣ ಮತ್ತೆ ದೆವ್ವದ ಆಕಾರ ತಾಳಿ ನನ್ನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲಿದೆ ಈ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ!' ಅಂತ ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಹೇಳಲೇ? ಮಾತು ಹೊರಡಲಿಲ್ಲ.
'ಏ, ಬಾಬ್! ನಿನಗೆ ಎಲ್ಲ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಬಾಬ್! ಬಾಬ್!' ಅಂತ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಹೇಳಿದಳು ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಅವಳಿಗೆ ಮಾತಾಡಲೂ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟು ನಗೆ ಬರುತ್ತಿದೆ. ಹೊಟ್ಟೆ ಒತ್ತಿಕೊಂಡು ಬಿದ್ದು ಬಿದ್ದು ನಗುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.
'ಜೆನ್ನಿಫರ್, ಏನಾಯಿತು? ಯಾಕಿಷ್ಟು ನಗು? ಈ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಏನೋ ದೊಡ್ಡ ಲಫಡಾ ಆಗಿದೆ ಅಂತ ಬಂದರೆ ಇಲ್ಲಿ ನೀನು. ಅದು ದೊಡ್ಡ ಆಶ್ಚರ್ಯ. ಮತ್ತೆ ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಲ ಅಂದೆ. ಎಲ್ಲ ಸರಿಯಿದೆ ಅಂದೆ. ಏನಿದೆಲ್ಲಾ ಜೆನ್ನಿಫರ್!?' ಅಂತ ಕೇಳಿದ ಬಾಬ್ ಅನ್ನುವ ಆ ಪೋಲೀಸ್.
'ಬಾಬ್, ಇವತ್ತು ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ (Halloween) ತಾನೇ? ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದೆ. ಇಲ್ಲಿ ನಿಂತಿರುವ ಮಿಸ್ಟರ್ ಹೆಗೇಡ್ ಅಲ್ಲಲ್ಲ ಮಿಸ್ಟರ್ ಹೆಗಡೆ ನನ್ನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಸುಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕ. ಮನೆ ತನಕ ಡ್ರಾಪ್ ಕೊಟ್ಟೆ. ಹೋಗುವ ಮುಂಚೆ ಪಾಪದ ಹುಡುಗನ ಕಾಲೆಳೆದು, ಸ್ವಲ್ಪ ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿ ಹೋಗೋಣ ಅಂದುಕೊಂಡೆ. ಅದೇ ಈ ಲಫಡಾಕ್ಕೆ ಕಾರಣ,' ಅಂತ ಹೇಳಿದ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನಕ್ಕಳು. ಉಳ್ಳಾಡಿ ಉಳ್ಳಾಡಿ ನಗಬೇಕು ಅಂತ ಬಹಳ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿರಬೇಕು ಆಕೆಗೆ. ಅಷ್ಟೇ ಉಳ್ಳಾಡಿ ನಗಲಿಲ್ಲ.
ಇದೆಲ್ಲ ತಮಾಷೆಯೇ? ಹ್ಯಾಂ? ಅಥವಾ ತಮಾಷೆ ಅಂತ ಹೇಳುವದೂ ಸಹ ದೆವ್ವದ ಒಂದು ಸ್ಕೀಮೇ? ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತು ದೆವ್ವ ಏನೇನು ಸ್ಕೀಮ್ ಹಾಕಿದೆಯೋ!?
'ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಸಂಜೆ ದೆವ್ವದ ವೇಷ ಹಾಕುವದು ಪದ್ಧತಿ. ಅದು ನಿನಗೂ ಗೊತ್ತು ಬಾಬ್. ಸಂಜೆ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ದೆವ್ವದ ವೇಷ ಹಾಕೋಣ ಅಂತ ಕಾಸ್ಟ್ಯೂಮ್ ಖರೀದಿ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಜಾಸ್ತಿ ಏನಿಲ್ಲ. ಒಂದು ನಿಲುವಂಗಿ ಮತ್ತು ಒಂದು ಮುಖವಾಡ. ಇಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದೆ. ಟೀ ಮಾಡಲು ಇವನು ಆಕಡೆ ಹೋಗಿದ್ದ. ಆವಾಗ ಸುಮ್ಮನೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡೆ. ಭೀಕರ ರೂಪಕ್ಕೆ ಬದಲಾದೆ. ಈ ನಮ್ಮ ದೋಸ್ತ ಬೇಗನೆ ಕಂಡುಹಿಡಿಯಬಹದು ಅಂದುಕೊಂಡರೆ ತುಂಬಾ ಹೆದರಿಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟ. ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಸಂಜೆ ಮನೆ ಮನೆ ಸುತ್ತಿ, ಚಾಕಲೇಟ್, ಮಿಠಾಯಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸುವ ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳು ಕೂಡ ಆವಾಗಲೇ ಬಂದು ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟಿದರು. ಅವಕ್ಕೆ ಚಾಕಲೇಟ್, ಕ್ಯಾಂಡೀಸ್ ಕೊಟ್ಟು ಕಳಿಸಿದೆ. As usual ಅವೂ ದೆವ್ವದ ವೇಷ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದವು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ ಮೇಲಂತೂ ಇವನು ಫುಲ್ ಘಾಬರಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟ. ದೊಡ್ಡ ಸಂಕಷ್ಟದಲ್ಲಿದ್ದೇನೆ ಅಂತ ತಿಳಿದುಕೊಂಡು ೯೧೧ ಒತ್ತಿಬಿಟ್ಟ. ಈಗ ಮಾತ್ರ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ, '೯೧೧ ಗೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ಹೇಳಪ್ಪಾ,' ಅಂತ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನೀನು ಬಂದೆ ಬಾಬ್. ಇಷ್ಟೇ ಆಗಿದ್ದು!' ಅಂತ ಫುಲ್ ವಿವರಣೆ ಕೊಟ್ಟ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಬಿದ್ದು ಬಿದ್ದು ನಕ್ಕಳು.
ಪೋಲೀಸ್ ನಾಯಕ ಬಾಬ್ ದೇಶಾವರಿ ನಗೆ ನಕ್ಕ. ಅವನ sense of humor ಬೇರೆನೇ ಇರಬೇಕು. ಮತ್ತೆ ಡ್ಯೂಟಿ ಮೇಲೆ ಇದ್ದ. ವಾಪಸ್ ಹೊರಟ. ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿನ ಪೋಲೀಸರಂತೆ ಇವನೂ ಶುದ್ಧ ವೃತ್ತಿಪರ.
'ಮಿಸ್ಟರ್ ಹೆಗೇಡ್!' ಅಂತ ಗೌರವದಿಂದ ಮಾತಾಡಿಸಿದ.
ಅಯ್ಯೋ! ಅದು ಹೆಗಡೆ ಅಂತ ಮಾರಾಯ. ಕುಮಟಾ ತಾಲೂಕಿನ ಒಂದು ಹಳ್ಳಿ. ನಮ್ಮ ಮೂಲ ವಂಶಜರು ಅಲ್ಲಿಯವರು ಅಂತ ನಮಗೆಲ್ಲ ಹೆಗಡೆ ಅಂತ ಹೆಸರು. ಅದು ಬಿಟ್ಟು ಅದೇನು ಹೆಗೇಡ್ ಹೆಗೇಡ್ ಅಂತಿಯೋ!? ಅಂತ ಹೇಳೋಣ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಪಾಪ ಅವನಾದರೂ ಏನು ಮಾಡಿಯಾನು? ನಮ್ಮ ಅಡ್ಡೆಸರಿನ ಸ್ಪೆಲ್ಲಿಂಗ್ Hegade. ಅದು ಇದ್ದಂತೆ ಹೇಳಿದ್ದಾನೆ.
ನಾನು ಮಾತಾಡಲಿಲ್ಲ. ದಂಗು ಬಡಿದಿತ್ತು. ಇನ್ನೂ ದೆವ್ವ ದರ್ಶನದ ಅಘಾತದಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ತರಹದ trans ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದೆ.
ಈಗ ಪೋಲೀಸಪ್ಪ ನಡೆದು ನನ್ನ ಕಡೆ ಬಂದ. ಮುಖದ ಮುಂದೆಯೇ ನಿಂತ. ಮುಖದ ಮುಂದೆ ಚಿಟಿಕೆ ಹೊಡೆದು 'ಹಲೋ!' ಅನ್ನಲಿಲ್ಲ ಅಷ್ಟೇ. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ 'ಮಿಸ್ಟರ್ ಹೆಗೇಡ್!' ಅಂದ.
'ಯಸ್ ಸರ್!' ಅಂತ ತೊದಲಿದೆ. ನಾವು ಕೇವಲ ಭಾರತದ ಯಮಕಿಂಕರರಂತಹ ಪೋಲೀಸರನ್ನು ಮಾತ್ರ ನೋಡಿದವರು. ಬರೇ ನೋಡಿದ್ದು ಅಷ್ಟೇ. ಅವರೊಂದಿಗೆ ಡೀಲ್ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಯಾವಾಗಲೋ ಒಮ್ಮೆ ತಡೆದು ನಿಲ್ಲಿಸಿದಾಗ ಲೈಸೆನ್ಸ್ ತೋರಿಸಿ, ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಗೌರವ ತೋರಿಸಿ, ವಾಪಸ್ ಅವರ ಅಸಡ್ಡೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಬಂದಿದ್ದು ನೆನಪಾಯಿತು. ಇಲ್ಲಿಯ ಪೊಲೀಸರು ಹೇಗೋ ಏನೋ. ಅದಕ್ಕೇ 'ಸರ್!' ಅಂದುಬಿಟ್ಟೆ. ಬಾಬ್ ಎಂಬ ಅಮೇರಿಕನ್ ಪೋಲೀಸಪ್ಪ ನಕ್ಕ. ಇಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ತದ್ವಿರುದ್ಧ. ಪೊಲೀಸರು ಜನರಿಗೆ ವಿಪರೀತ ಗೌರವ ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚು ಕಮ್ಮಿಯಾದರೂ ಜನ ಪೋಲೀಸರನ್ನು ಬೆಂಡೆತ್ತುತ್ತಾರೆ. ಕೇಸ್ ಜಡಿಯುತ್ತಾರೆ. ವಿಚಿತ್ರ ದೇಶ.
'ಸರ್! ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಮೇಡಂ ಎಲ್ಲ ಹೇಳಿದರು. ಅವರು ಏನೋ ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿದರಂತೆ. ಅದು ನಿಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಿಲ್ಲ. ಇವತ್ತು ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್. ದೆವ್ವಗಳ ವೇಷ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಸಂಭ್ರಮಿಸುವ ಹಬ್ಬ. ಹೊರದೇಶದವರಾದ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಿರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೇ ಗಾಬರಿಯಾಗಿದ್ದೀರಿ. ಈಗ ನಿಮಗೆ ಎಲ್ಲ ಅರ್ಥವಾಗಿರಬಹುದು ಅಂತ ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ. ೯೧೧ ಗೆ ಫೋನ್ ಬಂದಿದ್ದು ನಿಮ್ಮ ಇದೇ ಮನೆಯಿಂದ. ನಿಮ್ಮ ಹೆಸರಲ್ಲೇ ಫೋನ್ ಇದೆ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವವರು ನೀವೊಬ್ಬರೇ ಅಂತ ಕೂಡ ದಾಖಲೆ ಇದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ನೀವು ಎಲ್ಲ ಸರಿಯಿದೆ ಅಂತ ಹೇಳಿದರೆ ನಾವು ಕೇಸ್ ಕ್ಲೋಸ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗಬಹುದು. ಇಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಹಿ ಮಾಡಿ. ಏನಾದರೂ ಶಂಕೆ, ಸಂಶಯ ಇದ್ದರೆ ಹೇಳಿ ಸರ್. ನಿಮಗೆ ಫುಲ್ ಸುರಕ್ಷೆ, ಸಮಾಧಾನ ಸಿಗಬೇಕು. ಅದೇ ನಮ್ಮ ಪೋಲೀಸ್ ತಂಡದ ಗುರಿ!' ಅಂದುಬಿಟ್ಟ ಬಾಬ್.
ಸಹಿ ಹಾಕಿಬಿಡಲೇ? ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಏನೋ ವಿವರಣೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ. ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಬಗ್ಗೆ ಏನೋ ಅಲ್ಲಿಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ಓದಿದ್ದೆ. ವಿಚಿತ್ರ ಹಬ್ಬ ಅನ್ನಿಸಿತ್ತು. ಇದು ಮೊದಲನೇ ಸಲ ನೋಡಿದ್ದು. ಬಂದಿದ್ದೇ ಈಗ ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ಅಷ್ಟೇ. ಸಹಿ ಹಾಕಿಕೊಟ್ಟೆ ಅಂದರೆ ಮುಗಿಯಿತು. ಕೇಸ್ ಮುಚ್ಚಿ ಹೊರಡುತ್ತಾನೆ ಪೋಲೀಸ್. ಅವರು ಹೋದ ನಂತರ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಮತ್ತೆ ದೆವ್ವವಾಗಿಬಿಟ್ಟರೇ!? Then what to do? ಏನು ಮಾಡಲಿ ಈಗ? ಸಹಿ ಹಾಕಲೋ ಬೇಡವೋ? ದೊಡ್ಡ ಗೊಂದಲ.
ಜೆನ್ನಿಫರಳಿಗೆ ನನ್ನ ಗೊಂದಲ ಅರ್ಥವಾಯಿತು ಅಂತ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮಂತಹ ಅದೆಷ್ಟು ಮಂದಿ ಹೊಸದಾಗಿ ಬಂದ fresh of the boat ಯಬಡರೊಂದಿಗೆ ಆಕೆ ಹೆಣಗಾಡಿದ್ದಾಳೋ ಏನೋ? ಎಷ್ಟು ಮಂದಿಯನ್ನು ಹೀಗೆಯೇ ಮಂಗ್ಯಾ ಮಾಡಿದ್ದಾಳೋ ಏನೋ!?
'ಯೋ, ಮಹೇಶ್! ನಾ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಮಾರಾಯಾ. ದೆವ್ವ ಅಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿ ನೋಡು.... ಇಲ್ಲಿ ನೋಡು.... ' ಅನ್ನುತ್ತ ಏನೋ ಕಾಗದ ತೆಗೆದು ತಂದಳು. 'ನೋಡು, ನೋಡು, ಈಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ಹಿಂದೆ ಅದೇ ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಈ ದೆವ್ವದ ಕಾಸ್ಟ್ಯೂಮ್, ಮುಖವಾಡ ಎಲ್ಲ ಖರೀದಿ ಮಾಡಿದ ರಸೀದಿ. ಸಂಜೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಲು ಬೇಕು ಅಂತ ಖರೀದಿ ಮಾಡಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ನೀನು ಕಂಡೆ. ನಿನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಂದೆವು. ಈಗ ಮಾತ್ರ ಹೊಸದಾಗಿ ನಮ್ಮ ದೇಶಕ್ಕೆ ಬಂದಿರುವೆ. ನಿನಗೆ ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಬಗ್ಗೆ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಡೋಣ ಅಂತ ವಿಚಾರ ಬಂತು. ಅದಕ್ಕೇ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಟ್ರಿಕ್ ಮಾಡಿದೆ ಮಾರಾಯಾ,' ಅಂದವಳೇ ಬಿದ್ದೂ ಬಿದ್ದೂ ನಕ್ಕಳು. ಪೋಲಿಸ್ ಆಫೀಸರ್ ಬಾಬ್ ಕೂಡ ನಕ್ಕ. ಸುಮಾರು ಆರೂವರೆ ಅಡಿ ಎತ್ತರ, ನೂರೈವತ್ತು ಕೇಜಿಯ ಧಡಿಯ ಪೋಲೀಸ್. ನೆಲ ಅಲುಗಾಡಿತು.
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ತೋರಿಸಿದ ರಸೀದಿ ಪಸೀದಿ ಎಲ್ಲ ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ ಅನುಮಾನ ದೂರವಾಯಿತು. ಆದರೂ ಎಲ್ಲೋ ಒಂದು ಚೂರು ಅಳುಕು ಇತ್ತು. ಜೀವನ ಪೂರ್ತಿ ದೆವ್ವದ ಕಥೆ ಓದಿದರೆ ಮತ್ತೇನಾಗಬೇಕು?
'ಸರಿ. ಎಲ್ಲ ಓಕೆ,' ಅಂತ ಸಹಿ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟೆ. ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಹೇಳಿದ ಪೋಲೀಸಪ್ಪ ಅವನ ತಂಡ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೊರಟ. ಅವರ ಸಂಪ್ರದಾಯದಂತೆ ಜೆನ್ನಿಫರಳನ್ನು ಅಪ್ಪಿ, ಕೆನ್ನೆ ಮೇಲೊಂದು ಸೈಡ್ ಕಿಸ್ ಹೊಡೆದು, ಎಲ್ಲರಿಗೂ 'Have a great evening. Happy Halloween!' ಅಂದು ತನ್ನ ತಂಡದೊಂದಿಗೆ ವಾಪಸ್ ಹೋದ.
ಪೋಲಿಸ್ ಹೋದ ತಕ್ಷಣ ತಾಪಡ್ತೋಪ್ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಬಿಟ್ಟಳು ಜೆನ್ನಿಫರ್. ನಾನು ಘಾಬರಿಯಾದೆ. ಮುಚ್ಚಿದ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಬೆನ್ನು ಹಾಕಿ ನಿಂತ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಮಾತಾಡಲಿಲ್ಲ. ಮುಖ ಫುಲ್ ನಿರ್ಭಾವುಕ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಮತ್ತೆ ದೆವ್ವವಾಗಿ ಬದಲಾಗುವವಳಿದ್ದಾಳೆಯೇ!? ಮತ್ತೆ ೯೧೧ ಒತ್ತಲೇ? ಎಲ್ಲಿಂದ ಒತ್ತಲಿ? 'ಸಹಿ ಮಾಡು,' ಅಂತ ಪೋಲಿಸ್ ಅಂದಾಗ ಫೋನ್ ಎಸೆದೆ. ಅದು ಹೋಗಿ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕೂತಿದೆ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಕಡೆ ನೋಡಿದೆ. ಹಾಗೇ ನಿಂತಿದ್ದಳು. ಮಾತಿಲ್ಲ, ಕತೆಯಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೆ ದೆವ್ವವಾಗಲು ಎಷ್ಟೊತ್ತು ಬೇಕು ಈಕೆಗೆ?
ಘೊಳ್! ಅಂತ ನಕ್ಕಳು ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಅವಳ ಸಹಜ, ತುಂಟ, ತುಂಬು ನಗೆ.
'ಥೋ ಮಾರಾಯಾ! ಟೆನ್ಶನ್ ತೊಗೋಬೇಡ. ನಿನ್ನ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಏನು ಓಡುತ್ತಿದೆ ಅಂತ ಊಹಿಸಬಲ್ಲೆ. 'ಮತ್ತೆ ಎಲ್ಲಿಯಾದರೂ ಈ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವವಾಗಿಬಿಡುವಳೇ?!' ಅಂತ ತಾನೇ ನಿನ್ನ ಆತಂಕ? ಇಲ್ಲ ಮಾರಾಯಾ. ಮಜಾಕ್ ಎಲ್ಲ ಮುಗಿಯಿತು. ನಾ ಹೊರಟೆ ಇನ್ನು,' ಅಂತ ನಗುತ್ತ ಎದ್ದು ಬಂದಳು. ತನ್ನ ದೆವ್ವದ ಕಾಸ್ಟ್ಯೂಮ್ ಮುಖವಾಡ ಎಲ್ಲ ಜೋಡಿಸಿ ಚೀಲದಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಹೊರಟಳು. ಆಗ ಒಂದು ವಿಷಯ ನೆನಪಾಯಿತು. ಚಹಾ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ಚಹಾ ಕೊಡುವ ಮೊದಲೇ ದೆವ್ವದ ದರ್ಶನವಾಗಿ ಚಹಾ ಸಮಾರಾಧನೆ ನಿಂತುಹೋಗಿತ್ತು.
'ಜೆನ್ನಿಫರ್, ಚಹಾ? ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಮಾಡಿಬಿಡುತ್ತೇನೆ. ಜಸ್ಟ್ ಎರಡು ನಿಮಿಷ ಸಾಕು. ಪ್ಲೀಸ್. ಕೂತ್ಗೋ,' ಅಂದೆ.
'ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್. ಚಹಾ ಬೇಡ. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬರ್ತೀನಿ. ಆಗಲೇ ಲೇಟ್ ಆಗಿದೆ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಗಂಡ ಮೈಕ್ ಬೇರೆ ಇಲ್ಲ. ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಹಬ್ಬದ ಅಂಗವಾಗಿ trick or treat ಅಂದರೆ ಚಾಕಲೇಟ್, ಕ್ಯಾಂಡಿ ಕೇಳಲು ಗಲ್ಲಿಯ ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳು ಬರುತ್ತವೆ. ಹಾಗಾಗಿ ನಾ ಹೊರಟೆ,' ಅಂದಳು.
ಅರೇ! ಅಂಗಡಿಯಿಂದ ಸಾಮಾನು ತಂದುಕೊಡಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ್ದಾಳೆ. ಖತರ್ನಾಕ್ ಮಜಾಕ್ ಮಾಡಿ ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಹಬ್ಬದ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ. ಅದೂ ಎಂತಹ ಪರಿಚಯ ಅಂತೀರಿ? ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಮರೆಯಲಿಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅಂತವಳಿಗೆ ಒಂದು ಕಪ್ ಚಹಾ ಕೂಡ ಕೊಟ್ಟು ಕಳಿಸಲಿಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಹೇಗೆ? ಅತಿಥಿ ದೆವ್ವೋ ಭವ! ಅತಿಥಿಯಾಗಿ ಬಂದು ದೆವ್ವವಾಗಿ ಈಗ ಮತ್ತೆ ದೇವತೆಯಾಗಿದ್ದಾಳೆ ಜೆನ್ನಿಫರ್.
'ಏ, ಒಂದು ಕಪ್ ಚಹಾ ಅಷ್ಟೇ, ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಪ್ಲೀಸ್. ಎರಡೇ ನಿಮಿಷ,' ಅಂದು ಅವಳ ಉತ್ತರಕ್ಕೂ ಕಾಯದೇ ಅಡಿಗೆಮನೆ ಹೊಕ್ಕೆ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಹೋಗಿ ಮತ್ತೆ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕೂತಳು ಅಂತ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಟೀವಿ ಆನ್ ಅದ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿತು.
ಎರಡೇ ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಫ್ರೆಶ್ ಮಸಾಲಾ ಚಹಾ ರೆಡಿ. ಹಳೆ ಚಹಾವನ್ನು ಸಿಂಕಲ್ಲಿ ಚೆಲ್ಲಿ, ಹೊಸ ಚಹಾ ತುಂಬಿಸಿಕೊಂಡು ಮತ್ತೆ ಬಂದೆ. ಹಳದಿರಾಮನ ಚೂಡಾ ಅಂತೂ ಇತ್ತು.
'ಜೆನ್ನಿಫರ್, ಚಹಾ ರೆಡಿ!' ಅನ್ನುತ್ತ ಟ್ರೇ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಕುಳಿತಿದ್ದ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಕಡೆ ಬಂದೆ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ತಲೆ ತಿರುಗಿಸಿದಳು. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಭೀಕರ ಚೀತ್ಕಾರ ಆಟೋಮ್ಯಾಟಿಕ್ ಆಗಿ ಹೊರಬಿತ್ತು. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ದೆವ್ವವಾಗಿ ಬದಲಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು! ಈ ಸಲ ಬೇರೆಯೇ ಮುಖವಾಡ. ನಿಲುವಂಗಿ ಇರಲಿಲ್ಲ ಅಷ್ಟೇ. ಮೈ ಗಾಡ್! ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ ಇಲ್ಲಿ?
ಮುಂದಿನ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಆ ದೆವ್ವದ ಮುಖವಾಡ ಕಿತ್ತು ಬಂತು. ಹಿಂದೆಯೇ ಒರಿಜಿನಲ್ ಜೆನ್ನಿಫರಳ ಘೊಳ್ ಅನ್ನುವ ನಗೆ.
'ಏನಿದು ಜೆನ್ನಿಫರ್!? ನನಗೆ ಒಮ್ಮೆ ಹಾರ್ಟ್ ಅಟ್ಯಾಕ್ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಖರಾಬಾಗಿದೆ!' ಅಂದೆ. ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ ಬೇಗನೆ ಮುಖವಾಡ ತೆಗೆದಿದ್ದಳು. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಚಹಾ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದು ಹರೋಹರವಾಗಿಬಿಡುತ್ತಿತ್ತು.
'ಎರಡು ದೆವ್ವದ ಮುಖವಾಡ ಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ರಸೀದಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೆ. ನೋಡಲಿಲ್ಲವೇ ನೀನು? ನೀನು ನೋಡಿರಬಹುದು, ಹೇಗೂ ನಿನಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿರಬಹುದು, ಈ ಸಾರೆ ಹೆದರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಅಂತ ಭಾವಿಸಿ ಮತ್ತೊಂದು ಮುಖವಾಡವನ್ನೂ ಟ್ರೈ ಮಾಡಿದೆ. ಮತ್ತೆ ಹೆದರಿಬಿಟ್ಟೆಯಲ್ಲ ಮಾರಾಯಾ? ಏನು ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ದೆವ್ವದ ಕಥೆ ಓದುತ್ತೀಯೋ ಹೇಗೆ? By the way, ಮಹೇಶ್, ಒಂದು ಮಾತು ಹೇಳು.... ' ಅಂದ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಚಹಾ ಹೀರಿದಳು. ಹಳದಿರಾಮನ ಚೂಡಾ ಪ್ಲೇಟ್ ಮುಂದೆ ಮಾಡಿದೆ. ಬೇಡವೆಂದಳು.
