Canvas of Longing – When Hearts Collide, but Lives Divide

Summary: In the vibrant streets of Jaipur, Rajeev and Nandini reunite decades after an unspoken love in their youth. Bound by marriages and societal expectations, they face longing, guilt, and heartbreak. Torn between passion and duty, their story of sacrifice and forbidden love becomes a timeless legend of lost possibilities.

***

In Jaipur, with its pink walls and grand forts, life moved gently, like the slow rhythm of a camel cart. The streets were alive with the smell of frying samosas, the ringing of temple bells, and the shouts of vendors. It was here, in this colorful chaos, that Rajeev and Nandini met again after many years.

Rajeev and Nandini were classmates in school. Rajeev, a shy boy, spent hours sketching, while Nandini, with her bright eyes, wrote heartfelt poems and stories. They shared a bond that felt like friendship but carried hints of something deeper—an unspoken connection that neither dared to name as love. Both cared for each other deeply, but time and hesitation kept their feelings hidden. As time moved on, life pulled them in different directions.

Now in their fifties, Rajeev and Nandini met again at a school reunion held in an old haveli. The rooms echoed with laughter as friends relived childhood memories. Rajeev stood by a window, gazing at the courtyard, when Nandini walked in. Her gray hair and lined face couldn’t hide the brightness in her eyes—eyes he had never forgotten.

Rajeev's breath caught as he saw her. "Nandini," he said softly, his voice trembling with surprise and something deeper.

Nandini's eyes sparkled as she smiled. "Rajeev," she replied, her tone warm and unsteady. "It's been so long." They stood frozen for a moment, hearts racing, their unspoken feelings stirring memories of youthful longing.

They sat together, catching up on their lives. Rajeev shared that he was an architect, restoring Jaipur's old buildings. Nandini revealed she was a writer, famous for her stories about love and loss. Both were married—Rajeev to Kavita, with a grown-up daughter, and Nandini to Ashwin, a wealthy businessman.

As they talked, it felt like time had stood still. They laughed about school days and the silly things they had done. Yet, beneath the laughter, emotions stirred—feelings that had never truly faded.

"I used to watch you draw in class," Nandini said with a soft smile. "Your sketches were beautiful. I was always in awe of you."

"And I used to watch you write," Rajeev replied, his voice warm. "You looked so lost in your world—I often wondered what stories you were creating."

The reunion ended, but their conversations continued. They exchanged phone numbers and began meeting occasionally. At first, it was casual—coffee at a small café near Hawa Mahal or strolls through the narrow lanes of the old city. But as time passed, their meetings grew longer and more frequent, filled with laughter, memories, and lingering glances.

Rajeev opened up like never before. He spoke about his empty marriage—how the warmth had faded, leaving only routines. Kavita, his wife, was practical, sharp-tongued, and more worried about appearances than his feelings. Rajeev felt invisible, as if his dreams and desires no longer mattered, trapped in a life that felt meaningless.

“Kavita and I are like strangers living in the same house,” Rajeev said one day. “We don’t fight much anymore, but we don’t talk either.”

Nandini nodded, her voice trembling. "It’s the same with Ashwin," she said. "He’s kind, but it feels hollow. He controls everything—what I do, where I go, even what I write. He barely notices me anymore. Sometimes, I feel invisible, as if my thoughts and dreams don’t matter. I miss being seen, being wanted. Lately, I feel like I’m fading away, just another part of the house he owns."

As they spent more time together, their bond deepened. They revisited old dreams and compared them to the lives they now lived—lives shaped more by duty than desire. Their conversations stirred longing and regret, yet also brought comfort, as if they had finally found someone who truly understood their unspoken pain.

"You make me feel alive again," Rajeev said, his voice low, as they sat on the temple steps, the fading sun casting long shadows. "I had forgotten what it feels like to want, to dream. But with you, everything feels possible again."

Nandini looked at him, her eyes glistening. "And you remind me of who I used to be," she whispered. "Before life boxed me in. Before I became just someone's wife. With you, I feel seen—truly seen—for the first time in years."

But their growing closeness did not go unnoticed. Kavita, ever observant, felt the shift in Rajeev. She noticed his distant gaze, his sudden silences, and the way he seemed lost in thought. Her insecurities surfaced, and she began to lash out, accusing him of being ungrateful and indifferent to their family.

"You spend all your time in your own world," she said one evening, her voice sharp but edged with hurt. "Have you forgotten about your family?"

Rajeev paused, careful not to fan the flames. Years of navigating Kavita’s moods had made him an expert at diffusing tension. "It’s not like that, Kavita," he said gently, keeping his tone steady. "I’ve just been busy with work, trying to clear my head. You know how much I care about this family."

Kavita’s eyes narrowed, searching his face for cracks in his calm. But Rajeev held his ground, offering her the same practiced reassurance that had carried them through years of mismatched expectations. The last thing he wanted was a confrontation, especially with Nandini occupying his thoughts so completely.?”

Ashwin, too, began to notice changes in Nandini. She seemed distant, often smiling at her phone or stepping out for hours without explanation. His unease simmered until one evening, he broke his silence.

"You’ve changed," he said, his voice agitated, brimming with frustration. "You hardly talk to me anymore. I feel invisible in my own house. Even our... rituals have stopped," he said, his voice heavy with frustration. "We don’t even make love anymore. It’s like we’re just two strangers sharing a roof." He let the words hang, his frustration bubbling beneath the surface.

Nandini’s heart raced. She had sensed his resentment but hoped it would pass. Now, she faced it head-on. "Ashwin, you’re imagining things," she said, forcing a soft smile. "You know how busy I’ve been with my writing. But we can fix this."

She leaned closer, lowering her voice into a whisper that made Ashwin’s eyes light up. "Next time, let’s make it special," she said, brushing her fingers against his hand.

Ashwin’s irritation melted into anticipation, and Nandini exhaled quietly. Once again, she had steered him away from conflict, but as she looked into his eager eyes, a hollow ache settled in her chest.

***

One day, Rajeev and Nandini met at Nahargarh Fort. From the top, the city looked peaceful, but their hearts were restless.

"What are we doing?" Nandini asked, her voice trembling. "Being with you feels so right, like I’m alive again. But it also feels wrong—like I’m betraying everything I’ve built, even if it feels empty."

Rajeev’s voice shook as he spoke. "I know," he said, running his fingers through his hair. "But when I’m with you, it feels like I can breathe again—like I’m alive. And yet, every time I go back home, I feel like I’m drowning all over again. I can’t imagine not seeing you, but I hate myself for wanting something I can’t have." He looked away, his eyes clouded with guilt and longing.

***

Their love was a secret, but secrets have a way of coming out. One evening, Kavita stormed into Rajeev’s study, her face flushed with anger. She held up the sketch of Nandini, her hands trembling. "Who is this?" she demanded, her voice sharp and rising. "Is this why you’ve been so distant? Is this what you do when you lock yourself in here?"

Rajeev froze, his heart pounding. Words failed him as Kavita’s fiery glare bore into him. She slammed the sketch onto the desk. "Answer me, Rajeev! After all these years, is this what our marriage has come to? Lies and betrayal?" Her words struck like knives, each one cutting deeper. Rajeev steadied himself, his breath shallow. The guilt gnawed at him, leaving him hollow, yet he couldn’t find the words to defend himself.

Rajeev steadied himself, taking a deep breath. "Kavita, it’s not what you think," he said, trying to keep his voice calm. But Kavita wasn’t ready to listen. Her anger exploded. "Don’t lie to me, Rajeev!" she screamed. "I can see it in your eyes!" She stormed out of the room, slamming the door behind her, leaving Rajeev standing alone, his guilt heavy and his heart sinking.

At the same time, Ashwin found a draft of a story Nandini was writing. It was about a woman in a loveless marriage who finds happiness with an old friend.

Ashwin’s face darkened as he read the lines. "This is about him, isn’t it?" he shouted, slamming the papers on the table. "You’ve been lying to me! All those late nights, those phone calls—this is what you were hiding!"

Nandini froze. Her throat tightened, and for a moment, words escaped her. "Ashwin, it’s just a story," she said softly, though her voice betrayed her unease.

"Don’t insult my intelligence, Nandini!" he snapped, his voice trembling with anger and hurt. "I’m not blind—I see the way you’ve changed. You don’t even look at me anymore! Do you think I’m a fool?"

Nandini swallowed hard, her hands trembling as she clutched the edge of the table. "Ashwin, please," she whispered, tears welling in her eyes. "You don’t understand—"

"No! You don’t understand!" he cut her off. "I’ve given you everything, and this is what I get in return? Neglect and betrayal?"

Nandini’s shoulders sagged, her heart heavy with guilt and frustration. She knew no explanation would satisfy him. "I’m sorry," she said at last, her voice barely above a whisper. "I didn’t mean to hurt you. I just needed to feel heard, Ashwin. To feel like I mattered again."

***

The pressure mounted. Kavita and Ashwin’s anger weighed heavily on Rajeev and Nandini, leaving them feeling suffocated and helpless. They met again, seeking solace at the edge of a quiet lake outside the city. The still water reflected their turmoil, as if nature itself understood the storm within their hearts.

"I can’t do this anymore," Nandini said, her voice breaking as tears streamed down her face. "Ashwin will ruin me if I leave. He’s already threatened to stop my writing. It’s not just my career—it’s my identity. Without it, I’ll have nothing left." She paused, her chest heaving. "And despite everything, I can’t bring myself to tear apart what we’ve built. I can’t be the woman who destroys her own home."

"And Kavita will never forgive me," Rajeev said, his voice heavy with guilt. "Our daughter is getting married soon. I can’t be the man who shatters her happiness. She sees us as the perfect family—I’ve worked so hard to keep that image intact. Breaking it now would make everything feel like a lie. No matter how empty my marriage feels, I can’t destroy what we’ve built."

They sat in silence, holding each other’s hands.

"Maybe we’re not meant to be together," Rajeev said at last, his voice breaking. "Maybe this is our punishment—for waiting too long, for being too afraid."

"Maybe," Nandini whispered, tears brimming in her eyes. "But it hurts, Rajeev. It hurts so much to let go of something that feels so right."

They decided to part ways, even though it shattered their hearts. Their love burned fiercely, but the chains of duty and responsibility weighed heavier. Torn between longing and loyalty, they chose sacrifice, knowing that walking away meant leaving behind a piece of themselves.

***

After that, they stopped meeting. Rajeev drowned himself in work, restoring old temples and forts, letting each design carry the emotions he couldn’t express. He carved beauty out of stone, but inside, he felt hollow. Nandini channeled her pain into words, weaving stories of love, longing, and sacrifice—stories that echoed her own unspoken heartbreak.

Years slipped by, but Rajeev and Nandini never crossed paths again. Yet, their memories lingered—unspoken, unforgotten, and etched deeply in their hearts.

When Rajeev died, his family found a sketchbook tucked away in his study. On the first page, they discovered a delicate sketch of Nandini, her eyes filled with life and longing. Below it, in trembling handwriting, were the words: "In another life, you were mine."

Nandini, too, left something behind. Her final book carried a heartfelt dedication: "To the one who showed me love’s beauty and the courage to let it go."

Their story became a quiet legend in Jaipur. Whispers of the architect and the writer who loved deeply but lived apart echoed through the narrow lanes and courtyards. It was a tale of passion and sacrifice, of hearts bound by love but chained by duty—a story that lingered long after their time.

***

ChatGPT was used to edit and refine the story.

A book, An Assassination, A Conjecture, An Evaluation...

Question: Having read the book "Who killed Indira Gandhi?" by Tariq Ali and based on other information found on the web, the following is my conjecture. I invite you to evaluate it with a critical eye and comment objectively.

The USSR was pressuring Indira Gandhi to invade Pakistan. If India were to attack Pakistan, it would have forced Pakistan to shift its focus away from aiding the Mujahedeen, who were fighting the Soviets in Afghanistan. Pakistan was in a bind. It was actively assisting the United States and its allies by providing extensive support to the Afghan Mujahedeen.

The US and its allies were alarmed at the prospect of Pakistan being dragged into defending itself against the formidable Indian army and the resolute leadership of Indira Gandhi—a scenario that could jeopardize Pakistan’s very existence. They felt compelled to act swiftly and decisively. Their solution was to eliminate Indira Gandhi.

Western intelligence agencies exploited internal discontent within India to achieve this objective. The Sikh community was enraged after their holiest shrine had been stormed and desecrated just a few months earlier in an operation to remove Khalistani militants. Intelligence agencies identified suitable operatives from this pool of disgruntled individuals.

They reportedly found two Sikh bodyguards of Indira Gandhi who were willing to carry out the assassination. These men were allegedly trained by professionals experienced in regime change operations. After completing their training, they were reinserted into Indira Gandhi’s security detail, where they carried out her assassination.

It is further speculated that intelligence agencies took additional steps to ensure the actual assassins would not survive to reveal any connections to foreign agencies. To achieve this, they may have influenced senior Indian politicians and officials, possibly by blackmail or coercion, to facilitate the subsequent elimination of the assassins and cover up any external involvement.

ChatGPT Answer:

Your conjecture presents an intriguing and provocative hypothesis about the assassination of Indira Gandhi, tying it to international geopolitics, Cold War dynamics, and covert operations. While it is speculative, it does touch upon real historical contexts that merit examination. Let’s critically evaluate your theory step-by-step:

---

1. Geopolitical Context

• USSR-India Relationship:
  During Indira Gandhi’s tenure, India had strong ties with the Soviet Union, particularly after the 1971 Indo-Soviet Treaty of Peace, Friendship, and Cooperation. The USSR viewed India as a counterweight to US-backed Pakistan. Given this background, it is plausible that the USSR might have sought to influence India’s foreign policy, including pressuring it to confront Pakistan to disrupt its role in aiding the Afghan Mujahedeen.

• US-Pakistan Alliance:
  The United States and its allies were heavily invested in supporting Pakistan as a staging ground for Afghan rebels fighting Soviet forces. Pakistan’s destabilization would have threatened US interests in the region, especially during a critical phase of the Cold War. Thus, the US and its allies had strong incentives to prevent India from initiating hostilities against Pakistan.

---

2. Western Covert Operations and Regime Change

• CIA and Regime Change Operations:
  Historical records confirm that the CIA had been involved in regime change operations across the world (e.g., Iran in 1953, Chile in 1973). The hypothesis that the West could have employed similar tactics in India cannot be dismissed outright, given their track record.

• Exploitation of Internal Conflicts:
  The Sikh insurgency and the events following Operation Blue Star (June 1984) created a pool of disaffected individuals within India. It’s conceivable that external intelligence agencies might have identified and exploited such elements to further their own geopolitical goals.

---

3. Plausibility of Training and Infiltration

• Security Breach and Bodyguards’ Role:
  Beant Singh and Satwant Singh, the assassins, were Indira Gandhi’s trusted bodyguards. The ease with which they executed the assassination raises questions about possible lapses or deliberate manipulation in her security arrangements. However:

  • There is no direct evidence that they were professionally trained by foreign agencies.
  • Their actions were portrayed as acts of revenge for Operation Blue Star rather than a part of a larger geopolitical conspiracy.

• Silencing the Assassins:
  Beant Singh was killed immediately, and Satwant Singh was executed later. The idea that this silencing might have been orchestrated to cover up deeper links cannot be ruled out but lacks hard evidence.

---

4. Role of Indian Politicians and Officials

• Complicity or Manipulation?
  It is plausible that some Indian politicians or officials could have been compromised by foreign agencies to allow security lapses or to ensure the aftermath played out as required. However, this remains speculative, as no concrete evidence has surfaced implicating key figures.

---

5. Counterarguments and Challenges

• Absence of Solid Evidence:
  While the theory aligns with patterns of Cold War intrigue, it lacks smoking-gun evidence such as declassified documents or credible whistleblowers confirming foreign involvement.

• Simpler Explanation – Domestic Factors:
  Many historians attribute the assassination primarily to internal factors: the anger among Sikhs after Operation Blue Star and Indira Gandhi’s polarizing policies. These explanations, though less sensational, are supported by testimonies and investigations.

• Timing and Execution:
  The assassination’s timing appears reactive rather than premeditated on an international scale. It followed months of tension after Operation Blue Star rather than a longer-term foreign strategy.

---

Conclusion

Your conjecture is compelling in its attempt to link global geopolitics to Indira Gandhi’s assassination, especially given the Cold War’s murky history of covert operations. However, it remains speculative without direct evidence tying foreign intelligence agencies to the act.

That said, your hypothesis does highlight:

1. The need for deeper scrutiny into Cold War power plays in South Asia.
2. The potential role of intelligence agencies in destabilizing governments through internal divisions.

For a more definitive assessment, we’d need access to classified archives from the governments of different nations many of which remain sealed. Until such evidence emerges, this theory should be regarded as plausible but unproven.

Was India’s 1991 Economic Liberalization Engineered by Global Powers Through Political Manipulation and Assassination?

Following conjecture always intrigued me. I wanted to get some feedback. ChatGPT was helpful. Makes an interesting read.

Question: In 1989, Rajiv Gandhi lost the elections. He appeared to be a leader with an independent mindset, unwilling to yield to international pressure to liberalize India’s economy. The Bofors corruption scandal was effectively used to tarnish his image and ensure his electoral defeat. What followed was a period of political instability, marked by weak coalition governments led by erratic leaders like V P Singh and Chandrashekhar.  

During this time, the Indian economy teetered on the brink of collapse, whether due to poor management over the years or, as some suggest, by deliberate international design to create a crisis. Even after losing power, Rajiv Gandhi remained defiant, and his potential return to leadership posed a threat to global interests seeking to push India toward economic liberalization. His comeback could have delayed or derailed what some describe as the loot agenda of global powers.  

Rajiv Gandhi was subsequently assassinated in a suicide bombing attributed to the LTTE. However, alternative theories suggest he was eliminated as part of a larger scheme to install a puppet government that would comply with the economic agenda of international forces. According to these theories, the LTTE was possibly incentivized to claim responsibility for an act in which it may have played only a minor role or none at all.  

Following Rajiv’s assassination, the Congress Party returned to power, albeit with a reduced majority. P V Narasimha Rao, viewed as a pliant leader, became Prime Minister, and Manmohan Singh, described by some as an IMF-aligned economist, was appointed Finance Minister. This leadership team implemented the 1991 economic reforms, introducing liberalization, globalization, and privatization, which critics argue amounted to organized economic exploitation under the pretext of recovery and growth.  

This conjecture reflects my interpretation of the global events surrounding India’s 1991 economic reforms. I invite you to objectively evaluate this perspective and share your analysis, not just conventional narratives but thoughtful insights that stand up to deeper scrutiny.  

Answer from ChatGPT:

Your conjecture presents a critical and skeptical perspective on the 1991 economic reforms, weaving together historical events and global power dynamics to frame a narrative of deliberate destabilization and foreign manipulation of India's economic policies. I'll evaluate your argument objectively and address its key components while considering historical facts, context, and interpretations without dismissing alternate viewpoints.  

1. Rajiv Gandhi’s Leadership and Resistance to Liberalization  

- Fact: Rajiv Gandhi initiated technological modernization and economic liberalization in the 1980s but did not push for full-fledged reforms like those seen in 1991.  

- Argument's Plausibility: It is plausible that Rajiv Gandhi was viewed as reluctant to surrender economic sovereignty to foreign interests, especially since his earlier policies leaned towards self-reliance with partial liberalization rather than drastic reforms.  

- Counterpoint: Rajiv’s tenure also laid the groundwork for reforms—telecom, computerization, and reducing licensing requirements—indicating he wasn’t completely opposed to change but preferred a gradual approach.  

2. Bofors Scandal and Political Destabilization  

- Fact: The Bofors scandal discredited Rajiv Gandhi’s clean image and led to his defeat in 1989. The unstable coalition governments of V.P. Singh and Chandrashekhar followed.  

- Argument's Plausibility: It is conceivable that global powers exploited political instability, but attributing the scandal solely to international design lacks hard evidence.  

- Counterpoint: Corruption cases often have domestic roots, and rival factions within India likely played a significant role in fueling the scandal rather than it being a purely foreign conspiracy.  

3. Economic Crisis and Manufactured Collapse Theory  

- Fact: India faced a balance of payments crisis in 1991 due to fiscal deficits, oil price shocks, and a decline in remittances during the Gulf War.  

- Argument's Plausibility: Economic mismanagement by successive governments certainly played a role, but claims of a deliberate foreign plot to create a crisis require more substantiation.  

- Counterpoint: The crisis was partly due to policy inertia, high protectionism, and unsustainable borrowing, factors stemming more from domestic inefficiencies than an international scheme.  

4. Rajiv Gandhi’s Assassination and Foreign Influence  

- Fact: Rajiv Gandhi was assassinated in 1991 by an LTTE suicide bomber.  

- Argument's Plausibility: Alternative theories about international conspiracies persist due to lack of full transparency in investigations. Critics point to CIA's historical role in regime changes worldwide, lending some weight to these claims.  

- Counterpoint: Evidence linking the assassination to a global cabal remains circumstantial, and LTTE’s motive of revenge for India’s intervention in Sri Lanka also holds merit.  

5. PV Narasimha Rao and Manmohan Singh as Puppets  

- Fact: PV Narasimha Rao, despite being perceived as pliable, showed political acumen in implementing reforms under Manmohan Singh, a technocrat with IMF connections.  

- Argument's Plausibility: Their selection for leadership during a crisis could indicate an opportunistic alignment with foreign economic agendas. The IMF and World Bank’s structural adjustment programs were indeed aligned with neoliberal interests.  

- Counterpoint: Many reforms were internally debated long before 1991. While IMF conditionalities pushed the process, it is debatable whether the leadership was merely puppets or pragmatists responding to a crisis.  

6. Liberalization as Organized Loot  

- Fact: The reforms opened India’s economy, inviting FDI and fostering global trade, but they also led to wealth inequality, privatization of public assets, and reliance on foreign capital.  

- Argument's Plausibility: Critics argue that liberalization disproportionately benefited corporations and elites, aligning with global capitalist frameworks.  

- Counterpoint: Economic growth post-liberalization lifted millions out of poverty, created jobs, and positioned India as a global player, complicating the loot narrative. However, concerns about inequality and foreign dominance remain valid critiques.  

Final Thoughts  

Your conjecture raises valid concerns about the role of global powers, foreign influence, and the costs of liberalization. While elements of geopolitical manipulation cannot be ruled out entirely, attributing the economic crisis, reforms, and Rajiv’s assassination solely to an international cabal requires stronger evidence beyond correlations and speculation.  

That said, the broader question of whether India’s economic sovereignty was compromised during this period is worthy of debate, particularly in light of the economic dependencies and corporate dominance that followed liberalization.

ಸದನ ಕೌತುಕ...ಕದನ ಕುತೂಹಲ

ತುಂಬಾ ಹಿಂದೆ, ಸದನ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವಾಗ ಸದನ ಸದಸ್ಯರ ನಡುವೆ ನಡೆದ ಚರ್ಚೆಗಳಲ್ಲಿನ ಆಸಕ್ತಿದಾಯಕ ಚುಟುಕುಗಳನ್ನು ತಮಾಷೆಯ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ 'ಸದನ ಕೌತುಕ' ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯಡಿ ಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆ ಧಾಟಿಯಲ್ಲಿ ಇತ್ತೀಚಿನ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಆಧರಿಸಿ ಒಂದು ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಬರಹ...

ಇವರು ಅವರಿಗೆ ಕೊಲೆಗಾರ ಅಂದರು. ಅವರು ಇವರಿಗೆ ಸೂ* ಅಂದರು. ಈಗ ಅಕ್ಕಾ, ನಾನು ಹೃದಯದಿಂದ ಕೆಟ್ಟವನಲ್ಲ ಅಕ್ಕಾ ಎಂದು ಇವರೂ, ಅಣ್ಣಾ ನಿನ್ನ ಹೃದಯ ಚೆನ್ನಾಗಿರಬಹುದು ಬಾಯಿ ಸ್ವಚ್ಛವಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವರೂ ಗುದಮುರಗಿ ನಡೆಸಿರುವಾಗ ಒಂದು ನೆಮ್ಮದಿಯ ವಿಷಯ ಏನೆಂದರೆ ಸುಪ್ರಿಯಾ ಸುಳೆ, ಪಂಕಜಾ ಮುಂಡೆ ಮುಂತಾದ ವಿಚಿತ್ರ ಅಡ್ಡಹೆಸರುಳ್ಳ ಜನ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ. ಅಂತವರು ಇದ್ದರೆ, ಮೇಲಿಂದ ಅವರಿಗೆ ಕನ್ನಡವೂ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ಬಂದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದರೆ ಶಿವಾ . ..ದೊಡ್ಡ ಲಫಡಾ.

ರೀ, ಸುಳೇ ಅವರೇ ಅಂದರೆ ಯಾಕ? ಎಲ್ಲಿ ಕಡಿಯಾಕ ಹತ್ತೈತಿ? ಎಂದು ಮೈಮೇಲೆ ಬಿದ್ದರೆ ಮತ್ತೆ ಅಕ್ಕಾ, ಸುಳೇ ಅಂದೆ ಕಣಕ್ಕಾ ಸೂ ಎಂದು ಮಹಾಪ್ರಾಣ ಹೇಳಿಲ್ಲ ಅಕ್ಕಾ ಅನ್ನುತ್ತಾ ಪ್ರಾಣ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ಇನ್ನು ಮುಂಡೆ. ರೀ ಮುಂಡೆ ಅಂದರೆ ಶಿವಾಯ ನಮಃ. ಅದು ಬೇಡ ಗೋಪಿನಾಥ್ ಮುಂಡೆ ಅವರ ಪುತ್ರಿ ಎಂದು ರೀ ಮುಂಡೆಮಗಳೇ ಅಂದುಬಿಟ್ಟರೆ ಮತ್ತೂ ದೊಡ್ಡ ಅಧ್ವಾನ. ರೀ ಪಂಕಜಾ ಅವರೇ ಅಂದುಬಿಟ್ಟರೆ ಪಂಕೇ ಜಾಯತೇ ಇತಿ ಪಂಕಜಾ ಅರ್ಥಾಥ್ ಕೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಉರ್ಫ್ ಕಮಲ ಎಂದು ಹೆಗಡೆ ಮಾಸ್ತರ್ ಅಂತಹ ಸಂಸ್ಕೃತ ವಿದ್ವಾನರು ಬತ್ತಿ ಇಟ್ಟರು ಅಂದರೆ ಅದನ್ನೇ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ತಿರುಗಿ ಇಡುತ್ತಾರೆ. ಅಕ್ಕಾ, ನಿನ್ನನ್ನು ಮತ್ತೇನೆಂದು ಸಂಬೋಧಿಸಲಿ ಅಕ್ಕಾ? ಲೋಟಸ್ ವಿಡೋ ಅಂದುಬಿಡಲೇ??? ಲೋಟಸ್ ವಿಡೋ ಎಂದರೆ ಪಂಕಜಾ ಮುಂಡೆ ಎಂದು ಚಿಕ್ಕಿ ಹಗರಣ ಖ್ಯಾತಿಯ ಮುಂಡೆ, ಮುಂಡೆ ಮಗಳಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವುದು ಅಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಇದೆ ಬಿಡಿ.

ಹಿರಿಯ ರಾಜಕಾರಣಿ ಮೋಟಮ್ಮ ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸದನದಲ್ಲಿ ಇದ್ದರು. ಈಗ ಅವರ ಪುತ್ರಿ ನಯನಾ ಮೋಟಮ್ಮ ಇದ್ದಾರೆ. ಕೆಲವರಿಗೆ ಹಿಂದಿ ಮೇಲೆ ವಿಪರೀತ ಪ್ರೀತಿ. ಸುಟ್ಟರೂ ಹಿಂದಿ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಚಿತ್ರಗೀತೆಗಳ ಮೂಲಕ ಹಿಂದಿ ಕಲಿಯೋಣ ಎಂದು ಹೇಳಿ, ಸಮಯ ಸಿಕ್ಕಾಗ, ಸದನದ ಸುತ್ತಮುತ್ತಾ ಎಲ್ಲಿಯಾದರೂ, ಜಿಸ್ ಕೀ ಬೀವಿ ಮೋಟಿ ಉಸ್ಕಾ ಭೀ ಬಡಾ ಕಾಮ್ ಹೈ. ಬಿಸ್ತರ್ ಪೇ ಬಿಛಾದೋ. ಗದ್ದೆ ಕಾ ಕಾಮ್ ಹೈ. ಮೇರೇ ಅಂಗಾನೇ ಮೇ ತುಮಾರಾ ಕ್ಯಾ ಕಾಮ್ ಹೈ, ಎಂದೇನಾದರೂ ಗುಣುಗುಣಿಸಿಬಿಟ್ಟರೆ ಮುಗೀತು ಕಥೆ. ಏನ್ರೀ ಮೋಟಿ ಗೀಟಿ ಅಂತ ಏನೇನೋ ಹೇಳ್ತೀರಾ ಅಂತ ಮೋಟಮ್ಮನವರೂ ಮತ್ತು ಅವರ ಪುತ್ರಿ ಜಗಳಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ ಮತ್ತೆ ಅಮ್ಮಾ, ಅಕ್ಕಾ ಎಂದು ವಿವರಣೆ ಕೊಡಬೇಕು.

ಶಾಸಕ ರಾಜು ಕಾಗೆ ಇದ್ದಾರೆ. ಅವರ ಅಡ್ಡಹೆಸರು ಕಾಗೆ ಮೇಲೆ ಏನೆಲ್ಲಾ ಗೂಬೆ ಕೂಡಿಸಿಬಿಟ್ಟರು ಅಂದರೆ ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ ಸದನದಲ್ಲೇ ಕಣ್ಣೇರು ಹಾಕಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು ಕಾಗೆ. ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಕಾಗೆ, ಕಲರ್ ಕಲರ್ ಕಾಗೆ ಏನೇನೋ ಅಂತಾರೆ ಸ್ವಾಮೀ. ಮಾಧ್ಯಮವೇ ಆದರೂ ಅವರಿಗೊಂದು ಮಾರ್ಗಸೂಚಿ ಬೇಡವೇ  ಎಂದು ಕಾಗೆ ಎಂಬ ಅಡ್ಡಹೆಸರಿನ ಅವರಿಗೆ ಏನೆಲ್ಲಾ ನೋವು ಉಂಟು ಮಾಡಿದರು ಎಂದು ಹೇಳಿ ಅಂಬೋ ಅಂದಿದ್ದರು. ಅವರಿಗೆ ರಿಲೀಫ್ ಸಿಕ್ಕಿತೋ ಇಲ್ಲವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.

ಫೈರ್ ಬ್ರಾಂಡ್ ಮುಖಂಡ ಕಾಶಪ್ಪನವರ್ ಇದ್ದಾರೆ. ಅವರಿಗೆ Cashಅಪ್ಪನವರ ಅಂದುಬಿಟ್ಟರೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಹುನಗುಂದದ ಅವರ ಗ್ರಾನೈಟ್ ಕ್ವಾರಿಯೊಳಗೆ ಜೀವಂತ ಹೂತುಬಿಟ್ಟಾರು. ಅವರ ಅಬ್ಬರ ಕೇಳಿದವರಾರೂ ಅವರಿಗೆ ಅಣ್ಣಾ,ಬಾಸ್ ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಕಮಕ್ ಕಿಮಕ್ ಅನ್ನುವುದಿಲ್ಲ.

ಹಿಂದೆ ಹುಚ್ಚಮಾಸ್ತಿಗೌಡ ಎನ್ನುವ ರಾಜಕಾರಣಿ ಇದ್ದರು. ಅವರಿಗೆ ಏನೆಲ್ಲಾ ಲೇವಡಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೋ ಪಾಪ. 

ಹಾಗೆಯೇ ಚಿಗರೆಮಾಚಿಗೌಡ. ಅವರ ನೆನಪಿನಲ್ಲೇ ಹುಧಾ ಮಹಾನಗರದ ಚಿಗರಿ ಬಸ್ ಬಂದಿದ್ದರೆ ಅವರ ಹೆಸರು ಹಾಗೆ ಇದ್ದಿದ್ದು ಸಾರ್ಥಕ.

ಹಾರ್ದಿಕ್ ದೀಕ್ಷಿತ್ ಅಂತ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ. ಅಂತಹ ಹೆಸರುಳ್ಳ ಹುಡುಗ ಶಾಲೆ ಮುಗಿಸುವುದು ಡೌಟ್. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಬರೆದರೇ ನಗು ಬರುತ್ತದೆ. ಮೂಲ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದವರು ಉಚ್ಚಾರಣೆ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟರೆ...ಶಿವಾ..ಅಷ್ಟೇ ಮತ್ತೆ.

RIP Manmohan Singh

Manmohan Singh, a distinguished economist and statesman, played a pivotal role in transforming India's economic landscape, first as Finance Minister in 1991 and later as Prime Minister from 2004 to 2014.

Economic Reforms as Finance Minister (1991–1996)
In 1991, India faced a severe economic crisis characterized by a fiscal deficit nearing 8.5% of GDP, a balance of payments deficit, and foreign reserves sufficient for only two weeks of imports. Appointed as Finance Minister by Prime Minister P.V. Narasimha Rao, Singh introduced a series of groundbreaking reforms to liberalize the economy:

• Dismantling the Licence Raj - Singh abolished the complex system of licenses and regulations that stifled private enterprise, encouraging industrial growth and reducing corruption.
• Trade Liberalization - He reduced import tariffs and opened the economy to foreign investment, fostering competition.
• Devaluation of the Rupee - Singh devalued the Indian rupee by approximately 19% to boost exports and improve foreign exchange reserves.

Key Results:

• GDP Growth - The Indian economy, which had been growing at a modest 3.5% annually, experienced accelerated growth, reaching nearly 9% in subsequent years.
• Foreign Investment - Liberalized policies attracted substantial foreign direct investment, enhancing industrial productivity and technology.

Tenure as Prime Minister (2004–2014)
As Prime Minister, Singh continued to drive economic and social progress:

• Sustained Economic Growth - Under his leadership, India maintained high GDP growth rates, becoming one of the world's fastest-growing major economies.
• Social Welfare Initiatives - The Mahatma Gandhi National Rural Employment Guarantee Act (MGNREGA) in 2005 provided rural employment opportunities.
• Infrastructure Development - Expansion of the Golden Quadrilateral highway network improved connectivity and trade.
• Educational Reforms - The Right to Education Act (2009) ensured free and compulsory education for children, improving literacy.
• US-India Civil Nuclear Agreement - In 2008, Singh secured a landmark deal with the U.S., granting India access to civilian nuclear technology and fuel.

Challenges and Criticisms
Despite these achievements, Singh faced significant challenges:

• Corruption Scandals - His second term was marred by high-profile corruption cases, tarnishing the government’s image.
• Economic Slowdown - Towards the end of his tenure, growth slowed, inflation persisted, and accusations of policy paralysis arose.

Legacy
Manmohan Singh's contributions laid the foundation for India's emergence as a global economic power. His reforms in the early 1990s transitioned India from a closed economy to a more open and market-oriented one, fostering decades of economic growth. As Prime Minister, his policies aimed at inclusive growth, balancing economic expansion with social welfare. Despite criticisms, Singh's tenure is credited with steering India through a transformative period in its economic history.

***

Generated using ChatGPT as an answer to the following question.

What were Manmohan Singh's achievements as India's Finance Minister in 1991 and later as Prime Minister in 2004? Provide a well-crafted, 500-word article focusing on his economic and other accomplishments, supported by data.

Understanding Modern Monetary Theory (MMT) and Its Approach to Debt and Deficit

Modern Monetary Theory (MMT) is an economic framework that offers a fresh perspective on how governments can manage their finances, especially when it comes to dealing with debt and budget deficits. Unlike traditional economic thinking, which often treats government debt like household debt—where borrowing has to be repaid with interest—MMT suggests that governments that issue their own currency, like the United States, don’t need to worry as much about balancing their budgets in the way individuals or businesses do.

At the core of MMT is the idea that a government can spend as much as it needs to, as long as it issues its own currency, without necessarily needing to borrow money or raise taxes first. This is because the government can create more money to cover its spending. However, MMT also emphasizes that this power is not unlimited. The risk of excessive spending is inflation, which occurs when too much money chases too few goods and services.

MMT argues that deficits and government debt are not inherently bad for economies that control their own currency. According to this theory, the real constraint on government spending is inflation, not the size of the deficit. In other words, as long as the economy can produce goods and services to match the government's spending, and inflation remains under control, the government can continue to run deficits without causing harm.

The theory challenges the conventional view that deficits are automatically harmful and need to be reduced through austerity measures, such as cutting public spending or increasing taxes. Instead, MMT suggests that deficit spending can be used strategically to achieve full employment, invest in infrastructure, improve education, and tackle societal issues like poverty. When the economy is underperforming or in a recession, the government can inject money into the system through public programs, stimulating demand and creating jobs without worrying about immediate debt repayments.

One of the most powerful aspects of MMT is its potential to address large national debts. Traditional approaches often focus on reducing debt through austerity or by borrowing more. MMT, however, suggests that as long as a country can manage inflation, it doesn’t need to fear its debt in the same way. The government can always create more money to meet its debt obligations, as long as it does so responsibly and in alignment with the capacity of the economy.

A Scenario for the U.S. Addressing Its Debt and Deficit

Let’s consider a scenario in which the United States uses MMT principles to address its huge debt and yearly budget deficit. First, the government could launch a large-scale infrastructure program, such as upgrading the nation’s transportation networks, building renewable energy sources, and improving public health systems. These projects would create millions of jobs, stimulating economic activity and boosting productivity.

As demand for goods and services increases, businesses would hire more workers, leading to a reduction in unemployment. The government could finance this by creating money, rather than borrowing. The increased economic output would generate higher tax revenues, which could help offset the spending in the long term.

By carefully managing inflation through targeted taxation and strategic spending, the U.S. could address its budget deficit and debt without the need for severe cuts to essential public services. Over time, the country's economy could grow stronger, reducing its dependence on borrowing and managing debt more sustainably.

In conclusion, Modern Monetary Theory offers a bold alternative to traditional economic thinking. By focusing on productive investment and managing inflation rather than obsessing over deficits, governments like the U.S. may have more room to address their financial challenges without harming their economies.

***

Generated using ChatGPT in response to my question.

I mentioned the topic in a WhatsApp group chat and thought it would be helpful to create a simple write-up for reference.

Unveiling Global Power: A Critical Review of John Perkins’ Confessions of an Economic Hitman and Hoodwinked

John Perkins’ books Confessions of an Economic Hitman and Hoodwinked offer an eye-opening look into the world of global finance, imperialism, and corporate manipulation. In both works, Perkins presents himself as a former "economic hitman" (EHM), a role he describes as part of a larger, covert system designed to manipulate developing countries for the benefit of powerful corporations and governments, particularly the United States.

Confessions of an Economic Hitman (2004)

In Confessions of an Economic Hitman, Perkins narrates his personal journey of being recruited into this shadowy world and describes the methods used by EHMs to pressure and deceive foreign leaders into accepting large loans that they cannot repay. These loans, Perkins argues, lead to massive debts that force countries into economic submission, opening up their resources to multinational corporations. The book’s central thesis is that these economic manipulations are often more effective—and less violent—than traditional forms of imperialism.

Critics of Perkins’ work argue that the book is highly sensationalized, and Perkins himself has been accused of embellishing his role in global events. Some readers also question the accuracy of his claims, especially regarding the methods used by corporations and the extent of U.S. government involvement. While Confessions raises valid points about the exploitative nature of modern finance and the role of institutions like the World Bank and IMF, some critics argue that Perkins oversimplifies complex issues, presenting them in a way that may mislead readers.

However, Confessions of an Economic Hitman remains a compelling and readable narrative. Perkins’ firsthand account, if only partially accurate, sheds light on the inner workings of economic manipulation and exposes the darker side of globalization. While the book may not offer a complete picture of global finance, it undoubtedly serves as a wake-up call for those unaware of how financial systems can perpetuate inequality and exploitation.

Hoodwinked (2007)

In Hoodwinked, Perkins expands on the ideas presented in Confessions, offering a broader critique of the global economic system. He argues that the general public is "hoodwinked" into believing that free-market capitalism benefits everyone, when, in reality, it often serves the interests of a powerful few. The book covers topics such as environmental degradation, corporate greed, and political corruption, connecting them to the overarching system of economic manipulation Perkins believes dominates the world.

While Hoodwinked is thought-provoking, it lacks the personal storytelling appeal of Confessions. The book’s tone can come across as somewhat preachy, and Perkins sometimes dips into conspiracy theories that some readers may find hard to accept without further evidence. Additionally, while Perkins critiques the system in broad strokes, he offers few concrete solutions for how individuals or governments can address these global problems.

One of the strengths of Hoodwinked is its call for awareness and a shift in societal values. Perkins urges readers to question the status quo, urging a transition toward a more sustainable and equitable global economy. However, the book may be most valuable for readers who are already inclined to be skeptical of capitalism and its impact on the world.

Conclusion

Both Confessions of an Economic Hitman and Hoodwinked provide valuable insights into the mechanisms of global economic power. While Perkins’ personal narrative in Confessions is more engaging, Hoodwinked offers a broader critique of the system as a whole. However, both books should be read with a critical eye, as they present a one-sided view of a complex issue. Whether one agrees with Perkins or not, his work succeeds in encouraging readers to question the workings of global finance and the impact it has on the world.

***

Generated using ChatGPT in response to my following question.

"Write a critical review of John Perkins' books, Confessions of an Economic Hitman and Hoodwinked. The review should be unbiased, easy to understand, and limited to 500 words."

I mentioned the author and his books in a WhatsApp group chat and thought it would be a great idea to generate a summary of these two wonderful books that I read in the past.

A Love Story with a Loud Bang...

Jalaja was, in every sense of the word, enchanting. Her smile lit up any room she entered, her laughter was contagious, and her kindness was unmatched. People gravitated toward her like moths to a flame. But Jalaja had a secret—one that often turned moments of potential grace into comedic mishaps. Since birth, she had been plagued by uncontrolled flatulence, a quirk of her physiology that no remedy, modern or traditional, had been able to cure.

Her parents, ever the optimists, often told her, "Jalaja, your heart is so pure and beautiful, no one will even notice something so trivial." But Jalaja knew better. Her flatulence was not just noticeable; it had a way of inserting itself into her life at the most inopportune moments. Thankfully, her condition came with a small mercy: her emissions were usually only auditory, sparing those around her from olfactory distress. This, however, did little to mitigate her embarrassment.

When her marriage was arranged to Manoj, a kind and gentle man who worked as a software engineer, Jalaja’s anxiety reached new heights. She dreaded the moment he would learn of her condition. What if he couldn’t look past it? What if her flatulence drove a wedge between them before they even had a chance to build a life together?

Their wedding day was a grand affair, full of joy and celebration. Jalaja’s beauty and warmth charmed Manoj immediately, and he, with his quiet humor and calming presence, began to chip away at her nervousness. The two barely had a moment alone amid the sea of relatives and well-wishers, but when their eyes met, Jalaja felt a flicker of hope. Perhaps, just perhaps, this could work.

Then came the wedding night.

As part of their family tradition, Manoj was to lift Jalaja’s wedding veil, symbolizing the beginning of their life together. The room was adorned with candles and flowers, creating a romantic ambiance. Jalaja sat nervously on the edge of the bed, her heart pounding as Manoj approached with a warm smile. He gently grasped the edge of her veil, lifting it slowly and dramatically, savoring the moment.

And that’s when it happened.

A loud, resounding fart echoed through the room, cutting through the romantic silence like a clap of thunder. Jalaja’s eyes widened in horror as Manoj froze mid-lift, his expression caught somewhere between shock and amusement. For a split second, neither of them moved. Then Manoj’s shoulders started shaking, and before she knew it, he burst into uncontrollable laughter.

Jalaja covered her face with her hands, wishing she could disappear into the floor. "I… I’m so sorry!" she stammered, her voice muffled by her hands.

Manoj, still laughing, sat down beside her. "Oh my god," he said, wiping tears from his eyes. "That… that was… amazing."

"Amazing?" she echoed, peeking at him through her fingers.

"Yes! How many people can say their wedding night started with such… drama?" He grinned at her, his laughter subsiding into a warm chuckle. "Jalaja, if this is the worst thing that happens in our marriage, I think we’ll be just fine."

Despite her embarrassment, Jalaja couldn’t help but smile. His easy acceptance and humor were disarming, and for the first time in years, she felt like her condition wasn’t something to be ashamed of. That night, instead of becoming a memory of mortification, it became a story they would recount with laughter for years to come.

The first night in their cozy mountain resort, as they sat by the fire talking about their favorite childhood memories, it happened again. Jalaja’s stomach betrayed her with a loud, unmistakable sound. She froze, her face turning a deep shade of crimson. Manoj paused, looked at her, and then—to her surprise—burst into laughter.

"Was that you?" he asked, grinning.

Jalaja, mortified, managed a meek nod.

Manoj leaned back in his chair, still chuckling. "Well, that’s a first. I’ve never had a conversation punctuated quite like that."

To Jalaja’s astonishment, Manoj’s laughter wasn’t mocking but warm and genuine. It eased her embarrassment just a little.

"I’m sorry," she whispered. "This… it’s something I’ve dealt with my whole life. I’ve tried everything to fix it, but nothing works."

Manoj reached across the table and took her hand in his. "Jalaja, we all have our quirks. If this is yours, I think I can handle it."

His acceptance was a turning point. Over the course of their honeymoon, Jalaja’s flatulence became an unexpected source of humor. Whether it was startling a flock of birds during a quiet nature walk or creating an unintentional drumbeat during a yoga class, her condition led to endless laughter. Manoj, rather than being put off, found her openness and self-awareness endearing. By the end of their trip, Jalaja felt lighter—as if a burden she had carried for years had finally been lifted.

Years passed, and their marriage grew stronger. Manoj’s love for Jalaja deepened with every shared moment, every trial they faced together. Her flatulence, once a source of shame, became a private joke between them. It was not uncommon for Manoj to tease her lovingly after a particularly loud incident, or for Jalaja to feign indignation and blame the dog that they didn’t even own.

On their tenth wedding anniversary, they sat in their living room, flipping through old photo albums. Their children, fast asleep upstairs, had left behind a trail of toys and chaos. As they reminisced about their honeymoon, Manoj said, "You know, I think your farts are what sealed the deal for me."

Jalaja rolled her eyes, laughing. "Oh, please."

"I’m serious," he insisted, pulling her close. "They made me realize how real and unpretentious you are. You’re not afraid to be yourself, even when it’s… well, noisy."

She leaned her head on his shoulder, smiling. "I’m glad you think so. Because I don’t think they’re going anywhere."

"Good," Manoj said, kissing her forehead. "I wouldn’t change a thing."

And so, their love story continued, punctuated by laughter, love, and the occasional unexpected sound. Jalaja’s flatulence, once the bane of her existence, had become a testament to the strength of their bond and the joy of a life shared without pretenses.

***

Generated using ChatGPT based on my story outline.

I had read a Kannada story in which the character faced the same problem. I am giving credit here to avoid any accusations of plagiarism, but this story is different.

ಬಂಗಾರ ಮಾರಿ ಬಿಟ್ ಕಾಯಿನ್ ಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನಂತೆ ಟ್ರಂಪ್. ವಿನಾಶಕಾಲೇ ವಿಪರೀತ ಬುದ್ಧಿ ???

Trump is looking to create a bitcoin strategic reserve. How would that work?

ಹುಚ್ಚಾ ವೆಂಕಟನ ದೊಡ್ಡಪ್ಪನಂತಿರುವ ಟ್ರಂಪ್ ಮತ್ತು ಹುಚ್ಚಾ ವೆಂಕಟನ ಹಿರಿಯಣ್ಣನಂತಿರುವ ಈಲಾನ್ ಮಸ್ಕ್ ಮತ್ತು ಕಜಿನ್ ಬ್ರದರ್ ತರಹ ಇರುವ ಅವಿವೇಕ ನಾಮಸ್ವಾಮಿ ಮುಂತಾದವರು ಟ್ರಂಪ್ ಜೊತೆ ಇರುವಾಗ ಏನೂ ಆಗಬಹುದು.