'ಏನು ಜೆನ್ನಿಫರ್?' ಅಂತ ಕೇಳಿದೆ.
'ಈ ಎರಡು ಮುಖವಾಡಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವದು ಹೆಚ್ಚು ಭಯಾನಕವಾಗಿದೆ? ಯಾವದನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡರೆ ಜನರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಭಯವಾಗಬಹುದು? ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ದಿನ ಹೆಚ್ಚು ಭಯಾನಕವಾದಷ್ಟೂ ಜನರಿಗೆ ಖುಷಿ. ಗೊತ್ತೇ?' ಅಂದುಬಿಟ್ಟಳು.
ಶಿವನೇ ಶಂಭುಲಿಂಗ! ಹೆಚ್ಚು ಭಯಾನಕವಾದಷ್ಟೂ ಜನರಿಗೆ ಇಷ್ಟವಂತೆ. ಖುಷಿಯಂತೆ! ವಿಚಿತ್ರ ದೇಶ, ವಿಚಿತ್ರ ಜನ.
'ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಒಂದು ಕೆಲಸ ಮಾಡು. ಒಂದು ಮುಖವಾಡ ಮುಂದೆ ಹಾಕಿಕೋ. ಮತ್ತೊಂದನ್ನ ಹಿಂದೆ ಹಾಕಿಕೋ. ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಖರಾಬಾಗಿರುತ್ತದೆ. ದೆವ್ವದ ಕಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತದೆ ನೋಡು. ದೆವ್ವಗಳ ಪಾದಗಳು ಉಲ್ಟಾ ಇರುತ್ತವೆ. ಮುಖ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಆಗಿರುತ್ತದೆ ಅಂತೆಲ್ಲ. ಹಾಗೆ,' ಅಂತ ಏನೋ ಒಂದು ಉದ್ರಿ ಉಪದೇಶ ಮಾಡಿದೆ.
'ಎಕ್ಸಲೆಂಟ್ ಐಡಿಯಾ! ಟ್ರೈ ಮಾಡಿ ನೋಡಬಹುದು!' ಅನ್ನುತ್ತ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಎದ್ದಳು. ಚಹಾ ಮುಗಿದಿತ್ತು. ಕಪ್ ಇಸಿದುಕೊಂಡೆ.
'ಹೇ, ಮಹೇಶ್, ಮುಂದಿನ ಶನಿವಾರ ವಾರ ಫ್ರೀ ಇಟ್ಟುಕೋ. ನನ್ನ ಗಂಡ ಮೈಕನ ಬರ್ತ್ ಡೇ. ಸಂಜೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಾ. ಇನ್ನೂ ನಾಲ್ಕಾರು ಜನರನ್ನು ಕರೆದಿದ್ದೇವೆ. ಪ್ಯೂರ್ ಇಂಡಿಯನ್ ಊಟ ತರಿಸುತ್ತೇವೆ. ಗೊತ್ತಲ್ಲ ನಿನಗೆ ನಮಗೆ ಇಂಡಿಯನ್ ಫುಡ್ ಅಂದರೆ ಎಷ್ಟು ಇಷ್ಟ ಅಂತ? ಒಂದೆರೆಡು ಬಾಲಿವುಡ್ ಸಿನೆಮಾ ಕೂಡ ಇರುತ್ತದೆ. It's gonna be an awesome Indian night. ಪ್ಲೀಸ್ ಬಾ,' ಅಂತ ಆಹ್ವಾನ ಕೊಟ್ಟ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಎದ್ದು ಹೊರಟಳು.
ಎಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯವಳು ಈಕೆ! ಎಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯವನು ಈಕೆಯ ಪತಿ ಮೈಕ್! ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಬಂದು ಈ ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ಪಕ್ಕಾ ಪರದೇಶಿ ದರವೇಶಿಗಳಾಗಿರುವ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಅದೇನು ಮಮತೆ, ಪ್ರೀತಿ! ಎದೆ ತುಂಬಿ ಬಂತು. ಇವರೆಲ್ಲ ಯಾವ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಬಂಧುಗಳಾಗಿದ್ದರೋ ಅಂತ ವಿಚಾರ ಮಾಡುತ್ತ ಹೃದಯ ತುಂಬಿ ಬಂತು.
'ಖಂಡಿತ ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಬಂದೇ ಬರುತ್ತೇನೆ. Thank you very much!' ಅಂದೆ.
ಬಂಗಾರದ ಬಣ್ಣದ ತನ್ನ ಬಾಬ್ ಮಾಡಿದ ಕೂದಲನ್ನು ಸರಾಕ್ ಅಂತ ಸರಿಸಿದ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಹೊರಟಳು. ಗುಡ್ ಬೈ, ಗುಡ್ ನೈಟ್ ಎಲ್ಲ ಹೇಳಾಯಿತು. ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬಂದೆ.
'ಹುಸ್!' ಅಂತ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕೂತೆ. ಎರಡು ಘಂಟೆಗಳಲ್ಲಿ ಏನೆಲ್ಲಾ ಆಗಿಹೋಯಿತು ಶಿವನೇ!
'ಧಡ್! ಧಡ್! ಧಡ್!' ಯಾರೋ ಬಾಗಿಲು ಬಡಿದರು.
ಎದ್ದು ಹೋಗಿ 'ಯಾರೂ?' ಅಂದೆ. ಬಾಗಿಲ ಕಿಂಡಿಯಲ್ಲಿ ಹಣಿಕಿ ನೋಡಿದೆ.
'trick or treat!' ಅಂತ ಮಕ್ಕಳ ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿಸಿತು. ನೋಡಿದರೆ ಮತ್ತೆ ದೆವ್ವ ಸ್ವರೂಪಿ ಮಕ್ಕಳು. ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ವೇಷ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬಂದಿವೆ. ಪೀಡೆಗಳು!
ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದು ನಿಂತೆ. 'ಏನು?' ಅನ್ನುವಂತೆ ನೋಡಿದೆ.
'trick or treat???' ಅಂತ ಮತ್ತೆ ಉಲಿದವು. ಚಾಕಲೇಟ್, ಟಾಫಿ, ಕ್ಯಾಂಡಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ್ದ ಬುಟ್ಟಿಯನ್ನು ಎದುರಿಗೆ ಹಿಡಿದವು. ಅದರಲ್ಲಿ ನಾನೂ ಕೂಡ ಕ್ಯಾಂಡಿ, ಚಾಕಲೇಟ್ ಹಾಕಬೇಕು ಅನ್ನುವ ಲುಕ್ ಕೊಟ್ಟವು.
ಅಯ್ಯೋ! ಎಲ್ಲಿಯ ಕ್ಯಾಂಡಿ ಹಾಕೋಣ? ಎಲ್ಲಿಯ ಚಾಕಲೇಟ್ ಹಾಕೋಣ? ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಏನೂ ಇಲ್ಲ ಮಾರಾಯ. ಬೇಕಾದರೆ ಮಾಣಿಕ್ ಚಂದ ಗುಟ್ಕಾ ಚೀಟಿಯಿದೆ. ಬಾಬಾ ಜರ್ದಾ ಇದೆ. ಚಾಲಿ ಅಡಿಕೆಯಿದೆ. ಹಳದಿರಾಮನ ಚೂಡಾ ಇದೆ. ಅದ್ಯಾವದೂ ಈ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಉಪಯೋಗವಿಲ್ಲ.
ಆ ಮಕ್ಕಳು ನಾನು ಏನು ಮಾಡಲಿದ್ದೇನೆ? ಯಾವ ಚಾಕಲೇಟ್, ಕ್ಯಾಂಡಿ ಕೊಡಲಿದ್ದೇನೆ? ಅಂತ ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದವು. ಆಗ ನಾನು ಅನಾಹುತ ಕೆಲಸವೊಂದನ್ನು ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟೆ.
ದೆವ್ವದ ಮುಖವಾಡ, ವೇಷ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೇನಾಯಿತು? ದೆವ್ವಕ್ಕಿಂತ ಖರಾಬ್ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟೆ.
ಗಹಗಹಿಸಿ ನಕ್ಕೆ. ದೆವ್ವದ ಹಾಗೆ ನಕ್ಕೆ. ಇದು ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ದೆವ್ವದ ನಗೆ ಅಂತ ಆ ಮಕ್ಕಳು ತಿಳಿದುಕೊಂಡು ತಾವೂ ನಕ್ಕರು. ಮುಂದಿನದ್ದನ್ನು ಮಾತ್ರ ಅವರು ಊಹಿಸಿಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ಆ ಇಬ್ಬರು ಮಕ್ಕಳ ಚಾಕಲೇಟ್ ಬುಟ್ಟಿಗೇ ಕೈಹಾಕಿಬಿಟ್ಟೆ. ಆಗ ಮಕ್ಕಳು ಬೆದರಿದವು. ಇಬ್ಬರ ಬುಟ್ಟಿಯಿಂದಲೂ ಒಂದೊಂದು ಮುಷ್ಠಿ ಚಾಕಲೇಟ್, ಕ್ಯಾಂಡಿಗಳನ್ನು ಗೆಬರಿಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟೆ. ಮತ್ತೆ ಅಟ್ಟಹಾಸ ಮಾಡಿದೆ.
ಈಗ ಮಕ್ಕಳು ನಿಜವಾಗಿ ಹೆದರಿದವು. 'ಇದ್ಯಾವದೋ ವಿಚಿತ್ರ ಪ್ರಾಣಿ. ನಮಗೆ ಚಾಕಲೇಟ್, ಕ್ಯಾಂಡಿ ಕೊಡುವ ಬದಲಾಗಿ ನಮ್ಮಿಂದಲೇ ಸುಲಿಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ಇದೇ ನಿಜವಾದ ದೆವ್ವವಿರಬೇಕು!' ಅಂತ ವಿಚಾರ ಮಾಡಿರಬೇಕು. ಬೆಚ್ಚಿ ಬಿದ್ದಿರಬೇಕು.
'ಹೋ! ಹೋ! Run!!' ಅಂತ ಘಾಬರಿ ಬಿದ್ದು ಕೂಗುತ್ತ ಅಲ್ಲಿಂದ ಓಡಿದವು ಆ ಚಿಕ್ಕ ಪೀಡೆಗಳು. ಜೀವನ ಪೂರ್ತಿ ಈ ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಮರೆಯುವದಿಲ್ಲ ಅವು. ಅಂತಹ ಟ್ರೀಟ್ಮೆಂಟ್ ಕೊಟ್ಟು ಕಳಿಸಿದ್ದೆ. ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ದಿನ ಮಕ್ಕಳ ಬುಟ್ಟಿಯಿಂದ ಕ್ಯಾಂಡಿ ಎಬ್ಬಿಸಿದರೆ ಮತ್ತೇನು? ದೆವ್ವದಾಟವೇ ಇರಬೇಕು ತಾನೇ?
ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬಂದು ಕೂತೆ. ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕೂತು ಹಾಯಾಗಿ ರಾಕಿಂಗ್ ಮಾಡುತ್ತ ಆಚೀಚೆ ಕೈಯಾಡಿಸಿದೆ. ಕೈಗೆ ಏನೋ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ನೋಡಿದರೆ ಮತ್ತೊಂದು ದೆವ್ವದ ಮುಖವಾಡ! ಹಾಂ! ಈ ದೆವ್ವದ ಮುಖವಾಡ ಇಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಬಂತು? ಮತ್ತೆ ಇದು ಬೇರೆಯೇ ಮುಖವಾಡ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಹಾಕಿದ್ದ ಎರಡು ಮುಖವಾಡಗಳಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ. ಮತ್ತೂ ಖರಾಬಾಗಿದೆ! ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಾವು ಹಿಡಿದವನಂತೆ ಆಕಡೆ ಬಿಸಾಡಿದೆ. ಏನೋ ಒಂದು ಕಾಗದ ಕೆಳಗೆ ಬಿತ್ತು. ಆಶ್ಚರ್ಯವೆನಿಸಿತು.
ನೋಡಿದರೆ ಒಂದು ಗ್ರೀಟಿಂಗ್ ಕಾರ್ಡ್. ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಗ್ರೀಟಿಂಗ್ ಕಾರ್ಡ್. ಒಳಗಿನ ಬರವಣಿಗೆ ನೋಡಿ ಹೃದಯ ತುಂಬಿ ಬಂತು.
'ಡಿಯರ್ ಮಹೇಶ್,
ಹ್ಯಾಪಿ ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್!
ಈ ಮುಖವಾಡ ನಿನಗೆ ಅಂತ ಕೊಂಡುಕೊಂಡೆ. ಇಷ್ಟವಾಯಿತೇ?
ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಸಕತ್ ಎಂಜಾಯ್ ಮಾಡು.
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ನೇಹಿತೆ,
-- ಜೆನ್ನಿಫರ್'
ಈ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಎಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯವಳು! ತಾನು ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಮುಖವಾಡ, ಕಾಸ್ಟ್ಯೂಮ್ ಎಲ್ಲ ಕೊಂಡಾಗ ನನ್ನ ಸಲುವಾಗಿಯೂ ಒಂದು ಮುಖವಾಡ ಕೊಂಡಿದ್ದಾಳೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಒಂದು ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಗ್ರೀಟಿಂಗ್ ಕಾರ್ಡ್ ಕೂಡ ಕೊಂಡಿದ್ದಾಳೆ. ಯಾವಾಗ ಅದರ ಮೇಲೆ ಅಷ್ಟು ಆತ್ಮೀಯವಾಗಿ ಬರೆದಳೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. It is so nice of you, Jennifer. Thank you.
ಮುಖವಾಡ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿಕೊಂಡೆ. ಚೀತ್ಕಾರವೊಂದು ಹುಟ್ಟಿ ಅಲ್ಲೇ ಶಮನವಾಯಿತು. ಕಾಣುತ್ತಿರುವದು ನನ್ನದೇ ಮುಖ ಅಂತ ನೆನಪಾಯಿತು. ಇಲ್ಲವೆಂದರೆ ಆ ಮುಖವಾಡ ಅಷ್ಟು ಖರಾಬಾಗಿತ್ತು.
ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಮುಖವಾಡವೂ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಇನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ಚಿಳ್ಳೆ ಪಿಳ್ಳೆ ಬರಲಿ ನೋಡೋಣ. ಮುಖವಾಡ ಹಾಕಿ ಬರೋಬ್ಬರಿ ಹೆದರಿಸುತ್ತೇನೆ. ಕೊಡಲು ಚಾಕಲೇಟ್? ಅದು ಇಲ್ಲ. ನಾಸ್ತಿ.
'ಮುಖವಾಡ ಕೊಟ್ಟು ಹೋದ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಒಂದು ಚೀಲದಲ್ಲಿ ಒಂದಿಷ್ಟು ಚಾಕಲೇಟ್, ಕ್ಯಾಂಡಿ ಸಹಿತ ಕೊಟ್ಟು ಹೋಗಿದ್ದರೆ ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು?' ಅಂತ ಯೋಚಿಸಿತು ಮನಸ್ಸು. ಲೋಭಿ ಮನಸ್ಸು.
ಆಗ ಮತ್ತೆ ಯಾರೋ ಬಾಗಿಲು ಬಡಿದರು. ಮತ್ತೆ ಅದೇ ರಾಗ. Trick or treat?
ಮತ್ತೆ ಆ ಮಕ್ಕಳ ಬುಟ್ಟಿಯಿಂದಲೇ ಚಾಕಲೇಟ್ ಹಾರಿಸಲು ರೆಡಿಯಾದೆ. ಈ ಬಾರಿ ಸ್ಪೆಷಲ್ ಎಫೆಕ್ಟ್ ಗೆ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಕೊಟ್ಟ ಮುಖವಾಡ ಕೂಡ ಇತ್ತು.
***
ಸಲಹೆ ಸೂಚನೆಗಳಿಗೆ ಸದಾ ಸ್ವಾಗತ. ಕಥೆಯಲ್ಲಿನ horror element ನ್ನು ಹೇಗೆ ಹೆಚ್ಚಿಸಬಹುದು? ಐಡಿಯಾಗಳು ಇದ್ದರೆ ತಿಳಿಸಿ. ಅಡ್ವಾನ್ಸ್ ಧನ್ಯವಾದ
***
ಹಿಂದೆ ಬರೆದಿದ್ದ ದೆವ್ವದ ಕಥೆ 'ಲಿಂಗವ್ವನ ದೆವ್ವ' ಓದಿ ಮೆಚ್ಚಿದ್ದ ನಮ್ಮ ಅಣ್ಣಾಜಿ ಅವರು, 'ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಮತ್ತೊಂದು ದೆವ್ವದ ಕಥೆ ಬರೆಯಬೇಕು ನೋಡು!' ಅಂದಿದ್ದರು. ಒಂದು ವಿಷಯ ಕೊಟ್ಟು, ಈ ತಾರೀಕಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಒಂದು ಲೇಖನ ತಯಾರು ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತ ಖಡಕ್ ಕಂಡೀಶನ್ ಬಿತ್ತು ಅಂತಾದರೆ ನಮ್ಮ ಪೆನ್ನು ಮುಂದೆ ಓಡುವದೇ ಇಲ್ಲ. ಯಾವ ದೈವದ ಅಥವಾ ದೆವ್ವದ ಅನುಗ್ರಹವಾಯಿತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ವೇಳೆಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಒಂದು ದೆವ್ವದ ಕಥೆ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮೂಡಿಬಂತು. ಬರೆದೆ. :)
***
ವಿ. ಸೂ: ಇದೊಂದು ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಕಥೆ. ಅಮೇರಿಕಾಗೆ ಹೋದ ಹೊಸತಿನಲ್ಲಿ ಆದ ನನ್ನ ಕೆಲವು ಸ್ವಂತ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಕಥೆಗೆ ಹೊಂದುವಂತೆ ಬಳಸಿದ್ದೇನೆ. ದೆವ್ವ, ಗಿವ್ವ ಎಲ್ಲ ಕಲ್ಪನೆ ಮಾತ್ರ.
ಆವತ್ತು ಮನೆಗೆ ಬಂದವಳು ಒಬ್ಬ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ. ಒಂದು ಕಪ್ ಚಹಾ ಮಾಡಿ ತರೋಣ ಅಂತ ಅಡುಗೆಮನೆ ಹೊಕ್ಕೆ. ಚಹಾ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಆಕೆ ಆಕೆಯಾಗಿ ಉಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ಭಯಾನಕ ದೆವ್ವವಾಗಿ ಬದಲಾಗಿಹೋಗಿದ್ದಳು! ಮುಂದೆ ಎರಡು ತಾಸು ಮಾತ್ರ ಫುಲ್ ಭೂತ ದರ್ಶನ, ಪ್ರೇತ ಬಾಧೆ! ಸತ್ತು ಸತ್ತು ಬದುಕಿ ಬಂದೆ.
***
ಅಂದಿನ ತಾರೀಕು ಬರೋಬ್ಬರಿ ನೆನಪಿದೆ. ೩೧ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ೧೯೯೭. ಬರೋಬ್ಬರಿ ಹದಿನೆಂಟು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ. ಅಂದು ಶುಕ್ರವಾರ. ಶುಕ್ರವಾರ ಎಂದರೆ ಏನೋ ಉತ್ಸಾಹ. ಮಧ್ಯಾನ ನಾಲ್ಕು ಘಂಟೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಆಫೀಸಿನಿಂದ ಫೇರಿ ಕಿತ್ತೇಬಿಡುವದು. ವೀಕೆಂಡ್ ಶುರು ಮಾಡಬೇಕಲ್ಲ ಮಾರಾಯರೇ!?
ಅಮೇರಿಕಾಗೆ ಬಂದು ಇನ್ನೂ ಕೇವಲ ನಾಲ್ಕು ಚಿಲ್ಲರೆ ತಿಂಗಳು ಮಾತ್ರ ಆಗಿತ್ತು. ಇನ್ನೂ ಪೂರ್ತಿ ಸೆಟಲ್ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಬಾಸ್ಟನ್ ನಗರದ ಆಸುಪಾಸಿನ ಊರಿನ ಕಂಪನಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಕೂಲಿ ಕೆಲಸ. ಕೆಲಸವೂ ಜಾಸ್ತಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಏನೋ ಒಂದು ತರಹದಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಕೂಲಿ ನಾಲಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ.
ಮನೆ ಅಂತ ಒಂದು ಅಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟ್ (ಫ್ಲಾಟ್) ಭಾಡಿಗೆಗೆ ಹಿಡಿದಾಗಿತ್ತು. ಮೊದಲು ಒಂದು ತಿಂಗಳು ಒಬ್ಬ ರೂಮ್ಮೇಟ್ ಇದ್ದ. ನಂತರ ಅವನೂ ಕಳಚಿಕೊಂಡ. ಒಬ್ಬನೇ ಈಗ. ಅದೇ ಬೇಕಾಗಿತ್ತು ಅನ್ನಿ. ಹೇಳಿಕೇಳಿ ಸರ್ಟಿಫೈಡ್ ಒಂಟಿ ಸಲಗ ನಾನು. ಕೆಲವು ಕುಹಕಿಗಳು ಒಂಟಿ ಗೂಬೆ ಅಂತ ಕೂಡ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಅದೆಲ್ಲ ಅವರವರ ಭಾವಕ್ಕೆ ಭಕುತಿಗೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದು.
ಇನ್ನೂ ಕಾರು ಖರೀದಿ ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಕಾರಿಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಕಾಲೇ ಇಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಓಡಾಟ ಮನೆ ಮತ್ತು ಆಫೀಸಿಗೆ ಅಷ್ಟೇ ಸೀಮಿತ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ಸಂಜೆ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಬಂದು ಮಾಡುವದು. ಆಫೀಸ್ ಒಂದು ಮೂರು ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ ಇತ್ತು. ಹೋಗಲಿಕ್ಕೆ ಒಂದು ಹತ್ತು ಡಾಲರ್ ಮತ್ತು ವಾಪಸ್ ಬರಲಿಕ್ಕೆ ಮತ್ತೊಂದು ಹತ್ತು ಡಾಲರ್. ಅಲ್ಲಿಗೆ ದಿನಕ್ಕೆ ಇಪ್ಪತ್ತು ಡಾಲರ್ ಶಿವಾಯ ನಮಃ! ಏನು ಮಾಡುವದು? ಯಾರೂ ಪರಿಚಯದವರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡ ದೇಸಿ ಮುಂಡೆಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಮುಖ ತಿರುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋದವರೇ ಹೆಚ್ಚು. ಸಹಾಯ ಮಾಡುವದು ದೂರದ ಮಾತು. ನಾವೂ ಅಷ್ಟೇ. ಮೊದಲೇ ಅಂತರ್ಮುಖಿ. ಹಾಗಾಗಿ ಜನರ ಗುರ್ತು ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವದೂ ಇಲ್ಲ. ಬೇಕಾಗಿಯೂ ಇಲ್ಲ. 'ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮಿ' ಟೈಪಿನ ಜನ ನಾವು.
ಅಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟ್ ಭಾಡಿಗೆ, ಡೆಪಾಸಿಟ್ ಅಡ್ವಾನ್ಸ್ ಕೊಡಲಿಕ್ಕೆ, ಮನೆಗೆ ಬೇಕಾದ ಒಂದೆರೆಡು ಸಾಮಾನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಭಾರತದಿಂದ ತಂದಿದ್ದ ರೊಕ್ಕವೆಲ್ಲ ಖರ್ಚಾಗಿ ಹೋಯಿತು. ಮಗ ದೂರದ ಅಮೇರಿಕೆಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದಾನೆ ಅಂತ ಏನೋ ಒಂದಿಷ್ಟು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನು ಡಾಲರಿಗೆ ಬದಲಾಯಿಸಿ ಕೊಟ್ಟುಕಳಿಸಿದ್ದರು ಮನೆಯವರು. ಅದು ಅಷ್ಟಕ್ಕೆ ಸರಿ ಹೋಯಿತು. ಈಗ ಏನಾದರೂ ರೊಕ್ಕ ಕಾಣಬೇಕು ಅಂದರೆ ಪಗಾರ್ ಬರುವ ತನಕ ಕಾಯಬೇಕು. ಎರಡು ವಾರಕ್ಕೆ ಒಂದು ಬಾರಿ ಪಗಾರ್ ಬರುತ್ತದೆ. ಅದು ಒಳ್ಳೆಯದೇ.