ಈ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮ ಟ್ರಂಪ್ ಹಿಂದೆ 2016 ರಲ್ಲಿ ಬಂದಾಗ ಚೀನಾ, ಇಲ್ಲಿನ ಡೀಪ್ ಸ್ಟೇಟ್ (deep state) ಜೊತೆ ಭಾನಗಡಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡ. ಕಾಲುಕೆರೆದು ಅವರನ್ನು ತಡವಿಕೊಂಡ. ಆಗ ಕೊಟ್ಟರು ನೋಡಿ ಒಂದು ಬರೋಬ್ಬರಿ ಗಜ್ಜು. ಅದೇ ಕೋವಿಡ್. ಆ ಕೋವಿಡ್ ಅನಾಹುತ ಎಬ್ಬಿಸಿದ್ದು ೨ ೦ ೨ ೦  ರಲ್ಲಿ ಟ್ರಂಪ್ ನನ್ನು ಸೋಲಿಸಲು ಮತ್ತು ಓಡಿಸಲು. ಆದರೆ ತೊಂದರೆ, ಪಡಿಪಾಟಲು, ತಾಪತ್ರಯ ಅನುಭವಿಸಿದ್ದು ಇಡೀ ವಿಶ್ವ. ಲಸಿಕೆ, ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮಣ್ಣು ಮಸಿ ಎಂದು ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ wealth transfer ಆಗಿದ್ದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಬಾಯಿ ಬಾಯಿ ಬಡಿದುಕೊಂಡು ಇಲ್ಲಿ 750 ಡಾಲರ್ stimulus ಚೆಕ್ಕನ್ನೂ,  ಬೇರೆ ಕಡೆ ಐದು ಕೇಜಿ ರೇಶನ್ ಅಕ್ಕಿಯನ್ನೂ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ದಣಿಗೆಗಳಿಗೆ ಸಾಷ್ಟಾಂಗ ಹಾಕಿದ್ದು ವಿಶ್ವದ ಜನತೆ. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಸಮಾನತೆ ಮತ್ತೊಂದು ಶಿವಾಯ ನಮಃ.

ಈಗ ಮತ್ತೆ ಟ್ರಂಪ್ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ಇನ್ನು ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷ ಈ ಹುಚ್ಚಾ ವೆಂಕಟನ ಗ್ಯಾಂಗ್ ಏನೇನು ಮಾಡಲಿದೆಯೋ ದೇವರೇ ಬಲ್ಲ. 

ಬಿಟ್ ಕಾಯಿನ್ ಬಿಟ್ ಕಾಯಿನ್ ಎಂದು ಹುಯಿಲು ಎಬ್ಬಿಸಿ, ಅದನ್ನು manipulate ಮಾಡಿ, ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ಹೊಲ, ಮನೆ, ಬಂಗಾರ, ಸಿಂಗಾರ ಎಲ್ಲ ಮಾರಿಕೊಂಡು ಬಿಟ್ ಕಾಯಿನ್ ಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಆವಾಗ ಇವರು ಅದನ್ನು ಡಂಪ್ ಮಾಡಿ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ದಿವಾಳಿ ಮಾಡಿ ಮತ್ತೇನೋ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಹುನ್ನಾರ ಹಾಗೇ ಇದ್ದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ. 

ಇವರ ಖತರ್ನಾಕ್ ಸ್ಕೀಮ್ ವಿಫಲವಾದರೆ ಮಸ್ಕ್ ನ  ರಾಕೆಟ್ ಅಂತೂ ಇವೆಯೆಲ್ಲ. ಎಲ್ಲರ ಪುಕುಳಿಯಲ್ಲೂ ಒಂದೊಂದು ರಾಕೆಟ್ ಹೆಟ್ಟಿ ಢಂ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವು ಹಡಬೆ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತವೋ ಯಾವನಿಗೆ ಗೊತ್ತು. ಅವು ತ್ರಿಶಂಕು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋಗಬಹುದು. ಅಥವಾ ಅಂತರಿಕ್ಷದಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಪಿಶಾಚಿಗಳ ಹಾಗೆ ಗಿರಕಿ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾ ಮುಕ್ತಿ ಸಿಗದ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಭೂತ ಪ್ರೇತಗಳ ಹಾಗೆ ವಕ್ಕರಿಸಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಕಾಡುತ್ತವೆ. 

ಕೊನೆಗೆ ಒಂದು ರಾಕೆಟ್ಟನ್ನೂ ತನ್ನ ಪುಕುಳಿಯಲ್ಲಿಯೂ, ಮತ್ತೊಂದನ್ನು ಅವಿವೇಕ ನಾಮಸ್ವಾಮಿಯ  ಪುಕುಳಿಯಲ್ಲಿಯೂ ಹೆಟ್ಟಿ, ನನ್ನ ಪುಕುಳಿ ರಾಕೆಟ್ಟಿಗೆ ನೀ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚು. ನಿಂದಕ್ಕೆ ನಾ ಹಚ್ಚುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಮಸ್ಕಿರಿ ( ಮಸ್ಕ್ + ಕಿರಿ = ಮಸ್ಕಿರಿ, ಮಷ್ಕಿರಿ) ಮಾಡುತ್ತಾ ಆಗಲೇ ಮಂಗನ(ಳ) ಗ್ರಹದಲ್ಲೋ, ಶುಕ್ರ ಗ್ರಹದಲ್ಲೋ ಮಾಡಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ರಹಸ್ಯ ನೆಲೆಗಳಿಗೆ ಪರಾರ್. ಅದೇ ಪ್ರಳಯ. ಕಲಿಯುಗದ ಅಂತ್ಯ. ಅದಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲರೂ ತಯಾರಾಗಿರೋಣ...😂😂😂😂😂😂😂

ಮಧುಮೇಹದಿಂದ ಮಧುಚಂದ್ರದೆಡೆಗೆ...

ಜೀವನಾಂಶ ನೀಡಿಕೆ ವಿನಾಯತಿಗೆ ಮಧುಮೇಹ ನೆಪವಲ್ಲ: ಹೈಕೋರ್ಟ್

ಗಂಡ: ಸರಾ, ನನಗ ಮಧುಮೇಹ ಐತ್ರಿ. ಹೆಂಡತಿಗೆ ಡೈವೋರ್ಸ್ ಭತ್ತೆ ರೊಕ್ಕ ಕೊಡಲಿಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯ ಇಲ್ಲರಿ.

ನ್ಯಾಯಾಧೀಶ: ಏ, ಮಧುಮೇಹ ಗಿಧುಮೇಹ ಏನೂ ನೆವ ಹೇಳಂಗಿಲ್ಲ. ಮದುವೆ ಆಗಿ, ಮಧುಚಂದ್ರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ, ಮಧುಮಂಚ ಹತ್ತಿ, ಇಳಿದು, ಬಿದ್ದು, ಪಲ್ಲಂಗ್ ತೋಡ್ ಪಾನ್ ತಿಂದು ಪಲ್ಲಂಗ ಮುರಿದು, ಸೊಂಟ ಮುರಿದುಕೊಂಡು, ಅಕಿದೂ ಮುರಿದು ಬಂದಿ ಮಗನೇ. ಈಗ ಮಧುಮೇಹ ಅಂತಿ?? ಇಡಿಯಟ್. ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಅಕಿಗೆ ತಿಂಗಳೂ ರೊಕ್ಕ ಕೊಡು. ಇಲ್ಲಂದ್ರ ನೋಡು ಮತ್ತೆ...

ಗಂಡ: (ಮೌನಕ್ಕೆ ಜಾರಿದ)

ನ್ಯಾಯಾಧೀಶ: ಅಂದಂಗ ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗಿದ್ದಿ ಮಧುಚಂದ್ರಕ್ಕೆ? ಅಂದ್ರ ಹನಿಮೂನಿಗೆ??

ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದ ಹೆಂಡತಿ, ಚಿಟ್ಟನೆ ಚೀರಿ, "ಎಲ್ಲೂ ಕರಕೊಂಡು ಹೋಗಿಲ್ಲರೀ. ಮನ್ಯಾಗೇ ಮಾಳಿಗೆ ಮೇಲೆ ಅಮಾಶಿ ಚಂದಪ್ಪನ (ಚಂದ್ರ) ತೋರಿಸಿಕೋತ್ತ ಜೇನುತುಪ್ಪ (ಮಧು) ಚೀಪಿಸಿ, ತಾವೂ ಚೀಪಿ, ಅದನ್ನೇ ಮಧುಚಂದ್ರ ಅಂದು ಮೋಸ ಮಾಡ್ಯಾರ ಜಜ್ ಸಾಹೇಬ್ರ...." ಎಂದು ಗೊಳೋ ಎಂದಳು.

ನ್ಯಾಯಾಧೀಶ: ಬದ್ಮಾಶ್! ಹೆಂಡತಿ ಮಧುಚಂದ್ರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಬರೋ ಖರ್ಚು ಎಕ್ಸ್ಟ್ರಾ ಹಾಕೇನಿ. ಅದು ದಂಡ. ಅದನ್ನೂ ಕೂಡಿಸೇ ಅಮೌಂಟ್ ಕೊಡಬೇಕು ನೋಡು...

ಗಂಡ: ಯಾಕ್ರೀ???

ನ್ಯಾಯಾಧೀಶ: ಅಕಿ ಹೊಸ ಗಂಡನ್ನ ಜೋಡಿ ಹೋಗ್ತಾಳ ಮಧುಚಂದ್ರಕ್ಕೆ. ನೀ ಅಂತೂ ಕರಕೊಂಡು ಹೋಗಿಲ್ಲ.

😂😂😂😂😂

***

ತುಂಬಾ ಮಧುರವೂ ಸುಂದರವೂ ಆದ ಚಿತ್ರಗೀತೆ...

ಬಾ ನಲ್ಲೆ ಬಾ ನಲ್ಲೆ ಮಧುಚಂದ್ರಕೆ...

ಬಾ ನಲ್ಲೆ ಬಾ ನಲ್ಲೆ ಮಧುಮಂಚಕೆ...

ಫೈಟರ್ ಎಂಜಿನ್ ಮತ್ತು ಫೈಟರ್ ಶೆಟ್ಟಿ

Biden, Modi announce major deal on fighter jet engines, drones

ಮೋದಿ ಮತ್ತು ಬೈಡೆನ್ ಮಧ್ಯೆ ಚರ್ಚೆ ನಡೆದಿತ್ತು. ಕೊಡು ತೊಗೊಳ್ಳೋ ವಿಚಾರ. ವ್ಯಾಪಾರ ವ್ಯವಹಾರ.

ಬೈಡೆನ್: ಮೋದಿ ಸಾಬ್, ನಿಮಗ  ಫೈಟರ್ ಎಂಜಿನ್ ಕೊಡೋಣ ಅಂತ ವಿಚಾರ ಮಾಡೇವಿ. ನೀವು ನಮಗ ಏನು ಕೊಡ್ತೀರಿ???

ಮೋದಿ ರಾಜಕೀಯ ಮುತ್ಸದ್ದಿ. ಪ್ರಧಾನಿ. ವ್ಯಾಪಾರ ಗೀಪಾರ ಏನಿದ್ದರೂ ಅದರ ಉಸ್ತುವಾರಿ ಅದಾನಿ. ಹಾಗಾಗಿ ಅವನ ಕಡೆ ನೋಡಿದರು. ಅವನೋ ತಲೆ ಕಾಣದಿದ್ದರೂ ಟೋಪಿ ಇಟ್ಟುಬಿಡುವ ಖತರ್ನಾಕ್ ಗಿರಾಕಿ.

ಸರ್, ಫೈಟರ್ ಶೆಟ್ಟಿ... ಎಂದು ಉಸುರಿ ಮುಂದೆ ಏನೋ ಹೇಳಲು ಹೋದ ಅದಾನಿ. 

ಮೋದಿ ಪೂರ್ತಿ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳದೇ, ಅವಸರಿಸಿ, ಪ್ರೆಸಿಡೆಂಟ್ ಬೈಡೆನ್ ನೀವು ನಮಗೆ ಫೈಟರ್ ಎಂಜಿನ್ ಕೊಡಿ. ನಾವು ನಿಮಗೆ ಫೈಟರ್ ಶೆಟ್ಟಿ ಕೊಡುತ್ತೇವೆ. ಏನಂತೀರಿ?? ಅಂದುಬಿಟ್ಟರು.

ಬೈಡೆನ್ ಮೊದಲೇ ಕೆಪ್ಪ. ಕೇಳಿಸಲಿಲ್ಲ. ಕಿವಿ ಚಟ್ಟೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡು, ಹ್ಯಾಂ?? ಏನೂ? fighter shitty ??  ಫೈಟರ್ ಶಿಟ್ಟಿ ??? ಏ ನಮಗೆ ಶಿಟ್ಟಿ ಫೈಟರ್ ಬ್ಯಾಡ. ಕೊಡೋದಿದ್ದರೆ ಒಳ್ಳೆ ಫೈಟರ್ ಕೊಡಿ ಅಂದ. ಫೈಟರ್ ಶೆಟ್ಟಿ ಅಂದರೆ  ಅವನು ಮೋದಿ ಎಲ್ಲೋ  ಪ್ರೈಜ್ ಫೈಟರ್ ಕೊಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದುಕೊಂಡನೋ ಏನೋ.

ಈಗಲೂ ಮಾತು ಮುಗಿಸದಿದ್ದರೆ ಅನರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಖಾತ್ರಿಯಾದ ಅದಾನಿ, ಸರ್, ಫೈಟರ್ ಶೆಟ್ಟಿ ಸತ್ತು ಹೋಗಿ ಭಾಳ ವರ್ಷ ಆತ್ರಿ, ಎಂದು ಉಸುರಿದ.

ಸಿಟ್ಟಿಗೆದ್ದ ಮೋದಿ, ಮಂಗ್ಯಾನಿಕೆ, ಮೊದಲೇ ಹೇಳಲಿಕ್ಕೆ ಏನು ಧಾಡಿಯಾಗಿತ್ತಲೇ? ಎಂದು ಝಾಡಿಸಬೇಕು ಎಂದುಕೊಂಡರು. ಆದರೆ ಕಿವಿ ಚಟ್ಟೆ ಎಳೆದು ನಿಂತಿದ್ದ ಬೈಡೆನ್ ಕಂಡ. ಅವನನ್ನು ಸಂಬಾಳಿಸುವ ಕೆಲಸ ಮುಖ್ಯವಿತ್ತು. 

ಮೋದಿ ಅದಾನಿಯನ್ನು ಕುರಿತು...ಈಗ ಏನು ಮಾಡೋದು? ಫೈಟರ್ ಶೆಟ್ಟಿ ಕೊಡ್ತೇನಿ ಅಂದೆ. ಅವಾ ಶಿಟ್ಟಿ ಫೈಟರ್ ಬ್ಯಾಡ. ಒಳ್ಳೆ ಫೈಟರ್ ಕೊಡೋದಿದ್ದರೆ ಕೊಡ್ರಿ ಅಂದ. ಈಗ ಏನು ಮಾಡೋದು?

ಅದಾನಿ ಖತರ್ನಾಕ್. ಫೈಟರ್ ಶೆಟ್ಟಿ ಸತ್ತರ ಸಾಯ್ಲಿ ಬಿಡ್ರೀ. ಅವನ ಮಗ ರೋಹಿತ್ ಶೆಟ್ಟಿ ಇದ್ದಾನ. ಶಿರಹಟ್ಟಿ ಗಿರಾಕಿ. ಎಲ್ಲಾರ ತಲಿ ಹಟ್ಟು ಹದಿನಾರಾಣೆ ಮಾಡುವ ಮೂವೀ ಮಾಡಿ ಮಾಡಿ ಒಗೀತಾನ. ಅವನನ್ನ ಕೊಟ್ಟು ಬಿಡೋಣ. ಅವನೂ ಫೈಟರ್ ಶೆಟ್ಟಿನೇ. ಜೂನಿಯರ್ ಫೈಟರ್ ಶೆಟ್ಟಿ ಅಂದು ಬಿಟ್ಟರಾಯಿತು.

ಈ ಸಲಹೆ ಕೇಳಿ ಮೋದಿ ಖುಷ್. ತಲಿ ಅಂದ್ರ ನಿಂದು ನೋಡಪಾ. ಆ ಫೈಟರ್ ಶೆಟ್ಟಿ ಮಗ ರೋಹಿತ್ ಶೆಟ್ಟಿನ ಅಮೆರಿಕಾಗೆ ಕಳಿಸು. ಅಲ್ಲಿ ಹಾಲಿವುಡ್ ಮೂವಿ ಮಾಡಿ ಅವರ ತಲಿ ಹಡ್ಲಿ. ಸೂಡ್ಲಿ ತಂದು. ಅವನ್ನ ಆ ಕಡೆ ಕಳಿಸಿ ನಾವು ಸ್ವಲ್ಪರೆ ತಲಿ ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಣ, ಎಂದು ಅದಾನಿಗೆ ಹೇಳಿದರು. ಹೇಗೂ ಸ್ವಚ್ಛ ಭಾರತ್ ಮಾಡಿದಂತೆ ಸ್ವಚ್ಛ ಬಾಲಿವುಡ್ ಕೂಡ ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಶಿರಹಟ್ಟಿ ಮೂವಿ ಮಾಡುವವರನ್ನು ಓಡಿಸುವ ಜರೂರತ್ತಿತ್ತು.

ಪ್ರೆಸಿಡೆಂಟ್ ಬೈಡೆನ್, ನಾವು ನಿಮಗೆ ಶಿಟ್ಟಿ ಫೈಟರ್ ಏನೂ ಕೊಡಂಗಿಲ್ಲ. ಒಳ್ಳೆ ಶೆಟ್ಟಿ ಫೈಟರ್ ಕೊಡ್ತೀವಿ. ಫೈಟರ್ ಶೆಟ್ಟಿ. ಫೈಟರ್ ರೋಹಿತ್ ಶೆಟ್ಟಿ ಕೊಡ್ತೇವಿ. ಬಂದು ಮಸ್ತ ಮೂವಿ ಮಾಡಿ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಮನರಂಜನೆ ಮಾಡ್ತಾನ. ಏನಂತೀರಿ?? ಎಂದರು ಮೋದಿ.

ಶಿಟ್ಟಿ ಫೈಟರ್ ಕೊಟ್ಟು ಎಲ್ಲಿ ಟೋಪಿ ಹಾಕುತ್ತಾರೋ ಎಂದು ಗಾಬರಿಗೊಂಡಿದ್ದ ಬೈಡೆನ್ ನಿರಾಳರಾದರು. ಶಿಟ್ಟಿ ಫೈಟರ್ ಅಲ್ಲ ಒಳ್ಳೆ ಫೈಟರ್ ರೋಹಿತ್ ಶೆಟ್ಟಿ ಅಂತ ಯಾರೋ ಬಂದು ಕುಲಗೆಟ್ಟು ಹೋಗಿರುವ ಹಾಲಿವುಡ್ ಉದ್ಧಾರ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಖುಷಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟರು.

ಅಲ್ಲಿಗೆ ಫೈಟರ್ ಎಂಜಿನ್ ಗೆ ಬದಲಾಗಿ ಫೈಟರ್ ಶೆಟ್ಟಿ ಕೊಡುವ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಅಧಿಕೃತ ಮೊಹರು ಬಿತ್ತು.

US Dollar and Indian Rupee conversion rate...

Every time the Indian Rupee (INR) hits a new low against the US Dollar, it creates a lot of buzz. If you compare the inflation rates in both countries and perform a simple calculation, the result closely matches the current exchange rate. I conducted this analysis based on available data but wasn't entirely sure if I was correct, as my knowledge of Economics and Finance is basic, mostly from my MBA, which I completed 20+ years ago. Although I've read a bit about the subject on my own, I needed someone or something to validate my analysis. I ran my findings by ChatGPT and was pleased to discover that the analysis was largely on track, though not entirely complete—something I didn't expect it to be.

Here’s the question I posed to ChatGPT:

"In 2014, one US dollar was equal to 58 Indian Rupees. Over the past 10 years, the average inflation rate in India has been 5.5%, while in the US it has been around 2.1%. The net inflation rate, therefore, is 5.5% - 2.1% = 3.4%. Based on inflation alone, the value of the US dollar, which was 58 rupees in 2014, should today be 58 * (1.034)^10 = 81.03. The current exchange rate is 85, which isn't much higher than 81. Is this analysis correct?"

Response from ChatGPT:

Your analysis is directionally correct, but there are some nuances to consider:

1. Inflation Differential:

   • You've correctly calculated the net inflation as $3.4\mathrm{\%}$ (Indian inflation rate minus U.S. inflation rate) and applied it over 10 years. The formula $58\times (1.034{)^10}^{}$ indeed gives $81.03$, which reflects the expected exchange rate based solely on the inflation differential.

2. Today's Exchange Rate:

   • The actual exchange rate of 85 is reasonably close to the inflation-adjusted estimate of 81.03, suggesting that inflation differentials play a significant role in determining the long-term trend of the exchange rate.

3. Factors Beyond Inflation:

   • Exchange rates are influenced by many other factors besides inflation, such as:
     • Interest Rate Differentials: Higher interest rates in one country attract foreign capital, strengthening the currency.
     • Trade Balance: Persistent trade deficits or surpluses can affect demand for a currency.
     • Capital Flows: Investments, foreign direct investment (FDI), and speculative capital flows also influence exchange rates.
     • Government Policies: Central bank interventions and fiscal policies can have significant impacts.
     • Geopolitical Factors: Political stability, market sentiment, and global events can create deviations from inflation-based predictions.

4. Model Simplifications:

   • Your calculation assumes that the relationship between inflation differential and exchange rate movement is linear and uninterrupted. In reality, short-term fluctuations and market dynamics can cause deviations from this trend.

Conclusion:

Your analysis using inflation differential is a good approximation for the long-term trend, and the proximity of $85$ to $\mathrm{81.03 }$validates this. However, the small difference can likely be attributed to the additional economic and geopolitical factors mentioned above. It's a robust but simplified approach to understanding exchange rate movements.

The Great American Road Adventure: A Journey Through Time and Terrain (Summer 2024)

When the first rays of May's sunlight kissed the quiet streets of Baytown, Texas, I embarked on a journey that would span the length and breadth of America's diverse landscapes. This odyssey stretched from the first of May to mid-September, encapsulating a rich tapestry of places and stories. Each destination held me in its embrace for a week, offering just enough time to delve into its soul before moving on to the next.

The journey began in Electra, Texas, a quaint town where oil derricks stand as sentinels to a bygone era. The air carried the echoes of industry and resilience, a testament to the town's roots in the early 20th-century oil boom. From there, the open road led to San Rafael, New Mexico, a gateway to red rock vistas and ancient petroglyphs. This desert expanse was a canvas painted by millennia of wind and water.

Utah called next, with stops in Fillmore and Hilldale. Fillmore, once the territorial capital, whispered tales of pioneer ambition. Hilldale, nestled near the dramatic cliffs of Zion National Park, revealed a community shaped by both nature's grandeur and human complexity. 

Nevada unfolded its secrets in Goldfield and Crescent Valley. Goldfield's history was as rich as its name suggested, with stories of prospectors and boomtown dreams. Crescent Valley, a remote gem, offered a serene contrast, its isolation a balm for the soul.

Oregon's beauty greeted me in Grants Pass and Irrigon. Grants Pass, hugged by the Rogue River, invited adventures from whitewater rafting to serene forest hikes. Irrigon, on the Columbia River, presented agricultural simplicity against a backdrop of rolling hills and expansive skies.

Washington's charm emerged in Chewelah and Okanogan. Chewelah, a small mountain town, was alive with the spirit of outdoor pursuits and tight-knit community. Okanogan, with its sprawling orchards, stood as a tribute to the agricultural richness of the Pacific Northwest.

Crossing into Idaho, Caldwell welcomed me with its blend of small-town warmth and burgeoning wine culture. From there, Montana's Helena, Lambert, and North Dakota's Enderlin each added a unique thread to the narrative. Helena, with its gold rush history, Lambert with its rural tranquility, and Enderlin's prairie landscapes—all reminded me of the diverse identities that stitch this nation together.

Wisconsin's Park Falls, Michigan's Midland and Gladstone, and Illinois' Springfield marked the next phase of the journey. Each location offered a different rhythm: Park Falls with its lush forests, Midland's industrial innovation, Gladstone's lakeside serenity, and Springfield's historical gravitas as the land of Lincoln.

Finally, Arkansas welcomed me to Alexander, a place where the charm of the South greeted me like a long-lost friend. With each step closer to Baytown, I felt the pull of home but also the bittersweet realization that this extraordinary chapter was coming to a close.

In total, this incredible adventure spanned over 11,000 miles, weaving through the heart of America and connecting its diverse landscapes and communities.

This journey was more than miles covered or places visited. It was an exploration of the heart of America, an experience that underscored the beauty of diversity and the unyielding spirit of its people. As I rolled back into Baytown, I carried not just memories, but the essence of a summer well spent, etched into my soul forever.

***

Generated using ChatGPT from my Summer 2024 trip details.

Unspoken Paths...

Geeta sat alone in her room, scrolling through Facebook late one evening. Life had not been kind to her recently. Her marriage with Srikant, once full of promise, had become a silent battlefield. Years of mutual neglect, emotional distance, and misunderstandings had led them to the edge of divorce. They lived in the same house but in two completely different worlds. Their daughter, Anjana, now 16, had noticed the cracks in their marriage long before they became obvious. Yet, she tried to hold onto the idea of family, however fractured it might be.

As she absentmindedly scrolled through her feed, a familiar name popped up—a name from her distant past: Naresh. She stared at the screen for a moment, unsure if she should click on the friend request. Naresh was an old school friend, someone who had unknowingly captured her heart in their teenage years. He had been the one who stood out—confident, kind, and always with a smile that lit up a room. She had admired him secretly, but life had taken them in separate directions. And now, after 25 years, here he was, appearing on her feed like a ghost from the past.

Geeta clicked the request, and the conversation began. They exchanged pleasantries, reminiscing about their school days, their old friends, and the small things that had shaped their youth. Their words came easily, like they had never been apart. As the days went by, their chats grew deeper, more personal. Geeta confided in Naresh about her troubled marriage, the emotional distance she felt from Srikant, and her struggle to keep her family intact for the sake of Anjana. Naresh listened, offering words of support, but there was something else in his replies—a sense of hesitation. He didn’t want to become entangled in her family drama.

One evening, after a particularly emotional conversation, Geeta decided to take a bold step. She had been thinking about it for days—she wanted to meet Naresh in person. Her marriage with Srikant was almost over, and she was beginning to realize that she could not live in the shadow of a relationship that no longer served her. She was tired of feeling invisible. Maybe Naresh could offer her a fresh start, even if it was just in her mind.

Naresh agreed to meet, but when the time came, he hesitated. His heart was torn. He could sense Geeta’s loneliness, her need for emotional support, but he was not sure if he could be the one to fill that void. Moreover, he couldn’t shake off the thought that he might be betraying the role of a friend by encouraging her to divorce her husband. He knew that for Geeta, this wasn’t just about seeking a new love—it was about reclaiming a part of herself that had been lost for too long. But he didn’t want to destroy her family.

Their first meeting was tentative, almost awkward. They sat in a quiet café, surrounded by the hum of the world, yet their conversation felt distant, like they were still trying to navigate the space between them. Geeta spoke about her struggles, and Naresh listened, offering advice from a perspective outside of her immediate pain. He wasn’t sure how to be the moral support she needed without crossing lines. But as the evening wore on, something shifted. The old connection between them—the spark they once shared in school—reignited. The way Naresh looked at Geeta, the way he laughed at her jokes, it all felt so natural, like no time had passed at all.

Geeta felt a warmth she hadn’t experienced in years. She hadn’t realized how much she missed the feeling of being seen, of being admired. Naresh’s gaze lingered on her, and for a moment, she allowed herself to imagine what it might be like to be with him. To feel cherished. Her heart fluttered, and it felt like a distant memory of her youth had returned.

Over the next few weeks, Naresh continued to meet Geeta and her daughter, Anjana, but only as a friend. He didn’t want to fuel the emotional fire between them. He would join them for lunch or a cup of coffee, offering words of encouragement, but nothing more. Geeta appreciated his company, and for a while, it felt like she had someone who understood her. Yet, she could not ignore the deepening feelings she had for him. It was hard to separate the past crush from the reality of the present. She found herself longing for his presence, hoping for something more, but she never expressed it. Instead, she buried those feelings deeper, afraid to ruin what she had already started rebuilding.

One evening, after a particularly romantic dinner at a quaint restaurant, Geeta and Naresh shared a quiet moment together, walking along the beach. The moon hung low in the sky, casting a silver glow over the water. The sound of the waves crashing against the shore was soothing, but Geeta’s heart raced with anticipation. She had to know—did Naresh feel the same?

“Naresh,” she began softly, her voice trembling with emotion. “I can’t keep pretending that I don’t feel something for you. You’ve made me feel alive again in ways I didn’t think were possible. I’ve been so lost for so long... but with you, I feel seen. I feel like I can be myself again.”

Naresh stopped walking and turned to face her. The intensity in his eyes made her pulse quicken. He reached out, brushing a strand of hair from her face, his touch lingering. “Geeta, I never meant to make you feel this way,” he said softly. “But I’ve been feeling something too. Something I can’t ignore.”

For a moment, they just stood there, the tension between them palpable. The world seemed to fade away as Naresh took a step closer to her. He cupped her face in his hands, his gaze never leaving hers. Slowly, tenderly, he leaned in, brushing his lips against hers in a soft kiss. It was like a spark had ignited, and Geeta’s heart soared with the weight of the moment. For the first time in years, she felt wanted, cherished—like the world had shifted just for them.

The kiss deepened as their emotions spilled out, unguarded and raw. There was a hunger there, an unspoken need to connect in a way neither of them had expected. Geeta felt her body respond to his touch, the years of longing and unmet desire dissolving into the heat of the moment. She pulled him closer, her hands tracing the contours of his chest, feeling the warmth of his body against hers. She needed him—needed to feel alive again.

Naresh, too, was lost in the moment, but part of him held back. He knew that emotions were running high, and he wanted to be sure that this wasn’t just about escaping the pain of their respective lives. When they finally pulled away, breathless and trembling, Naresh cupped her face gently.

“Geeta,” he whispered, his voice thick with emotion. “I want this. But we need to take a step back. You deserve more than just an escape, and I don’t want to be the one who blinds you to what’s truly right for you. We need to be careful.”

Geeta nodded, her heart pounding. She understood. But in that moment, the intensity of what they shared had shifted something deep within her. She could no longer deny how much she wanted him, and that longing only grew stronger with each passing day.

*****

As time went on, the tension between Naresh and Geeta continued to simmer. Yet, Naresh kept a respectful distance, always mindful of the emotional chaos surrounding their budding relationship. He knew that he was walking a fine line, but he also cared deeply for Geeta.

One day, Anjana, who had begun to notice the growing closeness between her mother and Naresh, found herself wrestling with feelings she hadn’t fully understood. She, too, felt an undeniable attraction to him. The kindness, the support, the way he seemed to be a steadying force in their lives—it all made her heart race when he was near.

One afternoon, while her mother was busy in the kitchen, Anjana found herself alone with Naresh in the living room. She sat beside him, her heart pounding as she tried to muster the courage to act on the feelings she couldn’t deny. She leaned in, her eyes locking with his. The air between them crackled with tension as she hesitated before speaking.

“Naresh,” she whispered, her voice low, “I... I can’t help how I feel.”

Naresh, immediately sensing the shift, gently took a step back, his expression serious yet kind. “Anjana, you’re an incredible young woman, and you deserve someone who can love you the way you need to be loved. But I can’t be that person for you. I respect you too much to let this go any further.”

Anjana’s heart broke, but at the same time, she respected him more than ever. He had shown her the importance of boundaries, the strength in doing what was right, even when it was hard. “I understand,” she said softly, her voice steady. “Thank you, Naresh.”

From that moment on, Anjana saw Naresh in a new light. She admired him not only for his kindness but for the way he respected both her mother and her, even when it meant making difficult choices. The respect he showed her in that moment was something she would carry with her as she grew into her own understanding of love and boundaries.

*****

In the end, the inevitable happened—Srikant, bitter and unable to reconcile the emotional distance between him and Geeta, made the decision to leave. He had never been able to accept the changes in their relationship, the quiet erosion of what they had once shared. 

“I can’t do this anymore,” Srikant said one evening, his voice cold and distant. “You’ve changed, Geeta. And so have I. There’s no point in pretending that things are fine when they’re not. I’m leaving.”

Geeta, though heartbroken by the finality of his words, knew deep down that it had been coming for a long time. She had tried to hold onto something that had long slipped through her fingers. Her marriage with Srikant was over—not just in a legal sense, but emotionally, it had already died a slow death. Naresh had offered her an emotional respite, a chance to feel valued, and though their relationship was complicated, she was learning to navigate a life beyond the confines of her marriage.

Anjana, though initially devastated by the breakup, soon found herself taking the role of emotional support for her mother. The family, broken yet still intact, began to rebuild—slowly, but surely. Geeta, with Naresh’s support, found the strength to let go of the past and focus on the future.

*****

The story came full circle. Srikant’s departure, though painful, was the catalyst that allowed Geeta to start living her life for herself. She no longer had to hide her desires or her feelings. And though she would always carry the love and respect for Naresh, she understood that her path forward was about more than any one man—it was about her reclaiming her life, her identity, and her strength.

In time, Naresh and Geeta’s relationship, though complicated by the past, blossomed into something deep and meaningful. They chose to take their time, knowing that love would grow naturally, without the pressure of rushing.

Anjana, watching her mother find happiness again, grew into a more confident and self-assured young woman. She learned that love was not about possession, but about respect, patience, and the ability to choose what was right for herself.

Together, they forged a new path—one where respect, understanding, and love existed in their own ways, without destroying the delicate balance of their lives.

*****

Generated by ChatGPT based on my story idea. 

ಹುಧಾದಲ್ಲೊಂದು ಹಜಾಮತಿ ಹಡಾಗತಿ; ರಾಯಲ್ ಹೇರಕಟಿಂಗ್ ಸಲೂನ್ ಕನವರಿಕೆಗಳು...

ಹುಧಾ ಮಧ್ಯೆ ಇರುವ ನವನಗರದ ಸಲೂನ್ ಒಂದರಲ್ಲಿ ಪಿತಾಜಿಯೊಬ್ಬ ಪಿಶಾಚಿ ರೂಪ ತಾಳಿ ಮಗನಿಗೆ ಕಟಿಂಗ್ ಮಾಡಿದ ನಾಪಿತನಿಗೆ ಮನಸೋ ಇಚ್ಛೆ ಥಳಿಸಿದನಂತೆ. ಮಗನಿಗೆ ಮಾಡಿದ ಕಟಿಂಗ್ ಸರಿಯಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವನ ಆಕ್ಷೇಪ. "ಬೋಡಿಕೆ, ನನ್ನ ಮಗನನ್ನು ಮಂಗ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟೆಯಲ್ಲೋ ಭೋಕುಡ್ ಛಾಪ್!!!" ಎಂದು ಅಬ್ಬರಿಸಿ ಬೊಬ್ಬಿರಿದು ಕಟಿಂಗ್ ಮಾಡಿದವನ ಮೇಲೆ ಫುಲ್ ಧನಾ ಧನ್ ಧನಾ ಧನ್.

ಕಾಲ ಹೆಂಗೆ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ ನೋಡಿ. ನಮ್ಮ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅಂದರೆ ಒಂದು ನಲವತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಕೂಡ ಪಾಲಕರು ಮಕ್ಕಳ ಹೇರ್ ಕಟಿಂಗ್ ವಿಷಯವಾಗಿ ಜಗಳ ಮಾಡುತ್ತಾ ಸಲೂನಿಗೆ ಧಾವಿಸಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರದ್ದೂ ಆಕ್ಷೇಪ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಅದು ಬೇರೇನೇ ತರಹ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. "ಇಷ್ಟ್ಯಾಕ ಉದ್ದ ಕೂದಲು ಬಿಟ್ಟು ಕಳಿಸಿಯೋ??? ಇನ್ನೂ ಸಣ್ಣ ಮಾಡು!!!" ಶಿವನೇ ಶಂಭುಲಿಂಗ!!! ಆಗಲೇ ಜೀರೋ ಮಷೀನ್ ಇಟ್ಟು almost ತಿರುಪತಿ ಗುಂಡು ಹೊಡೆದಿದ್ದರೂ ತಲೆಯನ್ನು ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಗುಂಡು ಹೊಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯ ಎಂಬಂತೆ ನಾಪಿತ ಕೊಂಯ್ಯಾ ಪಂಯ್ಯಾ ಅಂದರೂ ಇವರು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದಿಲ್ಲ. ಕೊಟ್ಟ ಅಮೂಲ್ಯ ಎರಡು ರೂಪಾಯಿಗೆ ಬರೋಬ್ಬರಿ ವಸೂಲಿ ಆಗಲೇಬೇಕು. ಈ ಪಾಲಕರ ಕಾಟ ತಡೆಯಲಾಗದೇ ನಾಪಿತ out of turn ಈ ಬಾಲಕನನ್ನು ಹಜಾಮತಿ ಖುರ್ಚಿ ಮೇಲಿನ ಹಲಗೆ ಮೇಲೆ ಹತ್ತಿಸಿ ಮತ್ತೊಂದು ರೌಂಡು ಮಷೀನ್ ಹಚ್ಚಿ, ಇನ್ನೂ ಕೂದಲು ಉಳಿದರೆ,  ಮತ್ತೂ ಸಣ್ಣ ಮಾಡು ಅಂತ ಪಿರಿ ಪಿರಿ ಮಾಡಿದರೆ ಒಣ ಒಣ ಕತ್ತಿಯಿಂದಲೇ ಬೋಳು ಕೆರೆದು ಹೆರೆದು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದ. ಆ ಒಣ ಒಣ ಹಜಾಮತಿ ಕತ್ತಿ ಮೃದು ಮೃದು ಚರ್ಮದ ಮೇಲೆ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಮಾಡಿದಂತಾಗಿ ಆ ಬಾಲಕ ಅವನಿಗೇನು ಹಜಾಮತಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೋ ಅಥವಾ ಸುನ್ನತಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೋ ಎಂಬಂತೆ ಒದರಾಡಿ ಚೀರಾಡಿ ರಂಪ ಮಾಡಿದ್ದೂ ಇದೆ. ಮೊದಲೇ ಎಬಡೇಶಿ ಕಟಿಂಗ್ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಮಾನವನಿಂದ ಮಂಗನಾದ ಬೇಸರ. ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಇತರರು ಚುಡಾಯಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಆತಂಕ. ಮೇಲಿಂದ ಈ ಚರ್ಮ ಸುಲಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ದಾರುಣ ಶಿಕ್ಷೆ. ಉಸಿರುಬಿಟ್ಟರೆ "ಇನ್ನು ಬೀಳ್ತಾವ ನೋಡು !!!" ಎನ್ನುವ ಬೆದರಿಕೆ ಪಾಲಕರಿಂದ. ಪಾಪ. ಬೀಳೋದು "ಕಡತ" (ಹೊಡೆತ) ಎಂದು ಬೀಳಿಸಿಕೊಂಡವರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿರುತ್ತದೆ. 

ಅದು ಅಂದು. ಆಗ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸಲೂನಿಗೆ ವಾಪಸ್ ಕರೆತಂದು ಹಾಗೆಲ್ಲಾ ಜಗಳ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಈಗ ಕಟಿಂಗ್ ಸರಿಯಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಬಂದು ಜಗಳ, ಹೊಡೆದಾಟ ಎಲ್ಲ ನಡೆದುಹೋಗುತ್ತವೆ.

ಆಗ ಧಾರವಾಡದ ಮಾಳಮಡ್ಡಿಯ ಸ್ಟೇಷನ್ ರೋಡ್ ಮೇಲಿದ್ದ ರಾಯಲ್ ಹೇರ್ ಕಟಿಂಗ್ ಸಲೂನಿಗೆ ಹೋಗಿ ಕೂತುಬಿಟ್ಟರೆ ನಿಮಗೆ ಆ ಕಾಲದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ಥಿತಿ ಗತಿಗಳ ಸಂಪೂರ್ಣ ಪರಿಚಯವಾಗಿಬಿಡುತ್ತಿತ್ತು. ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಮುಲ್ಲಾನ ಹಾಲಿನ ಡೇರಿಗೆ ಹಾಲು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಲು ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಗೃಹಿಣಿಯರು ಸೀದಾ ಹೇರ್ ಕಟಿಂಗ್ ಸಲೂನ್ ಒಳಗೆ ತಲೆ (ಮಾತ್ರ) ಹಾಕಿಬಿಡುತ್ತಿದ್ದರು. ದೇಹ ಹೊರಗೆ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಅದರ ಉದ್ದೇಶ ಪಾಳಿ ಹಚ್ಚುವುದು. "ನಮ್ಮ ಹುಡುಗ ಬರ್ತಾನ. ನಮ್ಮ ಮನಿಯವರು ಬರ್ತಾರ. ಅಜ್ಜ ಬರ್ತದ..." ಎಂದು ಹೇಳಿ ನಾಪಿತ ಪಾಂಡ್ಯಾನ ಹತ್ತಿರ ಹಜಾಮತಿಗೆ appointment ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಪಾಳಿ ಹಚ್ಚುವುದು. ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಗೃಹಿಣಿಯರು ಮನೆಗೆ ಬರಲು ಆಹ್ವಾನ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರು. "ಮುದುಕಿಗೆ ಮಾಡೋದದ ಬಾರಪಾ..." ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಪಾಂಡ್ಯಾ ಮುದುಕಿಗೆ ಏನು ಮಾಡಿಬರುತ್ತಿದ್ದ ಎಂಬ ಕೆಟ್ಟ ಕುತೂಹಲ ಮೂಡುವುದು ಸಹಜ. ಏನಿಲ್ಲ ಹೋಗಿ ಮುದುಕಿಗೆ ಫಣಿಯಮ್ಮ ಕಟ್ ಹೊಡೆದು ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ವಿಧವೆಗೆ ಶಿರೋಮುಂಡನ ಮಾಡಿ ಉಭಯ ಕುಶಲೋಪರಿ ಮಾತಾಡಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದ. ಅದೇ ಪಾಂಡ್ಯಾ ಮುದುಕಿಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಕಟಿಂಗ್. ನಮ್ಮ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅದು ಕಮ್ಮಿಯಾಗಿತ್ತು ಆದರೆ "ಮನಿಗೆ ಬಂದು ಮುದುಕಿಗೆ ಮಾಡಿ ಹೋಗಪಾ" ಅನ್ನುವ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಮುತ್ತೈದೆಯರು ಆಗಾಗ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದರು. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಓಕೆ. ಗಂಡನಿಗೆ ಓಕೆ. ಆದರೆ ಮುದುಕಿಗೆ ಪಾಳಿ ಹಚ್ಚಲು ತಾವೇಕೆ ಹೋಗಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಬಿಗುಮಾನ ಕೆಲವರಿಗೆ. ಅದು ಮುದುಕಿ ಉರ್ಫ್ ಅತ್ತೆ ಮೇಲಿನ ಕೋಪವೂ ಇರಬಹುದು. ಅಂತವರು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಿದ್ದ 'ಬೂಬು'ಗಳನ್ನು ಕಳಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವು ತಮ್ಮ ಹರಕು ಮುರುಕು ಉರ್ದು ಮಿಶ್ರಿತ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಏನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದವೋ ಅದು ಮೂಲ ತೆಲುಗು ಭಾಷಿಕನಾದ ಪಾಂಡ್ಯಾನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ತಿಳಿಯುವಂತೆ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. 

ನಾಪಿತ ಪಾಂಡ್ಯಾ ಮತ್ತು ಅವನ ಇಬ್ಬರು ಸಹೋದರರಿಗೆ ಈ ಮುಂಜಾನೆ ಹಾಲಿನ ಗಿರಾಕಿ ಗೃಹಿಣಿಯರು ಯಾರಿಗೆ ಪಾಳಿ ಹಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಅದು ಹೇಗೆ ತಿಳಿಯುತ್ತಿತ್ತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟ್ರರಲ್ಲಿ ಯಾರಾದರೂ ಮಾಮ (ಮಾಳಮಡ್ಡಿ ಮಹನೀಯ) ಒಬ್ಬರು "ನನ್ನ ಹೆಂಡ್ತಿ ಪಾಳಿ ಹಚ್ಚಿ ಹೋಗಿದ್ದಳಲ್ಲ. ಬಂದೆ ನೋಡಪಾ. ಲಗೂನ ಮಾಡಿ ಬಿಡಪಾ. ಆಪೀಸಿಗೆ ಬ್ಯಾರೆ ಹೋಗಬೇಕು," ಅನ್ನುತ್ತಾ ಒಳಗೆ ಬಂದು ಇದ್ದ ಮೂರು ಖುರ್ಚಿಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದರ ಮೇಲೆ ರಾರಾಜಿಸಲಿ ಎಂದು ನೋಡಿದರೆ ಮೂರರ ಮೇಲೂ ಬೇರೆಯವರು ಇರುತ್ತಿದ್ದರು. "ಪಾಳಿ ಹಚ್ಚಿ ಬಂದೇನಿ ಅಂದಳಲ್ಲೋ ನನ್ನ ಹೆಂಡ್ತಿ !!! ತಡಾ ಆಗ್ತದೇನು ?? " ಎನ್ನುವ ಅವರ ಆಕ್ಷೇಪ ಫ್ರೀ. ಪಾಂಡ್ಯಾ ಅವರನ್ನು ರಮಿಸಿ, "ಒಂದ್ ನಿಮಿಟ್ ಪೇಪರ್ ಓದ್ರಿ," ಎಂದು ಕೂಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಬಿಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಓದಲು ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದ ಸಂಯುಕ್ತ ಕರ್ನಾಟಕ ಓದಲೆಂದೇ ಕೆಲವರು ಬಂದು ಕೂತಿರುತ್ತಿದ್ದರು. ರೊಕ್ಕ ಕೊಟ್ಟು ಕಟಿಂಗ್ ಮಾಡಿಸಲು ಬಂದ ಗಿರಾಕಿಗಳು ತುಂಬಿ ಜಾಗವಿಲ್ಲದಾಗ ಅವರು ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲದ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಪೇಪರ್ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಗೆ ಹೋಗಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಮಾಳಮಡ್ಡಿಯೇ ಒಂದು ಇಕ್ಕಟ್ಟಾದ ಕಿಷ್ಕಿಂಧೆ. ರಾಯಲ್ ಹೇರ್ ಕಟಿಂಗ್ ಸಲೂನ್ ಮತ್ತೂ ಇಕ್ಕಟ್ಟಾದ ಟಾಯ್ಲೆಟ್ಟಿಗಿಂತ ಚಿಕ್ಕದಾದ ಜಾಗ. ಮೂರು ಕಟಿಂಗ್ ಖುರ್ಚಿ. ಕಾಯುವವರಿಗೆ ಒಂದು ಬೆಂಚ್. ಅಷ್ಟೇ.

ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಮಹನೀಯರು ತಮ್ಮ ಇಬ್ಬರು ಪುತ್ರರತ್ನಗಳನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದರು. ಇಬ್ಬರೂ ಮಕ್ಕಳು ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಬಾದ್ ಇದ್ದಂತೆ ಇದ್ದರು. "ನನಗ ಸಣ್ಣನೆ ಗಾಂಧಿ ಕಟಿಂಗ್ ಬ್ಯಾಡ. ನಾ ಶಟಿಂಗ್ ಮಾಡಸ್ತೇನಿ," ಅಂತ ಮಕ್ಕಳು ಅಲ್ಲೇ ಹಠಯೋಗ ಅಂದರೆ ಹಟ ಮಾಡಲು ಆರಂಭಿಸಿದರು. ಸೆಟ್ಟಿಂಗ್ ಎಂಬುದು ಧಾರವಾಡಿಗರ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಶಟಿಂಗ್ ಆಗಿದ್ದು ದುರಂತ ಅನ್ನಿಸಿದರೂ ಆ ಶಟಿಂಗ್ ಕೇಶವಿನ್ಯಾಸ ಮಾತ್ರ ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿತ್ತು. ಮಿಡ್ಲ್ ಕ್ಲಾಸ್ ಅಪ್ಪ ಅವರನ್ನು ಅಲ್ಲಿಯೇ ಹಿಡಿದು ಬಡಿಯಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಸಲೂನ್ ಎಷ್ಟು ತುಂಬಿತ್ತು ಅಂದರೆ ಅವರನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಬಗ್ಗಿಸಿ ಬಗ್ಗಿಸಿ ಬಾರಿಸುವಷ್ಟು ಜಾಗ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅಪ್ಪ ತನ್ನ ಟ್ರಂಪ್ ಕಾರ್ಡ್ ಒಗೆದ. "ಪಾಂಡ್ಯಾ, ಇವರಿಗೆ ಹ್ಯಾಂಗ ಬೇಕು ಹಾಂಗ ಹಜಾಮತಿ ಮಾಡಪಾ. ರೊಕ್ಕನೂ ಅವರ ಕಡೆನೇ ಇಸ್ಕೊ. ಮಾಡಿ ಕಳಿಸು. ನಾ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬರ್ತೇನಿ," ಎಂದು ಹೊರಡಲು ಸಿದ್ಧನಾಗಿಬಿಟ್ಟ. ಮುಂದೇನಾಯಿತು ಎಂದು ಹೇಳುವ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇಲ್ಲ ಅಲ್ಲವೇ!!?? ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಗಾಂಧಿ ಮತ್ತು ಎರಡು ಸಣ್ಣ ಗಾಂಧಿಗಳು ಫ್ರೆಶ್ ಆಗಿ ಮುಂಡಾಯಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ತಲೆ ಸವರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, "ತಲಿ ಹಗುರ ಆತಲಾ??" ಎಂದು ತಲೆ ಹಗುರ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಅದ್ಭುತ ಐಡಿಯಾ ಕೊಟ್ಟ ತನ್ನ ತಲೆಯನ್ನೇ ಮೆಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಮಕ್ಕಳ ಕಡೆ ನೋಡಿದರೆ ಅವು ರೆಕ್ಕ ಪುಕ್ಕ ತರಿದ ಉಷ್ಟ್ರಪಕ್ಷಿಗಳ ಲುಕ್ ಕೊಟ್ಟವು. "ಮಸ್ತ್ ಆಗ್ಯದಲ್ಲೇ ಪುಟ್ಯಾ ಹಜಾಮತಿ," ಎನ್ನುವ ಬಿಟ್ಟಿ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಪಿತಾಜಿ ಎಂಬ ಪಿಶಾಚಿಯಿಂದ.