ಬಂದ ಪಗಾರಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಅಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ರೊಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ತಿಂಗಳು ಒಂದು ಟೀವಿ ತಂದೆ. ಕೇಬಲ್ ಹಾಕಿಸಿದೆ. ಏನೋ ಒಂದು ತರಹದ ಟೈಮ್ ಪಾಸ್. ಭಾರತದಿಂದ ತಂದಿದ್ದ ಒಂದು ಅರ್ಧ ಡಜನ್ ಪುಸ್ತಕ, ಒಂದು ಡಜನ್ ಮ್ಯೂಸಿಕ್ ಕ್ಯಾಸೆಟ್ಟುಗಳು ಇದ್ದವು. ಟೀವಿ ನೋಡಿ, ಓದಿದ ಪುಸ್ತಕ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಓದಿ, ಕೇಳಿದ ಸಂಗೀತವನ್ನೇ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕೇಳಿ ಟೈಮ್ ಪಾಸ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಲೈಫ್ ಒಂದು ತರಹದ ಬೋರೇ ಅನ್ನಿ. ಓಂ ಶ್ರೀ ಬೋರಲಿಂಗಾಯ ನಮಃ!
ಎರಡನೇ ತಿಂಗಳು ಉಳಿಸಿದ ರೊಕ್ಕದಿಂದ ಒಂದು VCR ತಂದೆ. ಈಗ ಮತ್ತೂ ಮಜಾ ಬಂತು. ಯಾವಾಗಲಾದರೂ ನಮ್ಮ ಭಾರತದ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಮಾರುವ ದೇಸಿ ಅಂಗಡಿಗಳಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಅಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಹಿಂದಿ ಸಿನೆಮಾದ ವೀಡಿಯೊಗಳನ್ನು ತಂದು ನೋಡಬಹುದು. ಅದು ಪರಮಾನಂದ. ೧೯೭೦, ೧೯೮೦ ರ ದಶಕದ ಎಷ್ಟೆಷ್ಟೋ ಒಳ್ಳೊಳ್ಳೆ ಮೂವಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಈಗ ಅವನ್ನೆಲ್ಲ ಪಟ್ಟಾಗಿ ಕುಳಿತು ನೋಡುವ ಸೌಭಾಗ್ಯ. ಆದರೆ ದೇಸಿ ಅಂಗಡಿಗೆ ಹೋಗಲೂ ಕಾರು ಬೇಕು. ನಮ್ಮ ಕಡೆ ಇನ್ನೂ ಕಾರು ಬಂದಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೆ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ.
ಇನ್ನೊಂದು ತಿಂಗಳು ಹೋದರೆ at least ಒಂದು ಒಳ್ಳೆ ಸೆಕೆಂಡ್ ಹ್ಯಾಂಡ್ ಕಾರು ಕೊಳ್ಳಲು ಬೇಕಾಗುವಷ್ಟು ಡಿಪಾಸಿಟ್ ಕಾಸು ಉಳಿತಾಯ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಉಳಿದ ಮೊತ್ತ ಫೈನಾನ್ಸ್ ಮಾಡಿಸುವದು. ಅದೂ ಸುಲಭವಾಗಿ ಸಿಗುವದಿಲ್ಲ ಅಂತ ಗೊತ್ತೇ ಇದೆ. ಯಾಕೆಂದರೆ ನಾವು ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಹೊಸ ಅಬ್ಬೇಪಾರಿ. ಕ್ರೆಡಿಟ್ ಹಿಸ್ಟರಿ ಇಲ್ಲ. ಆತ್ಮೀಯ ದೋಸ್ತನೊಬ್ಬ ಕಾರಿನ ಸಾಲಕ್ಕೆ ಗ್ಯಾರಂಟಿ, surety ಹಾಕುತ್ತೇನೆ ಅಂದಿದ್ದಾನೆ. ಅದೆಲ್ಲ ಸರಿಯಾಗಿ ವರ್ಕ್ ಔಟ್ ಆಗಿ, ಮುಂದಿನ ತಿಂಗಳು ಒಂದು ಕಾರು ತೆಗೆದುಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟರೆ ಒಂದು ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಸೆಟಲ್ ಆದಂತೆಯೇ. ಒಮ್ಮೆ ಕಾರು ಬಂದು, ಲೈಬ್ರರಿ, ಸಿನಿಮಾ, ಅಲ್ಲಿ, ಇಲ್ಲಿ ಹೋಗಲಿಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗಿಬಿಟ್ಟರೆ ನಮಗೆ ಬೇರೆ ಏನೂ ಚಿಂತೆ ಇಲ್ಲ ಮಾರಾಯರೇ. ಈಗ ಓದಲಿಕ್ಕೆ ಪುಸ್ತಕ ಇಲ್ಲ. ಓಡಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಕಾಲು ಇಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಕಾರು ಇಲ್ಲ ಅನ್ನೋದೇ ದೊಡ್ಡ ಬೇಸರ.
ಹೀಗೆಲ್ಲ ವಿಚಾರ ಮಾಡುತ್ತ ಆ ದಿನದ ಲಾಸ್ಟ್ ಕಾಫಿ ಕುಡಿದು ಮುಗಿಸಿದೆ. ಟೈಮ್ ನೋಡಿದರೆ ನಾಲ್ಕೂ ಕಾಲು. ಚಳಿಗಾಲ ಒಂದು ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಶುರುವಾಗೇ ಹೋಗಿದೆ. ನಾಲ್ಕು ಘಂಟೆಗೇ ಸುಮಾರು ಕತ್ತಲಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಮೇಲಿಂದ ಚಳಿ ಬೇರೆ.
ಟ್ಯಾಕ್ಸಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದೆ. ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಇದೆ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ ಸ್ಟಾಂಡ್. ಐದು ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಬಂದಿರುತ್ತದೆ. ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಆಫ್ ಮಾಡಿ, ಕಾಫಿ ಕಪ್ ತೊಳೆದಿಟ್ಟು, ಕೆಳಗೆ ಹೋಗುವ ತನಕ ಟೈಮಿಂಗ್ ಸರಿಯಾಗುತ್ತದೆ.
ಅದಿಷ್ಟು ಮಾಡಿ ಕೆಳಗೆ ಬಂದು ನೋಡಿದರೆ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ ಬಂದು ನಿಂತಿತ್ತು. ಸದಾ ಬರುವ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ ಡ್ರೈವರ್ ಜಿಮ್ ಅನ್ನುವವನೇ ಬಂದಿದ್ದ. ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ದೊಡ್ಡ ನಗೆ ನಕ್ಕ. ಈಗ ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳಿಂದ ಅವನ ಖಾಯಂ ಗಿರಾಕಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ ನೋಡಿ. ಹಾಗಾಗಿ ಏನೋ ಒಂದು ತರಹದ ಆತ್ಮೀಯತೆ, ದೋಸ್ತಿ ಬಂದಿದೆ. ಏನೇನೋ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ. ನಾನು ಅವನ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಹೇಳುವ ಉತ್ತರ, ನನ್ನ accent ಎಲ್ಲ ಅವನಿಗೆ ಮಜಾ ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಪೆಕಪೆಕಾ ಅಂತ ನಗುತ್ತಲೇ ಡ್ರೈವ್ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಒಳ್ಳೆಯವನು ಜಿಮ್.
'ಎಲ್ಲಿಗೆ? ಸೀದಾ ಮನೆಗೇನು?' ಅಂತ ಕೇಳಿದ ಜಿಮ್.
'ಮನೆ ಪಕ್ಕದ ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ಟಿಗೆ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡು. ಒಂದಿಷ್ಟು ದಿನಸಿ, ಅದು ಇದು ಸಾಮಾನು ಖರೀದಿ ಮಾಡಬೇಕು. ಅಲ್ಲಿಂದ ಮನೆ ಕಾಲು ಮೈಲು ಅಷ್ಟೇ. ನಂತರ ಮನೆಗೆ ನಡೆದು ಹೋಗುತ್ತೇನೆ,' ಅಂದೆ.
'ಸರಿ,' ಎಂದ ಜಿಮ್ ಗಾಡಿ ಬಿಟ್ಟ. ಮುಂದಿನ ಹತ್ತು ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ ಎದುರಿಗೆ ಗಾಡಿ. ಎಂದಿನಂತೆ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ ಮೀಟರ್ ಒಂಬತ್ತು ಡಾಲರ್ ತೋರಿಸಿತು. ಹತ್ತರ ಒಂದು ನೋಟು ಕೊಟ್ಟು ಇಳಿದೆ. ಅದು ಸ್ಟ್ಯಾಂಡರ್ಡ್. ಒಂದು ಡಾಲರ್ ಟಿಪ್. ಆದರೆ ಜಿಮ್ ಒಳ್ಳೆಯವನು. ಈಗಿತ್ತಲಾಗೆ ಟಿಪ್ ಬೇಡ ಅನ್ನುತ್ತಾನೆ. ಒಂದು ಡಾಲರ್ ಹಿಂತಿರುತಿಗಿಸಿ ಬಿಡುತ್ತಾನೆ. ನಮ್ಮಂತಹ ಬಡಪಾಯಿ ಅಬ್ಬೇಪಾರಿ ದೇಸಿ ಆದ್ಮಿ ದಿನವೂ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿಗೆ ಅಂತಲೇ ಇಪ್ಪತ್ತು ಡಾಲರುಗಳನ್ನು ತೆತ್ತುವದನ್ನು ಅವನಿಂದಲೂ ನೋಡಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಅಂತ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ದೇವರು ಅವನನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಇಟ್ಟಿರಲಿ. ಮೊದಲೇ ನಾವು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಕೂಲಿ ನಾಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ರೊಕ್ಕಕ್ಕೆ ಕಡ್ಕಿ. ಅದರಲ್ಲೂ ಪೈ ಪೈ ಜೋಡಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ರೊಕ್ಕ ಕೂಡಿಸಿ ಕಾರ್ ತೊಗೋಬೇಕ್ರೀ! ಹಾಗಾಗಿ ಟಿಪ್ ರೊಕ್ಕ ಜಿಮ್ ವಾಪಸ್ ಕೊಟ್ಟರೆ ದೂಸರಾ ಮಾತಿಲ್ಲದೆ ಕಿಸೆಯೊಳಗೆ ಇಳಿಸಿದೆ. ಹನಿ ಹನಿ ಕೂಡಿದರೆ ಹಳ್ಳ. ಕೂಡಲಿಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಹಳ್ಳ ಹಿಡಿಯುತ್ತದೆ ನಮ್ಮ ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ.
ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ ಒಳ ಹೊಕ್ಕೆ. ಆಹಾ! ಒಳ್ಳೆ ಇಂದ್ರನ ಅರಮನೆ. ಬೀದಿ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿನ ಶೆಟ್ಟರ ಕಿರಾಣಿ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲದಲ್ಲೋ, ರದ್ದಿ ಹಾಳೆಯ ಪುಡಿಕೆಯಲ್ಲೋ ದಿನಸಿ, ಕಿರಾಣಿ ಸಾಮಾನು ತಂದವರು ನಾವು. ಜಾಸ್ತಿ ತಂದಿರಲೂ ಇಲ್ಲ ಬಿಡಿ. ಅದೆಲ್ಲ ಮನೆ ಹೆಂಗಸರ ಕೆಲಸ. ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಹಾಗಾಯಿತು. ಹಾಸ್ಟೇಲಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾಗ ಅಂತೂ ಯಾವದೇ ತಲೆಬಿಸಿಯಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಅಮೇರಿಕಾಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ ಹೊಕ್ಕುಬಿಟ್ಟರೆ ಅದೇ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಮಾತು. ಒಂದಿಷ್ಟು ಹಾಲು, ಬ್ರೆಡ್, ಒಂದಿಷ್ಟು ತರಕಾರಿ ಅದು ಇದು ಮಾತ್ರ ಬೇಕು. ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೆ ಅಬಬಬಬಾ! ಏನು ಕೇಳ್ತೀರಿ!? ಚಿತ್ರ ವಿಚಿತ್ರ ಸಾಮಾನುಗಳ ದುನಿಯಾ.
ಹೊಸದಾಗಿ ಅಮೇರಿಕಾಗೆ ಬಂದಿದ್ದು. ಇನ್ನೂ ಎಲ್ಲದರ ರುಚಿ ಕೂಡ ನೋಡಿಲ್ಲ. ಬ್ರೆಡ್ ಅಂದರೆ ಒಂದು ಐವತ್ತು ಟೈಪಿನ ಬ್ರೆಡ್. ಮತ್ತೊಂದು ಇಪ್ಪತ್ತು ಮಾದರಿಯ ಬನ್ಸ್. ಸಾವಿರ ರೀತಿಯ ಜಾಮ್. ಆಯ್ಕೆಗಳೋ ಆಯ್ಕೆಗಳು. ತಲೆ ಕೆಟ್ಟು ಹೋಗಬೇಕು. ಮೇಲಿಂದ ಮಂಗ್ಯಾನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಕಂಡಿದ್ದೆಲ್ಲ ಬೇಕು. ಅಯ್ಯೋ! ಎಲ್ಲದರ ರುಚಿ ನೋಡೋದು ಬೇಡವೇ!? ಅಡುಗೆ ಮಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಬರದಿದ್ದರೂ ಏನೇನೋ ಹುಚ್ಚ ಅಡುಗೆ ಐಡಿಯಾ ತಲೆಗೆ ಬರುತ್ತವೆ. ಸಾವಿರ ರೀತಿಯ ಚಿತ್ರವಿಚಿತ್ರ ವ್ಯಂಜನಗಳು ಕಾಣುತ್ತವೆ. ಒಂದೊಂದೇ ತೆಗೆದು ಶಾಪಿಂಗ್ ಕಾರ್ಟಿಗೆ ಹಾಕುತ್ತಾ ಬಂದೆ. ಕಾರ್ಟ್ ತುಂಬುತ್ತಾ ಬಂತು. ಹಣ್ಣು ಹಂಪಲು ಕೂಡ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಹಾಂ! ಜೇನುತುಪ್ಪ ಬೇಕು. ಮೇಲಿಂದ ಒಂದಿಷ್ಟು ಬಾದಾಮಿ, ಒಣ ದ್ರಾಕ್ಷೆ ಎಲ್ಲ ಬೇಕು. ಮೊಟ್ಟೆ ಮರೆತೇಬಿಟ್ಟೆ. ನಾಳೆ ಶನಿವಾರ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಗಡಿಬಿಡಿಯಿಲ್ಲ. ಮಸಾಲೆ ಆಮ್ಲೆಟ್ ಮಾಡೋಣ.
ಹೀಗೆಲ್ಲ ವಿಚಾರ ಮಾಡುತ್ತ, ಇಡೀ ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ ಓಡಾಡಿ, ಬೇಕಾಗಿದ್ದು ಬೇಡಾಗಿದ್ದು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಶಾಪಿಂಗ್ ಕಾರ್ಟಿಗೆ ತುಂಬುವ ತನಕ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಾಮಾನಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತು. ಚೆಕ್ಔಟ್ ಕೌಂಟರಿಗೆ ಬಂದು ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಸುರುವಿದೆ. ಚೆಕ್ಔಟ್ ಕೌಂಟರಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಹುಡುಗಿ ನಗುನಗುತ್ತ ಎಲ್ಲ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಸ್ಕ್ಯಾನ್ ಮಾಡಿ ಮಾಡಿ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲಗಳಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಯೇ ತುಂಬಿದಳು. ಎಂಟತ್ತು ಚೀಲಗಳಾಗಿ ಹೋಯಿತು. ಎಲ್ಲ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲಗಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ಶಾಪಿಂಗ್ ಕಾರ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಕಾಸು ಕೊಟ್ಟು, ಕಾರ್ಟ್ ದೂಡಿಕೊಂಡು ಹೊರಬಿದ್ದಾಗಲೇ ತಲೆಗೆ ಹೊಳೆದಿದ್ದು. ಆಗ ವಿಚಾರ ಬಂತು. ಶಿವನೇ ಶಂಭುಲಿಂಗ! ಎಂಟತ್ತು ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲಗಳಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿವೆ. ಮನೆ ಕಮ್ಮಿ ಕಮ್ಮಿಯಂದರೂ ಕಾಲು ಮೈಲು ದೂರವಿದೆ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸಾಮಾನು ಒಮ್ಮೆಲೇ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು, ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ನಡೆದು ಹೋಗಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ. ಏನೋ ಒಂದು ಹತ್ತು ಹೆಜ್ಜೆ ಅಂದರೆ ಮ್ಯಾನೇಜ್ ಮಾಡಬಹುದಿತ್ತೇನೋ. ಕಮ್ಮಿ ಕಮ್ಮಿ ಅಂದರೂ ಎರಡು ಫರ್ಲಾಂಗ್ ದೂರವಿದೆ ಮನೆ. ಈಗ ಏನು ಮಾಡಲಿ? ಮತ್ತೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ ಕರೆಯಲೇ? ಇದೊಂದು ದೊಡ್ಡ ತಲೆಬಿಸಿಯಾಯಿತು ಮಾರಾಯರೇ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಾಮಾನು ಇಲ್ಲೇ ಇಟ್ಟು, ಆದಷ್ಟೇ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಮನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ, ಮನೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟು, ವಾಪಸ್ ಬರಲೇ? ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿಟ್ಟು ಹೋಗಲಿ? ಇಟ್ಟು ಹೋದರೆ ಬರುವ ತನಕ ಸಾಮಾನು ಇಲ್ಲೇ ಇರಬೇಕಲ್ಲ? ಯಾರಾದರೂ ನೋಡಿ ಅನಾಥ ಸಾಮಾನೆಂದು ಕಸದ ಬುಟ್ಟಿಗೆ ಎಸೆದಿರುತ್ತಾರೆ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಖರೀದಿ ಮಾಡಿದ್ದು ಶಿವಾಯ ನಮಃ ಆಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಮೊದಲೆಂದೂ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಇವತ್ತು ಅದ್ಯಾವದೋ ಹುರುಪಿನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಖರೀದಿ ಮಾಡಿ ಮಂಗ್ಯಾ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ. ಹೀಗೆ ವಿಚಾರ ಮಾಡಿ ಮಳ್ಳು ಮುಖ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಿಂತಿದ್ದೆ. ಹೊರಗೆ ಕತ್ತಲು ಜೋರಾಗಿ ಕವಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ಟಿನ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದಾಗೊಮ್ಮೆ ತಣ್ಣನೆಯ ಕುರ್ಗಾಳಿ ನುಗ್ಗಿ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಮತ್ತೂ ಟೆನ್ಶನ್ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆವಾಗ ನನ್ನ ಪಾಲಿನ ಭಾಗ್ಯದೇವತೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಳಾದಳು.
'ಹಾಯ್ ಮಹೇಶ್!' ಅಂತ ಶುದ್ಧ ಅಮೇರಿಕನ್ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಉಲಿಯುತ್ತ, ದೊಡ್ಡ ಗಲಗಲ ನಗೆ ನಗುತ್ತ ಬಂದಾಕೆ ಜೆನ್ನಿಫರ್. ನಮ್ಮ ಆಫೀಸಿನಲ್ಲೇ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ. Human Resources ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮ್ಯಾನೇಜರ್. ಕಂಪನಿಗೆ ಹೊಸದಾಗಿ ಸೇರಿಕೊಂಡ ಭಾರತೀಯರನ್ನು ಸೆಟಲ್ ಮಾಡಿಸುವ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಕೆಲಸಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಆಕೆಯೇ ಮಾಡಿಸಿಕೊಡುತ್ತಾಳೆ. ನಾನು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸೇರಿ ಮಾತ್ರ ಕೆಲವೇ ತಿಂಗಳಾಗಿತ್ತು. ವಾರಕ್ಕೆ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಆಕೆಯ ಹತ್ತಿರ ನನ್ನದು ಏನಾದರೂ ಕೆಲಸ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಮತ್ತೆ ಆಕೆ ತುಂಬಾ ಸ್ನೇಹಜೀವಿ. ಎಲ್ಲರ ಜೊತೆ ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಜೋಕ್ ಹೊಡೆದುಕೊಂಡು ಇರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅದೂ ದೇಶ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದು, ಪರದೇಶದಲ್ಲಿ ಅಬ್ಬೇಪಾರಿಯಾಗಿ, ಇನ್ನೂ ಲೈಫ್ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ನಮ್ಮಂತವರನ್ನು ಕಂಡರೆ ಆಕೆಗೆ ಏನೋ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅನುಕಂಪ, ಪ್ರೀತಿ, ಮಮತೆ, ಆತ್ಮೀಯತೆ. ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ಅವಳೇ ಮನೆ ತನಕ ತನ್ನ ಕಾರಿನಲ್ಲೇ ಡ್ರಾಪ್ ಕೂಡ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ. ಒಂದು ಬಾರಿ ಅವಳ ಮನೆಗೂ ಕರೆದಿದ್ದಳು. ಆಕೆಯ ಗಂಡ ಮೈಕ್ ಕೂಡ ಸ್ನೇಹಜೀವಿ. ವಾರಾಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಬೇಸ್ಬಾಲ್ ಆಡಲು, ಅದಕ್ಕೆ ಇದಕ್ಕೆ ಕರೆದಿದ್ದ. ನಾನೇ ಹೋಗಿರಲಿಲ್ಲ.
ಫುಲ್ ತುಂಬಿದ ನನ್ನ ಶಾಪಿಂಗ್ ಕಾರ್ಟ್, ನನ್ನ ಮಂಗ್ಯಾನ ಮುಖ ಎಲ್ಲ ನೋಡಿದ ಕೂಡಲೇ ಅವಳಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿಯೇ ಹೋಯಿತು. ನಾನು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಕೂತಿದ್ದ ಯಬಡತನ, ಯಡವಟ್ಟನ್ನು ನಾನು ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೇಳಬೇಕಾಗಿ ಬರಲಿಲ್ಲ.
'ಏನು? ಸಕತ್ ಗ್ರೋಸರಿ ಶಾಪಿಂಗ್ ಆದ ಹಾಗಿದೆ. ಒಂದು ನಿಮಿಷ ಇರು. ನನಗೆ ಐದೇ ನಿಮಿಷದ ಕೆಲಸವಿದೆ. ಬಂದೇಬಿಟ್ಟೆ. ನಂತರ ನಿನಗೆ ನಿನ್ನ ಮನೆ ತನಕ ಡ್ರಾಪ್ ಕೊಡ್ತೀನಿ. ಓಕೆ?' ಅಂದವಳೇ ನನ್ನ ಉತ್ತರಕ್ಕೂ ಕಾಯದೇ ಒಳಗೆ ಹೋದಳು. ನಾನು ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತಿದ್ದೆ.
ಹೇಳಿ ಹೋದಂತೆ ಐದು ನಿಮಿಷದ ಒಳಗೇ ಹಾಜರಾದಳು. ಶಾಪಿಂಗ್ ಕಾರ್ಟ್ ದೂಡಿಕೊಂಡು ಹೊರಗೆ ಬಂದೆ. ಮುಂದೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಜೆನ್ನಿಫರಳನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದೆ. ಆಕೆಯ ಕಾರಿನ ಹಿಂದಿನ ಡಿಕ್ಕಿ ತೆಗೆದಳು. ದೊಡ್ಡ ಅಮೇರಿಕನ್ ಕಾರಿನ ಮಹಾ ದೊಡ್ಡ ಡಿಕ್ಕಿ. ಸಾಮಾನು ತುಂಬಿದ್ದ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲಗಳನ್ನು ಎತ್ತೆತ್ತಿ ಒಳಗೆ ಇಟ್ಟೆ. ಆಕೆಯೂ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದಳು. ಮುಂದೆ ಹೋಗಿ ಕೂತಳು. ನನಗಾಗಿ ಕಾರಿನ ಡೋರ್ ತೆಗೆದಳು. ಹೋಗಿ ಕೂತು ಸೀಟ್ ಬೆಲ್ಟ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡೆ. ಅವಳ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಲ ಕೂತಿದ್ದೇನೆ. ಯಾವದೂ ಹೊಸದಲ್ಲ.
ಕಾರ್ ಸ್ಟಾರ್ಟ್ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಕಾರ್ ರೇಡಿಯೋದಲ್ಲಿ ಏನೋ ಸುದ್ದಿ ತೇಲಿ ಬಂತು. ರೇಡಿಯೋ ಆಫ್ ಮಾಡಿದಳು. ನನ್ನ ಮನೆ ಕಡೆ ಗಾಡಿ ಬಿಟ್ಟಳು. ಒಂದು ಐದು ನಿಮಿಷದ ಹಾದಿ. ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಬಂದು ಮುಟ್ಟಲು ಒಂದು ಹತ್ತು ನಿಮಿಷವೇ ಆಯಿತು.
'ನೀನು ಹೋಗು ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಥ್ಯಾಂಕ್ ಯು ವೆರಿ ಮಚ್,' ಅಂದು ಇಳಿದೆ. ಹಿಂದೆ ಬಂದು ಡಿಕ್ಕಿಯಿಂದ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಇಳಿಸಲು ಮುಂದಾದೆ. ಗಾಡಿ ಆಫ್ ಮಾಡಿದ ಆಕೆಯೂ ಇಳಿದು ಬಂದಳು. 'ಇರ್ಲಿ ಬಿಡಪ್ಪಾ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸಾಮಾನುಗಳಿವೆ. ನಿನ್ನ ಅಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟ್ ಬೇರೆ ಐದನೇ ಮಹಡಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮೇಲೆ ಕೆಳಗೆ ಏನು ಟ್ರಿಪ್ ಹೊಡೆಯುತ್ತೀಯೇ? ನಾಲ್ಕು ಚೀಲ ನೀನು ತೊಗೋ. ಉಳಿದಿದ್ದು ನಾನು ತರ್ತೀನಿ. ನಡಿ. ಲೆಟ್ಸ್ ಗೋ!' ಅಂದುಬಿಟ್ಟಳು. 'ಎಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯವಳು ಈ ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಥೇಟ್ ಅಕ್ಕನ ಹಾಗೆ. ಅದೆಷ್ಟು ಆತ್ಮೀಯತೆ, empathy ಎಲ್ಲ ಇದೆ ಈಕೆಗೆ,' ಅಂತ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಹೇಳುತ್ತ ಸಾಮಾನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡೆ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಕೂಡ ಸಾಮಾನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಳು. ಮೇಲೆ ಹೋಗಲು ಇದ್ದ ಲಿಫ್ಟಿನತ್ತ ಹೊರಟೆವು.