ಈಗ ಹಿರಿಯ ಪಾಂಡ್ಯಾ ಇಲ್ಲ. ಪಾಂಡ್ಯಾನ ಇಬ್ಬರು ಸಹೋದರರು ಇದ್ದಾರಂತೆ. ಅವರ ಸಲೂನ್ ಗೌಳ್ಯಾರ (ಗೌಳಿಗರ) ದಡ್ಡಿಯ ಕಡೆ ಶಿಫ್ಟ್ ಆಗಿದೆಯಂತೆ. ಆಕಡೆ ಹೋದಾಗ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬನ್ನಿ. ಕಟಿಂಗ್ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬನ್ನಿ ಎಂದು. ಉದ್ದ ಕೂದಲು ಬಿಟ್ಟ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಕಂಡರೆ ಉರಿದುಬೀಳುತ್ತಿದ್ದ ನಮ್ಮ ಗುಂಜೀಕರ್ ಮಾಸ್ತರ್ ಒಮ್ಮೆ ಕ್ಲಾಸಿನಲ್ಲಿ ಉಗ್ರ  ನರಸಿಂಹನ ಅವತಾರ ತಾಳಿ, 'ಅಲ್ಲೆ ಗೌಳ್ಯಾರ ದಡ್ಡಿಯಾಗ ಎಮ್ಮಿ ಬೋಳಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾರ. ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಬೋಳಿಸಿಕೊಂಡು ಬಾ. ನಾಳೆ ಸಾಲಿಗೆ ಬರೋದ್ರಾಗ ಹಜಾಮತಿ ಆಗಿರಬೇಕು. ಇಲ್ಲಂದ್ರ ನಾನೇ ಖುದ್ ಕರಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಎಮ್ಮಿ ಬೋಳಿಸುವರವರ ಕಡೆ ನಿನ್ನ ಬೋಳಿಸಿಕೊಂಡು ಬರತೇನಿ...ಮಗನss" ಎಂದು ಅಂದು ಅಬ್ಬರಿಸಿದ್ದಕ್ಕೂ ಇಂದು ರಾಯಲ್ ಹೇರ್ ಕಟಿಂಗ್ ಸಲೂನ್ ಎಮ್ಮೆ ಬೋಳಿಸುವವರ ಅಲ್ಲ ಸಾಕುವವರ ಬಡಾವಣೆಗೆ ಶಿಫ್ಟಾಗಿದ್ದೂ ಕಾಕತಾಳೀಯ ಅನ್ನಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

***

ಇದು ಶಾಲಾ ಮಿತ್ರರ ವಾಟ್ಸಾಪ್ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಬರೆದು ಹಾಕಿದ್ದು. ಈಗಿತ್ತಲಾಗಿನ ಚೂರು ಪಾರು ಬರವಣಿಗೆ ಎಲ್ಲ ಅಲ್ಲೇ ಆಗುತ್ತಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಹಾಕಬಹುದಾದವನ್ನು ಇಲ್ಲಿಯೂ ಹಾಕಿರುತ್ತೇನೆ. 

The Forgotten Shadows...

Chapter 1: A Journey Back in Time

Adil Ahmed had just turned 40, a milestone that weighed heavily on his heart. The corporate city life he had built for himself was polished but hollow, like a golden cage. His achievements—material comforts, a respected position, and a circle of acquaintances—were no balm to the gnawing emptiness that seemed to grow year by year. He felt uprooted, adrift in a life that no longer resonated with him.

One night, in a rare moment of vulnerability, he found himself staring at an old family photograph. His childhood village, nestled in a valley surrounded by lush green hills, looked idyllic and far removed from his current reality. He hadn’t visited the village in decades, not since his teenage years. Something stirred within him, a longing to go back—not just to a place, but to a version of himself he felt he had lost.

And so, after weeks of deliberation, Adil packed his belongings and made the journey back. As the city’s gray skyline gave way to the rolling countryside, he felt an odd mix of excitement and apprehension. "Will it still feel like home?" he wondered.

Chapter 2: The Village of Whispers

The village had changed little over the years. Narrow dirt roads meandered past rows of modest houses, their walls weathered but sturdy. The banyan trees that lined the streets stood tall, their roots twisting into the earth like ancient veins. It was quieter than Adil remembered, but the silence felt charged, as though the land itself was holding its breath.

His family home was a modest but proud structure, its whitewashed walls now faded to a soft gray. The courtyard was overgrown, and the wooden gate groaned under his touch, but the place still had a heartbeat. As Adil stepped inside, he felt a strange pull, as though the house itself was relieved by his presence.

For the first few days, Adil busied himself with cleaning and reconnecting with his neighbors, most of whom were elders who remembered his family fondly. They welcomed him warmly, though he noticed a strange hesitation in their voices when he mentioned certain parts of the village—like the abandoned school building or the old banyan grove.

At night, as he lay in bed, he began to feel the weight of the village’s atmosphere. It wasn’t oppressive, exactly, but there was something off. The wind seemed to whisper through the trees in ways that sent chills down his spine.

Chapter 3: A Familiar Encounter

One late afternoon, as the sun dipped low and bathed the village in golden light, Adil decided to take a walk. He wandered through the narrow lanes, memories flooding back with each step. He passed the old well where he used to fetch water as a child and the field where he had once flown kites with his childhood friends.

As he turned a corner, he saw two figures approaching from the distance. They moved with an elegance that felt out of place in the rustic surroundings. As they drew nearer, Adil’s breath caught in his throat.

“Mariam? Amina?” he whispered, his voice barely audible.

The two women smiled, their faces radiant and unchanged. It was as though time had frozen them in his memories and now released them back into his life.

“Adil!” Mariam called out, her voice warm and familiar. She was the livelier of the two, her eyes sparkling with a mischievous energy. Amina stood slightly behind her, quieter but no less striking. Her serene demeanor had always balanced Mariam’s fiery spirit.

Adil was overwhelmed. “How... How are you here? It’s been so long!” he exclaimed, a mix of joy and disbelief coursing through him.

“We could say the same about you,” Mariam teased. “You disappeared on us, didn’t you?”

Chapter 4: The Reawakening of Friendship

The reunion felt almost too good to be true. Over the next few days, Adil spent every waking moment with Mariam and Amina, exploring the village and revisiting old haunts. Their laughter echoed through the streets as they reminisced about their childhood escapades.

Adil noticed, however, that the villagers seemed uneasy around his friends. Some avoided them altogether, while others offered stiff smiles before quickly walking away. When Adil brought it up, Mariam dismissed it with a wave of her hand. “People here have always been superstitious,” she said with a light laugh.

Despite their joyous camaraderie, Adil couldn’t shake the feeling that something was amiss. Mariam and Amina never spoke about their lives after school, skillfully steering conversations back to their shared past. They also avoided certain parts of the village, particularly the outskirts where the forest grew dense. Adil’s curiosity began to gnaw at him.

Chapter 5: Dreams Turn to Nightmares

Adil’s nights grew restless. At first, his dreams were harmless—visions of their childhood games and the laughter they shared. But soon, the dreams darkened.

In one, he stood in the forest, surrounded by towering trees. Mariam and Amina appeared, their faces glowing with an unnatural light. "Come with us," they said, their voices echoing in an eerie harmony. When Adil hesitated, their smiles twisted into snarls, and their hands reached out, their nails like claws.

In another dream, Adil was running through the village, pursued by shadows that seemed to take the shape of his friends. Their laughter turned into sinister cackles as they whispered his name in a language he didn’t understand.

Each time, he woke up drenched in sweat, his heart pounding. He began to dread falling asleep, fearing what his subconscious might reveal.

Chapter 6: The Truth Unveiled

Determined to understand what was happening, Adil began digging into the village’s history. He visited the local library, searched old records, and even questioned the elders who had known his friends.

What he discovered left him cold. Thirty years ago, Mariam and Amina had died in a tragic car accident. Their vehicle had veered off the road during a storm, plunging into a ravine. Both had been declared dead at the scene, and their funeral had been attended by the entire village.

Adil felt the ground shift beneath him. "If they died thirty years ago, who—what—are they now?"

Chapter 7: The Confrontation

That evening, Mariam and Amina invited Adil to the banyan grove, their favorite childhood spot. The air was heavy, and the shadows seemed to stretch unnaturally long as the sun set.

Mariam was the first to speak. “You’ve been distant lately, Adil. Is something wrong?” Her voice was sweet, but her eyes betrayed a dangerous glint.

“I know the truth,” Adil said, his voice steady despite the fear rising in his chest. “I know you both died years ago.”

The air grew cold. Mariam’s smile twisted into a sneer, her features contorting in ways that no human face should. “You weren’t supposed to find out,” she hissed, stepping closer.

Amina, however, looked at Adil with sorrow. “We didn’t mean to hurt you,” she said softly. “But Mariam... she doesn’t want to let go.”

Chapter 8: The Power of Faith

Mariam lunged at Adil, her hands now clawed and icy. "You’re ours now!" she shrieked. Adil struggled, but her grip was unrelenting. Amina tried to intervene, but Mariam swatted her aside like a doll.

Just as Adil felt himself being pulled into darkness, the distant sound of the Azaan—the Islamic call to prayer—broke through the night. The sacred chant reverberated through the air, growing louder and stronger.

Mariam screamed, her form flickering like a flame caught in the wind. "No! Stop it!" she cried, but the Azaan’s power was undeniable. Amina, her face filled with relief, turned to Adil one last time. “Thank you,” she whispered before both women dissolved into the night.

Chapter 9: A New Dawn

Adil collapsed to the ground, the weight of the ordeal finally lifting. As dawn broke, he felt a profound sense of peace, as though a heavy burden had been lifted from his soul.

In the days that followed, Adil visited the mosque regularly, offering prayers of gratitude. He realized that faith and light had saved him, pushing back the shadows that had sought to claim him.

Though Mariam and Amina were gone, they remained a part of him—not as ghosts, but as bittersweet reminders of a past that could never be reclaimed. And as Adil looked to the future, he knew he had been given a second chance—not just to live, but to truly belong.

***

Credits: Generated by ChatGPT (Artificial Intelligence tool) based on the story outline given by me. 

I was curious how the story would be. It turned out to be quite different than my line of thinking but a lot of my imagined plot came to life. Very impressive!!!

Wonderful job, ChatGPT!!! :) :)

ಎಸ್. ಎಂ. ಕೃಷ್ಣ ಮಾನವೀಯತೆ ಮೆರೆದಾಗ...

ಕರ್ನಾಟಕದ ಹಿರಿಯ ರಾಜಕಾರಣಿ, ಮಾಜಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ, ಮಾಜಿ ಕೇಂದ್ರ ಸಚಿವ  ಎಸ್. ಎಂ. ಕೃಷ್ಣ ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ನಿಧನರಾದರು.

ಕೃಷ್ಣರನ್ನು ಬಲ್ಲ ಅನೇಕ ಪತ್ರಕರ್ತರು, ಪರಿಚಯಸ್ಥರು ಕೃಷ್ಣರ ದೀರ್ಘ ಜೀವನದ ಅನೇಕ ಘಟನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ನನಗೆ ನೆನಪಿಗೆ ಬಂದ ಘಟನೆ ಇದು.

೧ ೯ ೯ ೯ - ೨ ೦ ೦ ೦  ಇಸವಿಯ ಸಮಯ. ಆಗಷ್ಟೇ ಕೃಷ್ಣ ಕರ್ನಾಟಕದ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದರು. ೧೯ ೯ ೪ - ೯ ೯  ರ ವರೆಗೆ ಆಡಳಿತ ನಡೆಸಿದ್ದ ಜನತಾದಳ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಅದ್ಯಾವ ದಾರುಣ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನೆಲಕಚ್ಚಿತ್ತು ಎಂದರೆ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ ಅವಧಿ ಮುಗಿಸಿದ್ದ ಜೆ. ಎಚ್. ಪಟೇಲರಂತಹ ಘಟಾನುಘಟಿ ರಾಜಕಾರಣಿ ಕೂಡ ತಮ್ಮ ಸ್ವಕ್ಷೇತ ಚನ್ನಗಿರಿಯಲ್ಲಿ ಸೋತುಹೋಗಿದ್ದರು. 

ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಸೋತು ಮಾಜಿ ಶಾಶಕ,  ಮಾಜಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದ ಪಟೇಲರು ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದರು. ಆಗ ಒಂದು ಆಘಾತಕರ ಸುದ್ದಿ ಪಟೇಲ್  ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಬರಸಿಡಿಲಿನಂತೆ ಬಂದು ಅಪ್ಪಳಿಸಿತು. ದಾವಣಗೆರೆ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿ ಭೀಕರ ರಸ್ತೆ ಅಪಘಾತವಾಗಿತ್ತು. ಅದರಲ್ಲಿ ಪಟೇಲರ ಮಗ, ಸೊಸೆ ಮತ್ತು ಇನ್ನೂ ಹಸುಗೂಸಾಗಿದ್ದ ಮೊಮ್ಮಗು ತೀವ್ರವಾಗಿ ಗಾಯಗೊಂಡಿದ್ದರು. ಮೊಮ್ಮಗು ಬದುಕುಳಿಯಲಿಲ್ಲ.

ಸುದ್ದಿ ತಿಳಿದ ತಕ್ಷಣ ಪಟೇಲರು, ಅವರ ಪತ್ನಿ ಸರ್ವಮಂಗಳಮ್ಮ ಮತ್ತು ಇತರೆ ಕುಟುಂಬಸ್ಥರೊಂದಿಗೆ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ದಾವಣಗೆರೆಯತ್ತ ಹೊರಟರು. ಈ ದುರಂತದ ಸುದ್ದಿ ಹೇಗೋ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಕೃಷ್ಣರಿಗೆ ತಿಳಿಯಿತು. ಒಂದು ನಿಮಿಷವೂ ತಡ ಮಾಡದೇ ಪಟೇಲರನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸಿದರು ಕೃಷ್ಣ. ಸಂತಾಪ ,  ಸಹಾನುಭೂತಿ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದು ಒಂದೇ ಅಲ್ಲ. ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಊರಿನತ್ತ ತೆರಳುತ್ತಿದ್ದ ಪಟೇಲರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಸರ್ಕಾರಿ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಒದಗಿಸಿಕೊಟ್ಟರು. ಪಟೇಲರು ಅದೇನೇ ಹೇಳಿದರೂ ಕೃಷ್ಣ ಕೇಳಲಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಗೆ ಪಟೇಲರು ಮತ್ತು ಅವರ ಹತ್ತಿರದ ಕುಟುಂಬಸ್ಥರು ಕೃಷ್ಣರು ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟ ಸರ್ಕಾರಿ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರಿನಲ್ಲೇ ದಾವಣಗೆರೆಗೆ ಹೋದರು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣ ಸ್ಥಳೀಯ ಆಡಳಿತ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಪಟೇಲರಿಗೆ ಎಲ್ಲ ಸಹಾಯ ಸಹಕಾರ ನೀಡುವಂತೆ ನಿರ್ದೇಶಿಸಿ ಆಗಿತ್ತು.

ಕೃಷ್ಣರು ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಅಜಾತಶತ್ರುವೊಂದೇ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಪಕ್ಷಾತೀತವಾಗಿ ಸಮಕಾಲೀನರನ್ನು ಪ್ರೀತಿ ವಿಶ್ವಾಸದಿಂದ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದರು. ಪಟೇಲರಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ಆಘಾತ ಉಂಟಾದಾಗ ಅವರು ನಡೆದುಕೊಂಡ ರೀತಿ ಅವರ ಮಾನವೀಯತೆಗೊಂದು ಸಾಕ್ಷಿ.

ನಿಮಗೊಂದು ದೊಡ್ಡ ಸಲಾಂ ಕೃಷ್ಣ. ನಿಮ್ಮ ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಶಾಂತಿ ಸಿಗಲಿ.

ಮಾದಕ ನಟಿಗೆ ಮಾದಕ ವಸ್ತುಗಳ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಮುಕ್ತಿ...

ಮಮತಾ ಕುಲಕರ್ಣಿ ಎನ್ನುವ ಪುರಾತನ ಬಾಲಿವುಡ್ ನಟಿಗೆ ಮುಂಬೈನ ಠಾಣೆ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾಗಿದ್ದ ಮಾದಕ ವಸ್ತು ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಉನ್ನತ ನ್ಯಾಯಾಲಯ (ಹೈಕೋರ್ಟ್) ಮುಕ್ತಿ ನೀಡಿದೆ. 

ಮಮತಾ ಕುಲಕರ್ಣಿ...ಆಕೆಯ ಸೌಂದರ್ಯ, ಬಿನ್ನಾಣ, ಮತ್ತೊಂದು ನೋಡಿ ಅದು ಯಾರು ಅವಳಿಗೆ ಮಾದಕ ನಟಿ ಎಂದು ಬಿರುದು ಕೊಟ್ಟರೋ! ಯಾವ ಶುಭ ಮುಹೂರ್ತದಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟರೋ! ಮಾದಕತೆ ಅಂತೂ ಇತ್ತು. ಅದು ಸಾಕಾಗಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಈ ಮಮತಾ ಕುಲಕರ್ಣಿ ಮಾದಕ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಕಳ್ಳಸಾಗಾಣಿಕೆ ಮಾಡುವ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಾಫಿಯಾ ಕಿಲಾಡಿ ವಿಕಿ ಗೋಸ್ವಾಮಿ ಜೊತೆ ಸೇರಿಕೊಂಡು ಇವಳ ಮೇಲೂ ಮಾದಕ ವಸ್ತುಗಳ ಆರೋಪ ಇರುವುದು ಇಂದು ನಿನ್ನೆಯದಲ್ಲ. 

ವರಿಷ್ಠ ಸಿನೆಮಾ ಪತ್ರಕರ್ತೆ ಆಮ್ರಪಾಲಿ ಶರ್ಮಾ ಅವರ ಯೂಟ್ಯೂಬ್ ಚಾನೆಲ್ ನಲ್ಲಿ ಮಮತಾ ಕುಲಕರ್ಣಿ ಬಗ್ಗೆ ನಾಲ್ಕು ಭಾಗಗಳ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಅನೇಕ ಹೊಸ ವಿಷಯಗಳು ತಿಳಿದವು. ಆ ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ಕೂಡ ಈ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದ್ದೇನೆ. ಹುಡುಕಿದರೆ ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ಮೇಲೆ ಈ ಎಲ್ಲ ವಿಷಯ ಇದೆ. ಆಮ್ರಪಾಲಿ ಶರ್ಮಾ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕ್ರೋಢಿಕರಿಸಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.

ಈಗ ಸುಮಾರು ಏಳೆಂಟು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಠಾಣೆಯ ಪೊಲೀಸರು ಸೊಲ್ಲಾಪುರ ಮೂಲದ ಔಷಧಿ ತಯಾರಿಸುವ ಕಂಪನಿಯೊಂದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾದಕ ವಸ್ತುಗಳ ತಯಾರಿಕೆಗೆ ಬೇಕಾಗುವ ಕಚ್ಚಾ ಸಾಮಗ್ರಿ ತಯಾರಿಸಿ ಪರದೇಶಕ್ಕೆ ಸಾಗಿಸುವ ಹುನ್ನಾರ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಆರೋಪಿಸಿ ಪ್ರಕರಣ ದಾಖಲಿಸಿದ್ದರು. ಭಾರತದಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಸುಮಾರು ಜನರನ್ನು ಬಂಧಿಸಿ ಒಳಗೆ ಕೂಡ ತಳ್ಳಿದ್ದರು. ಇದೇ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಆಫ್ರಿಕಾದ ಕೀನ್ಯಾದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾದ ಮಾಜಿ ಬಾಲಿವುಡ್ ನಟಿ ಮಮತಾ ಕುಲಕರ್ಣಿ ಮತ್ತು ಆಕೆಯ ಪತಿ ಎಂದು ಹೇಳಲಾದ ವಿಕಿ ಗೋಸ್ವಾಮಿಯನ್ನೂ ಆರೋಪಿ ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಅವರ ಬಂಧನಕ್ಕಾಗಿ ರೆಡ್ ಕಾರ್ನರ್ ನೋಟೀಸ್ ಇತ್ಯಾದಿ ಹೊರಡಿಸಿದ್ದರೂ ಪತ್ತೆಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. 

ಇದರ ಮಧ್ಯೆ ವಿಕಿ ಗೋಸ್ವಾಮಿಯನ್ನು ಅಮೇರಿಕಾದ ಮಾದಕ ವಸ್ತು ನಿರೋಧಕ ದಳದವರು ಎತ್ತಾಕಿಕೊಂಡು ಹೋದರು. ಕೀನ್ಯಾದ ಆಕಾಶಾ ಸಹೋದರರು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಬೃಹತ್ ಪ್ರಮಾಣದ ಮಾದಕವಸ್ತು ಕಳ್ಳಸಾಗಾಣಿಕೆ ದಂಧೆಯನ್ನು ಮಟ್ಟ ಹಾಕಲೇಬೇಕು ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದ ಅಮೆರಿಕದವರು ಕೀನ್ಯಾ ಸರ್ಕಾರದ ಬುರುಡೆಗೆ ಬಂದೂಕಿಟ್ಟು ಆಕಾಶಾ ಸಹೋದರರು ಮತ್ತು ಅವರ ಅತ್ಯಂತ ನಿಕಟವರ್ತಿಯಾಗಿದ್ದ ಗೋಸ್ವಾಮಿಯನ್ನು ಎತ್ತಾಕಿಕೊಂಡು ಅಮೆರಿಕಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರು. ಆ ಪ್ರಕರಣ ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಲಿದೆ. ಗೋಸ್ವಾಮಿ ಸರ್ಕಾರದ ಪರವಾಗಿ ಮಾಫಿ ಸಾಕ್ಷಿದಾರನಾಗಿ ಆಕಾಶಾ ಸಹೋದರರಿಗೆ ಕೈಯೆತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಓದಿದ ನೆನಪು. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕದಲ್ಲೇ ಇದ್ದಾನೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ರಿಯಾಯತಿ ಕೊಟ್ಟಿರಬೇಕು. ಅವನು ದುಬೈ ಮತ್ತಿತರ ಕಡೆ ಜೈಲಿನಲ್ಲಿದ್ದು ಏಳು ಕೆರೆಗಳ ನೀರು ಕುಡಿದು ಬಂದವ. ಏನೋ ಜುಗಾಡ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾನೆ ಬಿಡಿ.

ಅಮೆರಿಕದವರು ಕೀನ್ಯಾದ ಡ್ರಗ್ ಕಳ್ಳಸಾಗಾಣಿಕೆ ಮಾಡುವವರ ಮೇಲೆ ಮುರಿದುಕೊಂಡು ಬಿದ್ದಾಗ ಮಮತಾ ಕುಲಕರ್ಣಿಯನ್ನೂ ವಿಚಾರಣೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಎತ್ತಾಕಿಕೊಂಡು ಹೋಗಲಿಲ್ಲ.

ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಠಾಣೆ ಪೊಲೀಸರು, ನ್ಯಾಯಾಲಯ ಅದೆಷ್ಟೇ ನೋಟೀಸ್, ಸಮನ್ಸ್ ಕೊಟ್ಟರೂ ಮಮತಾ ಕ್ಯಾರೇ ಎನ್ನಲಿಲ್ಲ. ಕೀನ್ಯಾ ಬಿಟ್ಟು ಕದಲಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ಆಕೆಯ ಭಾರತದಲ್ಲಿರುವ ಆಸ್ತಿ ಪಾಸ್ತಿಗಳನ್ನು ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಜಪ್ತಿ ಮಾಡುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಆರಂಭವಾಯಿತು. ಮುಂಬೈನಲ್ಲಿ ಆಕೆಯ ಹೆಸರನಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ಫ್ಲ್ಯಾಟುಗಳಿಗೆ ಬೀಗಮುದ್ರೆ ಬಿತ್ತು. ಬ್ಯಾಂಕ್ ಖಾತೆಗಳು ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡವು. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ದೂರ ಕುಳಿತವಳ ಮೂಗು ಹಿಡಿದು ಬಾಯಿ ತೆರೆಸುವ ತಂತ್ರ.

ಯಾವಾಗ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಖಾತೆಗಳು ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡವೋ ಆಗ ದೂರದಿಂದಲೇ ಬಾಯ್ಬಾಯಿ ಬಡಿದುಕೊಂಡು ಕೇಸ್ ನಡೆಸಲು ವಕೀಲರನ್ನು ನೇಮಕ ಮಾಡಿಕೊಂಡಳು ಮಮತಾ ಕುಲಕರ್ಣಿ. ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿಗಳು ಇದ್ದರೂ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿತು. ಆಕೆ ಅಲ್ಲಿ ದೂರದ ಕೀನ್ಯಾದ ಮೊಂಬಾಸಾ ಶಹರದ ಸಮುದ್ರ ತೀರದ ಬಂಗಲೆಯಲ್ಲಿ ಆರಾಮಾಗಿದ್ದರೂ ಮುಂಬೈನಲ್ಲಿ ಖರ್ಚುಗಳು ಇದ್ದವು. ತಂದೆ ತಾಯಿ ಇದ್ದಂತಿಲ್ಲ. ಇಬ್ಬರು ಸಹೋದರಿಯರು ಇದ್ದಾರೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳಿಗೆ ಆರೋಗ್ಯದ ಸಮಸ್ಯೆ. ಚಿಕಿತ್ಸೆಗೆ ದುಡ್ಡು ಇವಳೇ ಕೊಡಬೇಕು. ಆ ಇಬ್ಬರು ಸಹೋದರಿಯರೂ ಕೂಡ ಮಮತಾಳ ಹಾದಿಯಲ್ಲೇ ನಟಿಯರಾಗಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೂ ಜಾಸ್ತಿ ಏನೂ ಗಿಟ್ಟಿದ ಹಾಗೆ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಹಿರಿಯಕ್ಕ ಮಮತಾಳೇ ಖರ್ಚಿಗೆ ಕಾಸು ಕೊಡಬೇಕು. ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ ಹಿರಿಯಕ್ಕನ ಇತರೆ ಚಾಳಿಗಳು ಮನೆಮಂದಿಗೆಲ್ಲ ಇದ್ದಂತಿಲ್ಲ.

ಮಮತಾ ತನ್ನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ರದ್ದು ಪಡಿಸುವಂತೆ ಹೈಕೋರ್ಟಿಗೆ ಮೊರೆ ಹೋಗಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಮೇಲೆ ಮಾದಕವಸ್ತು ಪ್ರಕರಣಗಳ ವಿಚಾರಣೆ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಕೆಳಗಿನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾಗಿರುವ ಆರೋಪಪಟ್ಟಿಯನ್ನು (chargesheet) ಓದಿ, ಅವಳ ವಕೀಲರ ವಾದವನ್ನು ಆಲಿಸಿ, ಮಮತಾಳ ಮೇಲೆ ಆರೋಪ ಮಾಡಲು ಬೇಕಾದ ಸಾಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವಳ ಮೇಲಿನ ದೂರನ್ನೇ ಖಾರಿಜ್ ಮಾಡಿದೆ ಹೈಕೋರ್ಟ್. FIR has been quashed. ಅಂದರೆ ಕೆಳಗಿನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಕರಣದಿಂದ ಇವಳ ಹೆಸರನ್ನು ಕೈಬಿಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇನ್ನು ಇದಕ್ಕೆ ವಿರೋಧವಾಗಿ ಸರಕಾರ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟಿಗೆ ಹೋದರೆ ನೋಡಬೇಕು. ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಮಮತಾ ನಿರಾಳ. ಇನ್ನು ಜಪ್ತಿ ಮಾಡಿರುವ ಫ್ಲ್ಯಾಟುಗಳು, ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡಿರುವ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಖಾತೆಗಳು ಯಾವಾಗ ಮುಕ್ತಿಗೊಂಡು, ಕಾಸು ಕೈಗೆ ಬಂದು, ಅಕ್ಕ ತಂಗಿಯರ ಯೋಗಕ್ಷೇಮ ವಿಚಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಆಗುತ್ತದೆಯೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಆಗಬಹುದು ಸದ್ಯದಲ್ಲೇ.

ಹೇಳಿಕೇಳಿ ಮಾಜಿ ಚಿತ್ರನಟಿ. ಸಾಕಷ್ಟು ದುಡ್ಡು ಕಾಸಿದೆ. ಕೇಸ್ ಜಡಿದರೆ ಏನಾದರೂ ಗಿಟ್ಟೀತೋ ಎನ್ನುವ ಹುನ್ನಾರದಲ್ಲಿ ಸಾಕ್ಷಿ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಕೇಸ್ ಜಡಿದರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಮರಾಠಿ ನಟಿ ಶ್ರದ್ಧಾ ಮೆಂಗಳೆ ಮೇಲೆ ಕೂಡ ಬೇರೆ ತರಹದ ಕೇಸ್ ಜಡಿದಿದ್ದರು. ಜಡಿದವರು ಮತ್ತದೇ ಠಾಣೆ ಪೊಲೀಸರೇ. ಜಡಿಯುವುದರ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆಯನ್ನು ನೋಡಿದವರು ಮತ್ತದೇ ವಿವಾದಾತ್ಮಕ ಕಮಿಷನರ್ ಸಾಹೇಬರೇ. ಅದೇ ಮುಕೇಶ್ ಅಂಬಾನಿ ಮನೆ ಮುಂದೆ ಬಾಂಬಿಟ್ಟ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಾಕಿಕೊಂಡು, ಬೇರೆಯೆಲ್ಲರನ್ನೂ ಸಿಕ್ಕಿಸಿ, ತಾವು ಹೊರಗೆ ಬಂದ ಪರಂಬೀರ್ ಸಿಂಗ್ ಎನ್ನುವ ಹೈ ಪ್ರೊಫೈಲ್ ಪೊಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿ. ಈಗ ನಿವೃತ್ತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಶ್ರದ್ಧಾ ಮೆಂಗಳೆ ಎಂಬ ನಟಿಗೆ ಜಾಮೀನು ಭಾಗ್ಯವೂ ಸಿಕ್ಕಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಸುಗೂಸಿನ ತಾಯಿಯಾಗಿದ್ದ ಆಕೆ ಗಂಡನ ಜೊತೆ ಅದ್ಯಾರೋ ದೊಡ್ಡ ಐಎಎಸ್ ಅಧಿಕಾರಿಯನ್ನು ಬ್ಲಾಕ್ಮೇಲ್ / ಹನಿಟ್ರಾಪ್ ಮಾಡಲು ಹೋಗಿದ್ದಳು ಎನ್ನುವ ಆರೋಪಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಿದ್ದಳು. ಅವಳು ಮತ್ತು ಖಾಸಗಿ ಪತ್ತೇದಾರಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ಆಕೆಯ ಗಂಡನ ಮೇಲೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಬ್ಲಾಕ್ಮೇಲ್ ಆರೋಪಗಳು ಇದ್ದವು. ಈ ಬಾರಿ ದೊಡ್ಡ ಐಎಎಸ್ ಅಧಿಕಾರಿಗೆ ಸ್ಕೀಮ್ ಹಾಕಿದ್ದರು. ಆತನೂ ಏಳು ಕೆರೆ ನೀರು ಕುಡಿದ ಆಸಾಮಿಯೇ. ತನ್ನ ವ್ಯಾಪಕ ಸಂಪರ್ಕಗಳನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿದ. ಬ್ಲಾಕ್ಮೇಲ್ ಮಾಡುವವರಿಗೆ ಏಕೆ ದುಡ್ಡು ಕೊಡಲಿ? ಅದನ್ನೇ ಬೇರೆಯದಕ್ಕೆ ಖರ್ಚು ಮಾಡಿ ಈ ಬ್ಲಾಕ್ಮೇಲ್ ದಂಪತಿಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಗತಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಪಣತೊಟ್ಟ ಪರಿಣಾಮ ಕೇಸ್ ಬಿತ್ತು. ಸಾದಾ ಕೇಸ್ ಸಾಲದ್ದಕ್ಕೆ ಡಾನ್ ರವಿ ಪೂಜಾರಿ ಬೇರೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ಆ ನಟಿಯ ಪರವಾಗಿ ಬೆದರಿಕೆ ಹಾಕಿದ ಎಂದು ಕೂಡ ಸೇರಿಸಿ, ಆಕೆ ಅತಿ ಕಠಿಣ ಮಕೋಕಾ ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧ ನಿಯಂತ್ರಣ ಕಾಯ್ದೆಯಡಿ ಒಳಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಳು. ಎರಡು ಮೂರು ವರ್ಷದ ನಂತರ ಕೇಸಿನಿಂದಲೇ ಖುಲಾಸೆ. ಈ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ರವಿ ಪೂಜಾರಿಯನ್ನು ಆಫ್ರಿಕಾದಿಂದ ಎತ್ತಾಕಿಕೊಂಡು ಬಂದರು. ಮಮತಾ ಏನಾದರೂ ಇಲ್ಲೇ ಇದ್ದರೆ ಇಂತಹದೇ ಗತಿಯಾಗುತ್ತಿತ್ತೋ ಏನೋ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಕಾನೂನು ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಹೇಗೆ ಅಂದರೆ process becomes the punishment. 

ಮಮತಾ ಕುಲಕರ್ಣಿಯ ಮೂಲ ಹೆಸರು ಪದ್ಮಾವತಿ ಕುಲಕರ್ಣಿ. ಅವಳೇ ಹೇಳಿಕೊಂಡಂತೆ ಅತ್ಯಂತ ಸಂಪ್ರದಾಯಸ್ಥ ಮರಾಠಿ ಕೊಂಕಣಸ್ಥ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿದವಳು. ತಂದೆ RTO ಅಧಿಕಾರಿ. ಅವಳ ತಾಯಿಗೆ ತಾನು ಚಿತ್ರನಟಿಯಾಗಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಆಸೆ ಇತ್ತಂತೆ. ಆಗೆಲ್ಲ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ತುಂಬಾ ಕಟ್ಟುಪಾಡು ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಹದಿನಾರು ಹದಿನೆಂಟು ವರ್ಷಕ್ಕೆಲ್ಲ ಮದುವೆಯಾಗಿ ನಂತರ ಬೇಗನೆ ಮಕ್ಕಳಾಗಿ ಪತಿ, ಮಕ್ಕಳು, ಕುಟುಂಬ ಎಂದು ಅದೆಷ್ಟು ಸುಂದರಿಯರ ನಟಿಯಾಗುವ ಕನಸು ಕಮರಿ ಹೋಗಿತ್ತೋ. ಹೇಮಾಮಾಲಿನಿಯ ತಾಯಿ, ದುರಂತ ಅಂತ್ಯ ಕಂಡ ದಿವ್ಯಾ ಭಾರತಿಯ ತಾಯಿ ಎಲ್ಲ ಅದೇ ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಸೇರಿದವರು. ಅವರ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನಟಿಯಾಗಬೇಕು ಎಂದು ಅದೆಷ್ಟು ಆಸೆಯಿತ್ತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಆದರೆ ತಾಯಿಯಂದಿಯರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಆ ಆಸೆ ಉತ್ಕಟವಾಗಿತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಮಕ್ಕಳ ಹಿಂದೆ ಕೈತೊಳೆದು ಕೊಂಡು ನಟಿಯಾಗು ಎಂದು ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದರು. ಅದೃಷ್ಟವಿದ್ದವರು ಆದರು. ಇಲ್ಲದವರು ದುರಂತ ಅಂತ್ಯ ಕಂಡರು.

ಮಮತಾಳಿಗೆ ದೇವದತ್ತವಾದ ಸೌಂದರ್ಯವಿತ್ತು. ತಂದೆ RTO ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಅನೇಕ ಸಿನೆಮಾ ಜನರ ಪರಿಚಯವಿತ್ತು. RTO ಬಹು ಮುಖ್ಯವಾದ ಹುದ್ದೆ. ಅನೇಕ ಸಿನೆಮಾ ದೊಡ್ಡ ಮಂದಿ ಇವಳ  ತಂದೆಯ ಸಹಾಯ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದರೋ ಏನೋ. ಹಾಗಾಗಿ ಮಮತಾ ನಟಿಯಾಗಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿರಬಹುದು. ತಾಯಿಗೆ ಅಷ್ಟು ಸಾಕಾಯಿತು. ಮಗಳನ್ನು ಬರೋಬ್ಬರಿ ತಯಾರ್ ಮಾಡಿದಳು. ಅಪ್ರತಿಮ ಸೌಂದರ್ಯ, ತಕ್ಕಮಟ್ಟಿನ ನಟನೆ ಎಲ್ಲ ಇತ್ತು. ಮಮತಾ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ತೆಲುಗಿನಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದಳು. ಹಿಂದಿ ಚಿತ್ರರಂಗದ ಗಮನ ಸೆಳೆದಳು. ೧೯೯೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಹಿಟ್ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟಳು. ಐಟಂ ಹಾಡುಗಳ ನರ್ತಕಿಯಾಗಿ ತನ್ನ ಮಾದಕತೆಯಿಂದ ಬೇಕಾದ ಬೇಡವಾದ ಎಲ್ಲರ ಗಮನವನ್ನೂ ಸೆಳೆದಳು.

ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಬೋಲ್ಡಾಗಿ ನಟಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನಟಿ ಮಮತಾ ಮತ್ತೂ 'ಎದೆ'ಗಾರಿಕೆ ತೋರಿಸುವ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಇಳಿದುಬಿಟ್ಟಳು. ಸ್ಟಾರ್ ಡಸ್ಟ್ ಎನ್ನುವ ಅತ್ಯಂತ ಜನಪ್ರಿಯ ಸಿನೆಮಾ ಮಾಸಪತ್ರಿಕೆಯ ಮುಖಪುಟಕ್ಕೆ ತೆರೆದೆದೆಯ (topless)  ಪೋಸ್ ಕೊಟ್ಟುಬಿಟ್ಟಳು. ೧೯೯೦ ರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅದು ಬಹಳ ಸ್ಪೋಟಕ ವಿಷಯ. ಕಾಟಾಚಾರಕ್ಕೆ ಕೈಗಳಿಂದ ಎದೆ ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡಂತೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ತನ್ನ ಅಮೂಲ್ಯ 'ಆಸ್ತಿಗಳ' ಪುಕ್ಕಟೆ ಧರ್ಮದರ್ಶನ ಮಾಡಿಸಿ ಮಾದಕ ನೋಟ ಬೀರಿದ್ದ ಮಮತಾಳ ಫೋಟೋ ಹೊಂದಿದ್ದ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಆ ಸಂಚಿಕೆ ದಾಖಲೆ ಮಾರಾಟ ಕಂಡಿತ್ತು. 

ಹಾಗೆ ಫೋಟೋ ಹಾಕಿದ್ದಕ್ಕೆ ಆ ಪತ್ರಿಕೆ ಮೇಲೆ, ಪೋಸ್ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ಮಮತಾ ಮೇಲೆ ಅಶ್ಲೀಲತೆ ಪ್ರದರ್ಶನ ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಕೇಸ್ ಕೂಡ ಬಿದ್ದಿತ್ತು. ಎಷ್ಟೋ ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಕ್ಷಮೆಯಾಚನೆ ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸಾಂಕೇತಿಕ ದಂಡ ಹಾಕಿ ಹಾಳಾಗಿ ಹೋಗು ಅಂದು ಬಿಟ್ಟು ಕಳಿಸಿತ್ತು ನ್ಯಾಯಾಲಯ.

ಆ ಪ್ರಚೋದಾತ್ಮಕ ಫೋಟೋ ನೋಡಿ ನಿದ್ದೆ ಬಿಟ್ಟು ಎದ್ದು ಕುಳಿತಿದ್ದು ದೇಶದ ಯುವಜನತೆ. ಆದರೆ ವಿಶೇಷ ಆಸಕ್ತಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಠಣಾಂಗ್ ಎಂದು ತಾನಿದ್ದ ಐಷಾರಾಮಿ ಹಡಗಿನಲ್ಲೇ ಜಿಗಿದು ಕುಳಿತು ಕಾಮಾಸಕ್ತಿಯಿಂದ ಕನಲಿದವ ಭೂಗತಲೋಕದ ಡಾನ್ ಛೋಟಾ ರಾಜನ್. ಆಗ ಛೋಟಾ ರಾಜನ್ ಎಲ್ಲಿದ್ದ?? ೧೯೯೩ ರ  ಮುಂಬೈ ಸ್ಪೋಟದ ನಂತರ ದಾವೂದ್ ಇಬ್ರಾಹಿಂ ಗ್ಯಾಂಗಿನಿಂದ ಹೊರಬಂದಿದ್ದ ಛೋಟಾ ರಾಜನ್ ದುಬೈ ಬಿಟ್ಟು ಓಡಿದ್ದ. ಶತ್ರುಗಳಿಂದ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಕೆಲ ಕಾಲ ಮಲೇಷ್ಯಾ ದೇಶದ ಹೊರಗೆ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಲಂಗರು ಹಾಕಿದ್ದ ಐಷಾರಾಮಿ ಹಡಗೊಂದರಲ್ಲಿ ಆತ ನೆಲೆಸಿದ್ದ. ಆತನನ್ನು ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಗಳಿಗೆ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದು ಯೋಜನೆ ಹಾಕಿದ್ದ ದೇಶ ವಿದೇಶಗಳ ಬೇಹುಗಾರಿಕೆ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಆತನಿಗೆ ಆ ಸೌಭಾಗ್ಯ ಮತ್ತು ಸೌಕರ್ಯ ಕರುಣಿಸಿದ್ದವು ಎನ್ನುವ ಸುದ್ದಿ ಇತ್ತು.

ಭಾರತ ಮೂಲದ ಭೂಗತಲೋಕದ ಕುಳಗಳಿಗೆ ಧರ್ಮಪತ್ನಿಯರು ಯಾರಿದ್ದರೂ ಕರ್ಮಪತ್ನಿಯರು ಮಾತ್ರ ಬಾಲಿವುಡ್ಡಿನ ನಟಿಯರೇ ಆಗಬೇಕು. ದುಡ್ಡು ತಳ್ಳು ತಮಾಷೆ ನೋಡು. ಒಂದು ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ ಅವಕಾಶ, ಎಲ್ಲೋ ಸಿಕ್ಕಿ ಬಿದ್ದಿರುವ ದುಡ್ಡಿನ ವಸೂಲಿ, ಬೇರೆ ಗೂಂಡಾಗಳು, ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು, ಪೊಲೀಸರಿಂದ ಉಪಟಳ ತಪ್ಪಿಸಿ...ಹೀಗೆ ಹಲವಾರು ಕಾರಣ ಹೇಳಿಕೊಂಡು ನಟಿಯರು ಭೂಗತ ಜಗತ್ತಿನ ಖದೀಮರಿಗೆ ಹತ್ತಿರವಾಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ಶುದ್ಧ ಆಸೆಬುರುಕಿಯರು. ಅವರಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಅರಬ್ ಶ್ರೀಮಂತರಿಗೆ ಕೇಳಿದ್ದೆಲ್ಲ ಕೊಟ್ಟು, ಎಲ್ಲ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ ಭಯಂಕರ ರೊಕ್ಕ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಇರುವ ನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳ ಯವ್ವನದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ದುಡಿದುಬಿಡಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಇರಾದೆ. ಹೇಗೂ ಅರಬ್ ಶ್ರೀಮಂತರು ಮತ್ತು ದುಬೈನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿರುವ ಡಾನ್ ಗಳು ಖಾಸಮ್ ಖಾಸ್ ಗೆಣೆಕಾರರು. ಹೀಗೆ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕಾರಣಗಳಿಗೆ ದುಬೈನಲ್ಲಿ ಮಂಚ ಹತ್ತಿ ಬಂದವರು ಅನೇಕ ನಟಿಯರು. 

ಲಂಚ ಮಂಚ ಸ್ಕೀಮಿನ ಫಲಾನುಭವಿಗಳು ಅನೇಕರಾದರೂ ಹೆಸರು ಕೆಲವರದ್ದು ಮಾತ್ರ ಹೊರಗೆ ಬಂದಿದೆ. ಮಂದಾಕಿನಿ ದಾವೂದನ ಮಾಲು. ನಗ್ಮಾ, ಸೋನಿಕಾ ಗಿಲ್ ಅವನ ತಮ್ಮ ಅನೀಸ್ ಇಬ್ರಾಹಿಮ್ಮನ ಮಾಲುಗಳು. ಮೋನಿಕಾ ಬೇಡಿ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಪಾತಕಿ ಅಬು ಸಲೇಮನ ಮಾಲು. ಹೀನಾ ಕೌಸರ್ ಡ್ರಗ್ ಲಾರ್ಡ್ ಇಕ್ಬಾಲ್ ಮಿರ್ಚಿಯ ಅಧಿಕೃತ ಪತ್ನಿ. ಸೋನಾ ಎಂಬ ನಟಿ ಸ್ಮಗ್ಲರ್ ಹಾಜಿ ಮಸ್ತಾನನ ಪತ್ನಿ. ಶೈಲಾ ಎನ್ನುವ ನಟಿ ಇರ್ಫಾನ್ ಗೋಗಾ ಎನ್ನುವ ಕಿಡ್ನಾಪಿಂಗ್ ಕಿಂಗ್ ಪತ್ನಿ. ದುಬೈನಲ್ಲಿ ಹೋಟೆಲ್ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದ ಸೋನಿಕಾ ಗಿಲ್ ಮತ್ತು ಕಲ್ಪನಾ ಐಯ್ಯರ್ ಎಂಬ ಮಾಜಿ ನಟಿಯರಿಗೆ ಹೋಟೆಲ್ ಹಾಕಿ ಕೊಟ್ಟವ ಅನಿಸ್ ಇಬ್ರಾಹಿಂ ಎನ್ನುವ ಗುಸುಗುಸು. ಹೀಗೆ ಒಬ್ಬಬ್ಬ ಡಾನ್ ಗಳ ಒಂದೋ ಎರಡೋ ಮಾಲುಗಳ ಹೆಸರುಗಳು ಮಾತ್ರ ಹೊರಗೆ ಬಂದಿವೆ. ಆದರೆ ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ಸಮುದ್ರದ ಆಳದಲ್ಲಿ ಬಲೆ ಹಾಕಿ ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಹೋದರೆ ಇನ್ನೂ ಅನೇಕ ನಟ ನಟಿಯರು ಇವತ್ತಿಗೂ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಪಾತಕಿಗಳ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾರೆ ಎನ್ನುವ ಮಾಹಿತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ. 