ಮೇಲೆ ಬಂದು ಮುಟ್ಟಿದೆವು. ಬೀಗ ತೆಗೆದು ಒಳಗೆ ಹೋದೆ. ನನ್ನ ಹಿಂದೆಯೇ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಬಂದಳು. ಸೀದಾ ಅಡುಗೆ ಮನೆಗೇ ನುಗ್ಗಿದೆ. ಫ್ರಿಜ್ ಇರುವದು ಅಲ್ಲೇ ತಾನೇ? ನನ್ನ ಹಿಂದೆಯೇ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಬಂದಳು. ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟಳು. ಮತ್ತೆ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಅಂದೆ. 'ನಾನು ಹೊರಡುತ್ತೇನೆ, ಮಹೇಶ್. ಬಾಯ್! ಟೇಕ್ ಕೇರ್!' ಅಂದಳು ಜೆನ್ನಿಫರ್.
'ಜೆನ್ನಿಫರ್, ಇಲ್ಲೇ ಊಟ ಮಾಡಿ ಹೋಗಬಹುದಲ್ಲ? ಅಡಿಗೆ ಎಲ್ಲ ರೆಡಿ ಇದೆ. ಬಿಸಿ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟರೆ ಆಯಿತು,' ಅಂತ ಸುಮ್ಮನೇ ಪೇಡಿದೆ. ಆಕೆ ನನ್ನ ಅಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟಿಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಲ ಬಂದು ಹೋಗಿದ್ದಾಳೆ ಬಿಡಿ. ಅಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟ್ ಕೊಡಿಸಿದವಳೇ ಅವಳು. ಹೊಸದಾಗಿ ಬಂದಾಗ ಒಂದು ವಾರ ಹಾಟೆಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದೆ. ಹೊಸದಾಗಿ ಬಂದವರ ಫುಲ್ ದೇಖರೇಖಿ ಜೆನ್ನಿಫರಳದ್ದೇ. ಹಾಗಾಗಿ ನನ್ನನ್ನು ಸೆಟಲ್ ಮಾಡುವ ಪೂರ್ತಿ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಆಕೆಯೇ ವಹಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ನಾನು ಅಂತ ಅಲ್ಲ. ಹೊಸದಾಗಿ ಯಾರೇ ಬಂದರೂ ಅವಳೇ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತಾಳೆ. ಸುತ್ತುಮುತ್ತಲಿದ್ದ ನಾಲ್ಕಾರು ಅಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟುಗಳಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ, ತೋರಿಸಿ, ಅಲ್ಲಿನ ಫಾರ್ಮು ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ತುಂಬುವದು ಅಂತ ತೋರಿಸಿ, ಬ್ಯಾಂಕ್ ಅಕೌಂಟ್ ಇತ್ಯಾದಿ ಮಾಡಿಸಿಕೊಟ್ಟು, ಅಪಾರ್ಟಮೆಂಟ್ ಅವಳೇ ಕೊಡಿಸಿದ್ದಳು. ಹಾಟೆಲ್ಲಿಂದ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಅವಳ ಕಾರಿನಲ್ಲೇ ತಂದು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಳು. ನಂತರ ಟೀವಿ ಕೊಂಡಾಗ, VCR ಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಎಲ್ಲ ಅವಳೇ ಬಂದಿದ್ದಳು. ಖರೀದಿ ಮಾಡಿಸಿ, ಅವಳದ್ದೇ ಕಾರಲ್ಲಿ ಮನೆ ತನಕ ಡೆಲಿವರಿ ಕೊಟ್ಟು ಹೋಗಿದ್ದಳು. ಆವಾಗಲೂ ಊಟ ಮಾಡಿ ಹೋಗು, ಚಹಾ ಕುಡಿದು ಹೋಗು ಅಂತೆಲ್ಲ ಹೇಳಿದ್ದೆ. ನಾಲ್ಕು ಸಲ ಬಂದರೆ ಒಂದು ಸಲ ಚಹಾ ಕುಡಿದು ಹೋಗಿದ್ದಳು ಅಷ್ಟೇ. ಅದು ಬಿಟ್ಟರೆ, 'ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬರ್ತೀನಿ. ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಮಹೇಶ್!' ಅಂತ ಹೇಳಿ ಉದ್ದುದ್ದ ಕಾಲು ಹಾಕುತ್ತ ಓಡಿಯೇಬಿಡುತ್ತಾಳೆ ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಸುಮಾರು ನಲವತ್ತೈದು, ಐವತ್ತು ವರ್ಷದ ಬಿಳಿಯ ಮಹಿಳೆ ಜೆನ್ನಿಫರ್.
'ನಿನ್ನ ಮನೆಗೆ ಊಟಕ್ಕೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬರೋಣ ಮಾರಾಯಾ. ನೋಡೋಣ ಏನೇನು ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಿ ಹಾಕುತ್ತೀಯಾ ಅಂತ. ನನ್ನ ಗಂಡ ಮೈಕನನ್ನೂ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬರ್ತೀನಿ. ನಿಮ್ಮ ಇಂಡಿಯನ್ ಫುಡ್ ನಮಗಿಬ್ಬರಿಗೂ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ. ಇವತ್ತು ಬೇಡ. ನಾ ಬರಲೇ?' ಅಂತ ಮತ್ತೆ ಹೊರಡಲು ಸಿದ್ಧಳಾದಳು ಜೆನ್ನಿಫರ್.
'At least ಒಂದು ಕಪ್ ಚಹಾ ಅಥವಾ ಕಾಫಿ ಜೆನ್ನಿಫರ್. ನನಗೂ ಸಂಜೆಯ ಚಹಾ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ನಿನಗೆ ಚಹಾನೋ ಅಥವಾ ಕಾಫಿನೋ? ಎರಡೂ ಇದೆ,' ಅಂತ ಹೇಳಿದೆ.
'ಚಹಾನೇ ಮಾಡು. ನಿನ್ನ ಮಸಾಲಾ ಚಾಯ್ ಸೊಗಸಾಗಿರುತ್ತದೆ,' ಅಂದಳು ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಚಹಾಕ್ಕೆ ನಿಂತಳು ಅಂತ ಖುಷಿಯಾಯಿತು.
'ಮಾಡೇಬಿಟ್ಟೆ. ಐದೇ ನಿಮಿಷ. ಕೂತಿರು. ಟೀವಿ ನೋಡು. ಒಂದೆರೆಡು ಮ್ಯಾಗಜಿನ್ ಇವೆ. ನ್ಯೂಸ್ ಪೇಪರ್ ಮಾತ್ರ ಇಲ್ಲ. ಎಲ್ಲ online ಓದಿಬಿಡ್ತೀನಿ,' ಅಂದು, 'ಹೇ, ಹೇ' ಅಂತ ನಕ್ಕೆ.
'ಗೊತ್ತು ಮಾರಾಯಾ. ನೀವೆಲ್ಲ ದೇಸಿ ಜನ ಸಂಜೆ ನಾಲ್ಕರ ನಂತರ ನಿಮ್ಮ ಇಂಡಿಯಾ ನ್ಯೂಸ್ ಪೇಪರ್ ವೆಬ್ ಸೈಟ್ ತೆಗೆದು, ಓದುತ್ತ ಕೂಡ್ತೀರಾ. ಸರಿ, ನಾನು ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಮಲ್ಲಿ ಕೂತಿರ್ತೀನಿ,' ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತಾ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಆಕಡೆ ಹೋದಳು.
ನಮ್ಮದು ದೇಸಿ ಚಹಾ ಮಾಡುವ ಪದ್ಧತಿ. ಹಾಲು, ನೀರು ಕೂಡಿಸಿ ಒಲೆ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟೆ. ಸಕ್ಕರೆ ಹಾಕಬಾರದು. ಯಾಕೆಂದರೆ ಆ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಪುಣ್ಯಾತ್ಗಿತ್ತಿ ಸಕ್ಕರೆ ಇಲ್ಲದ ಚಹಾ, ಕಾಫಿ ಕುಡಿಯುವಾಕೆ. ನಾನು ಮೇಲಿಂದ ಹಾಕಿಕೊಂಡರಾಯಿತು. ಮಸಾಲೆ ಚಹಾಕ್ಕೆ ಮಸಾಲೆ ಅರೆಯುವ ಕೆಲಸವಿಲ್ಲ. ರೆಡಿಮೇಡ್ ಮಸಾಲೆ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಇನ್ನು ಜೊತೆಗೆ ಹಳದಿರಾಮ ಚೂಡಾ ಅಂತೂ ಇದೆ. ಚಹಾದ ಜೋಡಿ ಚೂಡಾ. ಜೊತೆಗೆ ಚೂಡಾ ಇಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಅದು ಚಹಾ ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ.
ಆಕಡೆ ಏನೋ ಟೀವಿ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿತು. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಟೀವಿ ಆನ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಕೂತಿರಬೇಕು. ಅಡುಗೆಮನೆಯಿಂದಲೇ ಹಣಿಕಿ ನೋಡಿದೆ. ಹೌದು. ಟೀವಿ ಮೇಲೆ ಯಾವದೋ ಬಾಸ್ಕೆಟ್ ಬಾಲ್ ಪಂದ್ಯ ಬರುತ್ತಿದೆ. ಆಕೆಗೆ ಅದು ಬಹಳ ಇಷ್ಟ.
ಹಳದಿರಾಮ ಚೂಡಾ ಪ್ಯಾಕಿನಿಂದ ಒಂದಿಷ್ಟು ಚೂಡಾ ತೆಗೆದು ಕಾಗದದ ಪ್ಲೇಟ್ ಒಂದಕ್ಕೆ ಹಾಕಿದೆ. ಎರಡು ಸ್ಪೂನ್ ಇಟ್ಟೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹಾಲು-ನೀರಿನ ಮಿಶ್ರಣ ಉಕ್ಕಿ ಬಂತು. ಅದೇ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಟೀವಿ ಶಬ್ದ ನಿಂತುಬಿಟ್ಟಿತು. ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಮಿನಲ್ಲಿದ್ದ ದೀಪ ಕೂಡ ಸಡನ್ನಾಗಿ ಆರಿಹೋಯಿತು. 'ಅರೇ ಇದೇನಾಯಿತು!' ಅಂದುಕೊಂಡೆ. 'ಹೋಗಿ ನೋಡಿಬರಲೇ?' ಅಂದುಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಒಲೆ ಮೇಲೆ ಕುದಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಲು-ನೀರು ಉಕ್ಕಿ ಮೇಲೆ ಬಂದುಬಿಡ್ತು. ಕ್ರಿಟಿಕಲ್ ಮೊಮೆಂಟ್. ಈಗ ಬರೋಬ್ಬರಿ ಚಹಾ ಪುಡಿ, ಚಹಾ ಮಸಾಲೆ ಹಾಕಬೇಕು. ನಂತರ ಅದು ಉಕ್ಕಿ ಇನ್ನೇನು ಒಲೆ ಮೇಲೆಲ್ಲ ಚೆಲ್ಲಿಬಿಡುತ್ತದೆ ಅಂತಂದಾಗ ಅದನ್ನು ಇಕ್ಕಳದಿಂದ ಎತ್ತಿ, ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಇಡಬೇಕು. ಮೇಲೊಂದು ಪ್ಲೇಟ್ ಮುಚ್ಚಿ, ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಕಾಯಬೇಕು. ಅದು ಚಹಾ ಮಾಡುವ ದೇಸಿ ಪದ್ಧತಿ. ಅಲ್ಲವೇ?
ಮುಕ್ಕಾಲು ನಿಮಿಷ ಅದರ ಮೇಲೊಂದು ಪ್ಲೇಟ್ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟೆ. ಚಹಾ, ಚೂಡಾ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಬೇಕು. ನಮ್ಮ ಹತ್ತಿರ tray ಇಲ್ಲ. ಒಂದು ಊಟದ ಸ್ಟೀಲ್ ತಟ್ಟೆಯನ್ನೇ ತೆಗೆದೆ. ಧೂಳು ಕೂತಿತ್ತು. ಊಟಕ್ಕೆ, ತಿಂಡಿಗೆ ಎಲ್ಲ disposable ಪೇಪರ್ ತಟ್ಟೆ ಉಪಯೋಗಿಸುವದರಿಂದ ಸ್ಟೀಲ್ ಪ್ಲೇಟಿನ ಉಪಯೋಗವೇ ಇಲ್ಲ. ಪಾತ್ರೆ ತೊಳೆಯೋದು ಮಹಾ ದೊಡ್ಡ ಕರ್ಮ. ಅದೇನು ಡಿಶ್ ವಾಷರ್ ಇದ್ದರೂ ಅದು ಮಹಾ ಬೋರಿಂಗ್ ಕೆಲಸ. ಹಾಗಾಗಿ ನಮ್ಮದು ಎಲ್ಲ use and throw ಪೇಪರ್ ತಾಟು, ಪೇಪರ್ ಕಪ್ಪು. ಸರ್ವಂ ಪೇಪರ್ ಮಯಂ!
ತಯಾರಾದ ಚಹಾವನ್ನು ಎರಡು ಕಪ್ಪಿಗೆ ಸೋಸಿ ಸುರಿದೆ. ಸ್ವಲ್ಪೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಾಲು ಬಿಟ್ಟೆ. ಏಕ್ದಂ ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣದ ಸುಡು ಸುಡು ಚಹಾ ರೆಡಿ. ಅವಳಿಗಂತೂ ಸಕ್ಕರೆ ಬೇಡ. ನಾನೂ ಇವತ್ತು ಅದೇ ಟ್ರೈ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ. ಎರಡು ಕಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಚೂಡಾದ ಪ್ಲೇಟನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಟ್ರೇ ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡೆ. ಅದೇಕೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಚಹಾದ ಟ್ರೇ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಕೂಡಲೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಸೊಂಟ ಬಳುಕಿಸಿ, ನಕ್ಕು ಮಂಗ್ಯಾತನ ಮಾಡಬೇಕು. ಧಾರವಾಡದ ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಅಮ್ಮ ಬಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದಳು, 'ಹೋಗಿ, ಚಹಾ ಕೊಟ್ಟು ಬಾರೋ. ಅದೇನು ಟ್ರೇ ಹಿಡಕೊಂಡು ಕುಣೀತಿ?' ಅಂತ. ಇಲ್ಲಿ ಬಯ್ಯುವವರು ಇಲ್ಲ. ನಗು ಮಾತ್ರ ಬಂತು.
ಅಡುಗೆಮನೆಗೆ ತಾಕಿಕೊಂಡೇ ಇದೆ ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಂ. ನಡು ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಗೋಡೆ ಇರುವದರಿಂದ ಪೂರ್ತಿ ಕಾಣುವದಿಲ್ಲ. ಸುತ್ತಿ ನಾಲ್ಕು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದೆ. ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಂ ಎಂಟರ್ ಆದೆ. ಅಲ್ಲಿನ ಮಾಹೋಲ್ ಏನೋ ಒಂದು ತರಹ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿತ್ತು.
ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಕತ್ತಲೆ. ಬಂದಾಗ ಲೈಟ್ ಹಾಕಿದ್ದೆ. ಈಗ ಇಲ್ಲ. ಬಲ್ಬ್ ಸುಟ್ಟು ಹೋಗಿರಬೇಕು. ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಮಿನ ಕಿಡಕಿಗೆ ಹಾಕಿದ ಪರದೆಯ ಮೂಲಕ ಒಂದು ತರಹದ ಬೆಳಕು ಇತ್ತು. ಸಂಜೆ ಐದರ ಸಮಯ. ಬೆಳಕು ಭಾಳ ಕಮ್ಮಿ.
ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಂ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಟೀವಿ ಮೇಲೆ ಕೇವಲ ಗೆರೆ ಗೆರೆ ಚಿತ್ರ. transmission ಇಲ್ಲದಾಗ ಟೀವಿ ಹಚ್ಚಿದರೆ ಬರುತ್ತದೆ ನೋಡಿ, ಆ ತರಹ ಇತ್ತು. ಜೊತೆಗೆ ಗಸ್ ಗಸ್ ಅನ್ನುವ ಟಿಪಿಕಲ್ ಟೀವಿ ಶಬ್ದ. ಅರೇ ಇಸ್ಕಿ! ಈಗ ಒಂದೆರೆಡು ನಿಮಿಷದ ಹಿಂದೆ ಮಾತ್ರ ಅಷ್ಟು ಜೋರಾಗಿ ಬಾಸ್ಕೆಟ್ ಬಾಲ್ ಪಂದ್ಯ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಈಗ ನೋಡಿದರೆ ಇಲ್ಲ. ಮತ್ತೂ ವಿಚಿತ್ರವೆನಿಸಿತು.
ಟೀವಿ ನೋಡಲು ಅನುಕೂಲವಾಗುವ ಹಾಗೆ ಟೀವಿ ಎದುರಿಗೆ ಇದೆ ನನ್ನ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ (rocking chair). ಆರಾಮ್ ಖುರ್ಚಿ. ಅದನ್ನು ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ರಾಕಿಂಗ್ ಕೂಡ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಅದರ ಮೇಲೆ ಕೂತಿದ್ದಾಳೆ. ಖುರ್ಚಿ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ರಾಕಿಂಗ್ ಆಗುತ್ತಿದೆ. ಆಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ದೊಡ್ಡ ಸೈಜಿನ ಮಹಿಳೆ ಬೇರೆ. ಆಕೆ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ರಾಕಿಂಗ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಆ ಖುರ್ಚಿ ಕಿರ್ರ್ ಕಿರ್ರ್ ಅಂತ ಅವಾಜ್ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ.
ಥೋ! ಬಲ್ಬೇ ಹೋಗಿದ್ದರೆ ಬೇರೆ ಬಲ್ಬು ಇಲ್ಲ. ಕಿಡಕಿಗೆ ಇಳಿಬಿಟ್ಟ ಪರದೆಯನ್ನೇ ಸರಿಸಿ, ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ಸ್ವಲ್ಪೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಉಳಿದಿರುವ ಬೆಳಕನ್ನು ಒಳಗೆ ಬರಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಜೆನ್ನಿಫರಳನ್ನು ಒಳಗೆ ಕರೆಯಬೇಕು. ಅಡುಗೆಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಚಹಾ, ಚೂಡಾ ಮುಗಿಸಬೇಕು.
'ಜೆನ್ನಿಫರ್, ಜೆನ್ನಿಫರ್, ಚಹಾ ರೆಡಿ. ಏನಿದು ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದೀಯೇ? ಬಲ್ಬ್ ಸುಟ್ಟು ಹೋಯಿತೇ? ಟೀವಿಗೇನಾಯಿತು? ಮ್ಯಾಚ್ ಮುಗಿಯಿತೇ? ಬೇರೆ ಚಾನಲ್ ಹಾಕಲಿಲ್ಲವೇ?' ಅಂದೆ.
ಫುಲ್ ಸೈಲೆನ್ಸ್. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಕಡೆಯಿಂದ ಉತ್ತರವಿಲ್ಲ. ಕೂತಲ್ಲಿ ಕೂತೇ ಇದ್ದಾಳೆ. ನನ್ನ ಕಡೆ ಬೆನ್ನು ಹಾಕಿದ್ದಾಳೆ. ದೊಡ್ಡ ಸೈಜಿನ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಅದು. ಹಾಗಾಗಿ ಏನೂ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ.
ಉತ್ತರ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಕೂತಿದ್ದ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರಿನ ಕುಲುಕಾಟ, ಅಲುಗಾಟ ಮಾತ್ರ ಜೋರಾಯಿತು. ಅರೇ ಇಸ್ಕಿ! ಇದೇನು ನಾಗರ ಪಂಚಮಿ ಜೋಕಾಲಿ ಅಂತ ತಿಳಿದಳೋ ಏನು? ಒಳ್ಳೆ ಜೋಕಾಲಿ ತರಹ ಜೀಕುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ? ಆ ಖುರ್ಚಿ ಮತ್ತೂ ಜೋರಾಗಿ ಕಿರ್ರ್ ಕಿರ್ರ್ ಅನ್ನುತ್ತಿದೆ. ಗೋಡೆ ಮೇಲೆ ನೆರಳು ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಕದಲುತ್ತಿದೆ. ಮಾತಿಲ್ಲ ಕತೆಯಿಲ್ಲ. ಟೀವಿಯ ಗೊರ ಗೊರ ಶಬ್ದ. ನಡುನಡುವೆ ಸಳಕ್ ಸಳಕ್ ಅಂತ ಮಿಂಚಿನಂತೆ ಮೂಡುವ ಬೆಳ್ಳಿ ಗೆರೆಗಳು. ಎಲ್ಲ ಒಂದು ತರಹದ ವಿಚಿತ್ರ.
'ಜೆನ್ನಿಫರ್, ಜೆನ್ನಿಫರ್!' ಅಂದೆ. ನನಗೆ ಏನೋ ಒಂದು ತರಹದ ಫೀಲಿಂಗ್. ಹೆದರಿಕೆ, ಆತಂಕ, uncertainty ಗಳ ಮಿಶ್ರಣ.
ಈಗಲೂ ಉತ್ತರವಿಲ್ಲ. ರಾಕಿಂಗ್ ಖುರ್ಚಿಯ ಜೀಕುವಿಕೆ ಮಾತ್ರ ಮೊದಲಿನ ಹಾಗೆಯೇ ನಡೆದಿದೆ. ಕಿರ್ರ್ ಕಿರ್ರ್.
ಅರೇ ಇಸ್ಕಿ! ಏನಾಯಿತು ಜೆನ್ನಿಫರಳಿಗೆ? ಮನೆಗೆ ಬಂದಳು. ಟೀವಿ ನೋಡುತ್ತಾ ಕೂತಳು. ಈಗ ನೋಡಿದರೆ ಮಾತೇ ಇಲ್ಲ. ಒಂದು ತರಹದ ಮಂದಗತ್ತಲೆ ಬೇರೆ. ರಾಕಿಂಗ್ ಖುರ್ಚಿ ಮೇಲೆ ಕೂತು ಜೀಕುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಎಲ್ಲಿಯಾದರೂ ಕೂತಲ್ಲೇ ಸತ್ತೇಹೋದಳೋ ಹೇಗೆ? ಸಾವು ಹೇಳಿ ಕೇಳಿ ಬರುವದಿಲ್ಲ ನೋಡಿ. ಛೇ! ಖುರ್ಚಿ ಆ ಪರಿ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಆಗುತ್ತಿದೆ. ಸತ್ತು ಹೋಗಿರಲು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ? ಪ್ರಾಣ ಹೋಗುವಾಗ ದೇಹ ಭಾಳ ಜರ್ಕ್ ಹೊಡೆಯುತ್ತದೆಯಂತೆ. ಜೀವಕ್ಕೆ ದೇಹವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುವ ಮನಸ್ಸೇ ಇರುವದಿಲ್ಲವಂತೆ. ಆದರೆ ಯಮದೂತರು ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವಾಗ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ರಂಪ ಮಾಡುತ್ತದೆಯಂತೆ. ಆವಾಗ ಇಡೀ ದೇಹ violent ಆಗಿ ಜರ್ಕ್ ಹೊಡೆಯುತ್ತದೆಯಂತೆ. ಹಾಗೇನಾದರೂ ಆಗಿಹೋಗಿದೆಯೇ? ಖುರ್ಚಿ ಮೇಲೆ ಕೂತ ಜೆನ್ನಿಫರಳ ಜೀವ ಹೋಗುತ್ತಿದೆಯೇ?
ಏನು ಮಾಡಲಿ? ಮೊದಲು ಸ್ವಲ್ಪ ಬೆಳಕು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಚಹಾ, ಚೂಡಾ ಇದ್ದ ತಟ್ಟೆಯನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಕಿಚನ್ ಕೌಂಟರ್ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟೆ.
ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಮಿನ ಒಂದು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿತ್ತು ದೊಡ್ಡ ಕಿಟಕಿ. ಪೂರ್ತಿ ಗೋಡೆಯನ್ನು ಆವರಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಅದರ ಮೇಲೆ ಮುಚ್ಚಿದೆ ಕ್ಯಾನ್ವಾಸ್ ಬಟ್ಟೆಯ ಪರದೆ. ಪರದೆಯನ್ನು ಸರಿಸಬೇಕು ಅಂತ ಹೊರಟೆ. ಮಧ್ಯದಲ್ಲೇ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಇದೆ. ಅದರ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿದ್ದಾಳೆ ಜೆನ್ನಿಫರ್.