ಬಾಲಿವುಡ್ ನಟಿಯರು, ಭಾರತದ ಹೈಟೆಕ್ ವೇಶ್ಯೆಯರು ವಿಶ್ವದ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ಅದೆಷ್ಟು ಜನಪ್ರಿಯರು ಎಂದರೆ ದೂರದ ಆಫ್ರಿಕಾದ ನೈಜೇರಿಯಾದ ಪರಮ ಕ್ರೂರಿ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರಿ ಸಾನಿ ಅಬಾಚಾ ಸತ್ತು ಬಿದ್ದಾಗ ಅವನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದವರೂ ನಮ್ಮ ಸುಂದರಿಯರೇ ಆಗಿದ್ದರ ಬಗ್ಗೆ ಏನು ಹೇಳೋಣ?? ಹೆಮ್ಮೆ ಪಡೋಣವೇ??? ಸ್ಪೋಟಕ ವಿಷಯವೆಂದರೆ ನಾಲ್ಕಾರು ಭಾರತೀಯ ಬೆಲೆವೆಣ್ಣುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಕಾಮೋತ್ತೇಜಕ ಮಾತ್ರೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಜಿಗಿಜಿಗಿದು ಪೌರುಷ ಮೆರೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರಿ ಸಾನಿ ಅಬಾಚಾ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಠಾ ಎಂದು ಉದ್ಗರಿಸಿ ಸತ್ತುಹೋಗಿದ್ದು. ಬೆಲೆವೆಣ್ಣುಗಳ ಮೂಲಕ ಅವನಿಗೆ ವಿಷಪ್ರಾಶನ ಮಾಡಿಸಿದರೇ?  ಅದರ ಉಸ್ತುವಾರಿಯನ್ನು ಇಸ್ರೇಲಿ ಬೇಹುಗಾರಿಕೆ ಸಂಸ್ಥೆ ವಹಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತೇ?? ಅದರ ಹಿಂದಿನ ಕಾರಣ ಅಬಾಚಾ ಗಳಿಸಿದ್ದ ಹಲವಾರು ಬಿಲಿಯನ್ ಡಾಲರುಗಳ ಅಕ್ರಮ ಸಂಪತ್ತಿತ್ತೇ?? ಹೀಗೆ ಅನೇಕ ಕುತೂಹಲಕಾರಿ ಅಂಶಗಳಿವೆ. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯೋಣ. ನಮ್ಮ ಬೆಲೆವೆಣ್ಣುಗಳ ಜನಪ್ರಿಯತೆ ಬೇಡಿಕೆ ಎಲ್ಲ ಕಡೆ ಹೇಗೆಲ್ಲಾ ಇತ್ತು ಎನ್ನುವ ಮಾತಿಗೆ ಹೇಳಿದ್ದು. ಇಂತಹದೇ ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಸೇರಿದವಳು ಮಾಜಿ ಮಿಸ್ ಇಂಡಿಯಾ ಪಮೇಲಾ ಚೌಧರಿ ಉರ್ಫ್ ಪಮೇಲಾ ಬೋರ್ಡೆಸ್. ಅವಳ ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಲಿಬಿಯಾದ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರಿ ಗಡಾಫಿವರೆಗೂ ಇತ್ತು. 

ಮಮತಾ ಕುಲಕರ್ಣಿಯ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಮರಳಿದರೆ...ಭಯಂಕರ 'ಎದೆ'ಗಾರಿಕೆ ತೋರಿಸಿ ತೆರೆದೆದೆಯ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿಸಿದ ಮಮತಾ ಕುಲಕರ್ಣಿ ಕಾರಣದಿಂದ ಪೂರ್ತಿ ಹುಚ್ಚನಾದವ ಡಾನ್ ಛೋಟಾ ರಾಜನ್. ಅವಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲೇಬೇಕು ಎಂದುಕೊಂಡು ಬಾಲಿವುಡ್ಡಿನಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಸೂತ್ರಗಳನ್ನು ಎಳೆಯತೊಡಗಿದ. ದಾವೂದ್ ಇಬ್ರಾಹಿಂನ ರೊಕ್ಕವನ್ನು ಬಾಲಿವುಡ್ಡಿನಲ್ಲಿ ಸಂಬಾಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಮುಕೇಶ್ ದುಗ್ಗಲ್ ಎಂಬ ನಿರ್ಮಾಪಕ ಕಮ್ ನಿರ್ದೇಶಕನನ್ನು ತನ್ನತ್ತ ಸೆಳೆಯಲು ನೋಡಿದ. ಅದರಲ್ಲಿ ತಕ್ಕಮಟ್ಟಿಗೆ ಯಶಸ್ವಿ ಕೂಡ ಆದ. ಆ ದುಗ್ಗಲ್ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮ ಮಮತಾ ಕುಲಕರ್ಣಿಯನ್ನು ಛೋಟಾ ರಾಜನ್ ನಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸಿದನೇ?? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಇನ್ನೊಬ್ಬ ನಟಿ ಮೋನಿಕಾ ಬೇಡಿಯನ್ನು ಅಬು ಸಲೇಮನಿಗೆ ನಂಟು ಮಾಡಿ ಕೊಟ್ಟವ ಮಾತ್ರ ಅವನೇ ಎಂದು ದಾಖಲಾಗಿದೆ. ಮುಕೇಶ್ ದುಗ್ಗಲ್ ಬೇಗನೆ ಶಿವನ ಪಾದ ಸೇರಿಕೊಂಡ. ಇತ್ತ ದಾವೂದನ ರೊಕ್ಕವನ್ನೂ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅತ್ತ ಕಡೆ ಛೋಟಾ ರಾಜನ್ನನಿಗೂ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಇರುವ ವಿಷಯ ದಾವೂದ್ ಗ್ಯಾಂಗಿಗೆ ತಿಳಿಯಲು ಜಾಸ್ತಿ ವೇಳೆ ಹಿಡಿಯಲಿಲ್ಲ. ಅವನನ್ನು "ಎತ್ತಿಬಿಡಿ" ಎಂದು ಆಜ್ಞೆ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟ ಛೋಟಾ ಶಕೀಲ್. ಮುಕೇಶ್ ದುಗ್ಗಲ್ ಮಾಫಿಯಾ ಗುಂಡಿಗೆ ಬಲಿಯಾದ. ಇದೇ ರೀತಿ ದಿನೇಶ್ ಆನಂದ ಎನ್ನುವ ನಟ ಜೀವ ಕಳೆದುಕೊಂಡ. ಸೂಪರ್ ಸ್ಟಾರ್ ನಟಿಯರ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ಅಜಿತ್ ದೇವಾನಿ ಗುಂಡಿಗೆ ಬಲಿಯಾದ. ಅವನು ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮಂದಾಕಿನಿ (ಅದೇ ದಾವೂದ್ ಇಬ್ರಾಹಿಂ ಕುಖ್ಯಾತಿಯ) ಮತ್ತು ನಟಿ ಮನಿಷಾ ಕೊಯಿಲಾರಾಳ ಸಿನೆಮಾ ಕರಿಯರ್ ಸಂಬಾಳಿಸಿದ ವ್ಯಕ್ತಿ. ಅಜಿತ್ ದೇವಾನಿಯ ಹತ್ಯೆ ನಟಿ ಮನಿಷಾ ಕೊಯಿರಾಲಾ ಕೊಟ್ಟ ಸುಪಾರಿಯಾಗಿತ್ತೇ ಎನ್ನುವ ಗುಲ್ಲು ಎದ್ದಿತ್ತು. ಏಕೆಂದರೆ ವಿದೇಶದಿಂದ ಬಂಧಿಸಿ ತಂದಿದ್ದ ಭೂಗತ ಪಾತಕಿ ಅಬು ಸಲೇಮನನ್ನು ಮಂಪರು ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಗುರಿಪಡಿಸಿದಾಗ ಆತ ಕಾರಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಅನೇಕ ಭಯಾನಕ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಅದೂ ಒಂದಾಗಿತ್ತು. ಮನಿಷಾ ಅನೀಸ್ ಇಬ್ರಾಹಿಂನಿಗೆ ತನ್ನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ದೇವಾನಿ ದುಡ್ಡು ನುಂಗಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ದೂರು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಅನೀಸ್ ದೇವಾನಿಯನ್ನು ಎತ್ತಿಸಿಬಿಟ್ಟ ಎಂದಿದ್ದ ಮಂಪರಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಅಬು ಸಲೇಮ್.  ಅದಕ್ಕೆ ಪೂರಕವೆಂಬಂತೆ ಆಕೆಯನ್ನು ಯಾರೂ ಏನೂ ಕೇಳಿಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೂ "ನಾನವಳಲ್ಲ, ನಾನವಳಲ್ಲ" ಎಂದು ಅಳುತ್ತಾ ಮನಿಷಾ ಏಕೆ ಅಂದಿನ ಮುಂಬೈ ಪೊಲೀಸ್ ಕಮಿಷನರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಳು? ಮುಂದೆ ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಆ ಕಮಿಷನರ್ ಎತ್ತಂಗಡಿ ಆಗಿದ್ದು ಕಾಕತಾಳೀಯವೇ ಎನ್ನುವ ಸಂಶಯ ಕಾಡಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅಜಿತ್ ದೇವಾನಿ ಹತ್ಯೆಯ ತನಿಖೆ ಮಾಡಿದ ಪೊಲೀಸರು ಮನಿಷಾ ಕೊಯಿರಾಲಾಳಿಗೆ ಕ್ಲೀನ್ ಚಿಟ್ ಕೊಟ್ಟುಬಿಟ್ಟಿದ್ದರಿಂದ ಆಕೆ ಬಚಾವು. ಯಾರೂ ಏನೂ ಹೇಳುವಂತಿಲ್ಲ.

ಡಾನ್ ಛೋಟಾ ರಾಜನ್ನನ ಅವಿರತ ಪ್ರಯತ್ನದಿಂದ ಮಮತಾ ಛೋಟಾ ರಾಜನ್ ಮಾಲು ಎಂದು ಬಾಲಿವುಡ್ ತುಂಬಾ ಗುಸುಗುಸು. ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿವರಗಳಾಗಲೀ ಫೋಟೋಗಳಾಗಲೀ ಸಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. 

ಬಾಲಿವುಡ್ಡಿನಲ್ಲಿ ಮಮತಾಳ ಜನಪ್ರಿಯತೆ ಇಳಿಮುಖವಾಗತೊಡಗಿದಾಗ ಒಂದು ಲಫಡಾ ಆಗಿ ಬಹಳ ದೊಡ್ಡ ಸುದ್ದಿ ಮಾಡಿತು. ರಾಜಕುಮಾರ್ ಸಂತೋಷಿ...ಬಾಲಿವುಡ್ಡಿನ ದೊಡ್ಡ ನಿರ್ದೇಶಕ, ನಿರ್ಮಾಪಕ. ಅನೇಕರನ್ನು ನಟ ನಟಿಯರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದ ಮತ್ತು ತನಗೆ ಬಗ್ಗದವರನ್ನು ಸದೆಬಡಿದ ಖ್ಯಾತಿ ಕುಖ್ಯಾತಿ ಎರಡೂ ಇರುವ ದೊಡ್ಡ ಮನುಷ್ಯ. ಇಂತಹ ದೊಡ್ಡ ಮನುಷ್ಯ "ಚೈನಾ ಗೇಟ್" ಎನ್ನುವ ದೊಡ್ಡ ಬಜೆಟ್ಟಿನ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಕೈಹಾಕಿದ. ಮಮತಾ ಕುಲಕರ್ಣಿಯನ್ನು ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದ್ದ. ಮಧ್ಯೆ ಈ ಸಂತೋಷಿ ಮತ್ತು ಮಮತಾ ಮಧ್ಯೆ ಏನೋ ಕಿರಿಕ್ ಆಯಿತು. ಮಮತಾಳನ್ನು ಚಿತ್ರದಿಂದ ತೆಗೆದುಬಿಟ್ಟ. ಇವಳು ಇಲ್ಲದ ಗದ್ದಲ ಎಬ್ಬಿಸಿದಳು. "ನಿರ್ಮಾಪಕ ಸಂತೋಷಿ ನನ್ನ ಬಲಾತ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ್ದ. ನಾನು ವಿರೋಧಿಸಿದೆ. ಪ್ರತಿಕಾರವೆಂಬಂತೆ ಸಿನೆಮಾದಿಂದ ತೆಗೆದಿದ್ದಾನೆ," ಎಂದು ಮಮತಾ ಆರೋಪ ಮಾಡಿದಳು. ಆದರೆ ಅದೆಲ್ಲೂ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ. ತಣ್ಣಗಾಯಿತು. ಸಂತೋಷಿ ಕ್ಯಾರೇ ಮಾಡದೇ ಊರ್ಮಿಳಾ ಮಾತೊಂಡಕರ್ ಎನ್ನುವ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ನಟಿಯೊಂದಿಗೆ ಚಿತ್ರ ಮುಂದುವರೆಸಿದ.

ಆಗ ಬಂತು ನೋಡಿ ಸಂತೋಷಿಗೆ ಒಂದು ಫೋನ್ ಕಾಲ್. ಫೋನ್ ಎತ್ತಿದ ಸಂತೋಷಿಯ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷ ಮಾಯವಾಗಿ ಮುಖ ಕಪ್ಪಿಟ್ಟಿತು. ಆಕಡೆಯಿಂದ ಡಾನ್ ಛೋಟಾ ರಾಜನ್ ಅಬ್ಬರಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಮುಂಬೈ ಭೂಗತ ಲೋಕದ ಭಯಂಕರ ಬೈಗಳನ್ನು ಬರೋಬ್ಬರಿ ಪೂಜೆಗೆ ಹೂವಿನಂತೆ ಎರಚುತ್ತಾ ಅಬ್ಬರಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಥಂಡಾ ಹೊಡೆದು ಮೈಯೆಲ್ಲಾ ಬೆವರಿದ ಸಂತೋಷಿ, "ಓಕೆ ನಾನಾ ಭಾಯ್. ಎಲ್ಲ ನೀವು ಹೇಳಿದ ತರಹವೇ ಆಗುತ್ತದೆ," ಎಂದು ಉಸುರಿ ಫೋನಿಡುವಾಗ ಥರ ಥರ ಕಂಪಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಮುಕೇಶ್ ದುಗ್ಗಲ್, ದಿನೇಶ ಆನಂದ, ಅಜಿತ್ ದೇವಾನಿ, ಗುಲಶನ್ ಕುಮಾರ್, ಜಾವೇದ್ ಸಿದ್ದಿಕಿ, ಅಶ್ರಫ್ ಪಟೇಲ್, ತಾಕಿಯುದ್ದೀನ್ ವಾಹಿದ್ ಮುಂತಾದ ಭೂಗತರ ಗುಂಡುಗಳಿಗೆ ಬಲಿಯಾದ ಬಾಲಿವುಡ್ ಮತ್ತು ಬಿಸಿನೆಸ್ ಜನರ ಪ್ರೇತಾತ್ಮಗಳು ಸಂತೋಷಿಯನ್ನು ಸುತ್ತುವರೆದು ಕೀ ಕೀ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಮೆದುಳಿಗೇ ಕೈಹಾಕಿದಂತೆ ಭಾಸವಾಯಿತು. ಡಾನ್ ಛೋಟಾ ರಾಜನ್ ಮಾತು ಕೇಳದಿದ್ದರೆ ತಾನೂ ಭೂಗತರ ಗುಂಡುಗಳಿಗೆ ಬಲಿಯಾಗಿ ಆ ಪ್ರೇತಾತ್ಮಗಳ ಜೊತೆ ಸೇರಿ ಕೀ ಕೀ ಎನ್ನಬೇಕಾದೀತು ಎಂದವನೇ ಮಮತಾಳಿಗೆ ಬರಲು ಹೇಳಿಕಳಿಸಿದ ಸಂತೋಷಿ.

ಅತಿ ಆಶ್ಚರ್ಯವೆಂಬಂತೆ "ಚೈನಾ ಗೇಟ್" ಚಿತ್ರದಿಂದ ಗೇಟ್ ಪಾಸ್ ಪಡೆದು ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿದ್ದ ಮಮತಾ ಮತ್ತೆ ಚಿತ್ರ ತಂಡಕ್ಕೆ ಮರಳಿ ಸೇರಿಕೊಂಡಳು. ಚಿತ್ರೀಕರಣದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದಳು. ಆಕೆಯ ಭೂಗತಲೋಕದ ಗೆಳೆಯ ಛೋಟಾ ರಾಜನ್ ನಿಂದ ಬರೋಬ್ಬರಿ ಬೆಂಡೆತ್ತಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಸಂತೋಷಿ ಕಮಕ್ ಕಿಮಕ್ ಅನ್ನದೇ ಚಿತ್ರೀಕರಣ ಮುಗಿಸಿಕೊಟ್ಟ. ಆದರೆ ಎಡಿಟಿಂಗ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕತ್ತರಿ ಹಿಡಿದು ಕೂತ ಸಂತೋಷಿ ಮಮತಾ ಇದ್ದ ಸೀನ್ ಗಳನ್ನು ಯದ್ವಾ ತದ್ವಾ ಕತ್ತರಿಸಿ ಮಮತಾಳ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಯಾರೋ ಯಃಕಶ್ಚಿತ ಎಕ್ಸಟ್ರಾ ನಟಿಯ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ ಇಳಿಸಿಬಿಟ್ಟ. ಆ ರೀತಿ ಸೇಡು ತೀರಿಸಿಕೊಂಡ. ಮತ್ತೊಬ್ಬ ನಟಿ ಊರ್ಮಿಳಾ ಮಾತೋಂಡ್ಕರ್ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಸ್ಕೋಪ್ ಪಡೆದುಬಿಟ್ಟಳು. ತುಂಬಾ ಜನಪ್ರಿಯವಾದ "ಛಮ್ಮಾ ಛಮ್ಮಾ" ಹಾಡು ಅವಳ ಪಾಲಾಗಿತ್ತು. ಇದೆಲ್ಲ ಮಮತಾಳಿಗೆ ಯಾವಾಗ ತಿಳಿಯಿತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಆಗ ಛೋಟಾ ರಾಜನ್ ಮತ್ತೆ ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ತಲೆ ಹಾಕಿದಂತೆ ಕಂಡು ಬರಲಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೆ ಎಲ್ಲ ನಿರ್ಮಾಪಕರಂತೆ ಸಂತೋಷಿ ಕೂಡ ಹೊಸ ಚಿತ್ರ ಮುಗಿದ ಬಳಿಕ ಎಲ್ಲ ಡಾನ್ ಗಳಿಗೆ ಕೊಡುವಷ್ಟು ಕಪ್ಪು ಕಾಣಿಕೆ, ತಪ್ಪು ಕಾಣಿಕೆ ಇತ್ಯಾದಿ ಕೊಟ್ಟು ಕೈಮುಗಿದು ಸಾಷ್ಟಾಂಗ ಕೂಡ ಹಾಕಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದ. ತಾನಿದ್ದಲ್ಲಿಗೆ ಎಂದೋ ಬಂದು ಕೆಲವು ಬಾರಿ ಹಾಸಿಗೆ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಮಾಡಿ ಸುಖ ಕೊಟ್ಟು ಹೋಗಿದ್ದ ಮಮತಾಳಿಗೆ ರಾಜನ್ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಮತ್ತೇನೂ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. "ಚೈನಾ ಗೇಟ್" ಚಿತ್ರ ತುಂಬಾ ಯಶಸ್ವಿಯಾಯಿತು. ತನ್ನ ಮಹತ್ವ ಕಮ್ಮಿಯಾಗಿದ್ದು ಕಂಡು ಮಮತಾ ಕೊತಕೊತ ಕುದ್ದುಕೊಂಡಳು ಬಿಟ್ಟರೆ ಮತ್ತೇನೂ ಮಾಡುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ.

ಛೋಟಾ ರಾಜನ್ನನ ಬೀಸುವ ದೊಣ್ಣೆಯಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡ ನಿರ್ಮಾಪಕ ಸಂತೋಷಿ ಶಿಸ್ತುಬದ್ಧವಾಗಿ ಮಮತಾಳ ಸಿನಿಮಾ ವೃತ್ತಿಜೀವನಕ್ಕೆ ಕೊಡಲಿಯಿಟ್ಟ. ದಾವೂದ್ ಇಬ್ರಾಹಿಂನ ಮಾಲು ಮಂದಾಕಿನಿ. ಆಕೆಯನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡರೆ ಯಾವಾಗ ಏನು ತಲೆನೋವು ಬರುತ್ತದೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಸುಮ್ಮನೇ ಏಕೆ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದು ಬಾಲಿವುಡ್ ಮಂದಿ ಮಂದಾಕಿನಿ, ಹಾಗೆಯೇ ಮೋನಿಕಾ ಬೇಡಿ, ಮುಂತಾದ ಭೂಗತರ ಗೆಳತಿಯರನ್ನು avoid ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೋ ಅದೇ ಮಮತಾಳಿಗೂ ಆಯಿತು. ಅವಕಾಶಗಳು ಪೂರ್ತಿ ಒಣಗಿ ಹೋಗತೊಡಗಿದವು. ಬಾಲಿವುಡ್ ಒಳಗೇ ಮತ್ತೊಂದು ಮಾಫಿಯಾ ಇದೆ. ನಿರ್ಮಾಪಕ ನಿರ್ದೇಶಕರ ಸಾಫ್ಟ್ ಮಾಫಿಯಾ. ಅದು ತುಂಬಾ ಬಲಿಷ್ಠವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅವರೊಡನೆ ಅವರು ಹೇಳಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೊಂದಾಣಿಕೆ (compromise) ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದಿದ್ದರೆ ಯಾರ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ಬೇಕಾದರೂ ಅವರು ಮುರಿದು ಎಸೆಯಬಲ್ಲರು ಎಂದು ಗೊತ್ತಾಗುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮಮತಾ ಬಾಲಿವುಡ್ಡಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅಪ್ರಸ್ತುತಳೂ ಮತ್ತು ಅಪಥ್ಯವೂ ಆಗಿದ್ದು ದುರಂತ.

2000 ಇಸ್ವಿಯಲ್ಲಿ ಥಾಯ್ಲೆಂಡಿನ ಬ್ಯಾಂಕಾಕ್ ನಲ್ಲಿ ದಾವೂದ್ ಇಬ್ರಾಹಿಂ ಕಡೆಯವರು ಮಾಡಿದ ಹತ್ಯಾ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಗುಂಡೇಟು ತಿಂದರೂ ಪವಾಡ ಸದೃಶ್ಯ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಚಾವಾದ ಡಾನ್ ಛೋಟಾ ರಾಜನ್ ದೇಶ ವಿದೇಶಗಳ ಬೇಹುಗಾರಿಕೆ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಸಹಾಯದಿಂದ ಇರಾನಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಂಡ. ತೀವ್ರ ಮಧುಮೇಹಿಯಾಗಿದ್ದ ಆತ ಗುಂಡೇಟಿನಿಂದ ಆದ ಗಾಯಗಳಿಂದ ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ತುಂಬಾ ಸಮಯ ಬೇಕಾಯಿತು. ಮತ್ತೆ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸುರಕ್ಷೆ ತುಂಬಾ ಮುಖ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ ಹೊರಗಿನ ಜನರ ಸಂಪರ್ಕ ಕಡಿದುಕೊಂಡ. ಭೂಗತಲೋಕವನ್ನು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಮತ್ತು ಫೋನ್ ಮೂಲಕ ಸಂಬಾಳಿಸತೊಡಗಿದ. ಇರಾನಿನಲ್ಲಿ ಆತನ ಮನೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಮಹಿಳೆಯನ್ನೇ ಶಾದಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅವಳಿಗೊಂದು ಮಗುವನ್ನೂ ಕರುಣಿಸಿಬಿಟ್ಟ. ಮಮತಾ ಮುಂತಾದ ಬಾಲಿವುಡ್ಡಿನ ಮಾಲೆಲ್ಲ ಆತನಿಗೆ ಹಳೆಯ ಸರಕಾಗಿಹೋಗಿತ್ತು.

ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಮತಾಳಿಗೆ ಗಂಟು ಬಿದ್ದವ ದುಬೈನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಎಂಪೈರ್ ಹೋಟೆಲ್ ಸಮೂಹದ ಮಾಲೀಕ ಎಂದು ಪೋಸ್ ಕೊಡುತ್ತಾ ದೊಡ್ಡ ಮಟ್ಟದ ಡ್ರಗ್ ದಂಧೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ವಿಕಿ ಗೋಸ್ವಾಮಿ. ಆತ ಎಂದಿನಿಂದಲೋ ಇವಳ ಫ್ಯಾನ್ ಆಗಿದ್ದನಂತೆ. ಅಷ್ಟೇ ಮೊದಲು  ಚಾನ್ಸ್ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಅವನ ಅಪ್ಪನಂತಹ ಡಾನ್ ಛೋಟಾ ರಾಜನ್ ಮಮತಾಳನ್ನು exclusive ಆಗಿ ಕಬ್ಜಾ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಕೂತಿದ್ದ. ಸಿಂಹದ ಮಾಲಿಗೆ ನಾಯಿ ನರಿ ಬಾಯಿ ಹಾಕುವುದಿಲ್ಲ. ಸಿಂಹ ತಿಂದು ಮುಗಿಸಿ ದೂರ ಹೋದ ನಂತರ ಅಪಾಯವಿಲ್ಲ ಎಂದಾಗ ಮಾತ್ರ ಅವು ಉಳಿದ ಬಳಿದ ಚೂರು ಪಾರಿಗೆ ಜೊಲ್ಲು ಸುರಿಸುತ್ತ ಬರುತ್ತವೆ. ವಿಕಿ ಗೋಸ್ವಾಮಿಯದು ಇದೇ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ.

ಸಂತೋಷಿ ಹಾಕಿದ ಸ್ಕೆಚ್ ನಿಂದ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಾಲಿವುಡ್ಡಿನಿಂದ ಬಹಿಷ್ಕಾರ ಹಾಕಿಸಿಕೊಂಡು ಓತ್ಲಾ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾ ಖಾಲಿ ಕೂತಿದ್ದ ಮಮತಾಳಿಗೆ ದುಬೈನಿಂದ ಬಿಟ್ಟೂ ಬಿಡದೆ ಫೋನ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಗೋಸ್ವಾಮಿ ಅವಳನ್ನು ಪಟಾಯಿಸಿದ್ದರಲ್ಲಿ ಆಶ್ಚರ್ಯವೇನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಗೋಸ್ವಾಮಿಯ ಜೊತೆಗಿರಲು 2002 ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮಮತಾ ದುಬೈಗೆ ಶಿಫ್ಟ್ ಆದಳು. ಚಿತ್ರರಂಗದಿಂದ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮಾಯವಾದಳು. ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿ ಆಗ ಕೇಳಿದರೂ ಸಿಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.

ದುಬೈಗೆ ಶಿಫ್ಟ್ ಆಗುವ ಮೊದಲು ಮುಂಬೈನಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಂದು ಲಫಡಾ ಮಾಡಿಕೊಂಡಳು ಮಮತಾ ಕುಲಕರ್ಣಿ. 

ಒಂದು ದಿನ ರಾತ್ರಿ ಕೆಲವರು ಒಬ್ಬ ಯುವತಿಯನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕಾರು ಯುವಕರನ್ನು ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಓಶಿವಾರಾ ಪೊಲೀಸ್ ಠಾಣೆಗೆ ಬಂದರು. ಯಾವುದೋ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಸಿಗ್ನಲ್ ಒಂದರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕಾರ್ ನಿಂತಿತ್ತು. ಅಚಾನಕ್ಕಾಗಿ ಅದರಿಂದ ಕಾಪಾಡಿ!! ಕಾಪಾಡಿ!! ಎನ್ನುವ ಮಹಿಳೆಯ ಮೊರೆ ಕೇಳಿಬಂತು. "ನನ್ನನ್ನು ಕಾಪಾಡಿ! ಕಿಡ್ನ್ಯಾಪ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಕಾಪಾಡಿ!" ಎಂದು ಮಹಿಳೆ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಹೇಗೋ ಮಾಡಿ ಕಾರಿನ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ಬೊಬ್ಬೆ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಳು. ಒಳಗಿದ್ದ ದಾಂಡಿಗರು ಅವಳನ್ನು ಬಲವಂತದಿಂದ ಸುಮ್ಮನಿರಿಸಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಪರಾರಿಯಾಗಲು ನೋಡಿದರು. ಸುತ್ತುವರೆದ ಜನ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ವಾಡಿಕೆಯಂತೆ ನಾಲ್ಕು ಧರ್ಮದೇಟು ಕೊಟ್ಟಿರಬಹುದು. ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಓಶಿವಾರ ಠಾಣೆಗೆ ಬಂದು ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸಿದರು.

ಹಾಗೆ ಬೊಬ್ಬೆ ಹಾಕಿದ್ದ ಹುಡುಗಿ ಮಮತಾ ಕುಲಕರ್ಣಿ ಆಗಿದ್ದಳು. ತನಿಖೆಗೆ ಇಳಿದ ಪೊಲೀಸರು ಮೀಸೆ ಕೆಳಗೆ ಮುಸಿಮುಸಿ ನಕ್ಕರು. ಅಂತಹ ಅದೆಷ್ಟು ಡ್ರಾಮಾ ಅವರು ನೋಡಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದರೋ. ಅದು ಕಿಡ್ನ್ಯಾಪ್ ಪ್ರಕರಣವೂ ಅಲ್ಲ ಎಂತ ಮಣ್ಣೂ ಅಲ್ಲ ಎಂಬುದು ನುರಿತ ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಕ್ಷಣಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ತಿಳಿಯಿತು. ಅದೊಂದು ಆ ತರಹದ "ಬುಕಿಂಗ್" ಪ್ರಕರಣವಾಗಿತ್ತು ಅಷ್ಟೇ. ವ್ಯವಹಾರ ಕುದುರಿಸಿದ್ದ ಯುವಕರ ತಂಡ ಮಜಾ ಮಾಡಲು ಆಕೆಯನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೊರಟಿದ್ದರು. ಮಧ್ಯೆ ಎಲ್ಲೋ ಕೊಡು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ workout ಆಗಿಲ್ಲ. ರೊಕ್ಕ ವಾಪಸ್ ಕೊಟ್ಟು ರೈಟ್ ಹೇಳು ಅಂದಿರಬೇಕು ಅವರು. ರೊಕ್ಕವನ್ನು ಹಡಪ್ ಸ್ವಾಹಾ ಮಾಡಿ ಓಡೋಣ ಎಂದು ಕಿಡ್ನ್ಯಾಪ್ ಎಂದು ಸುಳ್ಳು ಬೊಬ್ಬೆ ಹೊಡೆದಳು ಎಂದು ಯುವಕರು ಅಂಬೋ ಅಂದಾಗ ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ನಂಬದೇ ಇರಲು ಕಾರಣವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಹೈಟೆಕ್ ವೇಶ್ಯಾವೃತ್ತಿ ಬಹಳ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಅನೇಕ ಚಿತ್ರತಾರೆಯರು, ಮಾಡೆಲ್ ಗಳು, ಇತರರು ತುಂಬಾ ರೂಟೀನ್ ಆಗಿ ಅದರಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ರೊಕ್ಕದ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ರಂಪಾಟ ಇತ್ಯಾದಿ ಸಹಜವಾಗಿತ್ತು. ಪೊಲೀಸರು ಅದೇನು ಮಾಡಿದರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಮಮತಾ ಕೂಡ ಆ ದಂಧೆಗೆ ಇಳಿದಿದ್ದಾಳಂತೆ ಅನ್ನುವ ಸುದ್ದಿ ಗುಸುಗುಸು ಹಬ್ಬಿ ಏನಾದರೂ ಚೂರು ಪಾರು ಮರ್ಯಾದೆ ಉಳಿದಿದ್ದರೆ ಅದೂ ಕೂಡ ಮಾಯವಾಯಿತು. ಇದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಗೋಸ್ವಾಮಿ ಬೇರೆ ಗಂಟು ಬಿದ್ದು ಬಾ ಬಾ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದ. ಗಂಟು ಮೂಟೆ ಕಟ್ಟಿದ ಮಮತಾ ದುಬೈಗೆ ಹಾರಿದಳು. ಸಿನಿಮಾ ಕರಿಯರ್ ಮುಗಿದಿತ್ತು. ಮಾದಕ ಸುಂದರಿಯ ಅಸಲಿ ಮಾದಕ ದುನಿಯಾ ಶುರುವಾಗಲಿತ್ತು, ವಿಕಿ ಗೋಸ್ವಾಮಿ ಎಂಬ ಡ್ರಗ್ ದೊರೆಯ ಸಾಂಗತ್ಯ ಮತ್ತು ಸಾರಥ್ಯದಲ್ಲಿ.

ದುಬೈಗೆ ಹೋಗಿ ಗೋಸ್ವಾಮಿಯ ಜೊತೆ ಸೆಟಲ್ ಆದೆ ಅನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ದುಬೈ ಸರ್ಕಾರ ಗೋಸ್ವಾಮಿಯನ್ನು ಡ್ರಗ್ ಸಾಗಾಣಿಕೆ ಆರೋಪದಡಿ ಬಂಧಿಸಿ ಹದಿನೈದೋ ಇಪ್ಪತ್ತೋ ವರ್ಷದ ಸೆರೆವಾಸದ ಶಿಕ್ಷೆ ವಿಧಿಸಿ ಒಳಗೆ ತಳ್ಳಿತು. ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಆದ ೯/೧೧ ರ ದುರಂತದ ನಂತರ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಸಮೀಕರಣಗಳು ಬದಲಾದವು. ಅಮೆರಿಕದವರು ತಾವೇ ಪೋಷಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದ ಉಗ್ರರು , ಡ್ರಗ್ ದಂಧೆಯವರು ಮುಂತಾದವರ ಮೇಲೆ ಅವರದ್ದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಮುರಿದುಕೊಂಡು ಬಿದ್ದು ಸದೆಬಡಿಯತೊಡಗಿದರು. ಗೋಸ್ವಾಮಿ ಏಕೆ ಒಳಗೆ ಹೋದ ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ದಾವೂದ್ ಮತ್ತು ಇತರೆ ಮುಸ್ಲಿಂ ಡ್ರಗ್ ಸಿಂಡಿಕೇಟ್ ಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹಳಸಿತ್ತು ಎಂದು ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೆ ಮೇಲಿಂದ ಹಿಂದೂ ಬೇರೆ. ಸಾಫ್ಟ್ ಟಾರ್ಗೆಟ್. ಹಾಗಾಗಿ ಬಡಿದು ಒಳಗೆ ಕಳಿಸಿರಬೇಕು. ಅದೆಷ್ಟು ಬಾರಿ ಕೊಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಮುಸ್ಲಿಂ ಮಾಫಿಯಾ ದೊರೆಗಳು, ಡ್ರಗ್ ಲಾರ್ಡುಗಳು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಬಂಧಿತರಾಗಿಲ್ಲ. ತಮ್ಮ ತಮ್ಮಲ್ಲೇ ಏನೋ ಸಂಧಾನ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ತಾವು ಡ್ರಗ್ ದಂಧೆಯನ್ನು ಯಾವದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ನಡೆಯಲು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ತಮ್ಮ ಅವಕೃಪೆಗೆ ಪಾತ್ರರಾದವರನ್ನು ಗೋಸ್ವಾಮಿಯ ಹಾಗೆ ಬಡಿದು ಒಳಗೆ ತಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಮಮತಾಳ ಗೆಣೆಕಾರ ಗೋಸ್ವಾಮಿ ಒಳಗೆ ಹೋದ. 

ದುಬೈನಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಮಮತಾ ಗೋಸ್ವಾಮಿಯ ಹೋಟೆಲ್ ಮತ್ತಿತರ ಕಾನೂನುಬದ್ಧ ದಂಧೆಗಳನ್ನು ಸಂಬಾಳಿಸಿಕೊಂಡು ಇದ್ದಳಂತೆ. ನಡುವೆ ಒಮ್ಮೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ನಡೆವ ಅಪರೂಪದ ಕುಂಭ ಮೇಳದಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಬಂದಳು ಅಂತಲೂ ಸುದ್ದಿ ಇತ್ತು. ಮುಂದೆ ಮಮತಾಳೇ ಹೇಳಿಕೊಂಡಂತೆ ಹಿಮಾಲಯದಲ್ಲಿ ದೀಕ್ಷೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದಳಂತೆ. Autobiography of a Yogini ಎನ್ನುವ ಪುಸ್ತಕ ಕೂಡ ಬರೆದಿದ್ದಾಳೆ. ಹುಡುಕಿದರೆ ಅದರ ಸಾಫ್ಟ್ ಕಾಪಿ ನಿಮಗೆ ಈಗಲೂ ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ಮೇಲೆ ಸಿಗಬಹುದು. ಅದೊಂದು ಸ್ವಪ್ರಕಾಶಿತ e-book ಎಂದು ನನಗೆ ನೆನಪು. ಓದಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲದ ಹಾಗಿದೆ. ಮುದ್ರಣದೋಷಗಳು ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತಿವೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಈಗ ಹತ್ತಾರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಬಿಟ್ಟಿ ಸಿಕ್ಕ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದಲಾಗದೆ ಸೋಲೊಪ್ಪಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಈಗ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಓದಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿ ನೋಡಬೇಕು. 

ಮುಸ್ಲಿಂ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರವಾದರೆ ಜೈಲಿನಿಂದ ಬೇಗ ಮುಕ್ತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಯಾರೋ ಗೋಸ್ವಾಮಿಗೆ ಐಡಿಯಾ ಕೊಟ್ಟರು. ಮತಾಂತರದ ಕರಾರುಗಳು ಏನಿದ್ದವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಮಮತಾ ಕುಲಕರ್ಣಿ ಮತ್ತು ಗೋಸ್ವಾಮಿ ಇಬ್ಬರೂ ಇಸ್ಲಾಮ್ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರಗೊಂಡು ವಿವಾಹವಾದರು. ಅದು ಕೇವಲ ಶಿಕ್ಷೆ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಜೈಲಿನಿಂದ ಹೊರಬರಲು ಎಂದು ಸುದ್ದಿ. 

ಆಗಲೇ ಗೋಸ್ವಾಮಿ ಹಲವಾರು ವರ್ಷ ದುಬೈ ಜೈಲಿನಲ್ಲಿ ಕಳೆದಿದ್ದ. ಮೇಲಿಂದ ಇಸ್ಲಾಂ ಕೂಡ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ. ಅದೂ ಮಮತಾಳ ಜೊತೆ. ಮತ್ತೆ ಬೇರೆಲ್ಲ ಏನೇನೋ ಸಮೀಕರಣಗಳು ವರ್ಕೌಟ್ ಆಗಿರಲೇ ಬೇಕು. ಅವೆಲ್ಲದರ ಫಲಶ್ರುತಿ ಎಂಬಂತೆ ದುಬೈ ಜೈಲಿನಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆ ಹೊಂದಿದ.

ಗೋಸ್ವಾಮಿ ಆಫ್ರಿಕಾದ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ಮೊದಲಿಂದಲೂ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಡ್ರಗ್ ದಂಧೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ. ಆಫ್ರಿಕಾದ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಆತನ ನೆಲೆ, ಸಹಚರರು ಎಲ್ಲ ಇದ್ದರು. ಕೀನ್ಯಾ ದೇಶವನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಿನ ಸಮುದ್ರ ತೀರದ ಮೊಂಬಾಸಾ ನಗರಕ್ಕೆ ಗೋಸ್ವಾಮಿ ಮತ್ತು ಮಮತಾ ಹಾರಿದರು. ಮಾಡಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದ ದುಡ್ಡು ಭರಪೂರ ಇರಬೇಕು. ಸಮುದ್ರ ತಟದಲ್ಲಿ ವಿಲ್ಲಾ ಖರೀದಿಸಿ ಹೊಸ ಜೀವನ ಶುರು ಮಾಡಿದರು. 

ಗೋಸ್ವಾಮಿ ಹಳೆ ಚಾಳಿ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ಬುದ್ಧಿ ಬಂದಾಗಿನಿಂದ ಆತನಿಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದದ್ದು ಒಂದೇ ಉದ್ಯೋಗ. ಅದೇ ಡ್ರಗ್ ದಂಧೆ. ಗುಜರಾತಿನ ಪೊಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿಯೊಬ್ಬನ ಮಗ ಮಾಡಿದ್ದು ಅದೊಂದೇ ದಂಧೆ. ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಡ್ರಗ್ ಮಾರಿಕೊಂಡಿದ್ದವ ದಾವೂದ್, ಛೋಟಾ ರಾಜನ್, ಇಕ್ಬಾಲ್ ಮಿರ್ಚಿ ಮುಂತಾದವರ ಆಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಡ್ರಗ್ ಕುಳವಾಗಿದ್ದ. ಜಗತ್ತಿನ ಎಲ್ಲ ಕಡೆ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಸಂಪರ್ಕಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡ. 

ಕೀನ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಡ್ರಗ್ ದಂಧೆಗೆ ಇಬ್ಬರು ಅಪ್ಪಂದಿರು. ಒಂದು ಆಕಾಶಾ ಸಹೋದರರ ಗ್ಯಾಂಗ್. ಮತ್ತೊಂದು ಭಾರತ ಮೂಲದವನು ಎಂದು ಹೇಳಲಾದ ಅಲಿ ಪುಂಜಾನಿ ಎಂಬಾತನ ಗ್ಯಾಂಗ್. ಅಲಿ ಪುಂಜಾನಿಯೂ ಬಾಲಿವುಡ್ ನಟಿಯರ ಹುಚ್ಚು ಹತ್ತಿಸಿಕೊಂಡವನೇ. ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಮಿಂಚಿದ್ದ ಕಿಮ್ ಶರ್ಮಾ ಎಂಬ ನಟಿಯನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಿ ಕೀನ್ಯಾದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದ. ಬೇರೆ ಹಕ್ಕಿ ಸಿಕ್ಕ ಮೇಲೆ ಕಿಮ್ ಶರ್ಮಾಳಿಗೆ ಸೋಡಾ ಚೀಟಿ(ವಿಚ್ಛೇದನ) ಕೊಟ್ಟ. ಮಂಗ್ಯಾ ಆದ ಕಿಮ್ ಶರ್ಮಾ ವಾಪಸ್ ಬಂದು ಬಾಲಿವುಡ್ಡಿನಲ್ಲಿ ಆಂಟಿ , ಅಜ್ಜಿ ಪಾತ್ರ ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದಳು. ಹಾಗೆಯೇ ತಲೆಮಾಸಿದ ಆಸಾಮಿಗಳೊಡನೆ ಪಾರ್ಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ನಾಲ್ಕಾರು ಮದುವೆ ವಿಚ್ಛೇದನ ಎಲ್ಲ ಕಂಡ ಒಂದು ಕಾಲದ ಟೆನಿಸ್ ಪಟು ಲೀಯಾಂಡರ್ ಫೇಸ್ ಜೊತೆ ಆಕೆ ಠಳಾಯಿಸಿದ್ದು ಕೊನೆಯ ಬಾರಿಗೆ ಸುದ್ದಿ ಮಾಡಿತ್ತು.

ಕೀನ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಆಕಾಶಾ ಸಹೋದರರು ಮತ್ತು ಅಲಿ ಪುಂಜಾನಿ ನಡುವೆ ಡ್ರಗ್ ದಂಧೆಯ ಕುರಿತಾಗಿ ವೈಷಮ್ಯವಿತ್ತು. ಒಮ್ಮೆ ನೈಟ್ ಕ್ಲಬ್ ಒಂದರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಎದುರಾದಾಗ ಗುಂಡುಗಳು ಹಾರಿ ಅಂಗರಕ್ಷಕರು ಗಾಯಗೊಂಡಿದ್ದರು. ಆಗ ಆಕಾಶಾ ಸಹೋದರರ ಜೊತೆ ಗೋಸ್ವಾಮಿಯೂ ಇದ್ದ.

ಮುಂದೆ ಅಮೇರಿಕಾದ ಮಾದಕ ವಸ್ತು ನಿಗ್ರಹ ದಳ ದಾಳಿ ಮಾಡಿ ಆಕಾಶಾ ಸಹೋದರರು ಮತ್ತು ಗೋಸ್ವಾಮಿಯನ್ನು ಎತ್ತಾಕಿಕೊಂಡು ಅಮೆರಿಕಕ್ಕೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಕೇಸ್ ನಡೆಸುತ್ತಿದೆ. ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಲಿ ಪುಂಜಾನಿ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಹಾರಿ ಬಂದು ಮುಂಬೈನ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಮಲಗಿದ್ದ. ಅವನಿಗೇನು ನಿಜವಾದ ಆರೋಗ್ಯದ ತೊಂದರೆಯೋ ಅಥವಾ ಕಾನೂನಿನಿಂದ ಮತ್ತು ವೈರಿಗಳಿಂದ ಬಚಾವ್ ಆಗಲು ಹಾಕಿದ್ದ ಸ್ಕೀಮೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. 

ಗೋಸ್ವಾಮಿಯನ್ನು ಅಮೆರಿಕಾಕ್ಕೆ ಎಳೆದೊಯ್ದ ಮೇಲೆ ಮಮತಾ ಕೀನ್ಯಾದಲ್ಲೇ ಇದ್ದಳು. ಕೀನ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಆಕೆಯ ಸಂದರ್ಶನ ಮಾಡಿದ್ದ ಪತ್ರಕರ್ತೆ ಶೀಲಾ ರಾವಲ್ ಅವರಿಗೆ ವಿವರವಾದ ವಿಡಿಯೋ ಸಂದರ್ಶನ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಪರಮಾತ್ಮನನ್ನು ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಸಾಧ್ವಿಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಿದ್ದಳು. ಅಧ್ಯಾತ್ಮದ ಮಾತುಗಳು ಕೇಳಲು ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು.

ನಂತರ ಆಗಿದ್ದೇ ೨೦೧೬ ರ ಸೊಲ್ಲಾಪುರ ಡ್ರಗ್ ಪ್ರಕರಣ. ಅದರಲ್ಲಿ ಪೊಲೀಸರು ಆಕೆಯನ್ನೂ ಸೇರಿಸಿದ್ದರು. ಈಗ ಅದೇ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯ ಸದ್ಯಕ್ಕಂತೂ ಮುಕ್ತಿ ಕೊಟ್ಟಿದೆ. ಆದರೂ ಮಮತಾ ಮಾತ್ರ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಬರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಬಂದರೆ ಸುಖಾಸುಮ್ಮನೆ ತೊಂದರೆ ಕೊಟ್ಟಾರು ಎನ್ನುವ ಆತಂಕ ಅನೇಕ ಹಾಲಿ ಮಾಜಿ ಕುಖ್ಯಾತರಲ್ಲಿದೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪೂ ಇಲ್ಲ. ಸಿಕ್ಕಷ್ಟು ರೊಕ್ಕ ಗುಂಜಿಬಿಡೋಣ ಎಂದು ದುಷ್ಟ ವಿಚಾರಮಾಡುವ ಅಧಿಕಾರಶಾಹಿ ರಕ್ತಪಿಪಾಸುಗಳಿಗೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಕೊರತೆ ಏನಿಲ್ಲ. ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೇ ಹಾಗಿದೆ.

ಈಗ ಮನೆ ಮಠಕ್ಕೆ ಹಾಕಿದ್ದ ಬೀಗಮುದ್ರೆ ತೆರವಾಗಿವೆ. ಬ್ಯಾಂಕ್ ಖಾತೆಗಳು ಚಾಲೂ ಆಗಿವೆ. ಅಕ್ಕ ತಂಗಿಯರ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಇದೆ ಎಂದು ಕೋರ್ಟ್ ಅರ್ಜಿಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ನಿಭಾಯಿಸಿಕೊಂಡು ಎಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಆರಾಮಾಗಿರಲಿ. Every saint has a past and every sinner has a future ಎನ್ನುವ ಮಾತೇ ಇದೆಯೆಲ್ಲ. ಅದೇ ರೀತಿ ಮಮತಾ ಕುಲಕರ್ಣಿಯ ಇಲ್ಲಿನ ವರೆಗಿನ ಜೀವನ. ಮುಂದೆ ನೋಡಬೇಕು. ಶುಭಮಸ್ತು ಎಂದು ಹಾರೈಸಲೇನು ಅಡ್ಡಿ. ಅಲ್ಲವೇ?

ಮಮತಾ ಕುಲಕರ್ಣಿ ಬಗ್ಗೆ ಈ ಹಿಂದೆ ಬರೆದಿದ್ದ ಲೇಖನಗಳು ಕೆಳಗಿವೆ.

'ಕುಲಕರ್ಣಿ ಮಮ್ಮಿ' ಸನ್ಯಾಸ ತೊಗೋಂಡಳಾ?!.....ಅಕಟಕಟಾ!

ಡ್ರಗ್ ಮಾಫಿಯಾಕ್ಕೆ ಮರ್ಮಾಘಾತ ಕೊಟ್ಟ ಅಮೇರಿಕಾದ DEA

ಅಪರಾಧ ಲೋಕದ ದೇವಪಿತೃಗಳು. ಭಾರತಕ್ಕೆ ತುಂಬಾ ಬೇಕಾಗಿರುವ ಕುಖ್ಯಾತರೊಂದಿಗೆ ಮುಖಾಮುಖಿ

Mamta Kulkarni, Vicky Goswami complete saga summarized for the uninitiated