ಆ ಕಡೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದೆ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಕುಳಿತಿದ್ದ ಖುರ್ಚಿ ಮುಂದೆ ಬಂದಾಗ ಮಾತ್ರ ಎದೆ ಧಸಕ್ ಅನ್ನುವ ದೃಶ್ಯ ನೋಡಿ ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತುಬಿಟ್ಟೆ. freeze ಆಗಿಬಿಟ್ಟೆ. ಅಲ್ಲಿ ತನಕ ಕೂತಿದ್ದ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಧಡಕ್ಕನೆ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಎದ್ದು ನಿಂತು ಬಿಟ್ಟಳು. ಖುರ್ಚಿ ಮಾತ್ರ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು. ಕರ್ರ್! ಕರ್ರ್! ಅನ್ನುವ ಕರ್ಕಶ ಆವಾಜ್ ಬೇರೆ.
 |
| ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕೂತಿದ್ದ ದೆವ್ವ |
ಎದ್ದು ನಿಂತವಳು ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಆಗಿರಲೇ ಇಲ್ಲ. ಅದೊಂದು ಅಕರಾಳ ವಿಕರಾಳ ಆಕೃತಿ. ನನಗೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ ಭೀಕರ ಚೀತ್ಕಾರವೊಂದು ಎದೆಯಾಳದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿತು. ಬಾಯಿಗೆ ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮಟಾಶ್ ಆಗಿಹೋಯಿತು. ನನ್ನ ಧ್ವನಿ ಫುಲ್ ಖಲಾಸ್.
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಭೀಕರ ಆಕೃತಿಯ ವೇಷ ಭೂಷಣ ಕೂಡ ಎಲ್ಲ ಬದಲಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಬರುವಾಗ ಎಂದಿನಂತೆ ಜೀನ್ಸ್ ಪ್ಯಾಂಟ್, ಮೇಲೊಂದು ಟಾಪ್, ಅದರ ಮೇಲೊಂದು ಜಾಕೆಟ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಈಗ ನೋಡಿದರೆ ಒಂದು ವಿಚಿತ್ರ ನಿಲುವಂಗಿ. ಮುಖವಂತೂ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಖರಾಬಾಗಿದೆ. ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕೆಂಪು ದೀಪದಂತಹದು ಗರಗರ ಸುತ್ತುತ್ತಿದೆ. ಕೂದಲು ಅಕರಾಳ ವಿಕರಾಳವಾಗಿ ಮುಖದ ಮೇಲೆಲ್ಲಾ ಹರಡಿದೆ. ನಾಲಿಗೆ ಇಷ್ಟುದ್ದ ಹೊರಚಾಚಿದೆ. ಕಣ್ಣಿನಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತಿರುವ ಪಿಕಿ ಪಿಕಿ ಕೆಂಪು ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ನಾಲಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಖರಾಬಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ. ಮುಖದ ಚರ್ಮ ಸುಕ್ಕು ಸುಕ್ಕಾಗಿ ಪದರು ಪದರಾಗಿ ಜೋತು ಬಿದ್ದಿದೆ. ಮೂಗು ವಾಕಡಾ ಆಗಿದೆ. ಇದೆಲ್ಲ ನೋಡುತ್ತ ಚಡ್ಡಿ ಒದ್ದೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಆ ಆಕೃತಿಯ ಕೈಗಳು ಮುಂದೆ ಬಂದವು.
 |
| ರಕ್ತಸಿಕ್ತ ಗೌನ್ ಹಾಕಿತ್ತು ದೆವ್ವ |
ಅಬ್ಬಾ! ಇಷ್ಟಿಷ್ಟು ಉದ್ದನೆಯ ಉಗುರುಗಳು. ಚೂಪಾದ ಚಾಕುವಿನಂತಿವೆ. ಚುಚ್ಚಿದರೆ ಅಷ್ಟೇ ಮತ್ತೆ. ಅಂತಹ ಕೈಗಳನ್ನು ಆ ಆಕೃತಿ ನನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೆಯ ಹತ್ತಿರ ತಂದುಬಿಟ್ಟಿತು. ಅಯ್ಯೋ ಸಿವನೇ! ಏನು ಮಾಡಲಿ ಈಗ? ಬಾಗಿಲು ಆಕಡೆ ಇದೆ. ಈ ದೆವ್ವ ಆಟಕಾಯಿಸಿಕೊಂಡು ನಿಂತುಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆ ಬಾಲ್ಕನಿ ಏನೋ ಇದೆ ನಿಜ. ಆಕಸ್ಮಾತ ಆಕಡೆ ಓಡಿ, ಬಾಲ್ಕನಿಯ ಸ್ಲೈಡಿಂಗ್ ಬಾಗಿಲನ್ನು ತೆಗೆದೆ ಅಂತಲೇ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳೋಣ. ಮುಂದೆ? ಇರುವದು ಐದನೇ ಮಹಡಿಯಲ್ಲಿ. ಕೆಳಗೆ ಜಿಗಿದರೆ ಫುಲ್ ಫ್ಲಾಟ್ ಆಗಿ ಚಪಾತಿಯಾಗುವದರಲ್ಲಿ ಸಂಶಯವಿಲ್ಲ. ಯಾವ ಸಾವು ಹಿತ? ಈ ದೆವ್ವದ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಸಾಯುವದೋ ಅಥವಾ ರಿಸ್ಕ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಆಕಡೆ ಓಡಿ, ಬಾಲ್ಕನಿಯಿಂದ ಜಿಗಿದು ಸಾಯುವದೋ?
ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ವಿಚಾರ ಬಂದಿದ್ದು ಒಂದು ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ. fraction of a second. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಕೀರಲು ಧ್ವನಿ ಮಾಡುತ್ತ, ವಿಕಾರವಾಗಿ ಮುಖ ತಿರಿಚುತ್ತ, ಆ ದೆವ್ವ ಕೈ ಮತ್ತೂ ಮುಂದೆ ಚಾಚಿತು. ಅದರ ಉದ್ದನೆಯ ಚೂಪಾದ ಉಗುರುಗಳು ನನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ತಾಕಿದವು. ಕಚಗುಳಿ ಇಟ್ಟಂತಾಯಿತು. ಏನು ಇದು ರಕ್ತ ಕುಡಿಯುವ ದೆವ್ವವೇ? ಕುತ್ತಿಗೆಯ ರಕ್ತನಾಳಗಳಿಗೆ ಚೂಪಾದ ಉಗುರುಗಳನ್ನು ನುಗ್ಗಿಸಿ ರಕ್ತ ಕುಡಿಯುವ ವ್ಯಾಂಪೈರ್ ದೆವ್ವವೇ ಇದು? ಇವಳು ಜೆನ್ನಿಫರಳೋ ಅಥವಾ ಬೇರೆ ಯಾರೋ?
'ಧಡ್! ಧಡ್!' ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟುವ ಶಬ್ದ.
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ಬಾಗಿಲು ಬಡಿದರು. ಯಾರೂ ಹಾಗೆಲ್ಲ ಬಾಗಿಲು ಬಡಿಯುವದೇ ಇಲ್ಲ. ಕೆಳಗೆ ಮೇನ್ ಡೋರಿಗೆ ಡಬಲ್ ಎಂಟ್ರಿ ಲಾಕ್ ಸಿಸ್ಟಮ್ ಇದೆ. ಅಪರಿಚಿತರು ಯಾರಾದರು ಮೇಲೆ ಬರಬೇಕು ಅಂತಿದ್ದರೆ ಮೊದಲು ಅಲ್ಲಿರುವ ಇಂಟರ್ನಲ್ ಟೆಲಿಫೋನಿಂದ ಮನೆಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಬರಲಿಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಿಯಿಲ್ಲ ಅಂತಾದರೆ ಒಂದು ಬಟನ್ ಇಲ್ಲಿ ಒತ್ತುತ್ತೇವೆ. ಆಗ ಕೆಳಗಿನ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯುತ್ತದೆ. ನಂತರ ಅವರು ಮೇಲೆ ಬರುತ್ತಾರೆ. ಈಗ ಯಾರಿಗೂ ಬರಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ. ಹಾಗಿದ್ದಾಗ ಇದ್ಯಾರು ನನ್ನ ಮನೆ ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟುತ್ತಿರುವವರು? ಬೇರೆ ಯಾರದೋ ಮನೆಗೆ ಬಂದವರು by mistake ನನ್ನ ಮನೆ ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದಾರೋ ಹೇಗೆ?
ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟುತ್ತಿರುವವರು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ತಟ್ಟಿದರು. ಕುಟ್ಟಿ ಕುಟ್ಟಿ ತಟ್ಟಿದರು. ಏನೋ ಕೂಗಿದರು. ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಮಕ್ಕಳ ಕೂಗು. ಯಾವ ಮಕ್ಕಳು ಬಂದಿದ್ದಾರೆ? ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವವನು ನಾನೊಬ್ಬನೇ. ಹಾಗಾಗಿ ಆ ಮಕ್ಕಳ ದೋಸ್ತರಾರೂ ಇಲ್ಲಿ ಇರಲಿಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಹಾಗಿದ್ದಾಗ ಇದ್ಯಾವ ಮಕ್ಕಳು? ಯಾಕೆ ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದಾರೆ? ಮತ್ತೆ ಏನು ಕೂಗುತ್ತಿದಾರೆ? ಯಾಕೆ ಕೂಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ? ತಲೆ ಫುಲ್ ಮೊಸರು ಗಡಿಗೆ. ಒಂದು ಕಡೆ ದೆವ್ವ. ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆ ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟುತ್ತ, ಏನೋ ಕೂಗುತ್ತಿರುವ ಮಕ್ಕಳು. ಶಿವನೇ ಶಂಭುಲಿಂಗ!
ಎದುರಿಗೆ ನಿಂತಿದ್ದ ದೆವ್ವ ಗಹಗಹಿಸಿ ವಿಕೃತವಾಗಿ ನಕ್ಕಿತು. ನಿಲುವಂಗಿಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕೈಗಳನ್ನು ಆಚೀಚೆ ಅಲ್ಲಾಡಿಸಿತು. ಬಾವಲಿ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ರಪ್ ರಪ್ ಅಂತ ಝಾಡಿಸಿದಂತೆ ತೋರಿಬಂತು. ದೆವ್ವ ಒಂದೆರೆಡು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯಿತು.
'ಏ! ಖಬರ್ದಾರ್! ಅಲ್ಲೇ ಇರು. ನಿನ್ನನ್ನು ನಂತರ ವಿಚಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೀನಿ. ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಬಂದ ಹಾಗಿದೆ. ಒಳ್ಳೆದೇ ಆಯಿತು. ಅವರನ್ನೂ ಆಹುತಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಿಡ್ತೀನಿ. ಬೋನಸ್ ಬಲಿ ನನಗೆ ಇವತ್ತು,' ಅಂತ ಅಬ್ಬರಿಸಿತು ಆ ಆಕೃತಿ. ಧ್ವನಿ ಮಾತ್ರ ಜೆನ್ನಿಫರಳದ್ದೇ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಸ್ವಲ್ಪ ಗೊಗ್ಗರು ಗೊಗ್ಗರಾಗಿತ್ತು. ಅದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಅವಳದ್ದೇ ಧ್ವನಿ. ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಮೈಯಲ್ಲಿ ದೆವ್ವ ಹೊಕ್ಕಿದೆಯೇ? ದೆವ್ವ ಹೊಕ್ಕಿದ್ದರೆ ವೇಷ ಭೂಷಣ ಎಲ್ಲ ಹೇಗೆ ಬೇರೆಯಾಯಿತು? ಮುಖವಂತೂ ಆಕೆಯದ್ದು ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ. ಏನಿದು ವಿಚಿತ್ರ?
ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಕಣ್ಣಿಟ್ಟೇ ಆಕಡೆ ಸರಿಯಿತು ಆ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ. ಒಂದೆರೆಡು ಹೆಜ್ಜೆ ಅಷ್ಟೇ. ಈಗ ಅದು ಬಾಗಿಲನ ಹಿಂದೆ ನಿಂತಿತ್ತು. ಅಲ್ಲೇ ಅವಳ ಬ್ಯಾಗ್ ಸಹಿತ ಇತ್ತು. ಹೆಂಗಸರ ವ್ಯಾನಿಟಿ ಬ್ಯಾಗ್. ಆ ಬ್ಯಾಗ್ ತೆಗೆದು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಿತು. ಆಕಡೆಯಿಂದ ಮಕ್ಕಳು ಬಾಗಿಲು ಬಡಿಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದರು. ಏನೋ ಕೂಗುತ್ತಲೇ ಇದ್ದರು.
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯಿತು. 'ಘೌ! ಘೌ!' ಅಂತ ಒದರಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೆದರಿಸಿತು. ಹೊರಗೆ ನೋಡಿದರೆ ಎರಡು ಮಕ್ಕಳು. ಹೊರಗಿನ ಕಾರಿಡಾರಿನಲ್ಲಿ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಬೆಳಕಿತ್ತು. ಮಕ್ಕಳು ಸರಿಯಾಗಿ ಕಂಡರು. ಒಂದು ಹುಡುಗ, ಒಂದು ಹುಡುಗಿ. ಇಬ್ಬರೂ ಏನೋ ವಿಚಿತ್ರ ದೆವ್ವಗಳ ವೇಷಭೂಷಣ ಧರಿಸಿದ್ದರು. ಏನಪ್ಪಾ ಇದು ಇವತ್ತು ದೆವ್ವಗಳ ದಿವಸವೇ ಹೇಗೆ? ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೆ ಇವಳು ದೆವ್ವವಾಗಿ ಬದಲಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ. ಹೊರಗೆ ಯಾರೋ ಬಾಗಿಲು ಬಡಿಯುತ್ತಾರೆ. ತೆಗೆದು ನೋಡಿದರೆ ಎರಡು ಚಿಕ್ಕ ದೆವ್ವಗಳು. ದೆವ್ವಗಳ ಮೆಹಫಿಲ್ ಜಮಾ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ! ಹೊಸದಾಗಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಶಾಂತಿಯನ್ನಾದರೂ ಮಾಡಿಸಬೇಕಿತ್ತು. ಎಲ್ಲಿಯ ಶಾಂತಿ? ಕ್ಯಾಬರೆ ಡಾನ್ಸ್ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಡಿಸ್ಕೋ ಶಾಂತಿಯ ಐಟಂ ನಂಬರುಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತ ಎಲ್ಲ ಮರೆತುಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ.
ವಿಚಿತ್ರ ನೋಡಿ! ಆ ಮಕ್ಕಳು ದೆವ್ವದ ರೂಪದ ಜೆನ್ನಿಫರಳನ್ನು ನೋಡಿ ಬೆಚ್ಚಿ ಬೀಳಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟಿ ತಟ್ಟಿ, ಕೇಕೆ ಹಾಕಿ ಹಾಕಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದವು. ಎಲ್ಲ ಒಂದೇ ದೆವ್ವದ ಬಿರಾದರಿಯವರು ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಕೂಡ ಆ ಸಂತಸದಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಯಿತು. ಮುಂದೆ ಆಗಿದ್ದು ಮಾತ್ರ ಫುಲ್ ವಿಚಿತ್ರ.
ಆ ಮರಿ ದೆವ್ವಗಳು ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಏನೋ ಕೂಗಿದವು. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಏನೋ ಒಂದು ಪ್ಯಾಕೆಟ್. ಅದರಿಂದ ಏನೋ ತೆಗೆದು ಅವರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಳು. ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಹೇಳಿದ ಮರಿ ದೆವ್ವಗಳು ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟವು. ಅಲ್ಲಿ ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ? ಆ ಮರಿ ದೆವ್ವಗಳು ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗಲಿವೆ? ಹೋಗುವ ಮುಂಚೆ ಆ ಮರಿ ದೆವ್ವಗಳಿಗೆ ಮಬ್ಬು ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ, ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಮಿನ ಮಧ್ಯೆ ಗಡಗಡ ನಡುಗುತ್ತ ನಿಂತ ನಾನು ಕಂಡಿರಬೇಕು. ಒಳಗೆ ಹಣಿಕಿ ಹಾಕಿದವು. ಒಳಗೆ ಬಂದುಬಿಟ್ಟರೆ ಕಷ್ಟ. ಮೊದಲೇ ಒಂದು ದೆವ್ವವಿದೆ. ಇವೂ ಎರಡು ಬಂದುಬಿಟ್ಟರೆ ಏನು ಮಾಡುತ್ತವೋ!? ಭಗವಂತಾ! ಅಮೇರಿಕಾಗೆ ಬಂದು ಕೇವಲ ನಾಲ್ಕೇ ತಿಂಗಳಾಗಿದೆ. ಆಗಲೇ ಮೇಲೆ ಹೋಗುವ ಟಿಕೆಟ್ ಕೊಟ್ಟೇಬಿಟ್ಟೆಯೇ ತಂದೆ? ಹಾಂ? ಅದೂ ದೆವ್ವದ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಭಯಂಕರ ಸಾವು. ಏನು ಮಾಡಲಿ ಈಗ? ಏನೂ ತೋಚುತ್ತಿಲ್ಲ
ಮನೆಯ ಲ್ಯಾಂಡ್ ಲೈನ್ ಫೋನ್ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕಂಡಿತು. ಒಂದು ಐಡಿಯಾ ಬಂತು. ೯೧೧ ಎಮರ್ಜೆನ್ಸಿ ಸಹಾಯವಾಣಿ ನಂಬರ್ ಒತ್ತಿಬಿಟ್ಟರೆ ಆಯಿತು. ಮಾತಾಡುವ ಜರೂರತ್ತೂ ಇಲ್ಲ. ಕಾಲರ್ ಐಡಿ ನೋಡಿ, ನನ್ನ ಮನೆಯ ಅಡ್ರೆಸ್ ಟ್ರ್ಯಾಕ್ ಮಾಡಿ, ಪೋಲೀಸರನ್ನು ಕಳಿಸಿಯೇ ಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಆ ಮಟ್ಟದ ಸಿಸ್ಟಮ್ ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಇದೆ. ಅದೇ ಒಂದು ಉಳಿದ ಮಾರ್ಗ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಇನ್ನೂ ಬಾಗಿಲಲ್ಲೇ ಇದೆ. ಚಿಕ್ಕ ದೆವ್ವಗಳನ್ನು ಕಳಿಸಿ ಕಾರಿಡಾರಿನಲ್ಲಿ ಬಗ್ಗಿ ಬಗ್ಗಿ ನೋಡುತ್ತಿದೆ. ಇನ್ನು ಒಂದೆರಡೇ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ವಾಪಸ್ ಬರಲಿದೆ. ನಂತರ ನನ್ನ ರಕ್ತ ಹೀರಲಿದೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ೯೧೧ ಒತ್ತೇ ಬಿಡಬೇಕು. ಒತ್ತಿದ ನಂತರವೂ ಬಚಾವಾಗುವದರ ಬಗ್ಗೆ ಖಾತ್ರಿಯಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಪೊಲೀಸರು ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಬಂದರೆ ದೆವ್ವಕ್ಕೆ ಬರೋಬ್ಬರಿ ಬತ್ತಿ ಇಟ್ಟರೂ ಇಟ್ಟಾರು. ದೆವ್ವ ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಹೆದರುತ್ತದೆಯೇ? ಅಥವಾ ಮೊದಲಿನ ವೇಷ ಧರಿಸಿ ಮಾಯವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆಯೋ? ಅಥವಾ ಮತ್ತೇನೋ ತಂತ್ರ ಮಾಡುತ್ತದೆಯೋ? ದೇವರಿಗೇ ಗೊತ್ತು. ದೆವ್ವಕ್ಕೇ ಗೊತ್ತು.
ಬೇಗ ಆಕ್ಷನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಸರಿದೆ. ಕಾಲ ಕೆಳಗಿದ್ದ ಪ್ಲೈವುಡ್ ನೆಲ ಕಿರ್ರ ಅಂತು. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಸಟಾಕ್ ಅಂತ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿತು. ಅದಕ್ಕೆ ಏನೋ ಸೂಟು ಹೊಡೆದಿರಬೇಕು. ಸಂಶಯ ಬಂದಿರಬೇಕು. ಧಡಾಕ್! ಅಂತ ಬಾಗಿಲು ಮುಚ್ಚಿತು. ವಿಕಾರವಾಗಿ ನಕ್ಕಿತು. ಇಷ್ಟುದ್ದದ ನಾಲಿಗೆ ವಿಕಾರವಾಗಿ ಹೊರಗೆ ಚಾಚಿಕೊಂಡಿತು. ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಕೆಂಪು ದೀಪ. ಪಕ್ ಪಕ್ ಕೆಂಪು ದೀಪದಡಿಯಲ್ಲಿ ಭೀಕರ ಆಕೃತಿ. ಬಾವಲಿಯ ರೆಕ್ಕೆಗಳಂತೆ ಕೈಗಳನ್ನು ಅಲ್ಲಾಡಿಸುತ್ತ, ಉದ್ದ ಉದ್ದ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತ, ಕೈಗಳನ್ನು ಮುಂದೆ ಮುಂದೆ ತರುತ್ತ, ಹೂಂಕರಿಸುತ್ತ ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಕಡೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಬರತೊಡಗಿತು. ಈಗ ನನಗೆ 'ಮಾಡು ಇಲ್ಲವೇ ಮಡಿ' ಕ್ಷಣ. ಇನ್ನು ಕ್ಷಣಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಅದರ ಕೈಗಳು ನನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೆಯ ಮೇಲಿರುತ್ತವೆ. ಉದ್ದನೆಯ ಚೂಪಾದ ಉಗುರುಗಳು ರಕ್ತನಾಳಗಳನ್ನು ಛೇದಿಸಿ ರಕ್ತದ ಪೈಪ್ ತೆರೆದುಬಿಡುತ್ತವೆ. ರಕ್ತ ಕಾರಂಜಿಯಂತೆ ಚಿಮ್ಮುತ್ತದೆ. ನನ್ನ ಹಲಾಲ್ ಆಗಿಯೇಬಿಡುತ್ತದೆ. ೯೧೧ ಒತ್ತಲೇಬೇಕು. ಸಾವು ಕಣ್ಣ ಮುಂದೇ ಇದೇ. ಆದರೆ ಅಬ್ಬೇಪಾರಿಯಂತೆ ಸಾಯಬಾರದು.
'ಜೈ ಬಜರಂಗ ಬಲಿ! ಅಂತ ಅಬ್ಬರಿಸಿಯೇ ಡೈವ್ ಹೊಡೆಯೋಣ ಅಂತ ಮಾಡಿದೆ. ಧ್ವನಿ ಸತ್ತು ಹೋಗಿದೆ. ದೆವ್ವವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗಿಂದ ಧ್ವನಿಯೇ ಇಲ್ಲ. ಫುಲ್ ಪೋಯಾಚ್ಚ.
ದೆವ್ವ ನನ್ನಿಂದ ನಾಲ್ಕು ಹೆಜ್ಜೆ ದೂರವಿದೆ ಅಂದಾಗ ಫೋನ್ ಕಡೆ ಡೈವ್ ಹೊಡೆದೆ. ಉಟ್ಟಿದ್ದ ಲುಂಗಿಯ ಪುಂಗಿ ಬಾರಿಸಿಹೋಯಿತು. ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳಗೆ ಇರಬೇಕಾಗಿದ್ದಿದ್ದು ಇತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ ಕೇವಲ ಕ್ವಾರ್ಟರ್ (೧/೪) ಗೋಮಟೇಶ್ವರ ಆಗಿಹೋದೆ. 'ಇದೊಂದು ಸಲ ಕಾಪಾಡಿಬಿಡು ತಂದೆ. ಮುಂದೆ ಎಂದೂ ಲುಂಗಿ ಉಡುವದಿಲ್ಲ. ಚೊಣ್ಣಕ್ಕೆ ಶಿಫ್ಟ್ ಆಗಿಬಿಡುತ್ತೇನೆ. ಸದಾ ಚೊಣ್ಣವನ್ನೇ ಧರಿಸುವ ಚೊಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆ ಆಗಿಬಿಡುತ್ತೇನೆ. ಕಾಪಾಡು ತಂದೆ!' ಅಂತ ಹರಕೆ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ದೇವರನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತ ಫೋನಿನತ್ತ ಡೈವ್ ಹೊಡೆದೆ.
ಇದನ್ನು ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಒಂದು ತರಹದ ಗೊಂದಲವಾಯಿತು. ನನ್ನ ಕಡೆ ಧಾವಿಸುತ್ತಿದ್ದ ದೆವ್ವ ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತಿತು. ನನಗೆ ಒಳ್ಳೆಯದೇ ಆಯಿತು. ದೆವ್ವ ಕೂಡ ಪೈಪೋಟಿ ಮೇಲೆ ಡೈವ್ ಹೊಡೆದು ಫೋನ್ ಕಿತ್ತುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಮಾರಣಾಂತಿಕ ಹಲ್ಲೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ದೆವ್ವ ಏನೂ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ನಿಂತಲ್ಲೇ ನಿಂತು ಬಿಟ್ಟಿತು. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ದೆವ್ವಕ್ಕೂ ಒಂದೊಂದು ವಸ್ತುಗಳ ಭಯಂಕರ ಭಯವಿರುತ್ತದೆ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ದೆ. ಕೆಲವು ದೆವ್ವಗಳು ತ್ರಿಶೂಲಕ್ಕೆ ಹೆದರುತ್ತವೆ. ಕೆಲವು ಕ್ರೈಸ್ತರ ಕ್ರಾಸ್ ನೋಡಿದರೆ ಎದ್ದು ಬಿದ್ದು ಓಡುತ್ತವೆ. 'ಎಲ್ಲಿ ಈ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವಕ್ಕೆ ಟೆಲಿಫೋನ್ ಅಂದರೆ ಭಯವೋ ಹೇಗೆ?' ಅಂತ ವಿಚಾರ ಫ್ಲಾಶ್ ಆಯಿತು. ಆದರೆ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಕೆಲಸ ಇನ್ನೂ ಬಾಕಿಯಿತ್ತು.
ಫೋನ್ ಹ್ಯಾಂಡ್ಸೆಟ್ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಕ್ಷಣವೇ ೯೧೧ ಒತ್ತಿಬಿಟ್ಟೆ. ನಂತರ Talk ಬಟನ್ ಅದುಮಿಬಿಟ್ಟೆ. Done. ಗಡಿಬಿಡಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಪೀಕರ್ ಬಟನ್ ಕೂಡ ಒತ್ತಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದು ನನಗೇ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆಕಡೆಯಿಂದ ೯೧೧ ಆಪರೇಟರ್ ಧ್ವನಿ ಸ್ಪೀಕರ್ ಮೂಲಕ ಕೇಳಿ ಬಂದಾಗಲೇ ಈ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಬಂದೆ. ನಾನು ಇನ್ನೂ ಜೀವಂತವಾಗಿದ್ದೆ. ದೆವ್ವ ದಾಳಿ ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದು ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತಿತ್ತು. ಅದರ ವಿಚಿತ್ರ ತರಹದ ಕೂಗಾಟ ನಿಂತಿತ್ತು. ಕೈಗಳು ಉದ್ದಕ್ಕೆ ಚಾಚಿಕೊಂಡೇ ಇದ್ದವು. ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಂಪು ದೀಪ ನೆತ್ತರನ್ನು ಕಾರುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು.
'What's your emergency?' ಅಂತ ೯೧೧ ಆಪರೇಟರ್ ಹೆಂಗಸಿನ ಧ್ವನಿ ಸ್ಪೀಕರ್ ಮೂಲಕ ಕೇಳಿಬಂತು. ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಏರಿಲ್ಲ, ಇಳಿತವಿಲ್ಲ. ಶುದ್ದ ವೃತ್ತಿಪರರ ನಿರ್ಭಾವುಕ ಧ್ವನಿ.
ಏನು ಹೇಳಲಿ? ಬಾಯಿ ಎಲ್ಲ ಫುಲ್ ಬಂದ್!
ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಪ್ರಶ್ನೆ. ಈಗ ಒಂದು ಎಕ್ಸಟ್ರಾ ಫಿಟ್ಟಿಂಗ್ ಬೇರೆ!
'What's your emergency? Are you able to speak? Hegade household. Correct?' ಅಂತ ಕೇಳಿದಳು ೯೧೧ ಆಪರೇಟರ್.
ಗುಡ್. ವೆರಿ ಗುಡ್. ಏನು ಸಿಸ್ಟಮ್ ಮಡಗಿದ್ದಾರೆ ಈ ಮಂದಿ! ಶಬಾಶ್! ನನ್ನ ಫೋನ್ ನಂಬರ್ ನೋಡಿ ನನ್ನ ಹೆಸರು, ವಿಳಾಸ ಎಲ್ಲ ಪತ್ತೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಗುಡ್! ಗುಡ್!
ಈಗಲೂ ಮಾತು ಹೊರಡಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವವನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತ ನಿಂತಿದ್ದೆ. ಅತಿ ವಿಚಿತ್ರ ಎಂಬಂತೆ ಆ ದೆವ್ವ ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತಿತ್ತು. ಕಾಡಿಸಿ ಪೀಡಿಸಿ ಕೊಲ್ಲುವ ದೆವ್ವವೇ ಇದು? sadistic ದೆವ್ವ!?
'Help is on the way. You can hang up now. Be safe as much you can,' ಅಂದಿತು ೯೧೧ ಆಪರೇಟರ್ ಧ್ವನಿ. ಅದು ಅವರ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡರ್ಡ್ ಪದ್ಧತಿ. ೯೧೧ ಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡುವದು ದೊಡ್ಡ ಸಂಕಷ್ಟದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ. ಅಂತಹ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದರೂ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಮಾತಾಡಲು ಅವಕಾಶವಿರುವದಿಲ್ಲ. ಪ್ರಾಣಾಪಾಯವಿರುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಮಾತಿಲ್ಲದ ಸೈಲೆಂಟ್ ಫೋನ್ ಕರೆಗಳು ಅವರಿಗೆ ಏನೂ ಹೊಸದಲ್ಲ. ೯೧೧ ಎಮರ್ಜೆನ್ಸಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ಮಾತಾಡಲಿಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಅಪಾಯ ಹೆಚ್ಚೇ ಇದೆ ಅಂತ ಅವರ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ. ಆಗಿಂದಾಗಲೇ ಪೋಲೀಸ್ ಕಾರನ್ನು ಕಳಿಸಿಯೇ ಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಕೇಳಿದ್ದೆ. ಈಗ ನನ್ನ ಮುಂದೆಯೇ ಎಲ್ಲ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ ಅದೆಲ್ಲ ಉಪಯೋಗವಾಗುತ್ತದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ? Will it all be too little too late?
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಈಗ ಗಹಗಹಿಸಿ ನಕ್ಕಿತು. ಅರೇ ಇಸ್ಕಿ! ಇಲ್ಲಿ ತನಕ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಹೂಂಕರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ದೆವ್ವ ಈಗ ನಗುತ್ತಿದೆ. ಒಂದು ವಿಷಯವನ್ನು ಮಿಸ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಈಗ ಜೆನ್ನಿಫರಳ ಸಹಜ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲೇ ನಗುತ್ತಿದೆ. ಅದು ಅವಳ unmistakable ನಗೆ. ಆ ನಗೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಅನುಕಂಪ, ಸ್ನೇಹ, ಮಮತೆ, ಆತ್ಮೀಯತೆ ಎಲ್ಲ ಇದೆ. ಇದು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ? ದೆವ್ವ ಜೆನ್ನಿಫರಳ ದೇಹವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ತೊಲಗುತ್ತಿದೆಯೋ ಹೇಗೆ? ದೇವರೇ ಇದೇನು ಆಗುತ್ತಿದೆ?
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಎರಡು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿತು. ನನ್ನ ಕಡೆಯಲ್ಲ. ಸೈಡಿಗೆ ಎರಡು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿತು. ಅಲ್ಲಿ ದೀಪವಿತ್ತು. ಅದೇ ಬಲ್ಬ್ ಸುಟ್ಟುಹೋದ ದೀಪ. ಅದರ ಕೆಳಗೆ ಕೈಹಾಕಿ ಸ್ವಿಚ್ಚನ್ನು ಕಳಕ್ ಅಂತ ಆನ್ ಮಾಡಿತು. ದೀಪ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಹೊತ್ತಿ ಉರಿಯಿತು. ಅಂದರೆ ಬಲ್ಬ್ ಸುಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲವೇ? ಅಥವಾ ದೆವ್ವದ ಹತ್ತಿರ ಅತೀಂದ್ರಿಯ ಶಕ್ತಿಗಳು ಏನಾದರೂ ಇವೆಯೋ? ಅವುಗಳ ಮೂಲಕ ಸುಟ್ಟ ಬಲ್ಬಿನ ಮುಖಾಂತರವೂ ದೀಪ ಹೊತ್ತಿಸಿತೆ ದೆವ್ವ?
ಈಗ ಲಿವಿಂಗ್ ರೂಂ ತುಂಬಾ ಫುಲ್ ಬೆಳಕು. ಫುಲ್ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ದೆವ್ವ ಮತ್ತೂ ಖರಾಬಾಗಿ ಕಂಡಿತು. ಉದ್ದವಾಗಿ ಚಾಚಿಕೊಂಡ ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣದ ನಾಲಿಗೆ ಮೇಲೆ ಹೆಪ್ಪು ಗಟ್ಟಿದ ರಕ್ತ. ಓಹ್! ಮೈ ಗಾಡ್! ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾಗಿ ಕಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದ ನಿಲುವಂಗಿ ಮೇಲೂ ರಕ್ತ. ರಾಮಾ ರಕ್ತ. ದೆವ್ವ ಕೈ ಮುಂದೆ ಚಾಚಿ ಗಹಗಹಿಸಿ ನಕ್ಕಿತು. ಉಗುರಿನ ಸಂದಿಗಳಲ್ಲೂ ರಕ್ತ, ರಾಮಾ ರಕ್ತ. ದೆವ್ವ ಮುಂದೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿತು.
ಈಗ ದೆವ್ವ ನನ್ನ ಕಡೆ ಬಂತು. ಮಧ್ಯೆ ಅಂತರ ಒಂದು ಅಡಿ ಇದ್ದಾಗ ನಿಂತಿತು. 'ಘೌ!ಘೌ!' ಅಂತ ಹೂಂಕರಿಸಿತು. ಏನು ಮಾಡಲಿ? ಎಲ್ಲಿ ಓಡಲಿ? ಸಾವು ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಬಂದು ನಿಂತಿದೆ. ಸಾವನ್ನು ನೋಡುವದು ಕಷ್ಟ. ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ಮುಚ್ಚಿಹೋದವು. ಕೈಯಲ್ಲಿ ಫೋನ್ ಹ್ಯಾಂಡ್ಸೆಟ್ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ನಿಂತೇ ಇದ್ದೆ. ದೆವ್ವದ ಚೂಪಾದ ಉಗುರುಗಳು ಯಾವಾಗ ಕುತ್ತಿಗೆಯ ರಕ್ತನಾಳಗಳನ್ನು ಛಿದ್ರ ಮಾಡಲಿವೆಯೋ!? ಶಿವಾಯ ನಮಃ! ಆ ಕ್ಷಣ ಬಂದೇಬಿಟ್ಟಿತು. ದೇವರನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಿಕೊಂಡೆ. ದೆವ್ವದ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಸಾಯಲು ಸಿದ್ಧನಾದೆ.
ಆದರೆ ಹಾಗೇನೂ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ಕ್ಷಣದ ನಂತರ ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟು ನೋಡಿದೆ. ಭಯಂಕರ ಆಶ್ಚರ್ಯ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಹೋಗಿ ಮತ್ತೆ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕೂತುಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಜೋಕಾಲಿಯಂತೆ ಜೀಕುತ್ತಿದೆ. ಮತ್ತದೇ ಕರ್ರ್! ಕರ್ರ್! ಏನೋ ಗುಣುಗುಣು ಅನ್ನುತ್ತಿದೆ ದೆವ್ವ. ಧ್ವನಿ ಮಾತ್ರ ಜೆನ್ನಿಫರಳದ್ದೇ. ದೆವ್ವದ ರೂಪ, ವೇಷ ಮಾತ್ರ ಹಾಗೇ ಇದೆ. ದೆವ್ವದ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಟೀವಿ ರಿಮೋಟ್ ಕಂಟ್ರೋಲ್. ಟೀವಿ ಮೇಲೆ ಮಾತ್ರ ಮತ್ತೆ ಅವೇ transmission ಇಲ್ಲದಾಗ ಮೂಡಿ ಬರುವ ಬೆಳ್ಳಿ ಗೆರೆಗಳು. ಕೊಲ್ಲುವ ಮೊದಲು ಟೀವಿ ನೋಡಬೇಕೇ ದೆವ್ವಕ್ಕೆ!?
ದೆವ್ವ ಟೀವಿ ರಿಮೋಟ್ ಅದುಮಿತು. ಟೀವಿ ಚಾನೆಲ್ ಬದಲು ಮಾಡುತ್ತದೆಯೋ ಅಂದುಕೊಂಡರೆ ದೆವ್ವ ಟೀವಿ ಆಫ್ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿತು. ದೆವ್ವಕ್ಕೆ ಪೂರ್ತಿ ಸೈಲೆನ್ಸ್ ಇಷ್ಟ ಅಂತ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಪೂರ್ತಿ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕೊಲ್ಲಲಿದೆಯೇ ದೆವ್ವ!?
'ಮಹೇಶ್!' ಅಂತ ಕರೆಯಿತು ದೆವ್ವ. ಸಹಜವಾಗಿ ಹೇಳಿತು. ಧ್ವನಿ ಜೆನ್ನಿಫರಳದ್ದೇ. ೯೧೧ ಸಹಾಯವಾಣಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ್ದೇ ಮಾಡಿದ್ದು ದೆವ್ವದ ಬೇರೇನೂ ಬದಲಾಗದಿದ್ದರೂ ಮೊದಲಿನ ಧ್ವನಿ ಮಾತ್ರ ಮರಳಿ ಬಂದಿದೆ. ಅಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ದೆವ್ವ ಜೆನ್ನಿಫರಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಿದೆ.
ಅವಳು ಕರೆದಿದ್ದು ಕೇಳಿತು. 'ಏನು ಜೆನ್ನಿಫರ್?' ಅಂತ ಕೇಳಲು ಧ್ವನಿ ಹೊರಡಲಿಲ್ಲ.
'ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ೯೧೧ ಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡು ಮಹೇಶ್! immediately! ಈಗೇ ಮಾಡು!' ಅಂತ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಗಡಿಬಿಡಿ ಆಜ್ಞೆ ಮಾಡಿತು.
ಇದ್ಯಾಕೆ ಮತ್ತೆ ೯೧೧ ಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡು ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ? ಯಾಕೆ?
ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಂತಿದ್ದೆ. ರಾಕಿಂಗ್ ಖುರ್ಚಿ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿದ್ದ ದೆವ್ವ ಮತ್ತೂ ಜೋರಾಗಿ ಜೀಕಿತು. 'ಅದು ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್. ಜೋಕಾಲಿಯಲ್ಲ,' ಅಂತ ಹೇಳಬೇಕು ಅಂತ ವಿಚಾರ ಬಂತು. ಮಾತು ಬರಲಿಲ್ಲ.
ನಾನು ಅದರ ಆಜ್ಞೆ ಪಾಲಿಸಲಿಲ್ಲ ಅಂತ ದೆವ್ವಕ್ಕೆ ಸಿಟ್ಟು ಬಂತೋ ಏನೋ. ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕೂತು ಜೀಕುತ್ತಿದ್ದ ದೆವ್ವ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಛಲಾಂಗ್ ಹೊಡೆಯಿತು. ಮುಂದಿನ ಕ್ಷಣ ನನ್ನ ಎದುರಲ್ಲಿ. ಮುಖದ ಮುಂದೆಯೇ. ಮುಗೀತು ಕಥೆ! ಇದೇ ಫೈನಲ್ ಮೊಮೆಂಟ್ ಇರಬೇಕು. ಅಂತಿಮ ಕ್ಷಣ! ಅಲ್ವಿದಾ! ಖುದಾ ಹಾಫಿಜ್ ! ಸೈತಾನ್ ಹಾಫಿಜ್! ಗುಡ್ ಬೈ! ಹೋಗುತ್ತೇನೆ. ಮುಂದೆ? ಮುಂದೆ ಏನ್ರೀ? ದೆವ್ವದ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಸತ್ತವರು ಮತ್ತೇನಾಗುತ್ತಾರೆ? ದೆವ್ವವೇ ಆಗುತ್ತಾರೆ. ಶಿವಾ! ಮುಂದಿನ ಜನ್ಮ ದೆವ್ವದ ಲೈಫ್ ನನಗೆ!
ಆದರೆ ಹಾಗೇನೂ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಎದುರಿಗೆ ನಿಂತ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ನಕ್ಕಿತು. ಬಿದ್ದು ಬಿದ್ದು ನಕ್ಕಿತು. ನಗುತ್ತ ನಗುತ್ತ, ಬಗ್ಗಿ ಬಗ್ಗಿ, ಕೈಗಳನ್ನು ಮೇಲೆ ಕೆಳಗೆ ಝಾಡಿಸಿತು. ಹಾಕಿದ್ದ ರಕ್ತಸಿಕ್ತ ನಿಲುವಂಗಿ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದು ಬಿಟ್ಟಿತು.
ಪರಮಾಶ್ಚರ್ಯ! ಈಗ ನೋಡಿದರೆ ಮೊದಲಿನ ಜೆನ್ನಿಫರ್! ಅದೇ ಜೀನ್ಸ್ ಪ್ಯಾಂಟ್, ಅದೇ ಕೆಂಪು ಟಾಪ್, ಅದೇ ಜಾಕೆಟ್. ಅರೇ ಇಸ್ಕಿ!? ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ? ಇದೆಂತಹ ಭ್ರಮೆ ಗುರುವೇ!?
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಮಾತ್ರ ನಗುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಳು. ಮುಖ ಮಾತ್ರ ಭೀಕರವಾಗಿಯೇ ಇತ್ತು. ಬಿಚ್ಚಿ ಎಸೆದ ನಿಲುವಂಗಿ ಜೊತೆಗೆ ಆ ಉಗುರುಗಳು ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟಿವೆ. ಅಂದರೆ ಆ ಚೂಪನೆಯ ಉಗುರುಗಳು......???
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ತಿರುಗಿದಳು. ನನ್ನ ಕಡೆ ಬೆನ್ನು ಹಾಕಿ ನಿಂತಳು. ಶಿವನೇ, ಈ ದೆವ್ವ ರಿವರ್ಸ್ ಗೇರ್ ಗಿರಾಕಿಯೇ? ಕೊಲ್ಲುವಾಗ ತನ್ನ ಬಲಿಯನ್ನು ನೋಡುವದಿಲ್ಲವೇ?
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಕೈಗಳನ್ನು ಹಿಂದೆ ತಂದಳು. ನನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ತರಲಿಲ್ಲ. ತನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋದಳು. ಕುತ್ತಿಗೆಯ ಹಿಂದೆ ಏನೋ ಮಾಡಿದಳು. ಸರಿಯಾಗಿ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ. ಏನೋ ಎತ್ತಿದಳು. ಎಲ್ಲೋ ಜಿಪ್ಪರ್ ಒಂದನ್ನು 'ಪರ್' ಅಂತ ಎಳೆದ ಶಬ್ದವಾಯಿತು. ಒಂದೇ smooth movement ನಲ್ಲಿ ಆ ಕೈಗಳು ಹಾಕಿದ ಮುಖವಾಡವನ್ನು ಎತ್ತಿಬಿಟ್ಟವು. ಸರಾಕ್! ಅಂತ ಹಿಮ್ಮಡದ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಕಡೆ ತಿರುಗಿದ ದೆವ್ವವನ್ನು ನೋಡಿ ನಾ ಬೆಚ್ಚಿದೆ! ಆ ಮುಖ ನೋಡಿ ನಾ ಬಿಚ್ಚಿ ಬಿದ್ದು ನೆಲಕ್ಕೆ ಕುಸಿದೆ. ತಣ್ಣನೆಯ ನೆಲ ತಾಗಬಾರದ ಜಾಗಕ್ಕೆ ತಾಗಿ ತಂಪುತಂಪಾಗಿ ಫೀಲ್ ಆಯಿತು. ಡೈವ್ ಹೊಡೆದಾಗ ಲುಂಗಿ ಕಳಚಿ ಬಿದ್ದುಹೋಗಿದ್ದು ಆವಾಗ ನೆನಪಾಯಿತು.
ಈಗ ನನ್ನ ಮುಂದೆ ನಿಂತಿದ್ದು ದೆವ್ವವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಒರಿಜಿನಲ್ ಜೆನ್ನಿಫರ್! ಕೈಯಲ್ಲಿ ದೆವ್ವದ ಮುಖವಾಡ! ಮುಖದ ಮೇಲೆ ದೊಡ್ಡ ನಗೆ!
'ಜೆನ್ನಿಫರ್.....ಜೆನ್ನಿಫರ್.....ನೀನು.....? ಏನು....? ಇದೆಲ್ಲಾ.... ???' ಅಂತ ತೊದಲಿದೆ. ಅವಳ ಪರಿಚಿತ, ಸ್ನೇಹಮಯಿ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಸತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಧ್ವನಿ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟಿ ಬಂತು.
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಬಿದ್ದು ಬಿದ್ದು ನಕ್ಕಳು.
'ಮಹೇಶ್, ಎಲ್ಲ ಹೇಳೋಣ, ಮಾತಾಡೋಣ. ಅರ್ಜೆಂಟ್ ಆಗಿ ಎರಡು ಕೆಲಸ ಮಾಡು. ನಿನ್ನ ಲುಂಗಿ 'ಬುದ್ಧಂ ಶರಣಂ ಬಿಚ್ಚಾಮಿ' ಆಗಿದೆ. ತಾವು ಮೊದಲು ಲುಂಗಿ ಉಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ. ನಂತರ ಎರಡನೇ ಕೆಲಸ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ,' ಅಂತ ಹೇಳಿದಳು ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಆಕೆಯ ಕೀಟಲೆ ಮಾಡುವಂತಹ ನಗು ಮಾತ್ರ ನಿರಂತರ.
ಗಡಬಡಾಯಿಸಿ ಲುಂಗಿ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡೆ. ಸರಿಯಾಗಿ ಉಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ಇನ್ನೂ ನಡುಕ ನಿಂತಿರಲಿಲ್ಲ. ದೆವ್ವದ ರೂಪದ ಧರಿಸಿದಾಕೆ ಈಗ ಮಾತ್ರ ಸರಿಯಾಗಿದ್ದಾಳೆ. ಮತ್ತೆ ಮುಂದಿನ ರೂಪ ಯಾವುದೋ? ಪಿಶಾಚಿ ರೂಪವೋ? ಬ್ರಹ್ಮರಾಕ್ಷಸಿಯ ರೂಪವೋ? ದೇವರೇ ಬಲ್ಲ.
'೯೧೧ ಗೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಫೋನ್ ಮಾಡು ಮಾರಾಯಾ. ಅವರಿಗೆ ಹೇಳು, 'ಏನೂ ತೊಂದರೆಯಿಲ್ಲ. ಯಾವದೇ ಅಪಾಯವೂ ಇಲ್ಲ. by mistake ಫೋನ್ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟೆ,' ಅಂತ. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಪೊಲೀಸರು, ಫೈರ್ ಇಂಜಿನ್, ಆಂಬುಲೆನ್ಸ್ ಎಲ್ಲ ಬಂದೇಬಿಡುತ್ತವೆ. ಆಗಲೇ ಹೊರಟುಬಿಟ್ಟಿವೆಯೋ ಏನೋ!?' ಅಂದಳು. ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಕಿಲಾಡಿ ನಗು. ಖತರ್ನಾಕ್ ಇದ್ದಾಳೆ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಆದರೂ ಸರಿ ದೆವ್ವವಾದರೂ ಸರಿ, ಮಹಾ ಕಿಲಾಡಿ.
ಅರೇ ಇಸ್ಕಿ! ಇದೇನು ದೆವ್ವದ ಹೊಸಾ ಸ್ಕೀಮೇ? ೯೧೧ ಕರೆ ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಬರಲಿದೆ ಅಂತ ದೆವ್ವಕ್ಕೆ ಗೊತ್ತಾಗಿದೆ. ಒಮ್ಮೆ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ಪೊಲೀಸರು ಬಂದರೆ ಈ ದೆವ್ವದ ಕಾರ್ನಾಮೆಗಳಿಗೆ ತೊಂದರೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಅಂತ ತಿಳಿದು ನನಗೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ೯೧೧ ಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ, 'ಎಲ್ಲ ಸರಿಯಿದೆ. ಏನೂ ತೊಂದರೆಯಿಲ್ಲ. ಸಹಾಯದ ಜರೂರತ್ತಿಲ್ಲ,' ಅಂತ ಹೇಳು ಅಂತ ನನ್ನನ್ನು ಪುಸಲಾಯಿಸುತ್ತಿದೆಯೇ ದೆವ್ವ? ಈ ದೆವ್ವದ ಮಾತು ನಂಬಿ, ನಾ ಮಂಗ್ಯಾ ಆಗಿ, ೯೧೧ ಗೆ ಮತ್ತೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ, ಅವರನ್ನೂ ಮಂಗ್ಯಾ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟರೆ ಮತ್ತೆ ದೆವ್ವದ ರೂಪಕ್ಕೆ ಬದಲಾವಣೆಗೊಂಡು ರಾತ್ರಿಯಿಡೀ ನನ್ನನ್ನು ಸಣ್ಣಗೆ ಕೀಮಾ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಆಹುತಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಖತರ್ನಾಕ್ ಸಂಚು ಮಾಡಿದೆಯೇ ಈ ದೆವ್ವ? ಕೆಲವು ದೆವ್ವಗಳು ಇಚ್ಛಾಧಾರಿ ಇರುತ್ತವೆ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ದೆ. ಬೇಕಾದಾಗ ಬೇಕಾದ ರೂಪ ಧರಿಸುತ್ತವೆ. ಇದೂ ಕೂಡ ಇಚ್ಛಾಧಾರಿ ದೆವ್ವವೇ? ಈ ಇಚ್ಛಾಧಾರಿ ದೆವ್ವದ ಮನೆ ಹಾಳಾಗ. ಈ ಇಚ್ಛಾಧಾರಿ ದೆವ್ವ ಈ ಕಚ್ಛಾಧಾರಿ ಮನುಷ್ಯನನ್ನೇಕೆ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ? ಈಗ ಮೈಮೇಲೆ ಲುಂಗಿ ಬಂತು ಬಿಡಿ. ಆಗೊಂದಿಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಲುಂಗಿ ಉದುರಿಸಿಕೊಂಡು ಫುಲ್ ಕಚ್ಛಾಧಾರಿ ಪೈಲ್ವಾನ್ ಆಗಿ ನಿಂತಿದ್ದೆನಲ್ಲ. ಎಲ್ಲ ಈ ದೆವ್ವದ ಕೃಪೆ.
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ಮನೆಯ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಅದ್ಯಾವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಗುದ್ದಿದರು ಅಂದರೆ ಬಾಗಿಲು ಮುರಿದು ಬೀಳದಿದ್ದದ್ದು ದೊಡ್ಡ ಮಾತು. ಹಿಂದಿನಿಂದಲೇ ಕೇಳಿಬಂತು ದೊಡ್ಡ ಆವಾಜ್!
'ಪೋಲೀಸ್! ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯಿರಿ. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಬಾಗಿಲು ಮುರಿದುಕೊಂಡು ಒಳಗೆ ಬರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ! ಪೋಲೀಸ್!' ಅಂತ ಹೊರಗಿನಿಂದ ಆವಾಜ್ ಹಾಕಿದರು.
ನಗುವದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ತಾನೇ ಹೋಗಿ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದಳು. ಎದುರಿಗೆ ಗನ್ ಹಿರಿದು ನಿಂತಿದ್ದ ನಾಲ್ಕು ದೈತ್ಯಾಕಾರದ ಅಮೇರಿಕನ್ ಪೊಲೀಸರು.
ನಾನು ಮಾತ್ರ 'ಹ್ಯಾಂ!' ಅಂತ ನೋಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೆ.
ಆ ಪೋಲೀಸರ ತಂಡದ ನಾಯಕನಿಗೆ ಜೆನ್ನಿಫರಳ ಪರಿಚಯ ಇತ್ತು ಅಂತ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಸಣ್ಣ ಊರು. ಲೋಕಲ್ ಪೋಲೀಸ್. ಹಾಗಾಗಿ ಪರಿಚಯ ಇದ್ದರೂ ಇರಬಹುದು.
'ಹಾಯ್ ಜೆನ್ನಿಫರ್! ನೀನು ಇಲ್ಲಿ? ಅದು ಹೇಗೆ? ಏನಾಯಿತು? ಇಲ್ಲಿಂದಲೇ ೯೧೧ ಗೆ ಕರೆ ಬಂತು. ಮಾಡಿದವರು ಏನೂ ಮಾತಾಡಲಿಲ್ಲ. 'ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಏನೋ ವಿಚಿತ್ರ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿಬಂತು. ಯಾರೋ ವಿಕೃತವಾಗಿ ನಕ್ಕ ಹಾಗಿತ್ತು,' ಅಂತ ೯೧೧ ಆಪರೇಟರ್ ಹೇಳಿದ. ತಕ್ಷಣ ಓಡಿ ಬಂದೆವು. ಕೆಳಗಿನ ಬಾಗಿಲಿನ ಮಾಸ್ಟರ್ ಕೋಡ್ ಇರುತ್ತದೆ ನಮ್ಮ ಹತ್ತಿರ. ಹಾಗಾಗಿ ಮೇಲೆ ಬರಲು ಏನೂ ತೊಂದರೆಯಾಗಲಿಲ್ಲ. Is anything wrong here? ಇಲ್ಲಿ ಮಿಸ್ಟರ್ ಹೆಗೇಡ್ ಯಾರು?' ಅಂತ ಕೇಳಿದ ಆ ಪೋಲೀಸ್. ಕೈಯಲ್ಲಿನ ಗನ್ ಕವಚದ ಒಳಗೆ ಸೇರಿತ್ತು.
ಹಾಂ!? ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ ಈ ಪೋಲೀಸಪ್ಪನನ್ನೂ ಮಂಗ್ಯಾ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿತೇ? ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಫುಲ್ ಶಿವಾಯ ನಮಃ! ಈ ದೆವ್ವಕ್ಕೆ ಸ್ಪೆಷಲ್ ವಶೀಕರಣ ಶಕ್ತಿ ಇರಬೇಕು. ಹಾಗಾಗಿ ಪೊಲೀಸರೂ ಮಂಗ್ಯಾ ಆಗಿಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಏನು ಮಾಡಲಿ ಈಗ? 'ಯೋ ಪೋಲಿಸ್! ಇದು ದೆವ್ವ ಕಣಪ್ಪಾ. ನನ್ನನ್ನು ಇಲ್ಲಿಂದ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗು. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ನೀನು ಹೋದ ಮರುಕ್ಷಣ ಮತ್ತೆ ದೆವ್ವದ ಆಕಾರ ತಾಳಿ ನನ್ನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲಿದೆ ಈ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವ!' ಅಂತ ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಹೇಳಲೇ? ಮಾತು ಹೊರಡಲಿಲ್ಲ.
'ಏ, ಬಾಬ್! ನಿನಗೆ ಎಲ್ಲ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಬಾಬ್! ಬಾಬ್!' ಅಂತ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಹೇಳಿದಳು ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಅವಳಿಗೆ ಮಾತಾಡಲೂ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟು ನಗೆ ಬರುತ್ತಿದೆ. ಹೊಟ್ಟೆ ಒತ್ತಿಕೊಂಡು ಬಿದ್ದು ಬಿದ್ದು ನಗುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.
'ಜೆನ್ನಿಫರ್, ಏನಾಯಿತು? ಯಾಕಿಷ್ಟು ನಗು? ಈ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಏನೋ ದೊಡ್ಡ ಲಫಡಾ ಆಗಿದೆ ಅಂತ ಬಂದರೆ ಇಲ್ಲಿ ನೀನು. ಅದು ದೊಡ್ಡ ಆಶ್ಚರ್ಯ. ಮತ್ತೆ ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಲ ಅಂದೆ. ಎಲ್ಲ ಸರಿಯಿದೆ ಅಂದೆ. ಏನಿದೆಲ್ಲಾ ಜೆನ್ನಿಫರ್!?' ಅಂತ ಕೇಳಿದ ಬಾಬ್ ಅನ್ನುವ ಆ ಪೋಲೀಸ್.
'ಬಾಬ್, ಇವತ್ತು ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ (Halloween) ತಾನೇ? ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದೆ. ಇಲ್ಲಿ ನಿಂತಿರುವ ಮಿಸ್ಟರ್ ಹೆಗೇಡ್ ಅಲ್ಲಲ್ಲ ಮಿಸ್ಟರ್ ಹೆಗಡೆ ನನ್ನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಸುಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕ. ಮನೆ ತನಕ ಡ್ರಾಪ್ ಕೊಟ್ಟೆ. ಹೋಗುವ ಮುಂಚೆ ಪಾಪದ ಹುಡುಗನ ಕಾಲೆಳೆದು, ಸ್ವಲ್ಪ ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿ ಹೋಗೋಣ ಅಂದುಕೊಂಡೆ. ಅದೇ ಈ ಲಫಡಾಕ್ಕೆ ಕಾರಣ,' ಅಂತ ಹೇಳಿದ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನಕ್ಕಳು. ಉಳ್ಳಾಡಿ ಉಳ್ಳಾಡಿ ನಗಬೇಕು ಅಂತ ಬಹಳ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿರಬೇಕು ಆಕೆಗೆ. ಅಷ್ಟೇ ಉಳ್ಳಾಡಿ ನಗಲಿಲ್ಲ.
ಇದೆಲ್ಲ ತಮಾಷೆಯೇ? ಹ್ಯಾಂ? ಅಥವಾ ತಮಾಷೆ ಅಂತ ಹೇಳುವದೂ ಸಹ ದೆವ್ವದ ಒಂದು ಸ್ಕೀಮೇ? ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತು ದೆವ್ವ ಏನೇನು ಸ್ಕೀಮ್ ಹಾಕಿದೆಯೋ!?
'ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಸಂಜೆ ದೆವ್ವದ ವೇಷ ಹಾಕುವದು ಪದ್ಧತಿ. ಅದು ನಿನಗೂ ಗೊತ್ತು ಬಾಬ್. ಸಂಜೆ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ದೆವ್ವದ ವೇಷ ಹಾಕೋಣ ಅಂತ ಕಾಸ್ಟ್ಯೂಮ್ ಖರೀದಿ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಜಾಸ್ತಿ ಏನಿಲ್ಲ. ಒಂದು ನಿಲುವಂಗಿ ಮತ್ತು ಒಂದು ಮುಖವಾಡ. ಇಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದೆ. ಟೀ ಮಾಡಲು ಇವನು ಆಕಡೆ ಹೋಗಿದ್ದ. ಆವಾಗ ಸುಮ್ಮನೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡೆ. ಭೀಕರ ರೂಪಕ್ಕೆ ಬದಲಾದೆ. ಈ ನಮ್ಮ ದೋಸ್ತ ಬೇಗನೆ ಕಂಡುಹಿಡಿಯಬಹದು ಅಂದುಕೊಂಡರೆ ತುಂಬಾ ಹೆದರಿಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟ. ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಸಂಜೆ ಮನೆ ಮನೆ ಸುತ್ತಿ, ಚಾಕಲೇಟ್, ಮಿಠಾಯಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸುವ ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳು ಕೂಡ ಆವಾಗಲೇ ಬಂದು ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟಿದರು. ಅವಕ್ಕೆ ಚಾಕಲೇಟ್, ಕ್ಯಾಂಡೀಸ್ ಕೊಟ್ಟು ಕಳಿಸಿದೆ. As usual ಅವೂ ದೆವ್ವದ ವೇಷ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದವು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ ಮೇಲಂತೂ ಇವನು ಫುಲ್ ಘಾಬರಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟ. ದೊಡ್ಡ ಸಂಕಷ್ಟದಲ್ಲಿದ್ದೇನೆ ಅಂತ ತಿಳಿದುಕೊಂಡು ೯೧೧ ಒತ್ತಿಬಿಟ್ಟ. ಈಗ ಮಾತ್ರ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ, '೯೧೧ ಗೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ಹೇಳಪ್ಪಾ,' ಅಂತ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನೀನು ಬಂದೆ ಬಾಬ್. ಇಷ್ಟೇ ಆಗಿದ್ದು!' ಅಂತ ಫುಲ್ ವಿವರಣೆ ಕೊಟ್ಟ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಬಿದ್ದು ಬಿದ್ದು ನಕ್ಕಳು.
ಪೋಲೀಸ್ ನಾಯಕ ಬಾಬ್ ದೇಶಾವರಿ ನಗೆ ನಕ್ಕ. ಅವನ sense of humor ಬೇರೆನೇ ಇರಬೇಕು. ಮತ್ತೆ ಡ್ಯೂಟಿ ಮೇಲೆ ಇದ್ದ. ವಾಪಸ್ ಹೊರಟ. ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿನ ಪೋಲೀಸರಂತೆ ಇವನೂ ಶುದ್ಧ ವೃತ್ತಿಪರ.
'ಮಿಸ್ಟರ್ ಹೆಗೇಡ್!' ಅಂತ ಗೌರವದಿಂದ ಮಾತಾಡಿಸಿದ.
ಅಯ್ಯೋ! ಅದು ಹೆಗಡೆ ಅಂತ ಮಾರಾಯ. ಕುಮಟಾ ತಾಲೂಕಿನ ಒಂದು ಹಳ್ಳಿ. ನಮ್ಮ ಮೂಲ ವಂಶಜರು ಅಲ್ಲಿಯವರು ಅಂತ ನಮಗೆಲ್ಲ ಹೆಗಡೆ ಅಂತ ಹೆಸರು. ಅದು ಬಿಟ್ಟು ಅದೇನು ಹೆಗೇಡ್ ಹೆಗೇಡ್ ಅಂತಿಯೋ!? ಅಂತ ಹೇಳೋಣ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಪಾಪ ಅವನಾದರೂ ಏನು ಮಾಡಿಯಾನು? ನಮ್ಮ ಅಡ್ಡೆಸರಿನ ಸ್ಪೆಲ್ಲಿಂಗ್ Hegade. ಅದು ಇದ್ದಂತೆ ಹೇಳಿದ್ದಾನೆ.
ನಾನು ಮಾತಾಡಲಿಲ್ಲ. ದಂಗು ಬಡಿದಿತ್ತು. ಇನ್ನೂ ದೆವ್ವ ದರ್ಶನದ ಅಘಾತದಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ತರಹದ trans ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದೆ.
ಈಗ ಪೋಲೀಸಪ್ಪ ನಡೆದು ನನ್ನ ಕಡೆ ಬಂದ. ಮುಖದ ಮುಂದೆಯೇ ನಿಂತ. ಮುಖದ ಮುಂದೆ ಚಿಟಿಕೆ ಹೊಡೆದು 'ಹಲೋ!' ಅನ್ನಲಿಲ್ಲ ಅಷ್ಟೇ. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ 'ಮಿಸ್ಟರ್ ಹೆಗೇಡ್!' ಅಂದ.
'ಯಸ್ ಸರ್!' ಅಂತ ತೊದಲಿದೆ. ನಾವು ಕೇವಲ ಭಾರತದ ಯಮಕಿಂಕರರಂತಹ ಪೋಲೀಸರನ್ನು ಮಾತ್ರ ನೋಡಿದವರು. ಬರೇ ನೋಡಿದ್ದು ಅಷ್ಟೇ. ಅವರೊಂದಿಗೆ ಡೀಲ್ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಯಾವಾಗಲೋ ಒಮ್ಮೆ ತಡೆದು ನಿಲ್ಲಿಸಿದಾಗ ಲೈಸೆನ್ಸ್ ತೋರಿಸಿ, ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಗೌರವ ತೋರಿಸಿ, ವಾಪಸ್ ಅವರ ಅಸಡ್ಡೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಬಂದಿದ್ದು ನೆನಪಾಯಿತು. ಇಲ್ಲಿಯ ಪೊಲೀಸರು ಹೇಗೋ ಏನೋ. ಅದಕ್ಕೇ 'ಸರ್!' ಅಂದುಬಿಟ್ಟೆ. ಬಾಬ್ ಎಂಬ ಅಮೇರಿಕನ್ ಪೋಲೀಸಪ್ಪ ನಕ್ಕ. ಇಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ತದ್ವಿರುದ್ಧ. ಪೊಲೀಸರು ಜನರಿಗೆ ವಿಪರೀತ ಗೌರವ ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚು ಕಮ್ಮಿಯಾದರೂ ಜನ ಪೋಲೀಸರನ್ನು ಬೆಂಡೆತ್ತುತ್ತಾರೆ. ಕೇಸ್ ಜಡಿಯುತ್ತಾರೆ. ವಿಚಿತ್ರ ದೇಶ.
'ಸರ್! ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಮೇಡಂ ಎಲ್ಲ ಹೇಳಿದರು. ಅವರು ಏನೋ ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿದರಂತೆ. ಅದು ನಿಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಿಲ್ಲ. ಇವತ್ತು ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್. ದೆವ್ವಗಳ ವೇಷ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಸಂಭ್ರಮಿಸುವ ಹಬ್ಬ. ಹೊರದೇಶದವರಾದ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಿರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೇ ಗಾಬರಿಯಾಗಿದ್ದೀರಿ. ಈಗ ನಿಮಗೆ ಎಲ್ಲ ಅರ್ಥವಾಗಿರಬಹುದು ಅಂತ ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ. ೯೧೧ ಗೆ ಫೋನ್ ಬಂದಿದ್ದು ನಿಮ್ಮ ಇದೇ ಮನೆಯಿಂದ. ನಿಮ್ಮ ಹೆಸರಲ್ಲೇ ಫೋನ್ ಇದೆ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವವರು ನೀವೊಬ್ಬರೇ ಅಂತ ಕೂಡ ದಾಖಲೆ ಇದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ನೀವು ಎಲ್ಲ ಸರಿಯಿದೆ ಅಂತ ಹೇಳಿದರೆ ನಾವು ಕೇಸ್ ಕ್ಲೋಸ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗಬಹುದು. ಇಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಹಿ ಮಾಡಿ. ಏನಾದರೂ ಶಂಕೆ, ಸಂಶಯ ಇದ್ದರೆ ಹೇಳಿ ಸರ್. ನಿಮಗೆ ಫುಲ್ ಸುರಕ್ಷೆ, ಸಮಾಧಾನ ಸಿಗಬೇಕು. ಅದೇ ನಮ್ಮ ಪೋಲೀಸ್ ತಂಡದ ಗುರಿ!' ಅಂದುಬಿಟ್ಟ ಬಾಬ್.
ಸಹಿ ಹಾಕಿಬಿಡಲೇ? ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಏನೋ ವಿವರಣೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ. ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಬಗ್ಗೆ ಏನೋ ಅಲ್ಲಿಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ಓದಿದ್ದೆ. ವಿಚಿತ್ರ ಹಬ್ಬ ಅನ್ನಿಸಿತ್ತು. ಇದು ಮೊದಲನೇ ಸಲ ನೋಡಿದ್ದು. ಬಂದಿದ್ದೇ ಈಗ ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ಅಷ್ಟೇ. ಸಹಿ ಹಾಕಿಕೊಟ್ಟೆ ಅಂದರೆ ಮುಗಿಯಿತು. ಕೇಸ್ ಮುಚ್ಚಿ ಹೊರಡುತ್ತಾನೆ ಪೋಲೀಸ್. ಅವರು ಹೋದ ನಂತರ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಮತ್ತೆ ದೆವ್ವವಾಗಿಬಿಟ್ಟರೇ!? Then what to do? ಏನು ಮಾಡಲಿ ಈಗ? ಸಹಿ ಹಾಕಲೋ ಬೇಡವೋ? ದೊಡ್ಡ ಗೊಂದಲ.
ಜೆನ್ನಿಫರಳಿಗೆ ನನ್ನ ಗೊಂದಲ ಅರ್ಥವಾಯಿತು ಅಂತ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮಂತಹ ಅದೆಷ್ಟು ಮಂದಿ ಹೊಸದಾಗಿ ಬಂದ fresh of the boat ಯಬಡರೊಂದಿಗೆ ಆಕೆ ಹೆಣಗಾಡಿದ್ದಾಳೋ ಏನೋ? ಎಷ್ಟು ಮಂದಿಯನ್ನು ಹೀಗೆಯೇ ಮಂಗ್ಯಾ ಮಾಡಿದ್ದಾಳೋ ಏನೋ!?
'ಯೋ, ಮಹೇಶ್! ನಾ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಮಾರಾಯಾ. ದೆವ್ವ ಅಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿ ನೋಡು.... ಇಲ್ಲಿ ನೋಡು.... ' ಅನ್ನುತ್ತ ಏನೋ ಕಾಗದ ತೆಗೆದು ತಂದಳು. 'ನೋಡು, ನೋಡು, ಈಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ಹಿಂದೆ ಅದೇ ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಈ ದೆವ್ವದ ಕಾಸ್ಟ್ಯೂಮ್, ಮುಖವಾಡ ಎಲ್ಲ ಖರೀದಿ ಮಾಡಿದ ರಸೀದಿ. ಸಂಜೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಲು ಬೇಕು ಅಂತ ಖರೀದಿ ಮಾಡಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ನೀನು ಕಂಡೆ. ನಿನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಂದೆವು. ಈಗ ಮಾತ್ರ ಹೊಸದಾಗಿ ನಮ್ಮ ದೇಶಕ್ಕೆ ಬಂದಿರುವೆ. ನಿನಗೆ ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಬಗ್ಗೆ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಡೋಣ ಅಂತ ವಿಚಾರ ಬಂತು. ಅದಕ್ಕೇ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಟ್ರಿಕ್ ಮಾಡಿದೆ ಮಾರಾಯಾ,' ಅಂದವಳೇ ಬಿದ್ದೂ ಬಿದ್ದೂ ನಕ್ಕಳು. ಪೋಲಿಸ್ ಆಫೀಸರ್ ಬಾಬ್ ಕೂಡ ನಕ್ಕ. ಸುಮಾರು ಆರೂವರೆ ಅಡಿ ಎತ್ತರ, ನೂರೈವತ್ತು ಕೇಜಿಯ ಧಡಿಯ ಪೋಲೀಸ್. ನೆಲ ಅಲುಗಾಡಿತು.
ಜೆನ್ನಿಫರ್ ತೋರಿಸಿದ ರಸೀದಿ ಪಸೀದಿ ಎಲ್ಲ ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ ಅನುಮಾನ ದೂರವಾಯಿತು. ಆದರೂ ಎಲ್ಲೋ ಒಂದು ಚೂರು ಅಳುಕು ಇತ್ತು. ಜೀವನ ಪೂರ್ತಿ ದೆವ್ವದ ಕಥೆ ಓದಿದರೆ ಮತ್ತೇನಾಗಬೇಕು?
'ಸರಿ. ಎಲ್ಲ ಓಕೆ,' ಅಂತ ಸಹಿ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟೆ. ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಹೇಳಿದ ಪೋಲೀಸಪ್ಪ ಅವನ ತಂಡ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೊರಟ. ಅವರ ಸಂಪ್ರದಾಯದಂತೆ ಜೆನ್ನಿಫರಳನ್ನು ಅಪ್ಪಿ, ಕೆನ್ನೆ ಮೇಲೊಂದು ಸೈಡ್ ಕಿಸ್ ಹೊಡೆದು, ಎಲ್ಲರಿಗೂ 'Have a great evening. Happy Halloween!' ಅಂದು ತನ್ನ ತಂಡದೊಂದಿಗೆ ವಾಪಸ್ ಹೋದ.
ಪೋಲಿಸ್ ಹೋದ ತಕ್ಷಣ ತಾಪಡ್ತೋಪ್ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಬಿಟ್ಟಳು ಜೆನ್ನಿಫರ್. ನಾನು ಘಾಬರಿಯಾದೆ. ಮುಚ್ಚಿದ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಬೆನ್ನು ಹಾಕಿ ನಿಂತ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಮಾತಾಡಲಿಲ್ಲ. ಮುಖ ಫುಲ್ ನಿರ್ಭಾವುಕ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಮತ್ತೆ ದೆವ್ವವಾಗಿ ಬದಲಾಗುವವಳಿದ್ದಾಳೆಯೇ!? ಮತ್ತೆ ೯೧೧ ಒತ್ತಲೇ? ಎಲ್ಲಿಂದ ಒತ್ತಲಿ? 'ಸಹಿ ಮಾಡು,' ಅಂತ ಪೋಲಿಸ್ ಅಂದಾಗ ಫೋನ್ ಎಸೆದೆ. ಅದು ಹೋಗಿ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕೂತಿದೆ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಕಡೆ ನೋಡಿದೆ. ಹಾಗೇ ನಿಂತಿದ್ದಳು. ಮಾತಿಲ್ಲ, ಕತೆಯಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೆ ದೆವ್ವವಾಗಲು ಎಷ್ಟೊತ್ತು ಬೇಕು ಈಕೆಗೆ?
ಘೊಳ್! ಅಂತ ನಕ್ಕಳು ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಅವಳ ಸಹಜ, ತುಂಟ, ತುಂಬು ನಗೆ.
'ಥೋ ಮಾರಾಯಾ! ಟೆನ್ಶನ್ ತೊಗೋಬೇಡ. ನಿನ್ನ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಏನು ಓಡುತ್ತಿದೆ ಅಂತ ಊಹಿಸಬಲ್ಲೆ. 'ಮತ್ತೆ ಎಲ್ಲಿಯಾದರೂ ಈ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ದೆವ್ವವಾಗಿಬಿಡುವಳೇ?!' ಅಂತ ತಾನೇ ನಿನ್ನ ಆತಂಕ? ಇಲ್ಲ ಮಾರಾಯಾ. ಮಜಾಕ್ ಎಲ್ಲ ಮುಗಿಯಿತು. ನಾ ಹೊರಟೆ ಇನ್ನು,' ಅಂತ ನಗುತ್ತ ಎದ್ದು ಬಂದಳು. ತನ್ನ ದೆವ್ವದ ಕಾಸ್ಟ್ಯೂಮ್ ಮುಖವಾಡ ಎಲ್ಲ ಜೋಡಿಸಿ ಚೀಲದಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಹೊರಟಳು. ಆಗ ಒಂದು ವಿಷಯ ನೆನಪಾಯಿತು. ಚಹಾ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ಚಹಾ ಕೊಡುವ ಮೊದಲೇ ದೆವ್ವದ ದರ್ಶನವಾಗಿ ಚಹಾ ಸಮಾರಾಧನೆ ನಿಂತುಹೋಗಿತ್ತು.
'ಜೆನ್ನಿಫರ್, ಚಹಾ? ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಮಾಡಿಬಿಡುತ್ತೇನೆ. ಜಸ್ಟ್ ಎರಡು ನಿಮಿಷ ಸಾಕು. ಪ್ಲೀಸ್. ಕೂತ್ಗೋ,' ಅಂದೆ.
'ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್. ಚಹಾ ಬೇಡ. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬರ್ತೀನಿ. ಆಗಲೇ ಲೇಟ್ ಆಗಿದೆ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಗಂಡ ಮೈಕ್ ಬೇರೆ ಇಲ್ಲ. ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಹಬ್ಬದ ಅಂಗವಾಗಿ trick or treat ಅಂದರೆ ಚಾಕಲೇಟ್, ಕ್ಯಾಂಡಿ ಕೇಳಲು ಗಲ್ಲಿಯ ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳು ಬರುತ್ತವೆ. ಹಾಗಾಗಿ ನಾ ಹೊರಟೆ,' ಅಂದಳು.
ಅರೇ! ಅಂಗಡಿಯಿಂದ ಸಾಮಾನು ತಂದುಕೊಡಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ್ದಾಳೆ. ಖತರ್ನಾಕ್ ಮಜಾಕ್ ಮಾಡಿ ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಹಬ್ಬದ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ. ಅದೂ ಎಂತಹ ಪರಿಚಯ ಅಂತೀರಿ? ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಮರೆಯಲಿಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅಂತವಳಿಗೆ ಒಂದು ಕಪ್ ಚಹಾ ಕೂಡ ಕೊಟ್ಟು ಕಳಿಸಲಿಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಹೇಗೆ? ಅತಿಥಿ ದೆವ್ವೋ ಭವ! ಅತಿಥಿಯಾಗಿ ಬಂದು ದೆವ್ವವಾಗಿ ಈಗ ಮತ್ತೆ ದೇವತೆಯಾಗಿದ್ದಾಳೆ ಜೆನ್ನಿಫರ್.
'ಏ, ಒಂದು ಕಪ್ ಚಹಾ ಅಷ್ಟೇ, ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಪ್ಲೀಸ್. ಎರಡೇ ನಿಮಿಷ,' ಅಂದು ಅವಳ ಉತ್ತರಕ್ಕೂ ಕಾಯದೇ ಅಡಿಗೆಮನೆ ಹೊಕ್ಕೆ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಹೋಗಿ ಮತ್ತೆ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕೂತಳು ಅಂತ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಟೀವಿ ಆನ್ ಅದ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿತು.
ಎರಡೇ ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಫ್ರೆಶ್ ಮಸಾಲಾ ಚಹಾ ರೆಡಿ. ಹಳೆ ಚಹಾವನ್ನು ಸಿಂಕಲ್ಲಿ ಚೆಲ್ಲಿ, ಹೊಸ ಚಹಾ ತುಂಬಿಸಿಕೊಂಡು ಮತ್ತೆ ಬಂದೆ. ಹಳದಿರಾಮನ ಚೂಡಾ ಅಂತೂ ಇತ್ತು.
'ಜೆನ್ನಿಫರ್, ಚಹಾ ರೆಡಿ!' ಅನ್ನುತ್ತ ಟ್ರೇ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಕುಳಿತಿದ್ದ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಕಡೆ ಬಂದೆ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ತಲೆ ತಿರುಗಿಸಿದಳು. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಭೀಕರ ಚೀತ್ಕಾರ ಆಟೋಮ್ಯಾಟಿಕ್ ಆಗಿ ಹೊರಬಿತ್ತು. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ದೆವ್ವವಾಗಿ ಬದಲಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು! ಈ ಸಲ ಬೇರೆಯೇ ಮುಖವಾಡ. ನಿಲುವಂಗಿ ಇರಲಿಲ್ಲ ಅಷ್ಟೇ. ಮೈ ಗಾಡ್! ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ ಇಲ್ಲಿ?
ಮುಂದಿನ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಆ ದೆವ್ವದ ಮುಖವಾಡ ಕಿತ್ತು ಬಂತು. ಹಿಂದೆಯೇ ಒರಿಜಿನಲ್ ಜೆನ್ನಿಫರಳ ಘೊಳ್ ಅನ್ನುವ ನಗೆ.
'ಏನಿದು ಜೆನ್ನಿಫರ್!? ನನಗೆ ಒಮ್ಮೆ ಹಾರ್ಟ್ ಅಟ್ಯಾಕ್ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಖರಾಬಾಗಿದೆ!' ಅಂದೆ. ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ ಬೇಗನೆ ಮುಖವಾಡ ತೆಗೆದಿದ್ದಳು. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಚಹಾ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದು ಹರೋಹರವಾಗಿಬಿಡುತ್ತಿತ್ತು.
'ಎರಡು ದೆವ್ವದ ಮುಖವಾಡ ಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ರಸೀದಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೆ. ನೋಡಲಿಲ್ಲವೇ ನೀನು? ನೀನು ನೋಡಿರಬಹುದು, ಹೇಗೂ ನಿನಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿರಬಹುದು, ಈ ಸಾರೆ ಹೆದರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಅಂತ ಭಾವಿಸಿ ಮತ್ತೊಂದು ಮುಖವಾಡವನ್ನೂ ಟ್ರೈ ಮಾಡಿದೆ. ಮತ್ತೆ ಹೆದರಿಬಿಟ್ಟೆಯಲ್ಲ ಮಾರಾಯಾ? ಏನು ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ದೆವ್ವದ ಕಥೆ ಓದುತ್ತೀಯೋ ಹೇಗೆ? By the way, ಮಹೇಶ್, ಒಂದು ಮಾತು ಹೇಳು.... ' ಅಂದ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಚಹಾ ಹೀರಿದಳು. ಹಳದಿರಾಮನ ಚೂಡಾ ಪ್ಲೇಟ್ ಮುಂದೆ ಮಾಡಿದೆ. ಬೇಡವೆಂದಳು.
'ಏನು ಜೆನ್ನಿಫರ್?' ಅಂತ ಕೇಳಿದೆ.
'ಈ ಎರಡು ಮುಖವಾಡಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವದು ಹೆಚ್ಚು ಭಯಾನಕವಾಗಿದೆ? ಯಾವದನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡರೆ ಜನರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಭಯವಾಗಬಹುದು? ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ದಿನ ಹೆಚ್ಚು ಭಯಾನಕವಾದಷ್ಟೂ ಜನರಿಗೆ ಖುಷಿ. ಗೊತ್ತೇ?' ಅಂದುಬಿಟ್ಟಳು.
ಶಿವನೇ ಶಂಭುಲಿಂಗ! ಹೆಚ್ಚು ಭಯಾನಕವಾದಷ್ಟೂ ಜನರಿಗೆ ಇಷ್ಟವಂತೆ. ಖುಷಿಯಂತೆ! ವಿಚಿತ್ರ ದೇಶ, ವಿಚಿತ್ರ ಜನ.
'ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಒಂದು ಕೆಲಸ ಮಾಡು. ಒಂದು ಮುಖವಾಡ ಮುಂದೆ ಹಾಕಿಕೋ. ಮತ್ತೊಂದನ್ನ ಹಿಂದೆ ಹಾಕಿಕೋ. ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಖರಾಬಾಗಿರುತ್ತದೆ. ದೆವ್ವದ ಕಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತದೆ ನೋಡು. ದೆವ್ವಗಳ ಪಾದಗಳು ಉಲ್ಟಾ ಇರುತ್ತವೆ. ಮುಖ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಆಗಿರುತ್ತದೆ ಅಂತೆಲ್ಲ. ಹಾಗೆ,' ಅಂತ ಏನೋ ಒಂದು ಉದ್ರಿ ಉಪದೇಶ ಮಾಡಿದೆ.
'ಎಕ್ಸಲೆಂಟ್ ಐಡಿಯಾ! ಟ್ರೈ ಮಾಡಿ ನೋಡಬಹುದು!' ಅನ್ನುತ್ತ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಎದ್ದಳು. ಚಹಾ ಮುಗಿದಿತ್ತು. ಕಪ್ ಇಸಿದುಕೊಂಡೆ.
'ಹೇ, ಮಹೇಶ್, ಮುಂದಿನ ಶನಿವಾರ ವಾರ ಫ್ರೀ ಇಟ್ಟುಕೋ. ನನ್ನ ಗಂಡ ಮೈಕನ ಬರ್ತ್ ಡೇ. ಸಂಜೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಾ. ಇನ್ನೂ ನಾಲ್ಕಾರು ಜನರನ್ನು ಕರೆದಿದ್ದೇವೆ. ಪ್ಯೂರ್ ಇಂಡಿಯನ್ ಊಟ ತರಿಸುತ್ತೇವೆ. ಗೊತ್ತಲ್ಲ ನಿನಗೆ ನಮಗೆ ಇಂಡಿಯನ್ ಫುಡ್ ಅಂದರೆ ಎಷ್ಟು ಇಷ್ಟ ಅಂತ? ಒಂದೆರೆಡು ಬಾಲಿವುಡ್ ಸಿನೆಮಾ ಕೂಡ ಇರುತ್ತದೆ. It's gonna be an awesome Indian night. ಪ್ಲೀಸ್ ಬಾ,' ಅಂತ ಆಹ್ವಾನ ಕೊಟ್ಟ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಎದ್ದು ಹೊರಟಳು.
ಎಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯವಳು ಈಕೆ! ಎಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯವನು ಈಕೆಯ ಪತಿ ಮೈಕ್! ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಬಂದು ಈ ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ಪಕ್ಕಾ ಪರದೇಶಿ ದರವೇಶಿಗಳಾಗಿರುವ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಅದೇನು ಮಮತೆ, ಪ್ರೀತಿ! ಎದೆ ತುಂಬಿ ಬಂತು. ಇವರೆಲ್ಲ ಯಾವ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಬಂಧುಗಳಾಗಿದ್ದರೋ ಅಂತ ವಿಚಾರ ಮಾಡುತ್ತ ಹೃದಯ ತುಂಬಿ ಬಂತು.
'ಖಂಡಿತ ಜೆನ್ನಿಫರ್. ಬಂದೇ ಬರುತ್ತೇನೆ. Thank you very much!' ಅಂದೆ.
ಬಂಗಾರದ ಬಣ್ಣದ ತನ್ನ ಬಾಬ್ ಮಾಡಿದ ಕೂದಲನ್ನು ಸರಾಕ್ ಅಂತ ಸರಿಸಿದ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಹೊರಟಳು. ಗುಡ್ ಬೈ, ಗುಡ್ ನೈಟ್ ಎಲ್ಲ ಹೇಳಾಯಿತು. ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬಂದೆ.
'ಹುಸ್!' ಅಂತ ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕೂತೆ. ಎರಡು ಘಂಟೆಗಳಲ್ಲಿ ಏನೆಲ್ಲಾ ಆಗಿಹೋಯಿತು ಶಿವನೇ!
'ಧಡ್! ಧಡ್! ಧಡ್!' ಯಾರೋ ಬಾಗಿಲು ಬಡಿದರು.
ಎದ್ದು ಹೋಗಿ 'ಯಾರೂ?' ಅಂದೆ. ಬಾಗಿಲ ಕಿಂಡಿಯಲ್ಲಿ ಹಣಿಕಿ ನೋಡಿದೆ.
'trick or treat!' ಅಂತ ಮಕ್ಕಳ ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿಸಿತು. ನೋಡಿದರೆ ಮತ್ತೆ ದೆವ್ವ ಸ್ವರೂಪಿ ಮಕ್ಕಳು. ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ವೇಷ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬಂದಿವೆ. ಪೀಡೆಗಳು!
ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದು ನಿಂತೆ. 'ಏನು?' ಅನ್ನುವಂತೆ ನೋಡಿದೆ.
'trick or treat???' ಅಂತ ಮತ್ತೆ ಉಲಿದವು. ಚಾಕಲೇಟ್, ಟಾಫಿ, ಕ್ಯಾಂಡಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ್ದ ಬುಟ್ಟಿಯನ್ನು ಎದುರಿಗೆ ಹಿಡಿದವು. ಅದರಲ್ಲಿ ನಾನೂ ಕೂಡ ಕ್ಯಾಂಡಿ, ಚಾಕಲೇಟ್ ಹಾಕಬೇಕು ಅನ್ನುವ ಲುಕ್ ಕೊಟ್ಟವು.
ಅಯ್ಯೋ! ಎಲ್ಲಿಯ ಕ್ಯಾಂಡಿ ಹಾಕೋಣ? ಎಲ್ಲಿಯ ಚಾಕಲೇಟ್ ಹಾಕೋಣ? ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಏನೂ ಇಲ್ಲ ಮಾರಾಯ. ಬೇಕಾದರೆ ಮಾಣಿಕ್ ಚಂದ ಗುಟ್ಕಾ ಚೀಟಿಯಿದೆ. ಬಾಬಾ ಜರ್ದಾ ಇದೆ. ಚಾಲಿ ಅಡಿಕೆಯಿದೆ. ಹಳದಿರಾಮನ ಚೂಡಾ ಇದೆ. ಅದ್ಯಾವದೂ ಈ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಉಪಯೋಗವಿಲ್ಲ.
ಆ ಮಕ್ಕಳು ನಾನು ಏನು ಮಾಡಲಿದ್ದೇನೆ? ಯಾವ ಚಾಕಲೇಟ್, ಕ್ಯಾಂಡಿ ಕೊಡಲಿದ್ದೇನೆ? ಅಂತ ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದವು. ಆಗ ನಾನು ಅನಾಹುತ ಕೆಲಸವೊಂದನ್ನು ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟೆ.
ದೆವ್ವದ ಮುಖವಾಡ, ವೇಷ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೇನಾಯಿತು? ದೆವ್ವಕ್ಕಿಂತ ಖರಾಬ್ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟೆ.
ಗಹಗಹಿಸಿ ನಕ್ಕೆ. ದೆವ್ವದ ಹಾಗೆ ನಕ್ಕೆ. ಇದು ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ದೆವ್ವದ ನಗೆ ಅಂತ ಆ ಮಕ್ಕಳು ತಿಳಿದುಕೊಂಡು ತಾವೂ ನಕ್ಕರು. ಮುಂದಿನದ್ದನ್ನು ಮಾತ್ರ ಅವರು ಊಹಿಸಿಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ಆ ಇಬ್ಬರು ಮಕ್ಕಳ ಚಾಕಲೇಟ್ ಬುಟ್ಟಿಗೇ ಕೈಹಾಕಿಬಿಟ್ಟೆ. ಆಗ ಮಕ್ಕಳು ಬೆದರಿದವು. ಇಬ್ಬರ ಬುಟ್ಟಿಯಿಂದಲೂ ಒಂದೊಂದು ಮುಷ್ಠಿ ಚಾಕಲೇಟ್, ಕ್ಯಾಂಡಿಗಳನ್ನು ಗೆಬರಿಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟೆ. ಮತ್ತೆ ಅಟ್ಟಹಾಸ ಮಾಡಿದೆ.
ಈಗ ಮಕ್ಕಳು ನಿಜವಾಗಿ ಹೆದರಿದವು. 'ಇದ್ಯಾವದೋ ವಿಚಿತ್ರ ಪ್ರಾಣಿ. ನಮಗೆ ಚಾಕಲೇಟ್, ಕ್ಯಾಂಡಿ ಕೊಡುವ ಬದಲಾಗಿ ನಮ್ಮಿಂದಲೇ ಸುಲಿಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ಇದೇ ನಿಜವಾದ ದೆವ್ವವಿರಬೇಕು!' ಅಂತ ವಿಚಾರ ಮಾಡಿರಬೇಕು. ಬೆಚ್ಚಿ ಬಿದ್ದಿರಬೇಕು.
'ಹೋ! ಹೋ! Run!!' ಅಂತ ಘಾಬರಿ ಬಿದ್ದು ಕೂಗುತ್ತ ಅಲ್ಲಿಂದ ಓಡಿದವು ಆ ಚಿಕ್ಕ ಪೀಡೆಗಳು. ಜೀವನ ಪೂರ್ತಿ ಈ ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಮರೆಯುವದಿಲ್ಲ ಅವು. ಅಂತಹ ಟ್ರೀಟ್ಮೆಂಟ್ ಕೊಟ್ಟು ಕಳಿಸಿದ್ದೆ. ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ದಿನ ಮಕ್ಕಳ ಬುಟ್ಟಿಯಿಂದ ಕ್ಯಾಂಡಿ ಎಬ್ಬಿಸಿದರೆ ಮತ್ತೇನು? ದೆವ್ವದಾಟವೇ ಇರಬೇಕು ತಾನೇ?
ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬಂದು ಕೂತೆ. ರಾಕಿಂಗ್ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕೂತು ಹಾಯಾಗಿ ರಾಕಿಂಗ್ ಮಾಡುತ್ತ ಆಚೀಚೆ ಕೈಯಾಡಿಸಿದೆ. ಕೈಗೆ ಏನೋ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ನೋಡಿದರೆ ಮತ್ತೊಂದು ದೆವ್ವದ ಮುಖವಾಡ! ಹಾಂ! ಈ ದೆವ್ವದ ಮುಖವಾಡ ಇಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಬಂತು? ಮತ್ತೆ ಇದು ಬೇರೆಯೇ ಮುಖವಾಡ. ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಹಾಕಿದ್ದ ಎರಡು ಮುಖವಾಡಗಳಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ. ಮತ್ತೂ ಖರಾಬಾಗಿದೆ! ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಾವು ಹಿಡಿದವನಂತೆ ಆಕಡೆ ಬಿಸಾಡಿದೆ. ಏನೋ ಒಂದು ಕಾಗದ ಕೆಳಗೆ ಬಿತ್ತು. ಆಶ್ಚರ್ಯವೆನಿಸಿತು.
ನೋಡಿದರೆ ಒಂದು ಗ್ರೀಟಿಂಗ್ ಕಾರ್ಡ್. ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಗ್ರೀಟಿಂಗ್ ಕಾರ್ಡ್. ಒಳಗಿನ ಬರವಣಿಗೆ ನೋಡಿ ಹೃದಯ ತುಂಬಿ ಬಂತು.
'ಡಿಯರ್ ಮಹೇಶ್,
ಹ್ಯಾಪಿ ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್!
ಈ ಮುಖವಾಡ ನಿನಗೆ ಅಂತ ಕೊಂಡುಕೊಂಡೆ. ಇಷ್ಟವಾಯಿತೇ?
ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಸಕತ್ ಎಂಜಾಯ್ ಮಾಡು.
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ನೇಹಿತೆ,
-- ಜೆನ್ನಿಫರ್'
ಈ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಎಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯವಳು! ತಾನು ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಮುಖವಾಡ, ಕಾಸ್ಟ್ಯೂಮ್ ಎಲ್ಲ ಕೊಂಡಾಗ ನನ್ನ ಸಲುವಾಗಿಯೂ ಒಂದು ಮುಖವಾಡ ಕೊಂಡಿದ್ದಾಳೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಒಂದು ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಗ್ರೀಟಿಂಗ್ ಕಾರ್ಡ್ ಕೂಡ ಕೊಂಡಿದ್ದಾಳೆ. ಯಾವಾಗ ಅದರ ಮೇಲೆ ಅಷ್ಟು ಆತ್ಮೀಯವಾಗಿ ಬರೆದಳೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. It is so nice of you, Jennifer. Thank you.
ಮುಖವಾಡ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿಕೊಂಡೆ. ಚೀತ್ಕಾರವೊಂದು ಹುಟ್ಟಿ ಅಲ್ಲೇ ಶಮನವಾಯಿತು. ಕಾಣುತ್ತಿರುವದು ನನ್ನದೇ ಮುಖ ಅಂತ ನೆನಪಾಯಿತು. ಇಲ್ಲವೆಂದರೆ ಆ ಮುಖವಾಡ ಅಷ್ಟು ಖರಾಬಾಗಿತ್ತು.
 |
| ಜೆನ್ನಿಫರ್ ನನಗೆಂದು ತಂದು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಮುಖವಾಡ! |
ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಮುಖವಾಡವೂ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಇನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ಚಿಳ್ಳೆ ಪಿಳ್ಳೆ ಬರಲಿ ನೋಡೋಣ. ಮುಖವಾಡ ಹಾಕಿ ಬರೋಬ್ಬರಿ ಹೆದರಿಸುತ್ತೇನೆ. ಕೊಡಲು ಚಾಕಲೇಟ್? ಅದು ಇಲ್ಲ. ನಾಸ್ತಿ.
'ಮುಖವಾಡ ಕೊಟ್ಟು ಹೋದ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಒಂದು ಚೀಲದಲ್ಲಿ ಒಂದಿಷ್ಟು ಚಾಕಲೇಟ್, ಕ್ಯಾಂಡಿ ಸಹಿತ ಕೊಟ್ಟು ಹೋಗಿದ್ದರೆ ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು?' ಅಂತ ಯೋಚಿಸಿತು ಮನಸ್ಸು. ಲೋಭಿ ಮನಸ್ಸು.
ಆಗ ಮತ್ತೆ ಯಾರೋ ಬಾಗಿಲು ಬಡಿದರು. ಮತ್ತೆ ಅದೇ ರಾಗ. Trick or treat?
ಮತ್ತೆ ಆ ಮಕ್ಕಳ ಬುಟ್ಟಿಯಿಂದಲೇ ಚಾಕಲೇಟ್ ಹಾರಿಸಲು ರೆಡಿಯಾದೆ. ಈ ಬಾರಿ ಸ್ಪೆಷಲ್ ಎಫೆಕ್ಟ್ ಗೆ ಜೆನ್ನಿಫರ್ ಕೊಟ್ಟ ಮುಖವಾಡ ಕೂಡ ಇತ್ತು.
***
ಸಲಹೆ ಸೂಚನೆಗಳಿಗೆ ಸದಾ ಸ್ವಾಗತ. ಕಥೆಯಲ್ಲಿನ horror element ನ್ನು ಹೇಗೆ ಹೆಚ್ಚಿಸಬಹುದು? ಐಡಿಯಾಗಳು ಇದ್ದರೆ ತಿಳಿಸಿ. ಅಡ್ವಾನ್ಸ್ ಧನ್ಯವಾದ
***
ಹಿಂದೆ ಬರೆದಿದ್ದ ದೆವ್ವದ ಕಥೆ 'ಲಿಂಗವ್ವನ ದೆವ್ವ' ಓದಿ ಮೆಚ್ಚಿದ್ದ ನಮ್ಮ ಅಣ್ಣಾಜಿ ಅವರು, 'ಹ್ಯಾಲೋವೀನ್ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಮತ್ತೊಂದು ದೆವ್ವದ ಕಥೆ ಬರೆಯಬೇಕು ನೋಡು!' ಅಂದಿದ್ದರು. ಒಂದು ವಿಷಯ ಕೊಟ್ಟು, ಈ ತಾರೀಕಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಒಂದು ಲೇಖನ ತಯಾರು ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತ ಖಡಕ್ ಕಂಡೀಶನ್ ಬಿತ್ತು ಅಂತಾದರೆ ನಮ್ಮ ಪೆನ್ನು ಮುಂದೆ ಓಡುವದೇ ಇಲ್ಲ. ಯಾವ ದೈವದ ಅಥವಾ ದೆವ್ವದ ಅನುಗ್ರಹವಾಯಿತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ವೇಳೆಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಒಂದು ದೆವ್ವದ ಕಥೆ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮೂಡಿಬಂತು. ಬರೆದೆ. :)
***
ವಿ. ಸೂ: ಇದೊಂದು ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಕಥೆ. ಅಮೇರಿಕಾಗೆ ಹೋದ ಹೊಸತಿನಲ್ಲಿ ಆದ ನನ್ನ ಕೆಲವು ಸ್ವಂತ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಕಥೆಗೆ ಹೊಂದುವಂತೆ ಬಳಸಿದ್ದೇನೆ. ದೆವ್ವ, ಗಿವ್ವ ಎಲ್ಲ ಕಲ್ಪನೆ ಮಾತ್ರ.
9 comments:
I dont like the last word. ಇದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಕಾಲ್ಪನಿಕ :-)
Thank you very much, Subrahmanya! :)
Fantastic!
Include a video of devva chasing a lungi-utaar maani!!
Thanks Shailesh. video...haa....haaa...lol
ಮಹೇಶ,
ನಿಮಗೂ ದೆವ್ವಗಳಿಗೂ ಏನೋ ಒಂದು ಅಪೂರ್ವ ಸಂಬಂಧವಿದೆ ಅಂತ ಕಾಣುತ್ತದೆ! ನಿಮ್ಮ ಕತೆಗಳಲ್ಲಿ ಬರುವ ಎಲ್ಲಾ ದೆವ್ವಗಳೂ ನಿಜವೆಂದೇ ನನಗೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಈ "ಕತೆ"ಯನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಭೀಕರವಾಗಿ ಮಾಡಬಹುದೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದ್ದೀರಿ. ಮಹಾರಾಯಾ, ಇದೇನು ಕಡಿಮೆ ಭೀಕರವಾಗಿದೆಯೆ? ರಾತ್ರಿ ಎಲ್ಲ ಹೆದರುತ್ತಲೇ ಕಳೆದೆ!
`ಅವಳು’ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ, ನಾನು ಯಾವ ದೆವ್ವಕ್ಕೂ ಹೆದರುವವನಲ್ಲ. ‘ಅವಳು’ ತವರಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಳು.
ಧನ್ಯವಾದ ಸುನಾಥ್, ಸರ್!
ಮಸ್ತ್ ಮಸ್ತ್.
Thanks Vikas. :)
Post a Comment